ปรโลกนิวส์ ตอน คุณครูของหนูอยู่ไหน

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ.2555
Case Study กรณีศึกษากฎแห่งกรรม
 

ปรโลกนิวส์ ตอน คุณครูของหนูอยู่ไหน

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 

 

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ    

 

      คุณครูท่านนี้ เมื่อเรียนจบแล้ว ได้ย้ายมาสอนที่โรงเรียนบ้านกะลาพอ  อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี จนถึงปัจจุบัน ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบสอนวิชาสังคมศึกษาและโครงการวิถีพุทธ เนื่องจากเป็นงานที่หาคนรับผิดชอบไม่ได้ ทำโครงการนี้ตั้งแต่ในโรงเรียนมีนักเรียนไทยพุทธเป็นร้อย จนปัจจุบันในโรงเรียนมีนักเรียนไทยพุทธเหลือเพียง 1 คน ครูพยายามสอนลูกศิษย์ให้เป็นเด็กที่มีวินัย  มีความรับผิดชอบ  รักความสะอาด ฯลฯ ตามคำสอนของหลวงพ่อทั้งสอง

    ครูได้เข้าวัดพระธรรมกายเมื่อปี 2551 โดยเริ่มต้นจากการไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ หลังจากนั้นทุก ๆ ปี ได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ สวนป่าหิมวันต์ และWorld Peace Valley ปีละ 1 – 2  ครั้ง ตามโอกาสที่ ชพส. จัดปฏิบัติธรรมสำหรับครู  ครั้งสุดท้ายได้ไปปฏิบัติธรรมในวันวิสาขบูชากับหมู่คณะในงานสัมมนาผู้นำกลุ่มสันติภาพสู่ 4 จังหวัดชายแดนใต้

    เมื่อมีการจัดตั้งชมรมพุทธรักษาขึ้นใน 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้      ครูท่านนี้ก็เข้ามาช่วยงานของชมรมพุทธรักษาจังหวัดปัตตานีอย่างไม่มีข้อแม้  ไปไหนไปกัน  เพราะครูท่านนี้เป็นโสดอยู่คนเดียว พ่อแม่ก็เสียหมดแล้วไม่ต้องดูแลใคร  จึงทำหน้าที่ได้เต็มที่ทั้งช่วยงานจัดตักบาตรและถวายไทยธรรม 286 วัด งานมอบทุนหนุนแรงใจช่วยครูใต้  โครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก  ชวนครูไปปฏิบัติธรรมฯ เป็นครูธรรมทายาทหญิงรุ่นแรกของโลก ชวนผู้ชาย Man Man มาบวชพระรุ่น 7,000  ตำบล บวชอุบาสิกาแก้วรุ่น 100,000 คน  และรุ่น 500,000  โครงการบวชพระ100,000 รูปเข้าพรรษา  ได้ทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงอุบาสิกาแก้วรุ่นแสนแรกของโลก และชวนคนมาบวชอุบาสิกาแก้วรุ่นห้าแสน ฯลฯ

     ครูท่านนี้ได้ทำบุญครั้งแรกกับวัด เมื่อครั้งไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์  น้อง ๆ ชมรมพุทธฯ ได้เชิญชวนให้ร่วมบุญสร้างหลังคามหารัตนวิหารคด หลังจากนั้น ครูท่านนี้ก็ทำบุญทุกบุญกับหมู่คณะ ได้แก่

 

1.    สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้ตัวเอง และคนในครอบครัว  และได้ชักชวนหมู่ญาติให้สร้างด้วยทั้งหมด 10 องค์
2.    บุญหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำหนัก 1 บาท  กฐินหลวงปู่ จารึกชื่อในแผ่นฌาน  1 ชื่อ
3.    กฐินคุณยาย สร้างอาคารร้อยปีคุณยาย
4.    ร่วมบุญสร้างโบสถ์วัดโจฮันเนสเบิร์ก
5.    สร้างห้องน้ำที่วัดกิ่วลม ฯลฯ 
6.    บุญสุดท้ายที่ได้ทำ คือ  บุญบวชพระพี่เลี้ยงรุ่น 100,000 รูป เข้าพรรษา

