มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Marusama]

คือผมจะบวชเป็นสามเณรครับ ผมสงสัยว่าสามเณรสามารถคุยถึงเรื่องการปฏิบัติธรรมของตนเองได้ไหมครับ? แบบว่าตัวผมเองปฏิบัติได้ส่วนหนึ่งครับและปฏิบัติได้จริง ไม่ทราบว่าบอกเรื่องแบบนี้จะเป็นการอวดตนหรือไม่? อย่างไร? ผิดเป็นอาบัติหรือไม่อย่างไร?  แล้วอีกเรื่องหนึ่งที่อยากทราบคือ ที่นี้มีการทำวิชชาหรือเปล่า? เพราะหลายคนท้วงติงมาว่าที่นี้ไม่เห็นสอนระดับวิชชาธรรมกายชั้นสูงให้      จึงไม่มาทีนี้อีกจึงไปที่อื่น

[ทัพพีในหม้อ]

คือผมจะบวชเป็นสามเณรครับ ผมสงสัยว่าสามเณรสามารถคุยถึงเรื่องการปฏิบัติธรรมของตนเองได้ไหมครับ? แบบว่าตัวผมเองปฏิบัติได้ส่วนหนึ่งครับและปฏิบัติได้จริง ไม่ทราบว่าบอกเรื่องแบบนี้จะเป็นการอวดตนหรือไม่? อย่างไร? ผิดเป็นอาบัติหรือไม่อย่างไร? 

 

ตอบคำถาม  ด้วยคำถาม  ในพระพุทธศาสนาถือเจตนาเป็นหลัก  การที่เราจะคุยเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนั้น  คุยเพื่ออะไร  กับใคร  นี่คือสิ่งที่เราต้องไตร่ตรอง    เพราะเรื่องนี้มีความละเอียดอ่อนซับซ้อนมากกว่าที่ท่านเข้าใจ

 

กับตัวเรา  เราปฏิบัติได้จริง  การพูดออกไป ไม่ถือเป็นการโกหก  ผิดวินัย  แต่ปัญหาอยู่ตรงความจริง  นั้นคือ  ความจริงแค่ไหน  ถ้าเราพูดจริงล้วนๆ  ก็ไม่เป็นไร  แต่ถ้าเราแต่งเติมโดยไม่ตั้งใจ  ด้วยคิดไปว่าจะเป็นเช่นนั้น  เช่นนี้ อันนี้ถือว่าผิด  นักปฏิบัติทุกท่านจึงมักไม่พูดเรื่องพวกนี้กัน  เพราะหมิ่นเหม่กับการผิดวินัยมาก  พูดด้วยจิตปรุงแต่งเพียงนิดเดียว  เท่ากับอวดอุตริแล้ว  ไม่คุ้มครับ

 

กับคนอื่น  ที่ได้ยินได้ฟัง  ถ้าเรื่องจริงแล้วเขาเชื่อ  หรือวางเฉย  ก็รอดตัวไป  แต่ถ้าเขามีมิจฉาทิฏฐิขึ้นในใจ  อคติเมื่อไหร่  วิบากกรรมจะติดตัวเขาทันที  ในทำนองกลับกัน  ถ้าเรื่องที่เราพูดไปไม่จริง(แม้เราจะเข้าใจว่าเป็นเรื่องจริง)  แล้วมีคนเชื่อ  วิบากกรรมก็จะเกิดกับเราทับซ้อน  ทบทวีขึ้นไปอีกตามกำลังที่เชื่อ  และจำนวนคนที่เชื่อ

 

ถ้าต้องการจะพูด  ถามตัวเองให้ดี  พูดเพื่ออะไร  พูดแล้วจะเกิดผลอะไร  ถ้าพจารณาแล้วว่ามีประโยชน์ก็พูดได้  แต่ถ้าพิจารณาแล้วว่าไม่เกิดประโยชน์ทั้งผู้พูดและผู้ฟัง  ก็เฉยไปเสีย  เพราะยังไงของพวกนี้ก็เป็นเรื่องรู้เฉพาะตนอยู่แล้ว  คนอื่นจะรู้หรือไม่  ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรขึ้นมา  แถมพลาดพลั้งไปวิบากกรรมไม่ดีจะติดตัวข้ามภพข้ามชาติให้เสียเวลาสร้างบารมีไปอีก

