ปรโลกนิวส์...บุญที่ลูกทำ...ช่วยพ่อพ้นอบาย

 

        พ่อเป็นผู้มีอัธยาศัยชอบช่วยเหลือผู้อื่น เป็นคนขี้สงสาร รักครอบครัว ตอนเป็นหนุ่ม พ่อบวชสาม-สี่พรรษา พ่อเป็นพระนักเทศน์ ตอนหลังได้ลาสิกขาและได้มาแต่งงานกับแม่ มีลูกด้วยกันสิบสองคน พ่อรับผิดชอบครอบครัว หารายได้คนเดียว ส่งเสียให้ลูกเรียน แม่เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก

 

        พ่อมักจะดื่มเหล้ากับเพื่อนๆอยู่เสมอ ต่อมาพ่อเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจล้มเหลว ลูกชายห้าคน บวชเป็นพระให้พ่อทุกคน ลูกชายคนที่สองบวชจำพรรษาอยู่ที่วัดพระธรรมกายหนึ่งพรรษา เมื่อปี พ.ศ.2528 ทำให้ครอบครัวได้มาสร้างบารมีที่วัดตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน

 

        ลูกสาวได้มาเป็นอุบาสิกาที่วัด สร้างบารมีกับหมู่คณะมายี่สิบสามปี ได้ทำบุญอุทิศให้โดยใส่ชื่อของพ่อมาโดยตลอดในทุกๆบุญ และล่าสุดได้ตั้งกองกฐิน 100ปี คุณยายอาจารย์ ให้ท่านด้วย

 

 

คำถาม

1.คุณพ่อของลูกตอนนี้อยู่ที่ไหนคะ ได้รับบุญที่ลูกอุทิศให้หรือไม่คะ

 

คำตอบ

        ก่อนที่คุณพ่อของลูกจะเสียชีวิต สภาวะใจของท่านในขณะนั้น มีความเศร้าหมองไม่ผ่องใส ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะท่านกำลังได้รับทุกขเวทนาจากอาการเจ็บป่วยที่เกิดขึ้น อีกทั้งท่านยังเป็นห่วง และคิดถึงครอบครัวของท่านเป็นอย่างมาก

 

 

        ก่อนที่ท่านจะสิ้นลม ภาพกรรมนิมิตต่างๆที่ท่านเคยทำมาตั้งแต่เด็กจนโต ก็ได้ย้อนกลับมาฉายให้ท่านเห็น ท่านได้เห็นภาพของตัวเองตั้งแต่เด็กจนโตอีกครั้งหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นภาพตอนที่ท่านยังเด็ก กระทั่งตอนที่ท่านแต่งงาน กำลังหาเลี้ยงครอบครัว รวมทั้งภาพตอนที่ท่านมีลูก และแม้แต่ภาพตอนที่ท่านบวช, การสังสรรค์เฮฮา ดื่มเหล้า เป็นต้น คือ จะเรียงลำดับภาพเรื่อยๆมา แต่ในบรรดาภาพกรรมนิมิตทั้งหมด มีอยู่ภาพหนึ่งที่ได้มาเกาะกินอยู่ภายในใจของท่าน มันกัดกร่อนใจของท่าน เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ใจของท่านเกิดความเศร้าหมอง ภาพกรรมนิมิตดังกล่าวก็คือภาพตอนที่ท่านกำลังดื่มเหล้าจนเมามายนั่นเอง

 

        เมื่อท่านได้เห็นภาพกรรมนิมิตที่ท่านกำลังดื่มเหล้าจนเมามายแล้ว ใจของท่านจากเดิมที่เศร้าหมอง เพราะทุกขเวทนาจากโรคภัยไข้เจ็บและความเป็นห่วงครอบครัว ก็ยิ่งเศร้าหมองหนักกว่าเก่ามากขึ้น เพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ท่านก็รู้อยู่เสมอว่าการดื่มเหล้านั้นไม่ดีและผิดศีลข้อห้า เนื่องจากท่านเคยบวชและเป็นนักเทศน์ด้วย แต่ท่านก็ยังทำและเต็มใจที่จะทำ ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้สภาวะใจในช่วงก่อนที่ท่านจะเสียชีวิต มีความเศร้าหมองไม่ผ่องใส เป็นอย่างมาก

 

 

        เมื่อคุณพ่อของลูกเสียชีวิต ทันทีที่กายละเอียดออกจากกายหยาบ ก็ได้มีเจ้าหน้าที่ยมโลกมารับ และพาคุณพ่อของลูกไปถูกทัณฑ์ทรมานในทันที โดยมิได้ผ่านกระบวนการพิจารณาโทษใดๆเลย ทั้งนี้เป็นเพราะใจของท่านเศร้าหมองมาก อีกทั้งกรรมของท่านที่ทำไว้ก็ชัดเจนมาก ที่รู้เห็นได้ด้วยตัวของตัวเอง

 

 

