ผลการปฏิบัติธรรม พระวิชัย สุพนฺธโก

 

        กระผม พระธรรมทายาทวิชัย สุพนฺธโก อายุ 41-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดเจติยาราม จังหวัดหนองคาย ปีที่ผ่านมากระผมตั้งใจว่าจะบวช แต่ยังหาฤกษ์หายามไม่ได้เสียทีครับ พอดีโยมแม่ขายของอยู่ในตลาด ก็มีคนมาบอกข่าวโครงการบวชเข้าพรรษา หนึ่งแสนรูป ทั่วไทย พอกระผมรู้ กระผมก็ตัดสินใจบวชทันที แต่ก่อนกระผมก็กินเหล้าเมายาตามประสาคนไม่รู้ แต่ตอนนี้เลิกหมด มาเลิกได้ก็ตอนมาบวชนี่แหละครับ โครงการนี้ดีมากๆ มีระเบียบวินัย มีหลักสูตรเคร่งครัด พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยงก็ดีมาก แนะนำสอนกระผมให้กลายเป็นคนดีขึ้นเยอะเลยครับ

 

        ตอนแรกที่ได้นั่งสมาธิ มันเมื่อยมาก ปวดแข้ง ปวดขา นั่งไม่ค่อยได้เลย แต่กระผมก็อดทน นั่งได้ 20-30-นาที ก็พยายามเฉยๆ นั่งไปเรื่อยๆ ไม่คิดอะไร พอหลวงพ่อบอกว่าให้บวชสองชั้น กระผมหวั่นใจเลยครับ กลัวว่าจะทำไม่ได้ แต่พอนั่งไปทุกวันก็ชักจะชิน ตอนยังเป็นนาคอยู่ กระผมนั่งสมาธิแล้วเห็นมีแสงเล็กๆวิ่งมาแต่ไกล พอมาใกล้ก็กลายเป็นดวงใหญ่เท่ากับดวงอาทิตย์ พุ่งมาตำตา (ชนตา)_เข้าอย่างจัง จนรู้สึกว่าตัวเองหงายเงิบ (อาการหงายหลังแบบตกใจ)_ไปเลยแต่พอลืมตาดู ปรากฏว่ายังนั่งอยู่ที่เดิม พอหลับตาก็เป็นอีก แต่คราวนี้กระผมเฉยๆเพราะรู้แล้วว่าไม่หงายหลังจริง แต่พอมีแสงมาก็หายไปไม่เข้ามาในตัวเสียทีครับ

 

        มาถึงวันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ.2553_หลังจากสวดมนต์ทำวัตรเย็นแล้ว ก็นั่งตามเสียงของหลวงพ่อ กระผมชอบเสียงของหลวงพ่อมาก ฟังแล้วสบายใจ กระผมทำตามที่หลวงพ่อสอนไปเรื่อยๆ นึกหน้าโยมพ่อ-โยมแม่ไปก็รู้สึกตัวมันเย็นๆ ใจก็จดจ่ออยู่กับเสียงของหลวงพ่อตลอด  ตอนนั้นไม่คิดอะไรเลย ลืมทุกสิ่ง ทิ้งทุกอย่างจริงๆ กระผมนั่งนึกหน้าโยมพ่อ-โยมแม่อยู่อย่างนั้น ประมาณ 30-นาที อยู่ๆก็รู้สึกโล่งไปเลย ไม่เมื่อย ไม่ปวด ตัวมันตึงๆ แข็งไปหมด ตัวตั้งตรงเลยครับ แขนขาก็เบาไม่มีน้ำหนัก เบาเหมือนนุ่น ไม่มีตัวตน เหมือนกลายเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับอากาศ

 

 

 

        แล้วกระผมก็เห็นมีแสงคล้ายๆแสงดวงดาววิ่งเข้ามาตรงหน้า หมุนติ้วๆ มองไปมองมาก็เข้ามาในกลางตัว เป็นฟองเล็กๆวิ่งเป็นแสงสว่างไปตั้งแต่หน้าผาก หัว ท้ายทอย หูสองข้าง สว่างไปหมด อยู่ในท้องก็สว่าง กระผมก็นั่งไปเรื่อยๆ ยังไม่ทันจะทำอะไร แสงก็ใหญ่ขึ้นเอง แล้วก็เห็นเป็นรูคล้ายๆท่อ มีแสงขึ้นมาจากรูนั้น กลมขึ้นมาเป็นดวงเท่าฟองไข่ไก่อยู่ในท้อง ใสสว่างมองทะลุไปข้างหลังได้เลยครับ มองไปก็เห็นแต่แสงสว่างเต็มไปหมด ตัวกระผมก็หายไป แล้วก็เห็นองค์พระผุดขึ้นมา ทีแรกไม่คุ้นตาก็ตกใจ องค์พระใหญ่มากมีขนาดเท่ากับตัวเรา เหมือนตัวเราจะเป็นพระ ลักษณะของท่านเหมือนพระพุทธรูปแก้วใส แล้วก็มีพระแก้วใสแบบเดียวกัน เรียงเป็นแถวเป็นแนว ขยายใหญ่ซ้อนๆกันขึ้นมาเรื่อยๆ เยอะมากครับ แต่ในใจ กระผมนับได้แค่ 15-องค์

 

        แล้วก็มีพระเหมือนพระสงฆ์นั่งอยู่ในองค์พระนั้น มองไปมองมาหน้าตาเหมือนกระผมเลย กระผมนั่งดูพระอยู่อย่างนั้น ดูไปเรื่อยๆ ไม่ปวดไม่เมื่อย นั่งไปนั่งมาก็ถึงเวลาสวดมนต์ทำวัตรเช้าของอีกวัน (18 กรกฎาคม พ.ศ.2553)

