Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ.2553 ช่วงที่ 4กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะดิฉันชื่อ โคจึเอะ มุไค อายุ 33ปี อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนชาวญี่ปุ่นคนแรกของโลกค่ะ หลวงพ่อคะ ดิฉันขอสารภาพก่อนเลยนะคะว่า การมาเมืองไทยครั้งนี้ จุดประสงค์ของดิฉันก็เพียงแค่ต้องการมาเที่ยวเมืองไทยเท่านั้น แต่ว่าขณะเดินโต๋เต๋แถวๆจังหวัดเชียงใหม่ อยู่ๆดิฉันก็รู้สึกอยากทำเล็บมาก ก็เลยเข้าไปในร้านทำเล็บ ดิฉันเลือกร้านที่ดีที่สุดในโลก ที่ใช้คำนี้ เพราะว่าทันทีที่ดิฉันเปิดประตูเข้าไป สิ่งที่โดนใจมากกว่าความสวยของเล็บก็คือ ภาพโปสเตอร์อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน เป็นภาพนั่งสมาธิ(Meditation)ที่ผึ่งผายอยู่ที่หน้าร้านนั้นค่ะพอดิฉันเห็น ดิฉันเหมือนโดนสะกดด้วยความดีในภาพนั้น จึงรีบไปสอบถามเจ้าของร้านว่า นี่คืออะไร และก็ได้ความว่าเจ้าของร้านกำลังจะไปเข้าอบรมอุบาสิกาแก้วที่วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี ดิฉันไม่คิดอย่างอื่น ไม่พูดคำอื่น เพราะในช่วงอารมณ์นั้นดิฉันพูดได้เพียงประโยคเดียวว่า “ขอไปด้วย”เมื่อมาถึง สาวญี่ปุ่นอย่างดิฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่า ศีลแปดคืออะไร กฎระเบียบอะไรก็ไม่รู้เลย สไบแก้วคืออะไรก็ไม่รู้ มาอบรมแล้วจะได้รับอะไรบ้างก็ไม่รู้ แต่รู้อย่างเดียว คือ อยากบวช อยากแสวงหาสิ่งที่ขาดหายไปของชีวิต และคิดว่าสิ่งนี้น่าจะทำให้ชีวิตเต็มเปี่ยมได้ ถือเป็นเรื่องโชคดีสุดๆ เมื่อดิฉันมาถึงวัดพระธรรมกาย มีชาวญี่ปุ่นที่คอยต้อนรับอยู่ท่านหนึ่ง เธอชื่อ อากิโยะ ค่ะหลังจากที่ดิฉันได้เข้าอบรมจนสมใจแล้ว ดิฉันก็มีโอกาสเห็นหน้าคุณครูไม่ใหญ่ เพราะดิฉันได้เข้าโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา และที่สำคัญ คือ ดิฉันได้ฟังเคสของน้องจัมโบ้ จนดิฉันต้องร้องไห้ ด้วยเหตุผลที่ว่าสิ่งที่ดิฉันไม่เคยรู้จักก็ได้มารู้ที่นี่ ดิฉันเชื่อหมดใจทันที ทั้งนรกทั้งสวรรค์ เข้าใจกฎแห่งกรรมแล้วว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมีเหตุและมีผล และที่สำคัญ คือ ดิฉันร้องไห้ เพราะคิดถึงคุณพ่อที่เสียชีวิตไปแล้วยิ่งเมื่อเพลงดุสิตบุรีบรรเลงขึ้น มองเห็นเทวรถเป็นครั้งแรก ดิฉันก็ยิ่งนึกถึงท่าน ไม่รู้ว่าคุณพ่อจะได้ขึ้นเทวรถอย่างนี้หรือเปล่า และมีความหวังว่าการมาบวชครั้งนี้จะส่งบุญให้คุณพ่อได้ คุณพ่อของดิฉันชื่อ มินาโอะ มุไค ท่านมีอาชีพจับปลา พอถึงฤดูหนาวทีไร ตอนเด็กๆต้องรู้สึกเหงา เพราะคุณพ่อจะออกทะเลไปนานหลายวัน ก่อนเสียชีวิต คุณพ่อมีความฝันที่น่ากลัว และท่านก็กลัวที่จะต้องตาย ฉีดยากินยาเท่าไหร่อาการก็ไม่ดีขึ้น เข้าโรงพยาบาลได้สิบวันก็เสียชีวิตด้วยโรคเบาหวานและโรคหัวใจ เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ.2539 รวมอายุได้ 57ปีตอนที่คุณพ่อเสียชีวิต ดิฉันมีอาการช็อค รับไม่ได้ ร้องไห้ตลอดเวลา กินไม่ได้นอนไม่หลับสามวันเต็มๆ จิตใจมีแต่เรื่องเศร้าจนต้องพึ่งยานอนหลับตอนนี้ เมื่อดิฉันได้เข้าอบรมอุบาสิกาแก้วแล้ว ดิฉันก็พยายามฝึกฝนตนเองทุกอย่าง ทนได้หมด ทั้งเรื่องศีลแปด เรื่องความยากลำบาก ยิ่งเมื่อได้มาเจอวัดพระธรรมกายก็มีความรู้สึกอยากเข้าวัดปฏิบัติธรรม เพราะรู้วัตถุประสงค์ของการนั่งสมาธิแล้ว และอยากจะช่วยให้คุณพ่อมีความสุขในปรโลกค่ะฝันในฝันหลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ทีแล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะคำถาม2.