พระพุทธศาสนาเป็นชีวิตจิตใจของผมครับ

ผลปฏิบัติธรรม

ของ

พระเปมานันทะ (ศรีลังกา)

 

    ผมชื่อ พระเปมานันทะ อายุ 25 ปี จาก วัดศรีสุวิสุทธิ์ดาระมายา ผมภูมิใจในประเทศศรีลังกามาก เพราะมีทั้งโบราณสถาน และพุทธสถานมากมาย มีธรรมชาติที่สมบูรณ์ ประชาชนมีการปฏิบัติธรรม แม้จะยากจนแต่ก็รวยด้วยธรรมะ เมืองแคกัลลาที่ผมอยู่ เป็นเมืองที่มีผู้คนใจดีมาอยู่ร่วมกันมากมาย คล้ายๆกับ DMC ซึ่งมีแต่คนดีๆมารวมกันครับ

 

    ผมบวชเป็นสามเณรตั้งแต่อายุ 8ขวบ เพราะได้เรียนรู้เรื่องราวของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตั้งแต่สมัยเด็กๆ และคิดว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีที่สุด ผมเห็นว่า พระองค์บวชตั้งแต่วัยหนุ่ม เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง ผมจึงรีบบวช และมุ่งหวังจะทำพระนิพพานให้แจ้งบ้าง พออายุครบบวชพระ ผมเป็นพระได้ 1ปี ก็เป็นเจ้าอาวาสเลย เพราะท่านเจ้าอาวาสองค์เดิมมรณภาพ

 

    ผมเป็นพระรูปเดียวในวัด โดยมีสามเณรอยู่ด้วย 6รูป ผมมีความสุขที่ได้ปฏิบัติศาสนากิจ เป็นสุขใจที่ได้เป็นที่พึ่งให้แก่ญาติโยม สำหรับผมแล้ว...พระพุทธศาสนาเป็นชีวิตจิตใจของผมครับ

 

    ผมมีความใฝ่ฝันมานานว่า อยากจะเห็นการพัฒนาของพระพุทธศาสนาในศรีลังกา ให้ชาวบ้านมีความรู้ ความเข้าใจในพระพุทธศาสนามากขึ้น อยากจะสร้างคนให้เป็นคนดี ให้มีผู้ประพฤติปฏิบัติธรรมมากขึ้น ไม่ใช่เฉพาะที่เรียนในบทเรียนเท่านั้นแต่ต้องลงมือปฏิบัติ เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้งด้วย

 

    จนกระทั่งเมื่อเดือนพฤษภาคม 49 ผมมีโอกาสมาร่วมงาน Youth Exchange ของ WBSY ที่วัดพระธรรมกาย ผมชอบการบริหารของวัดมาก รวมถึงสาธุชนต่างตั้งใจในการประพฤติปฏิบัติธรรม รักการนั่งสมาธิ มีเมตตา และให้การต้อนรับที่ดีมาก

 

    ผมประทับใจพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆครับ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นพระที่รวยธรรมะ มีหน้าตา ผิวพรรณวรรณะที่ผ่องใส ชวนมอง พระเดชพระคุณหลวงพ่ออายุมาก แต่ใบหน้าต่างจากอายุจริงมากเลยครับ และเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อน่าฟัง ชวนฟังธรรมะ พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนสมาธิได้ยอดเยี่ยมมากอีกด้วย

 

    การไปเมืองไทยในครั้งนั้น ผมได้เรียนรู้วิธีฝึกสมาธิจากวัดพระธรรมกาย ผมประทับใจในวิธีการปฏิบัติมากๆ และเมื่อกลับมาศรีลังกาแล้ว ผมก็นำมาปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ วันหนึ่งในขณะผมกำลังทำสมาธิ ผมก็รู้สึกตัวเบาสบาย แล้วสักพักตัวผมก็หายไป เหลือแต่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด วันนั้นเป็นวันที่พิเศษมากๆอย่างไม่มีวันลืมเลือน จะไม่มีลืมวันนั้นได้เลย ความสุขจากสมาธิเป็นความสุขเดียวจากพระพุทธศาสนา ผมไม่ได้ปรารถนาใดอื่นนอกจากความสุขจากสมาธิ

 

    การเป็นพระของชาวบ้าน ต้องรับรู้ปัญหามากมาย บางทีใจของพระก็เหนื่อยล้าได้บ้างครับ สมาธิทำให้ใจสงบ ล้างใจเราได้เป็นอย่างดี สมาธิช่วยล้างสิ่งที่ขุ่นออกจากใจ และมีความบริสุทธิ์พอที่จะแผ่เมตตาให้กับสรรพสัตว์ทั้งหลาย

 

    หลังจากที่ผมได้ไปเห็นวัดพระธรรมกาย ได้ดู DMC ได้เห็นพระและพุทธศาสนิกชนจำนวนมาก อีกทั้งกิจกรรมที่ดีมากมาย ทำให้ผมได้รู้ว่า ผมจะทำความใฝ่ฝัน ในการที่จะพัฒนาบ้านเมืองของผม และพระพุทธศาสนาที่นี่ได้อย่างไร แล้วก็คิดออกว่า มีอยู่หนทางหนึ่งคือ DMC นั่นเอง เพราะ DMC นั้นมีแต่รายการดีๆทุกวัน ที่จะสามารถนำมาช่วยในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของพวกเราที่นี่ และพระพุทธศาสนาในประเทศศรีลังกาได้อย่างแน่นอน

 

    ผมจึงเป็นพระรูปแรก ที่นำ DMC เข้ามาในศรีลังกา ผมได้สร้างให้วัดของผม เป็นศูนย์กลางของ DMC (DMC Center) แห่งศรีลังกา แล้วก็หวังว่าจะได้ทำกิจกรรมร่วมกันกับ DMC เช่น ในวันอาทิตย์ จัดเป็นโรงเรียน DMC (DMC School) มีเด็กๆและสาธุชน มาทำกิจกรรม เพื่อพัฒนาจิตใจด้วยกัน ซึ่งใช้หลัก คือ การนั่งสมาธินั่นเอง

 

    ผมต้องขอขอบคุณพระที่เมืองไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผมคิดถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ ที่ได้มอบกิจกรรมดีๆ เพื่อพระและประชาชนชาวศรีลังกา และโดยเฉพาะชาวโลก ผ่าน DMC

 

 

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นพระที่ดีที่สุดในโลกนี้ เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้สอนวิธีการใช้ชีวิตที่ถูกต้อง และขอบคุณพระอาจารย์ทุกๆ รูป และสาธุชนอีกหลายๆท่าน ที่ช่วยทำให้ DMC มาช่วยพัฒนาจิตใจของชาวศรีลังกา และผมก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า วัดของผมที่ศรีลังกานี้ จะได้ร่วมมือกับวัดพระธรรมกาย ในการที่จะทำให้วัดของผม ได้เป็นศูนย์กลางสมาธิและกิจกรรมงานบุญของประเทศศรีลังกา เพื่อพัฒนาจิตใจ และเป็นที่พึ่งของผู้คนที่นี่ครับ

 

    ผมขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ มีสุขภาพแข็งแรง อายุยืนยาว เท่าที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะปรารถนา พระเดชพระคุณหลวงพ่อไม่ได้ทำประโยชน์ต่อคนไทยเท่านั้น แต่ทำประโยชน์ให้กับคนทั่วโลก ขอให้พระรัตนตรัยคุ้มครองพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยนะครับ

http://goo.gl/GP1dE