    ในตอนบ่ายของวันที่ 5 มิถุนายน 2553 นั่นเอง  ครูท่านนี้ก็ประสบอุบัติเหตุ ขณะขับรถกลับบ้าน  คือ มีผู้ขับรถมอเตอร์ไซค์ตัดหน้ากะทันหัน  ครูท่านนี้หักรถหลบอย่างแรงทำให้รถยนต์ของครูเสียหลักลงข้างทาง ไปชนกับต้นไม้อย่างจัง  จนหน้ารถยุบเข้าไปอัดก็อปปี้ครูเต็มแรง  ทำให้คอหัก  ร่างกายซีกขวาหักหลายที่  หน้าอกยุบ  ครูจึงจากเพื่อนๆ ไปด้วยวัยเพียง  57  ปี  ครูท่านนี้นั่งธรรมะได้ดีทุกครั้งที่ไปปฏิบัติธรรม  ครูจะมีเรื่องเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังเสมอถึงผลการปฏิบัติธรรม 

 

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ    

 

   
คำถามข้อที่ 1   ตอนนี้ครูท่านนี้อยู่ที่ไหน

       คำตอบ : ในช่วงที่เกิดอุบัติเหตุ เธอรู้สึกตกใจเป็นอย่างมากจนทำให้ตัวเธอนึกถึงอะไรไม่ออก   แม้กระทั่งภาพของมหาปูชนียาจารย์หรือบุญที่ตัวเธอเคยสั่งสมเอาไว้  เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ในทันทีที่กายละเอียดของเธอหลุดออกจากร่าง  กายละเอียดของเธอจึงหลุดออกมานั่งอยู่ข้างๆ รถ และอยู่ในอาการ มึนๆ งงๆ แบบคนไม่มีสติ    
 

 

กายละเอียดหลุดออกมานั่งอยู่ข้างๆ รถ และอยู่ในอาการ มึนๆ งงๆ แบบคนไม่มีสติ     

       อีกทั้งในช่วงนั้น ตัวเธอยังรู้สึก “ เจ็บค้าง ” ซึ่งเป็นอาการที่เกิดจากสภาวะที่กายละเอียดของเธอหลุดออกจากกายหยาบแบบฉับพลันในช่วงที่เกิดอุบัติเหตุ   

     ดังนั้น เมื่อความรู้สึกเจ็บปวดในช่วงที่เธอประสบอุบัติเหตุ    มารวมกับความเจ็บปวดในช่วงที่เธอถอดกายแบบฉับพลัน   จึงส่งผลทำให้ กายละเอียดของเธอยังคงรู้สึกถึงความเจ็บปวดในช่วงถอดกาย    แต่มันก็เป็นเพียงแค่ช่วงแรกๆ ซึ่งเป็นช่วงสั้นๆ เท่านั้น

 

 

ทันทีที่เธอมองเข้าไปในรถก็รู้สึกช็อคที่ได้เห็นคนที่หน้าตาเหมือนตัวเองถูกอัดก็อปปี้อยู่ภายในรถ  

        หลังจากที่กายละเอียดของเธอหลุดออกมานั่งอยู่บริเวณจุดเกิดเหตุไม่นานนัก คือ นั่งอยู่บริเวณข้างๆ รถเยื้องไปทางด้านหลัง เธอก็ได้เห็นคนกรูเข้ามาบริเวณจุดเกิดเหตุ ซึ่งในตอนนั้นเอง เธอก็ได้ลุกขึ้นยืนแล้วก็มองไปที่ตัวรถซึ่งมีสภาพพังยับเยิน ในทันทีที่เธอมองเข้าไปในรถ เธอก็รู้สึกช็อคที่ได้เห็นคนที่หน้าตาเหมือนตัวเองถูกอัดก็อปปี้อยู่ภายในรถ  
 