 

        เวลาเห็นดวงสว่างแบบนี้ กระผมจะนั่งได้ทุกวัน ไม่เบื่อไม่หน่าย มีแต่ความสุขอย่างเดียว กระผมเคยอธิษฐานว่า “ขอให้กระผมเห็นองค์พระใสๆ สว่างๆ จะได้บวชไม่สึก”_พอเห็นแล้ว ก็ไม่อยากสึกจริงๆเลยครับ

 

        วันต่อมา ขณะที่กำลังนั่งภาวนาอยู่ดีๆ ก็เห็นแสงเป็นดวงกลมๆเท่าฟองไข่ไก่อยู่ในท้อง กระผมก็มองไปนิ่งๆ เพราะกลัวจะหาย พอมองไปเรื่อยๆ ก็เห็นเป็นพระแก้วใสซ้อนๆกันขึ้นมาอีก จากองค์เล็กๆค่อยๆก่อตัว ขยายขึ้นมาถึงท้อง ขยายมาถึงหน้า ถึงหัว จนเลยออกไปเป็นองค์ใหญ่มากๆ สูงประมาณ 15-วา แล้วก็มีองค์อื่นๆวิ่งเข้ามาเรื่อยๆ ขยายไปเรื่อยๆ เหมือนภาพที่เราเห็นในดีเอ็มซี แต่ที่กระผมเห็นเป็นพระพุทธรูปใสๆ ใสบริสุทธิ์ไม่มีที่ติ สวยงามมาก กระผมเคยนั่งสมาธิเห็นหลวงพ่อมาในสมาธิด้วยนะครับ หลวงพ่อหน้าใสดีมากเลย ตัวจริงของหลวงพ่อกระผมก็ว่าหล่อมาก...หน้าตาดีมากแล้วนะครับ แต่กายละเอียดของหลวงพ่อหล่อกว่าตัวจริง หนุ่มกว่าตัวจริงอีกครับ กายนั้นสวยมาก นั่งนิ่งสง่า เหมือนหลวงพ่อจะพูดด้วย แต่เสียดายกระผมจำไม่ได้ครับ

 

        กระผมเคารพหลวงพ่อมากนะครับ หลวงพ่อสอนดีทุกอย่าง ฟังรู้เรื่อง ฟังแล้วสบายใจ นึกถึงหลวงพ่อทีไรก็จะนั่งสมาธิได้ อุ่นใจเหมือนหลวงพ่อมาคุมบุญให้ กระผมเชื่อมั่นมากๆว่า ธรรมะมีจริง พระธรรมกายมีจริง ทุกวันนี้เวลานั่งหลับตาปุ๊บองค์พระก็มาเลย เราเป็นพระ...พระเป็นเรา มีความสุขกายสบายใจ กระผมยังนึกแผ่เมตตาให้หลวงพ่อทุกวัน ให้หลวงพ่อได้บุญกับกระผม เพราะหลวงพ่อจัดโครงการบวชแบบนี้ขึ้นมา ถึงทำให้กระผมมีวันนี้ครับ

 

 

 

        ไม่ใช่กระผมคนเดียวนะครับที่ชอบนั่งสมาธิ พระเพื่อนในศูนย์ก็นั่งดีกันหลายรูป โดยเฉพาะกลุ่มของกระผมมีกัน 5-6-รูป ก็เริ่มนั่งสว่างกันแล้ว ตอนแรกกระผมเล่าให้เพื่อนๆฟังว่า กระผมนั่งสมาธิแล้วเห็นองค์พระ มีแต่คนหัวเราะ ขำกันหมด ไม่มีใครเชื่อว่ากระผมจะนั่งได้ หาว่ากระผมบ้า กระผมก็เลยนิ่งๆ คิดแต่ว่าให้เขานั่งกันไป ถ้าเห็นเมื่อไหร่ก็เชื่อเองแหละ มาตอนนี้เริ่มเห็นแสงสว่างกันแล้ว พวกกระผมก็เลยติวเข้ม ขยันนั่งสมาธิทั้งในรอบนอกรอบ บางทีนั่งโต้รุ่งเลยครับ แล้วก็ชอบรวมกลุ่มคุยกันแต่เรื่องการนั่งสมาธิ ปรึกษาหารือกันแต่เรื่ององค์พระ สนุกสนานเพลิดเพลิน มีความสุขกันมากๆครับ ยิ่งได้ฟังหลวงพ่ออ่านผลการปฏิบัติธรรมของศูนย์อื่นๆ กระผมก็ดีใจตื่นเต้นไปด้วย และทำให้กระผมมั่นใจในการปฏิบัติธรรมมากขึ้นด้วยครับ

 

        ตอนนี้กระผมไม่นึกถึงเหล้าและบุหรี่อีกเลย อยากบวชไปเรื่อยๆ อยากช่วยหลวงพ่อขยายงานพระศาสนา กระผมจะอยู่เป็นพระพี่เลี้ยงอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน หนึ่งล้านคน แล้วจะไปทำหน้าที่ชวนชายแมนแมนให้มาบวชกันเยอะๆ เรามาบวชและได้อะไรดีๆขนาดนี้แล้ว ก็ต้องไปบอกต่อ ไปชวนคนอื่นๆให้มาบวชอีก กระผมเชื่อว่าต้องมีคนตามกระผมมาบวชอย่างแน่นอนครับ

 

พระวิชัย สุพนฺธโก