 

นั่นจึงเป็นข้อสังเกตุของพวกเราว่า  มักจะไม่พูดถึงผลการปฏิบัติธรรมกันพร่ำเพรื่อ  จะพูดก็ต่อเมื่อมีข้อสงสัย  หรือรายงานผลให้ครูบาอาจารย์ทราบเท่านั้น 

 

แล้วอีกเรื่องหนึ่งที่อยากทราบคือ ที่นี้มีการทำวิชชาหรือเปล่า? เพราะหลายคนท้วงติงมาว่าที่นี้ไม่เห็นสอนระดับวิชชาธรรมกายชั้นสูงให้      จึงไม่มาทีนี้อีกจึงไปที่อื่น

 

ที่นี่แบ่งการสอนเป็นลำกับขั้นชัดเจน  ระดับอนุบาลก็ทำข้อสอบระดับอนุบาลให้ผ่านก่อน  เมื่อผ่านแล้วก็จะมีชั้นเรียนต่อไปให้ศึกษาสูงขึ้นไปเรื่อยๆ  แต่โดยหลักการแล้วที่นี่จะไม่สอนธรรมแบบพร่ำเพรื่อ  เพราะธรรมขั้นสูง  หรือการทำวิชชาเป็นเรื่องยากที่ปุถุชนจะเข้าใจ  เรียนรู้ไปก็ยังไม่เกิดประโยชน์แก่ตนเพียงเอาไว้พูดอวดตัวว่า ข้ารู้ เท่านั้น  ท่านที่จะเข้าเรียนธรรมขั้นสูงขึ้นไปที่นี่ต้องพร้อม  รักษาศีล ๘ เป็นวัตร  นิมิตรต้องชัด  ใส  สว่าง  ติดแน่นทั้งหลับตา  ลืมตา  พระ ก็ต้องทำตัวเป็นพระแท้  อุบาสกก็ต้องแสดงเจตจำนงค์ว่าตั้งมั่นในพระรัตนตรัยไม่มีคลอนแคลน  เมื่อฝึกตนจนถึงจุดแห่งความเหมาะสมแล้ว  พระอาจารย์ก็จะพาเข้าสู่บทเรียนขั้นสูงต่อไปครับ

 

ธรรมขั้นสูง  อานิสงส์มากไม่มีประมาณ  แต่ก็เหมือนไฟกองใหญ่  ให้ความอบอุ่น  ให้แสงสว่างกับเราได้  แต่ถ้าเราพลาด  ไม่ประมาณตน  ไฟนั้นก็พร้อมจะแผดเผาให้ทุกข์ทรมานแสนสาหัสได้เหมือนกันครับ

 

วิชชาของพระพุทธเจ้า  วิชาของพระธรรมกายเป็นของแท้  ไม่ต้องกลัวว่าเราจะเข้าไม่ถึง  เมื่อไหร่ที่เราทำตัวให้เหมาะสม วิชชาเหล่านั้นก็จะเกิดกับเราเองครับ  ไม่ต้องรีบร้อนครับ

 

สุดท้ายขอกราบอนุโมทนาบุญในเจตจำนงค์ที่จะเข้าเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัยด้วยการบรรพชาเป็รสามเณรนะครับ  ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปครับ  สาธุ 

[Marusama]

โอเคครับเป็นเอาว่าที่นี้มีการทำวิชชาธรรมกายชั้นสูง แต่ยังไม่ค่อยเปิดเผยมากนักให้กับสาธุชนทั่วๆไปให้ได้ฝึก (สาธุชนที่ว่าหมายถึงสาธุชนที่ฝึกถึงธรรมกายโคตรภูขึ้นไป)    เรื่องผลการปฏิบัติผมจะพูดก็ต่อเมื่อมีคนสงสัยและอยากรู้ว่าฝึกอย่างไรเป็นจริงไหม? เพราะผมคงไม่อนุเคราหะกับคนที่เป็นมิจฉาฐิษทิอยู่แล้ว เพราะพูดไปเสียเวลา พระพุทธเจ้ายังเลือกที่จะสอนคนเลย ไม่สอนบัวใต้น้ำ ผมเองก็ต้องเลือกไม่งั้นเกิดไม่เชื่อขึ้นมาลงนรกขุมลึกแน่ๆ ส่วนเรื่องวิชชาธรรมกายผมรู้ครับว่าเป็นของพระพุทธเจ้าอยู่แล้ว หลักฐานในพระไตรปิฎกมี  ขอบคุณมากครับ 