 

ช่วงแรกๆ เธอจะยังไม่เชื่อและไม่ยอมรับในสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นแต่ด้วยความที่เธอเข้าใจเรื่องกฏแห่งกรรม

จึงทำให้สติของเธอค่อยๆ กลับคืนมาและยอมรับความจริง

       แม้ในช่วงแรกๆ เธอจะยังไม่เชื่อและไม่ยอมรับในสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นก็ตาม แต่ด้วยความที่เธอเป็นคนที่เข้าใจเรื่องบุญบาป, เข้าใจเรื่องกฏแห่งกรรมและชีวิตหลังความตายตามหลักของพระพุทธศาสนา ที่เธอได้ศึกษาเรียนรู้มาจากช่อง DMC จึงทำให้สติของเธอค่อยๆ กลับคืนมาในเวลาอันรวดเร็ว และในตอนนี้เอง เธอจึงเริ่มเข้าใจ และยอมรับความจริงที่ว่า ณ  ตอนนี้เธอได้เสียชีวิตลงไปแล้ว     

 

 

เมื่อเธอรู้ตัวและยอมรับว่า ตัวเองเสียชีวิตลงไปแล้ว เธอก็รู้สึกอยากกลับไปที่บ้าน

       เมื่อเธอรู้ตัวและยอมรับว่า ตัวเองเสียชีวิตลงไปแล้ว เธอก็รู้สึกอยากกลับไปที่บ้าน อารมณ์คล้ายๆ ว่า อยากจะกลับไปตั้งหลัก  ทันใดนั้นเอง กายละเอียดของเธอก็กลับไปที่บ้านของเธอในทันที เมื่อกายละเอียดของเธอกลับมาอยู่ที่บ้านแล้ว เธอก็มุ่งตรงไปที่ห้องพระ

 

 

 

กายละเอียดของเธอมุ่งตรงไปที่ห้องพระ แล้วก็เริ่มทำตามหลักวิชชา

 

     แล้วก็เริ่มทำตามหลักวิชชาที่ตัวเธอได้ศึกษาเรียนรู้มาจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา   ด้วยการนึกถึงดวง, นึกถึงองค์พระ, นึกถึงมหาปูชนียาจารย์  แล้วก็นึกถึงบุญทุกๆ บุญที่ตัวเธอเคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิต ไม่ว่าจะเป็น บุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวกว่า 10 องค์ , บุญหล่อรูปเหมือนหลวงปู่วัดปากน้ำทองคำ, บุญกฐิน, บุญสร้างอาคารร้อยปีคุณยาย, บุญที่เธอได้ช่วยงานชมรมพุทธรักษา, บุญจากการชวนคนบวชพระและบวชอุบาสิกาแก้ว  เป็นต้น

 

 

เธอนั่งนึกทบทวนบุญตามหลักวิชชา

        ซึ่งในระหว่างที่เธอกำลังนั่งนึกทบทวนบุญอยู่นั้น ด้วยความที่ตัวเธอกลัวไม่ได้กลับดุสิตบุรี เพราะเธอมีความรู้สึกอยู่ในใจลึกๆ ว่า เธอมาเจอหมู่คณะช้าไป กายละเอียดของเธอจึงไม่ได้ลุกจากที่ไปไหนเลย คือมุ่งมั่นที่จะนั่งนึกทบทวนบุญตามหลักวิชชาอย่างเดียว ซึ่งในบรรดาภาพบุญที่เกิดขึ้น ภาพบุญที่มาปรากฏให้เธอเห็นอย่างเด่นชัดที่สุดในช่วงเวลานั้น ก็คือ ภาพบุญบวชพระพี่เลี้ยงรุ่น 100,000 รูป ซึ่งถือเป็นบุญสุดท้ายที่เธอได้สั่งสมเอาไว้ก่อนหน้าที่เธอจะเสียชีวิตในอีกไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้น