        ความจริงแล้ว ใจที่เศร้าหมองขนาดนี้ ท่านจะต้องถูกดูดไปสู่มหานรก แต่กลับมีบุญอย่างหนึ่งที่มาอุ้มท่านเอาไว้ นั่นก็คือบุญที่เกิดจาการที่ท่านเคยบวช ได้มาช่วยท่านเอาไว้ ทำให้ท่านไม่ต้องไปถูกทัณฑ์ทรมานในมหานรก 

 

        ท่านได้ถูกเจ้าหน้าที่ยมโลกกดบริเวณช่วงอกของท่านเอาไว้ จากนั้นก็ถูกเจ้าหน้าที่ตักน้ำทองแดงร้อนๆกรอกใส่ปาก พอน้ำทองแดงไหลเข้าปาก ศีรษะของท่านก็ละลาย แล้วก็ตายในที่สุด จากนั้นกรรมก็ประกอบกายให้ท่านเกิดขึ้นมาใหม่ทันที แล้วก็โดนจับกรอกน้ำทองแดงอย่างนี้ ซ้ำแล้วซ้ำอีก ตายเกิดตายเกิดแบบนี้นับครั้งไม่ถ้วน จนท่านได้รับความทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก

 

 

        เมื่อวันเวลาแห่งการถูกทัณฑ์ทรมานได้ล่วงเลยมา จนกระทั่งมาถึงวันพระใหญ่ขึ้น 15ค่ำ ที่ผ่านมานี้ ก็ได้มีพระไปหาคุณพ่อของลูกในคืนวันนั้น และด้วยความที่เป็นคืนวันพระใหญ่ขึ้น 15ค่ำ การลงทัณฑ์ทรมานต่างๆในยมโลกก็ได้หยุดลงชั่วคราว ซึ่งในขณะที่พระไปหาคุณพ่อของลูกนั้น คุณพ่อของลูกก็ตกอยู่ในอาการของผู้นิรสุขซึ่งตรงข้ามกับนิรทุกข์ คือ กำลังนั่งกอดเข่าคอตก ด้วยความสิ้นหวังและหวาดกลัวอยู่ที่พื้น

 

 

        ในทันทีที่คุณพ่อของลูกได้เห็นพระมาหา ท่านก็ก้มลงกราบพระด้วยอาการดีใจอย่างสุดๆ จากนั้น พระก็ได้ฉายภาพการสร้างบารมีที่ลูกๆของท่าน ซึ่งก็คือตัวลูกและพี่ชายของลูก ได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรชักชวนคนทำความดี และทุ่มเทชีวิตจิตใจในการสร้างบารมีมาโดยตลอด มาฉายให้ท่านได้เห็น

 

        (ใครที่บอกว่า บุญไม่ช่วย คือ อาจจะช่วยช้าไปหรือช่วยได้ไม่ทันใจ เพราะวิบากกรรมที่เกิดจากบาปที่ตัวทำเอาไว้มาส่งผลก่อน และมากมาย บุญกับบาปกำลังสู้กัน แต่บาปมีกำลังมากกว่า จึงมองไม่เห็นว่าบุญกำลังช่วยอยู่) 

 

        นอกจากนั้น พระยังได้ฉายภาพบุญต่างๆที่คุณพ่อของลูกเคยสั่งสมมาตอนที่ท่านยังมีชีวิต เช่น บุญจากการที่ท่านเคยบวชเป็นพระ เคยเป็นนักเทศน์เคยชวนคนทำความดี เป็นต้น เมื่อคุณพ่อของลูกได้เห็นภาพบุญที่ตัวท่านเองเคยทำ รวมถึงบุญที่ลูกๆของท่านได้ทำและอุทิศส่งไปให้ท่านแล้ว ก็เป็นผลทำให้ใจของท่านสว่างไสวและปลื้มปีติใจกับภาพบุญต่างๆที่ท่านได้เห็น(เมื่อใจใสแล้วยมโลกไม่อาจเหนี่ยวรั้งไว้ได้ ยมโลกจะเหนี่ยวรั้งไว้ได้เฉพาะผู้ที่ใจหมอง)

 

 

        เมื่อพระเห็นว่าใจของคุณพ่อของลูกมีความผ่องใสสว่างไสว จนกระแสบุญได้ช่องเข้าไปทำงานแล้ว พระก็ได้ประมวลเอาดวงบุญทั้งหมดที่ตัวท่านเคยทำ รวมทั้งบุญต่างๆที่ลูกๆของท่านได้ทำแล้วอุทิศส่งไปให้ท่าน เอามาคำนวณบุญ แล้วซ้อนเชื่อมติดเข้าที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดของท่าน เมื่อพระเห็นว่ากำลังบุญของท่านเพียงพอ ที่จะทำการเปลี่ยนภพภูมิให้ท่านแล้ว(คือ ดูว่ากำลังบุญนี้เหมาะสมกับภพภูมิใด ก็จะมีภาพของภพภูมินั้นมาให้เห็น)พระก็ได้ทำคุณพ่อของลูกไปบังเกิดขึ้นเป็นเทพบุตรคนธรรพ์ ระดับสูง อยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา เฟสหนึ่ง ในทันทีที่กายของท่านได้เปลี่ยนไปเป็นกายเทพบุตรคนธรรพ์ ร่างของท่านก็แวบไปนั่งอยู่บนรัตนบัลลังก์หลักกลางวิมาน โดยมีเหล่าบริวารนั่งอยู่รายรอบตัวท่าน