[vividu]

คือผมจะบวชเป็นสามเณรครับ ผมสงสัยว่าสามเณรสามารถคุยถึงเรื่องการปฏิบัติธรรมของตนเองได้ไหมครับ? แบบว่าตัวผมเองปฏิบัติได้ส่วนหนึ่งครับและปฏิบัติได้จริง ไม่ทราบว่าบอกเรื่องแบบนี้จะเป็นการอวดตนหรือไม่? อย่างไร? ผิดเป็นอาบัติหรือไม่อย่างไร? 

 

ตอบคำถาม  ด้วยคำถาม  ในพระพุทธศาสนาถือเจตนาเป็นหลัก  การที่เราจะคุยเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนั้น  คุยเพื่ออะไร  กับใคร  นี่คือสิ่งที่เราต้องไตร่ตรอง    เพราะเรื่องนี้มีความละเอียดอ่อนซับซ้อนมากกว่าที่ท่านเข้าใจ

 

กับตัวเรา  เราปฏิบัติได้จริง  การพูดออกไป ไม่ถือเป็นการโกหก  ผิดวินัย  แต่ปัญหาอยู่ตรงความจริง  นั้นคือ  ความจริงแค่ไหน  ถ้าเราพูดจริงล้วนๆ  ก็ไม่เป็นไร  แต่ถ้าเราแต่งเติมโดยไม่ตั้งใจ  ด้วยคิดไปว่าจะเป็นเช่นนั้น  เช่นนี้ อันนี้ถือว่าผิด  นักปฏิบัติทุกท่านจึงมักไม่พูดเรื่องพวกนี้กัน  เพราะหมิ่นเหม่กับการผิดวินัยมาก  พูดด้วยจิตปรุงแต่งเพียงนิดเดียว  เท่ากับอวดอุตริแล้ว  ไม่คุ้มครับ

 

กับคนอื่น  ที่ได้ยินได้ฟัง  ถ้าเรื่องจริงแล้วเขาเชื่อ  หรือวางเฉย  ก็รอดตัวไป  แต่ถ้าเขามีมิจฉาทิฏฐิขึ้นในใจ  อคติเมื่อไหร่  วิบากกรรมจะติดตัวเขาทันที  ในทำนองกลับกัน  ถ้าเรื่องที่เราพูดไปไม่จริง(แม้เราจะเข้าใจว่าเป็นเรื่องจริง)  แล้วมีคนเชื่อ  วิบากกรรมก็จะเกิดกับเราทับซ้อน  ทบทวีขึ้นไปอีกตามกำลังที่เชื่อ  และจำนวนคนที่เชื่อ

 

ถ้าต้องการจะพูด  ถามตัวเองให้ดี  พูดเพื่ออะไร  พูดแล้วจะเกิดผลอะไร  ถ้าพจารณาแล้วว่ามีประโยชน์ก็พูดได้  แต่ถ้าพิจารณาแล้วว่าไม่เกิดประโยชน์ทั้งผู้พูดและผู้ฟัง  ก็เฉยไปเสีย  เพราะยังไงของพวกนี้ก็เป็นเรื่องรู้เฉพาะตนอยู่แล้ว  คนอื่นจะรู้หรือไม่  ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรขึ้นมา  แถมพลาดพลั้งไปวิบากกรรมไม่ดีจะติดตัวข้ามภพข้ามชาติให้เสียเวลาสร้างบารมีไปอีก

 

นั่นจึงเป็นข้อสังเกตุของพวกเราว่า  มักจะไม่พูดถึงผลการปฏิบัติธรรมกันพร่ำเพรื่อ  จะพูดก็ต่อเมื่อมีข้อสงสัย  หรือรายงานผลให้ครูบาอาจารย์ทราบเท่านั้น 

 

แล้วอีกเรื่องหนึ่งที่อยากทราบคือ ที่นี้มีการทำวิชชาหรือเปล่า? เพราะหลายคนท้วงติงมาว่าที่นี้ไม่เห็นสอนระดับวิชชาธรรมกายชั้นสูงให้      จึงไม่มาทีนี้อีกจึงไปที่อื่น

 