 

 

 

หลังจากที่เธอนึกทบทวนบุญไปได้สักพักกายละเอียดของเธอก็สว่างวาบ

พลันแปรเปลี่ยนเป็นกายเทพธิดาสุดสวยโสภาในทันที

        ภายหลังจากที่เธอนึกทบทวนบุญไปได้สักพัก ด้วยความที่ใจของเธอเกลี้ยงและไม่รู้สึกผูกพันกับสิ่งใดๆ เลยนอกจากบุญ  ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ กระแสบุญที่ตัวเธอเคยสั่งสมเอาไว้ได้ช่องมาจรดเชื่อมอยู่ที่ศูนย์กลางกายอย่างตลอดต่อเนื่อง ซึ่งเป็นผลทำให้กำลังบุญของเธอเพิ่มมากขึ้น มากขึ้น แล้วก็มากขึ้นไปตามลำดับ

จนในที่สุด เมื่อกำลังบุญของเธอควบแน่นอย่างเต็มที่ กายละเอียดของเธอก็สว่างวาบแล้วก็พลันแปรเปลี่ยนเป็น “กายเทพธิดาสุดสวยโสภา” ในทันที
 

 

ในวินาทีนั้นเธอก็ได้เห็นขบวนของเหล่าบริวารและเทวรถมาจอดรอต้อนรับตัวเธอ

       และในวินาทีนั้นเอง เธอก็ได้เห็นขบวนของเหล่าบริวารและเทวรถมาจอดรอต้อนรับตัวเธอแบบถึงที่ ซึ่งทั้งหมดก็ได้เคลื่อนขบวนมาถึงที่บ้านของเธอหลังจากที่เธอเริ่มนั่งทบทวนบุญไปได้สักพักหนึ่ง คือมาถึงก่อนที่กายของเธอจะแปรเปลี่ยนเป็นกายทิพย์ และเมื่อท่านเทพธิดาได้ขึ้นไปนั่งบนเทวรถแล้ว เธอก็ได้เคลื่อนเทวรถมุ่งตรงไปยังวัดพระธรรมกาย เพื่อเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์และรอบพื้นที่ 2000 ไร่เป็นที่แรก

 

 

ท่านเทพธิดาใหม่และเหล่าบริวารเคลื่อนเทวรถมาถึงที่วัด

ได้กระทำการเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์และรอบพื้นที่ 2000 ไร่

       ภายหลังจากที่ท่านเทพธิดาใหม่และเหล่าบริวารเคลื่อนเทวรถมาถึงที่วัด และได้กระทำการเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์และรอบพื้นที่ 2000 ไร่เสร็จเรียบร้อยแล้ว  เธอก็ได้เคลื่อนเทวรถไปจอดยังบริเวณศูนย์กลางของอู่แห่งทะเลบุญซึ่งเป็นจุดที่สว่างไสวที่สุดในวัด  นั่นก็คือ บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์    

 

       มาถึงจุดนี้ ลูกๆ นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาอยากรู้กันไหมว่า ทำไม เพื่อนนักสร้างบารมีที่เป็นอดีตมนุษย์    ถึงชอบมานั่งนึกทบทวนบุญกันที่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์ ทั้งๆ ที่พื้นที่ในวัดก็มีอีกตั้งเยอะแยะ แต่ทำไม ถึงต้องเลือกมานั่งนึกทบทวนบุญกันที่นี่    

ที่เป็นเช่นนี้ทั้งนี้ก็เป็นเพราะเหตุ 2 ประการ  กล่าวคือ

 

