บทเรียนจาก ต้นไผ่: อยู่รอดเพราะเรายืนด้วยกัน
ต้นไผ่...
ไม่ได้สูงใหญ่บึกบึนเหมือนต้นไม้ใหญ่
ไม่ได้เล็กบางอ่อนแอเหมือนกิ่งไม้แห้ง
มันอยู่ตรงกลาง เรียว สวย อ่อนโยน
และอ่อนโยนพอที่จะโยกตามลม
ธรรมชาติของต้นไผ่ จะไม่ยืนอยู่เดี่ยวๆ ต้นไผ่ที่ยืนเดี่ยวๆ อาจจะล้ม
แต่ต้นไผ่ที่อยู่เป็นกอ อยู่กันแน่น
ต่อให้พายุมาแรงแค่ไหน…มันก็ยังยืนอยู่ได้
ธรรมชาติของต้นไผ่สอนเราหลายอย่าง ต้นไผ่ไม่เคยแย่งกันโต
มันแบ่งปันน้ำและอาหารและดิน
ให้แก่กันและกัน ไม่มีต้นไหนทิ้งกัน
เราทุกคนก็เหมือนต้นไผ่ เราไม่ต้องแข็งแกร่งที่สุด แต่เราอยู่รอดได้
ถ้าเรา “อยู่ด้วยกัน”
ในวันที่ลมพัดเบา เรายิ้มให้กัน
ในวันที่พายุเข้า เรายืนข้างกัน ไม่ปล่อยมือ
ทีมเวิร์กที่ดี ไม่ใช่การทำให้ใครคนหนึ่งโดดเด่น แต่คือการทำให้ทุกคน
“อยู่รอด” / “อยู่เป็นสุข” ไปด้วยกัน
โลกนี้มีพายุบ่อยขึ้นเรื่อยๆ บางพายุมาในรูปของงาน บางพายุมาในรูปของปัญหาชีวิต บางครั้งมันก็มาทางใจ
แต่ถ้าเรามีกอไผ่ของเรา คนที่เรายืนข้างกัน… ไม่ว่าลมจะพัดแรงแค่ไหน
เราก็ “อยู่รอด” อย่างอัศจรรย์
---
กลอนประกอบแรงบันดาลใจ
ลำเรียวต้นไผ่นั้น สวยดี
ลมพัดกอเสียดสี อ่อนโล้
รู้รักสามัคคี รวมหมู่ เป็นทีม
พายุโหมอาจโต้ อยู่ได้อัศจรรย์
ตะวันธรรม