คุณพ่อตายแล้วไปไหน ตอนนี้มีความเป็นอยู่อย่างไร และถ้าลูกอยากช่วยคุณพ่อให้มีชีวิตที่ดีในปรโลก ต้องทำอย่างไรบ้างคะคำตอบในตอนที่คุณพ่อของลูกใกล้จะเสียชีวิต ได้มีอาการเหมือนเป็นไข้ กระสับกระส่าย และเกิดกรรมนิมิต คือ ภาพของการกระทำที่คุณพ่อเคยกระทำไว้ตอนเป็นมนุษย์ ฉายเป็นภาพขึ้นมาให้คุณพ่อของลูกได้เห็นตามลำพัง เหมือนภาพยนตร์ส่วนตัว ซึ่งเป็นภาพที่เกิดจากการกระทำของท่านในตอนที่จับปลามาขายเป็นจำนวนมาก ทำให้ท่านยิ่งรู้สึกกลัวความตาย พอดีหมดอายุขัยด้วย จนทำให้กายหยาบทนไม่ไหว ก่อนที่ท่านจะตาย ท่านก็ได้เห็นคตินิมิตที่ดำมืดแล้วกายละเอียดของท่านก็ถูกดูดไปมหานรกขุมที่หนึ่ง ซึ่งในขณะนี้ท่านมีร่างกายที่ใหญ่โตมโหฬารมาก เมื่อเทียบกับตัวเราก็เหมือนท่านเป็นเครื่องบินโดยสารสีดำลำใหญ่ ร่างกายผอมโซนอนอยู่บนพื้น ถูกทัณฑ์ทรมานหลายอย่าง ตายเกิดตายเกิด เป็นวงรอบนับครั้งไม่ถ้วนคุณพ่อของลูกได้ถูกทรมานหลากหลายรูปแบบ ตั้งแต่ถูกตรึงอยู่บนพื้นหินดำร้อน และถูกแผ่นหินร้อนอีกแผ่นกดทับจนร่างกายแหลกเหลว ตายแล้วก็เกิดขึ้นใหม่ เมื่อเกิดใหม่ก็จะถูกนำตัวไปใส่กระชอนเหล็กร้อน โดยนายนิรยบาลที่เกิดจากกรรมของท่าน มานำเอาตัวท่านไปจุ่มในน้ำกรดสีดำร้อนจนตัวละลาย จากนั้น พอเกิดใหม่อีกครั้ง ก็อยู่บนแผ่นเหล็กร้อนเรียบๆ แล้วถูกนายนิรยบาลจับเอามีดมาเฉือนตัวขาดเป็นท่อนๆ แล้วถูกนำไปทิ้งในน้ำกรดสีดำร้อน จากนั้นก็ไปเกิดใหม่บนแผ่นหินอีกครั้ง โดยถูกทัณฑ์ทรมานแบบนี้เป็นวงรอบอยู่ตลอดเวลา มีความทุกข์ทรมานมากอยู่ตลอดเวลา ไม่มีเวลาเว้นว่างเลยถ้าลูกอยากไปช่วยคุณพ่อให้มีชีวิตที่ดีขึ้น ต้องสั่งสมบุญตลอดชีวิต ให้มีศีลห้าเป็นปกติ ทำทานให้สม่ำเสมอในแหล่งแห่งเนื้อนาบุญ และต้องนั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ แล้วมาศึกษาวิชชาธรรมกาย จะมีวิธีที่จะสามารถไปช่วยคุณพ่อจากมหานรกได้ อย่างอื่นช่วยไม่ได้ถ้าลูกรักคุณพ่อจริงๆ จะต้องตั้งใจปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ แล้วมาศึกษาวิชชาธรรมกายดังกล่าว จะได้ไปช่วยคุณพ่อจากมหานรกแบบคุณยายอาจารย์ของเรา ที่ท่านไปช่วยคุณพ่อของท่าน นอกจากช่วยให้พ้นจากมหานรกแล้วยังพาคุณพ่อไปสู่สวรรค์ได้ตอนนี้ หมดเวลาที่จะโศกเศร้าเสียใจอาลัยอาวรณ์แล้ว สิ่งที่จะต้องทำ คือ ทำใจใสๆ ทำใจให้บริสุทธิ์ หยุดใจให้นิ่งๆ ตั้งใจมั่นว่า สักวันเราจะต้องไปหาพ่อให้ได้ จะปฏิบัติให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวให้ได้ จะศึกษาวิชชาธรรมกายให้ได้อย่างคุณยายอาจารย์
มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player
http://goo.gl/ueabi
พิมพ์บทความนี้