      ประการแรก เป็นเพราะในสมัยที่ยังมีชีวิต   เพื่อนนักสร้างบารมีที่เป็นอดีตมนุษย์เหล่านี้ได้เคยศึกษาเรื่องราวในช่วง Case Study จากหลายๆ เคสที่ผ่านมาว่า “ หลังจากที่เพื่อนนักสร้างบารมีเสียชีวิตไปแล้ว   โดยส่วนใหญ่ จะมาเวียนประทักษิณรอบพื้นที่วัด, รอบมหาธรรมกายเจดีย์    แล้วก็จะมานั่งนึกทบทวนบุญอยู่ที่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์ ”

        เมื่อแต่ละท่านได้ยินได้ฟังมาเช่นนั้นแบบตอกย้ำซ้ำๆ    มันก็เลยกลายเป็นภาพที่ฝังอยู่ในใจว่า “ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ภารกิจสุดท้ายที่ทุกคนจะต้องทำคือ เดินทางมาที่วัดพระธรรมกายเพื่อมานึกทบทวนบุญ   แล้วก็มาสักการะมหาธรรมกายเจดีย์ก่อนกลับดุสิตบุรี ”

        ส่วนประการที่สอง ซึ่งถือเป็นประการสำคัญและเป็นประการหลัก นั่นก็คือ บริเวณจุดนี้ ถือเป็นอู่แห่งทะเลบุญซึ่งเป็นจุดที่ทำให้ท่านเทพธิดาใหม่   รวมถึงเพื่อนนักสร้างบารมีหลายๆ คนที่เป็นอดีตมนุษย์ไปแล้ว สามารถนึกถึงบุญทุกๆ บุญได้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง

 

 

กระแสบุญในตัวที่แต่ละคนได้สั่งสมเอาไว้จะดลบันดาลและดึงดูดให้ใจของ

ยอดนักสร้างบารมีที่เสียชีวิตไปแล้วอยากจะกลับมาที่วัดพระธรรมกาย

           ดังนั้น ในเวลาที่มีเพื่อนนักสร้างบารมีเสียชีวิตลง กระแสบุญในตัวที่แต่ละคนได้สั่งสมเอาไว้ ก็จะดลบันดาลและดึงดูดให้ใจของยอดนักสร้างบารมี ที่เสียชีวิตไปแล้ว รู้สึกอยากจะกลับมาที่วัดพระธรรมกาย    และอยากจะกลับมาสักการะมหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อนึกทบทวนบุญหรือภาพประวัติชีวิตอันงดงามในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์ ก่อนที่ตัวเองจะเดินทางกลับไปสู่ภพภูมิที่เหมาะสมกับกำลังบุญที่แต่ละคนสั่งสมเอาไว้  ซึ่งยอดนักสร้างบารมีที่ตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมีโดยส่วนใหญ่ ก็จะได้กลับไปที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์กันทุกคน

 

 

 

เหล่ายอดนักสร้างบารมีที่เป็น อดีตมนุษย์ อยากกลับมานึกทบทวนบุญที่มหาธรรมกายเจดีย์นั้น

ทั้งนี้ก็เป็นเพราะพื้นที่บริเวณนี้ ถือเป็นอู่แห่งทะเลบุญ

        ส่วนสาเหตุที่ทำให้กระแสบุญดึงดูดให้เหล่ายอดนักสร้างบารมีที่เป็นอดีตมนุษย์ อยากกลับมานึกทบทวนบุญที่มหาธรรมกายเจดีย์นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะพื้นที่บริเวณนี้ ถือเป็นอู่แห่งทะเลบุญซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางที่หมู่คณะของเรา ใช้เป็นสถานที่รวมใจในการประกอบพิธีสำคัญทางศาสนามาอย่างตลอดต่อเนื่อง ไม่ว่าจะเป็นพิธีจุดมาฆะประทีป , พิธีหล่อองค์พระธรรมกายประจำตัว , พิธีบวชพระแสนรูป , พิธีบวชอุบาสิกาแก้วหนึ่งแสนคน , หรือที่เพิ่งผ่านมาไม่นานนี้  นั่นก็คือ พิธีหล่อรูปเหมือนหลวงปู่วัดปากน้ำทองคำ ซึ่งจัดขึ้นเมื่อวันที่ 22 เมษายนที่ผ่านมาเป็นต้น

