ลูกชื่อ แกะ สระทองวี อายุ 64-ปี อาชีพทำไร่สับปะรด อยู่จังหวัดราชบุรีค่ะ ใครๆก็มักเรียกนำหน้าชื่อลูกว่า “ป้า”-ค่ะ เพราะอายุมากแล้ว ทั้งๆที่ลูกก็ยังสวยเหมือนสาวหวานกลางไร่อยู่เลย ลูกอยู่บ้านคนเดียว กับหมาชื่อ แม่น้ำหวาน เนื่องจากสามีไปทำงานที่จังหวัดชุมพร ส่วนลูกแท้ๆก็อยู่จังหวัดพิษณุโลก ลูกก็เลยขอเงินสามีมาลงทุนทำไร่สับปะรด สิบไร่ และเนื่องจากหมาแม่น้ำหวานทำไร่ไม่เป็น ลูกจึงทำไร่อยู่คนเดียวมาห้าปีแล้วค่ะ ก็เพราะทำอยู่คนเดียวเท่าที่แรงมีนี่แหละค่ะ จึงขาดทุนย่อยยับมาโดยตลอด เพราะสับปะรดออกไม่เต็มไร่บ้าง ต้นยังเล็กอยู่บ้าง คือ ปลูกสิบไร่ เก็บเกี่ยวผลผลิตได้จริงๆก็แค่สี่ไร่เท่านั้น แถมสับปะรดหัวเล็กไม่ได้มาตรฐาน ขายไม่ได้ราคา มีปัญหาต่างๆนานา คือ ลงทุนไป 4-5-หมื่นบาท แต่ผลตอบแทนกลับคืนมาแค่ 2-หมื่นบาท จึงขาดทุนอย่างนี้เรื่อยมา จนสามีบอกให้เลิกทำ แต่ลูกก็ไม่เลิกค่ะ เพราะไม่รู้จะทำอะไร จึงใช้ชีวิตชาวไร่มาเรื่อยๆ

 

 

 

        ขนาดปลูกสับปะรด ชีวิตก็ยังไม่เป็นสับปะรดสักที จึงอยากเป็นสับปะรดกับเขาบ้าง จนมีคนมาชวนให้มาบวชในโครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนรุ่นห้าแสนคน ก็เลยมีโอกาสมาวัดพระธรรมกายครั้งแรก พอมาก็ได้เห็นมหาธรรมกายเจดีย์ จึงเกิดศรัทธา ปลื้มใจน้ำหูน้ำตาไหล เพราะเขาบอกว่า...หากสร้างเสร็จจะมีองค์พระมาประดิษฐานที่เจดีย์นี้ถึงหนึ่งล้านองค์ ลูกก็เลยเกิดความรู้สึกลึกๆว่า...ในชีวิตนี้ เราน่าจะมีองค์พระประจำตัวกับเขาสักองค์ เพราะเราก็แก่มากแล้ว ชาวไร่อย่างเรา บุญใหญ่อะไรในชีวิตก็ไม่เคยทำ อีกทั้งตัวลูกเองก็ยังไม่ใช่คนร่ำคนรวย ทำไร่ก็ขาดทุน หนำซ้ำเคยทำบุญมากที่สุดก็แค่ 20-100-บาทเท่านั้น

 

        จากนั้น ก็เก็บเอาความรู้สึกที่อยากสร้างองค์พระไว้ในใจมาโดยตลอด แต่ยังสร้างไม่ได้ เพราะไม่มีเงิน แต่ขณะทำไร่ไป ก็นึกถึงแต่องค์พระไป ไม่ว่าจะรดน้ำ ฉีดปุ๋ย ก็สวดมนต์ สวดอธิษฐานขอพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯตลอดเวลาว่า “ขอให้สับปะรดงาม ๆ เก็บเกี่ยวผลผลิตได้มากๆ เพราะอยากจะขาย เพื่อเอาเงินไปสร้างพระกับเขาสักองค์”-วันๆลูกคิดแต่แบบนี้ จนเริ่มมาสังเกตเห็นว่า อยู่ๆสับปะรดมันงามขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นเรื่องแปลกที่สุดเท่าที่เคยเจอมา เพราะหัวมันใหญ่ผิดปกติกว่าทุกปี คือ ปกติจะไม่ออกหัว หรือออกก็หัวเล็กๆ บางต้นก็เหี่ยว แต่ปีนี้ หัวหนึ่งหนักตั้ง 3-4-กิโลกรัม ขายได้ราคากิโลกรัมละแปดบาท ถ้าเป็นปีก่อนๆขายได้กิโลกรัมละ 2-3 บาท เท่านั้น

 

 

        ปีนี้เป็นปีแรกที่ทำไร่ได้เงินคืนทุน แถมมีเงินพอสร้างพระหนึ่งองค์พอดี ซึ่งลูกก็รวบรวมมาทำบุญไปเมื่อวันอาทิตย์ต้นเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาหยกๆ หลวงพ่อเจ้าคะ...ตอนนี้ลูกเป็นหนึ่งในล้านแล้วค่ะ ลูกได้ทำบุญองค์พระแล้ว มันปลื้มมากๆเลยค่ะ ไม่คิดว่าจะมีเงินมาให้ทำบุญได้สมความปรารถนาเป็นอัศจรรย์ถึงขนาดนี้ ลูกคิดมาตลอดว่า เราจะมีบุญได้สร้างพระกับเขาบ้างไหมหนอ เพราะหากเราตายไป เงินสักบาทก็เอาติดตัวไปไม่ได้ ดังนั้นเราเกิดมาแล้ว อย่างน้อยต้องทำบุญที่มีอานิสงส์มากๆ ทำบุญใหญ่ๆสักครั้งหนึ่ง เพื่อให้บุญนี้ติดตัวเราไปในภพชาติเบื้องหน้า ชาตินี้ลูกไม่ได้เกิดมาร่ำรวยอะไรนักหนา พอทำบุญแล้ว ก็อธิษฐานให้ชาติหน้าเราสุขสบายกว่านี้ อย่าต้องลำบากอีกเลย ขอให้ชีวิตอยู่ในศีลในธรรม ได้เข้าวัดปฏิบัติธรรมอย่างง่ายๆ ลูกอยากจะใช้บุญนี้ช่วยตัวเอง เพราะหากเราเป็นอะไรไป บุญนี้ก็จะเป็นที่พึ่ง พาเราไปสู่ภพภูมิที่ดี

 

 

        สุดท้ายนี้ ลูกก็อยากให้คนที่ยังไม่เคยสร้างพระ ได้มีโอกาสเข้ามาเป็นเจ้าขององค์พระ เพราะเหลืออีกไม่มากแล้ว ช่วงนี้นับว่าเป็นโอกาสดี โอกาสทองกันเลยนะคะ อีกทั้งลูกได้มาสัมผัสกับตัวเองแล้วว่า...บุญสร้างพระ เป็นบุญที่ผู้ทำจะได้รับอานิสงส์เกินควรเกินคาดจริงๆ เพราะเจอกับตัวเอง ที่สับปะรดออกเต็มไร่ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วอย่าลืมมาบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนกันให้มากๆนะคะ บวชล้านงวดหน้าที่จะถึงนี้ ลูกไม่พลาดแน่นอนค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กัลฯแกะ สระทองวี

 

************************