ที่นี่แบ่งการสอนเป็นลำกับขั้นชัดเจน  ระดับอนุบาลก็ทำข้อสอบระดับอนุบาลให้ผ่านก่อน  เมื่อผ่านแล้วก็จะมีชั้นเรียนต่อไปให้ศึกษาสูงขึ้นไปเรื่อยๆ  แต่โดยหลักการแล้วที่นี่จะไม่สอนธรรมแบบพร่ำเพรื่อ  เพราะธรรมขั้นสูง  หรือการทำวิชชาเป็นเรื่องยากที่ปุถุชนจะเข้าใจ  เรียนรู้ไปก็ยังไม่เกิดประโยชน์แก่ตนเพียงเอาไว้พูดอวดตัวว่า ข้ารู้ เท่านั้น  ท่านที่จะเข้าเรียนธรรมขั้นสูงขึ้นไปที่นี่ต้องพร้อม  รักษาศีล ๘ เป็นวัตร  นิมิตรต้องชัด  ใส  สว่าง  ติดแน่นทั้งหลับตา  ลืมตา  พระ ก็ต้องทำตัวเป็นพระแท้  อุบาสกก็ต้องแสดงเจตจำนงค์ว่าตั้งมั่นในพระรัตนตรัยไม่มีคลอนแคลน  เมื่อฝึกตนจนถึงจุดแห่งความเหมาะสมแล้ว  พระอาจารย์ก็จะพาเข้าสู่บทเรียนขั้นสูงต่อไปครับ

 

ธรรมขั้นสูง  อานิสงส์มากไม่มีประมาณ  แต่ก็เหมือนไฟกองใหญ่  ให้ความอบอุ่น  ให้แสงสว่างกับเราได้  แต่ถ้าเราพลาด  ไม่ประมาณตน  ไฟนั้นก็พร้อมจะแผดเผาให้ทุกข์ทรมานแสนสาหัสได้เหมือนกันครับ

 

วิชชาของพระพุทธเจ้า  วิชาของพระธรรมกายเป็นของแท้  ไม่ต้องกลัวว่าเราจะเข้าไม่ถึง  เมื่อไหร่ที่เราทำตัวให้เหมาะสม วิชชาเหล่านั้นก็จะเกิดกับเราเองครับ  ไม่ต้องรีบร้อนครับ

 

สุดท้ายขอกราบอนุโมทนาบุญในเจตจำนงค์ที่จะเข้าเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัยด้วยการบรรพชาเป็รสามเณรนะครับ  ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปครับ  สาธุ 

Anumotana sadhu with this Dhammatan from K. Tuppe ka.

[skynoi]

 

คือผมจะบวชเป็นสามเณรครับ

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

[cheterkk]

โอเคครับเป็นเอาว่าที่นี้มีการทำวิชชาธรรมกายชั้นสูง แต่ยังไม่ค่อยเปิดเผยมากนักให้กับสาธุชนทั่วๆไปให้ได้ฝึก (สาธุชนที่ว่าหมายถึงสาธุชนที่ฝึกถึงธรรมกายโคตรภูขึ้นไป)    เรื่องผลการปฏิบัติผมจะพูดก็ต่อเมื่อมีคนสงสัยและอยากรู้ว่าฝึกอย่างไรเป็นจริงไหม? เพราะผมคงไม่อนุเคราหะกับคนที่เป็นมิจฉาฐิษทิอยู่แล้ว เพราะพูดไปเสียเวลา พระพุทธเจ้ายังเลือกที่จะสอนคนเลย ไม่สอนบัวใต้น้ำ ผมเองก็ต้องเลือกไม่งั้นเกิดไม่เชื่อขึ้นมาลงนรกขุมลึกแน่ๆ ส่วนเรื่องวิชชาธรรมกายผมรู้ครับว่าเป็นของพระพุทธเจ้าอยู่แล้ว หลักฐานในพระไตรปิฎกมี  ขอบคุณมากครับ 

 

ยินดีและเห็นด้วยที่จะศึกษาวิชชาระดับสูงขึ้นไป บางครั้งการตอบของบางท่านอาจจะไม่เข้าใจได้ง่าย และอาจจะเสมือนหนึ่งเตือนเสมือนหนึ่งไม่เตือน

[อารยาดุสิต]

อนุโมทนาบุญคร้าาาา