ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ.2553
ตอน รถชนเสาไฟฟ้า กรรมพาบริวารไปตายเพราะความดื้อรั้น 
รถชนเสาไฟฟ้า กรรมพาบริวารไปตายเพราะความดื้อรั้น
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
  
 
 
กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง
        ปัจจุบันงานทางโลก ลูกเป็นครูสอนสถาปัตยกรรม ส่วนตำแหน่งทางการบริหาร ลูกเป็นรองผู้อำนวยการสำนักส่งเสริมวิชาการ และงานทะเบียนมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน ส่วนงานทางธรรม ลูกเป็นหนึ่งในสิบของคณะกรรมการประเมินโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก วีสตาร์ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ
คำถามข้อที่ 1.กรรมใด ทำให้ลูกและสามีมาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์พร้อมๆกันคะ

        จนกระทั่งมีอยู่ปีหนึ่ง ตรงกับช่วงฤดูหนาว ลูกและพี่ชายได้ร่วมกันนำขบวนกองคาราวานสินค้าไปทำการค้าขายตามเขตหัวเมืองต่างๆ และก่อนที่จะเดินทางกลับไปที่เมืองของตน ลูกและพี่ชายตั้งใจที่จะเดินทางไปซื้อสินค้าจากเมืองแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ในเขตเมืองหนาว เพื่อจะได้นำสินค้าจากเมืองแห่งนี้ไปขายที่เมืองหลวง และด้วยความที่หัวเมืองแห่งนี้อยู่ห่างไกล และต้องเดินทางผ่านแนวภูเขาอันสูงชัน อีกทั้งสภาพอากาศในช่วงนั้นเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆ ลูกและพี่ชายจึงตั้งใจที่จะนำขบวนกองคาราวานเดินทางไปให้ถึงจุดหมายปลายทางก่อนที่หิมะจะตก

        แต่ทว่าปีนี้ ฤดูหนาวได้มาถึงเร็วกว่าปกติ จึงทำให้มีหิมะตกหนักก่อนที่ขบวนกองคาราวานของลูกและพี่ชาย จะเดินทางไปถึงจุดหมายปลายทาง แต่ถึงกระนั้นลูกและพี่ชายก็ยังมุ่งมั่นที่จะเดินทางต่อไป โดยไม่สนใจว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับกองคาราวานของตน 

        แม้บริวารคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้ที่มีประสบการณ์ และมีความชำนาญในเส้นทางแถบนี้ จะเตือนลูกและพี่ชายว่า “การที่นายท่านทั้งสองจะเดินทางในสภาวะอากาศแบบนี้ มันเสี่ยงและอันตรายมากๆ เพราะเส้นทางสายนี้ทั้งแคบและสูงชัน ดังนั้นถ้านายท่านจะนำขบวนกองคาราวานเดินทางฝ่าหิมะไปในตอนนี้ เกรงว่าขบวนกองคาราวานของเราอาจจะได้รับอันตรายในระหว่างทางได้”

        แต่ถึงกระนั้น ลูกและพี่ชายก็ยังคงดื้อรั้นที่จะเดินทางต่อ เพราะในตอนนั้นลูกและพี่ชายคิดอยู่อย่างเดียวว่า “ถ้าเราไม่เดินทางไปที่เมืองซึ่งเป็นจุดหมายปลายทาง เราก็จะเสียโอกาสในการทำกำไร เพราะไม่ได้ซื้อสินค้ากลับไปขายที่เมืองหลวง”_ด้วยเหตุนี้ ลูกและพี่ชายจึงได้บังคับให้ขบวนกองคาราวานทั้งหมด เดินทางฝ่าหิมะกันต่อไป 

        ในขณะที่เกวียนแต่ละเล่มกำลังเคลื่อนเข้าสู่ทางแคบ ม้าที่เอาไว้ใช้เทียมเกวียนจำนวนหลายตัวก็เริ่มเกิดอาการตื่นกลัว แต่ถึงกระนั้นลูกและพี่ชายก็ยังสั่งให้ลูกน้องคอยฉุดบังคับให้มันเดินต่อไป ระหว่างที่ขบวนกองเกวียนกำลังเคลื่อนที่ผ่านทางแคบไปอย่างช้าๆ ได้มีเกวียนเล่มหนึ่งลื่นไถลตกหน้าผา 

        สุดท้าย ด้วยความที่เกวียนเล่มนั้นมีน้ำหนักค่อนข้างมาก อีกทั้งเหล่าบริวารที่ช่วยกันดึงเริ่มหมดแรง เกวียนเล่มดังกล่าวและเกวียนที่อยู่ข้างเคียงอีกสองสามเล่ม จึงถูกดึงตกเหวในที่สุด

        จากอุบัติเหตุที่เกิดจากความดื้อรั้น และเสียดายทรัพย์ของลูกและพี่ชาย จึงได้ส่งผลทำให้ม้าเทียมเกวียนจำนวนหลายตัว รวมทั้งเหล่าบริวารจำนวนหลายคน ต้องมาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุในครั้งนี้ กล่าวคือ ถูกเชือกที่ผูกติดกับเกวียนดึงตกเหว 

        ดังนั้น ลูกและสามีจะต้องหมั่นทำบุญบ่อยๆ ทั้งทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา และที่สำคัญให้หมั่นทำบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ปล่อยสัตว์ใหญ่ แล้วอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลเหล่านั้นส่งไปให้คนและสัตว์ที่เราเคยทำกรรมร่วมกันมาอย่างสม่ำเสมอ ถ้าลูกทั้งสองทำได้อย่างนี้เป็นอย่างน้อย เศษกรรมดังกล่าวก็จะอ่อนกำลังลงไปเรื่อยๆ จากหนักก็จะเป็นเบา จากเบาก็จะหาย กลายเป็นอโหสิกรรมในที่สุด
โปรดติดตามตอนต่อไป คลิกที่นี่
****************
ชม Video Scoop รถชนเสาไฟฟ้า กรรมพาบริวารไปตายเพราะความดื้อรั้น
  
  
 
มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player












