ครั้งหนึ่งในหลวงรัชกาลที่ ๕ เสด็จพระราชฐานไปต่างจังหวัด
มีการแห่พระศรีอริยเมตไตรพระโพธิสัตว์
แห่ไปเสร็จแล้วถึงเวลาในหลวงจะเสด็จไปจุดธูปจุดเทียน
พระองค์มองไปที่โต๊ะหมู่บูชา
ไม่มีพระพุทธเจ้า แต่มีพระศรีอริยเมตไตรโพธิสัตว์ตั้งแทน
ในหลวงรัชกาลที่ ๕ ถามว่า "พระพุทธเจ้าไปไหน"
ชาวบ้านกราบบังคมทูลบอกว่า
"วันนี้เราสมโภชพระศรีอริยเมตไตรโพธิสัตว์ จึงไม่เอาพระพุทธรูปมา"
ในหลวงรัชกาลที่ ๕ ตรัสวรรคทองในประวัติศาสตร์
ซึ่งบันทึกไว้ในจดหมายเหตุราชกิจรายวัน
พระองค์ท่านบอกว่า
"ฉันมาร่วมงานก็เพราะอนุโลมตามใจชาวบ้าน
แต่ถึงเวลาฉันจะไหว้พระ
ฉันต้องไหว้พระพุทธเจ้า ซึ่งตรัสรู้เรียบร้อยแล้ว ว่าเป็นสรณะที่พึ่งได้จริง ๆ
ไม่ใช่ไหว้พระโพธิสัตว์ ซึ่งยังอยู่ในช่วงที่เรียนรู้จะเป็นพระพุทธเจ้า
ยังไม่บรรลุ และยังมาไม่ถึง ยังเป็นเรื่องอนาคต
เพราะฉะนั้น ไปเอาพระพุทธรูปมา"
ข้าราชบริพารต้องไปเอาพระพุทธรูปมาให้ในหลวงรัชกาลที่ ๕ กราบ
อันนี้คือท่าทีของปัญญาชนชาวพุทธที่รู้ว่าอะไรควรกราบ อะไรไม่ควรกราบ
อะไรคือสิ่งที่พึ่งได้ และอะไรคือสิ่งที่พึ่งไม่ได้ เห็นไหม"
......................................................................................
ที่มา : ท่าน ว. วชิรเมธี กับความรู้เรื่องจตุคามรามเทพ
(ถอดความจากรายการเจาะใจ)
http://www.pantip.co...7/A5500757.html
http://video.mthai.c...=6M1180759977M0
และ http://larndham.net/...opic=26573&st=0
จากเว๊ป พลังจิต
"จงอย่าเป็นทุกข์เพราะความหยาบคายของผู้อื่น" 
