ก็เข้าใจว่า ตัวเอง ไม่ เลย ไอ้ลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง เนี่ย แต่ ก็ยังนั่ง ไม่ก้าวหน้าไปไหน
จนมาวันนึง ถึงรู้สึกตัว ว่า ไม่ได้ เพ่ง ไม่ได้ เพ่ง นี่นะ
นั่งเล็ง องค์พระเหลือเกิน
ผมเลยเกิดความเข้าใจว่า อ๋อ เราทำครบเลยนี่นา ที่หลวงพ่อท่านห้ามไว้
แต่ด้วยความรุ้น้อย เลยอธิบาย ไม่ได้ ว่า อาการลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง เนี่ย มันเป็นอย่างไร
ขอท่านผู้มีชั่วโมงบิน(ในการนั่งธรรมะ)มากกว่ากระผมทั้งหลาย ได้โปรดเมตตา อธิบาย เพิ่มเติมให้ผมหน่อย
เพื่อเป็นวิทยาทานให้กับผม รวมถึงอาจเป็นประโยชน์ แก่ หลายๆ ท่านด้วย
ถ้าอธิบายอาการ แบบง่ายๆ รวมถึงประสบการณ์ ที่เคยเกิดขึ้น พร้อมทั้งการแก้ไข จะเป็นพระคุณมากครับ
ขอบคุณครับ