 

 

        ตามความเป็นจริงแล้ว ถ้าเอาเฉพาะกำลังบุญส่วนตัวที่ท่านทำ คุณพ่อของลูกจะไปเป็นได้แค่เพียงภุมมเทวาระดับกลาง ที่มีวิมานอยู่บนโลกมนุษย์เท่านั้น การที่ท่านได้ไปเกิดเป็นเทพบุตรคนธรรพ์ อยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา เฟสหนึ่งนั้น ทั้งนี้ล้วนเป็นเพราะกำลังบุญของตัวลูก และพี่ชายของลูกเป็นหลัก ที่ทำให้ท่านได้มาอยู่ ณ จุดนี้

 

 

        ในขณะนี้ เทพบุตรคนธรรพ์กำลังดีใจอย่างสุดๆ ที่ได้พ้นจากความทุกข์ทรมานอันยาวนานที่ได้รับมาจากยมโลก จากนั้นพระก็ได้นำภาพการสร้างบารมีของลูกๆ มาให้คุณพ่อเทพบุตรใหม่ได้ชื่นชม ซึ่งท่านก็รู้สึกปลาบปลื้มปีติมากๆ ทำให้กายของท่านสว่างไสวมากยิ่งขึ้น ท่านมีความสุขมากและปลื้มในบุญของลูกๆมากเช่นกัน

 

 

        หลังจากนั้น ท่านเทพบุตรใหม่ก็ได้ลงจากรัตนบัลลังก์ของท่าน แล้วก้มลงกราบพระแบบเบญจางคประดิษฐ์ด้วยความเคารพอย่างสูงสุด พร้อมกับกล่าวคำขอบพระคุณพระ ที่พระได้มาช่วยท่านให้พ้นจากความทุกข์ทรมานในยมโลก จากนั้นพระก็ได้สอนให้เทพบุตรใหม่นั่งสมาธิ และกำชับเพิ่มเติมว่า ต้องนั่งสมาธิให้ได้ทุกวัน ไม่เช่นนั้นเทพบุตรใหม่จะต้องกลับลงไปใช้วิบากกรรมในยมโลกต่อ เพราะบาปที่ทำไว้ยังรอส่งผลอยู่ เพียงแต่ว่าตอนนี้ยังไม่ได้ช่องส่งผลเท่านั้น เพราะบุญยังหล่อเลี้ยงอยู่ ยังประมาทไม่ได้ ต้องเติมบุญให้กับตัวเองมากๆ ด้วยการทำสมาธิ และเทพบุตรใหม่ก็รับปากว่า จะนั่งสมาธิทุกวัน เพราะได้รู้ซึ้งถึงผลแห่งบาปที่ตนได้ทำแล้ว และไม่อยากจะกลับไปอยู่ยมโลกอีกเลย

 

 

        พระได้ถามเทพบุตรใหม่ว่า มีอะไรจะฝากถึงครอบครัวและลูกหลานหรือไม่ คุณพ่อของลูกก็บอกว่า ตอนนี้ท่านมีความสุขมากๆ ในใจของท่านมีแต่ภาพของลูกที่ทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตร คอยชักชวนผู้มีบุญให้มาสร้างความดี และภาพบุญที่ลูกชายได้บวชเป็นพระให้ท่าน ซึ่งในขณะที่เทพบุตรใหม่กำลังฝากข้อความอยู่นี้ ภาพทุกภาพของบุญทุกๆบุญที่ลูกๆได้ทำอุทิศไปให้ท่าน ก็ได้มาฉายให้ท่านเทพบุตรใหม่ได้ปลื้มปีติอย่างเปี่ยมล้นในใจของท่านอย่างสุดๆ

 

 

        แล้วเทพบุตรใหม่ก็ได้กล่าวขอบคุณลูกๆของท่าน ที่ช่วยกันทำบุญทำกุศลแล้วอุทิศไปให้ท่าน และตอนนี้ท่านเข้าใจแล้วว่า ที่ท่านมาอยู่ที่นี่ได้ก็เพราะบุญของลูกๆที่ส่งมาให้ท่าน ท่านรู้สึกซึ้งใจมากๆ ต่อไปนี้แม้ท่านจะไม่ได้อยู่ใกล้ลูกๆของท่านแล้ว แต่ท่านจะขออยู่ในใจของลูกๆทุกคน ท่านจะคอยเฝ้ามองดูลูกๆทุกคนทำความดี และเมื่อใดก็ตามที่ลูกหลานทุกคนทำบุญ ก็อย่าลืมอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลมาให้ท่านอนุโมทนาบ่อยๆด้วย เพราะท่านเห็นผลแห่งบุญแล้ว