 

 

 

มหาธรรมกายเจดีย์ถูกใช้เป็นศูนย์รวมใจและเป็นจุดศูนย์กลาง

ในการประกอบพิธีบุญสำคัญๆ ทางพุทธศาสนา

        และเมื่อมหาธรรมกายเจดีย์ถูกใช้เป็นศูนย์รวมใจและเป็นจุดศูนย์กลางในการประกอบพิธีบุญสำคัญๆ ทางพุทธศาสนา   มหาธรรมกายเจดีย์ จึงกลายเป็นอู่แห่งทะเลบุญที่หมู่คณะของเรา ทั้งคนที่เป็นอดีตมนุษย์ไปแล้ว    หรือแม้กระทั่งคนที่ยังเป็นมนุษย์อยู่    นิยมมาอธิษฐานจิตและนึกทบทวนบุญ   ณ  มหาธรรมกายเจดีย์อยู่เสมอ  

 

 

เมื่อถึงวันประกอบพิธีฌาปนกิจ

ท่านเทพธิดาใหม่ก็ได้เคลื่อนเทวรถของเธอมาร่วมงานในวันนั้นด้วย

 

        และในระหว่างที่ท่านเทพธิดาใหม่ยังอยู่บนโลกมนุษย์ เธอก็ได้เคลื่อนเทวรถจากที่วัดพระธรรมกาย  ซึ่งโดยปกติจะจอดทบทวนบุญอยู่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์    เพื่อไปร่วมงานสวดพระอภิธรรมซึ่งจัดขึ้นให้กับเธอที่จังหวัดปัตตานีในทุกๆ ค่ำคืน จนกระทั่งถึงวันฌาปนกิจร่างของเธอ เพราะเธออยากเห็นหน้าและอยากขอบคุณเพื่อนๆ นักสร้างบารมี    ที่เดินทางมาร่วมงานและจัดพิธีสวดพระอภิธรรมให้กับเธอ  
 

 

 

เมื่องานฌาปนกิจร่างของเธอเสร็จสิ้นลงเธอก็ได้เคลื่อนเทวรถกลับมา

ที่วัดพระธรรมกายอีกครั้งหนึ่งเพื่อทำภารกิจบุญสุดท้าย

 

       และเมื่อถึงวันประกอบพิธีฌาปนกิจ ท่านเทพธิดาใหม่ก็ได้เคลื่อนเทวรถของเธอมาร่วมงานในวันนั้นด้วยและเมื่องานฌาปนกิจร่างของเธอเสร็จสิ้นลง เธอก็ได้เคลื่อนเทวรถกลับมาที่วัดพระธรรมกายอีกครั้งหนึ่งเพื่อทำภารกิจบุญสุดท้าย นั่นก็คือการเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ , รอบพื้นที่ 2000 ไร่ และเพื่อมากราบสักการะพระมหาเถระที่เธอเคารพอย่างสูงสุดเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อเธอได้ทำภารกิจบุญสุดท้ายจบลง    เธอพร้อมด้วยเหล่าบริวารก็ได้เคลื่อนเทวรถมุ่งตรงสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตกองเสบียง ด้วยหัวใจที่ปลื้มปีติในบุญแบบสุดๆ ในทันที 

 

         ส่วนว่า บุพกรรมใดที่ทำให้เธอต้องมาเสียชีวิตจากการประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ แล้วเธอได้ฝากข้อความอะไรมาถึงเพื่อนๆ ของเธอบ้างหรือไม่ เราก็คงต้องติดตามกันต่อในตอนต่อไป      

 

กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)

     บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป

     "วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)

http://goo.gl/V0fHH