ธุดงค์ธรรมชัย ... เปิดใจให้กว้าง เพื่องานเผยแผ่พระพุทธศาสนา

เปิดใจให้กว้าง เพื่องานเผยแผ่พระพุทธศาสนา
ธุดงค์ธรรมชัย ... “ใจคนหรือถนนที่แคบ?”

     “ตรัสรู้ในป่า ประกาศพระศาสนาในเมือง” เป็นหลักในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา เพราะหลังจากที่พระพุทธองค์ตรัสรู้ธรรมที่ตำบลอุรุเวลาเสนานิคมแล้ว พระองค์ก็ได้เสด็จจาริกออกเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปทั่วชมพูทวีป โดยในระยะแรกพระองค์เสด็จออกเผยแผ่เพียงพระองค์เดียว โดยเสด็จไปโปรดมนุษย์ผู้มีบุญก่อนไล่เรื่อยมาตั้งแต่ ปัญจวัคคีย์ ยสกุลบุตรและเพื่อน จนทั้งหมดออกบวชบรรลุธรรม

     ครั้นเมื่อมีพระภิกษุสาวกมากขึ้น ก็ทรงให้พระพุทธสาวกทั้งหลายออกจาริกเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาด้วย และปรากฏว่าพระพุทธศาสนามีความเจริญรุ่งเรืองและแผ่ขยายไปในแว่นแคว้นต่างๆกว้างขวางขึ้น โดยเฉพาะการตัดสินพระทัยเสด็จเข้ากรุงราชคฤห์ ไปโปรดชฎิลสามพี่น้องรวมบริวารอีก 1,000 คน จนทั้งหมดมีดวงตาเห็นธรรม และออกบวชในพระพุทธศาสนา ที่สำคัญ คือ เสด็จไปโปรดพระเจ้าพิมพิสารพระราชาแคว้นมคธ จนมีการสร้างวัดแห่งแรกในพระพุทธศาสนาขึ้น นั่นคือวัดเวฬุวันมหาวิหาร

     การเผยแผ่ดังกล่าว ก็คือการแสดงหรือนำเอาแบบอย่างชีวิตที่ประเสริฐที่เรียกว่า “พรหมจรรย์” ออกไปเผยแผ่แก่ประชาชนจากป่าสู่เมือง เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ให้เกิดความเลื่อมใสและปฏิบัติตาม

     ดังเรื่องพระอัสสชิ ซึ่งเป็นหนึ่งในปัญจวัคคีย์กำลังบิณฑบาตในกรุงราชคฤห์ อุปติสสมานพเห็นพระอัสสชิ มีอาการสงบ น่าเลื่อมใส และมีความประทับใจอย่างยิ่ง จึงเข้าไปถามพระอัสสชิว่า ผู้ใดเป็นศาสดาของท่าน พระอัสสชิตอบว่า สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นศาสดา อุปติสสมานพจึงขอให้พระอัสสชิแสดงธรรม พระอัสสชิก็ได้ออกตัวกล่าวว่าพึ่งบวชได้ไม่นาน ไม่อาจแสดงธรรมได้มากนัก อุปติสสมานพจึงขอให้พระอัสสชิแสดงธรรมแม้เพียงสั้น ๆ พระอัสสชิก็ได้แสดงธรรมแก่อุปติสสมานพ (เรียกกันว่า "คาถาเยธัมมาฯ" )

     อุปติสสมานพได้ฟังก็เกิดดวงตาเห็นธรรม และได้นำคำสอนของพระอัสสชิไปเล่าต่อให้โกลิตมานพซึ่งเป็นเพื่อนรักทราบ โกลิตมานพก็ได้ดวงตาเห็นธรรมเช่นเดียวกัน ซึ่งอุปติสสะมานพต่อมาก็คือพระสารีบุตรและโกลิตมานพต่อมาก็คือพระโมคคัลลานะนั่นเอง

ธุดงค์ธรรมชัย เปิดใจให้กว้าง เพื่องานเผยแผ่พระพุทธศาสนา

ชาวบ้านสองข้างทางที่พระเดินผ่านก็ดีใจ เต็มใจ ปลื้มใจ สุขใจ ในการออกมาต้อนรับพระธุดงค์

ธุดงค์ธรรมชัย ธรรมยาตราเพื่อฟื้นฟูศีลธรรมโลก ก็มุ่งเผยแผ่พระพุทธศาสนาในเมือง อาจมีมองต่างมุมว่า ทำให้จราจรติดขัด ทั้งๆ ที่ ชาวบ้านสองข้างทางที่พระเดินผ่านก็ดีใจ เต็มใจ ปลื้มใจ สุขใจ ในการออกมาต้อนรับพระธุดงค์ และจริงๆ รถแค่ชะลอตัวและเคลื่อนตัวไปได้เรื่อยๆ และถ้าสังเกตให้ดีการปิดจราจรก็มีหลายกรณี เช่น บุคคลสำคัญต่างประเทศมาเมืองไทย ฉลองนักกีฬาแข่งชนะ นางงามได้รับรางวัล ปิดถนนแสดงละคร คนเมายาบ้าจับคน โชว์ขับรถยนต์-มอเตอร์ไซด์ ฯลฯ สรุปคือ ปัญหาไม่ใช่อยู่ที่จราจร แต่อยู่ที่ใจว่า “ใจคนหรือถนนที่แคบ?” ... ลองเปิดใจให้กว้าง แล้วมาโปรยดอกไม้ พนมมือทำความเคารพ และเปล่งเสียงสาธุการถวายการต้อนรับคณะธุดงค์ เพื่อความผ่องใสของใจตน ดูข้อมูลที่ www.dmc.tv หรือ โทร.02-831-1234

บทความจากหนังสือพิมพ์ข่าวสด ฉบับวันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2558
พระสนิทวงศ์ วุฑฺฒิวํโส วัดพระธรรมกาย