ส่วนประกอบของละครมีอะไรบ้าง
๑. บทละคร
๒. ตัวละครหลัก
๓. ตัวละครรอง
๔. ฉาก
P1030387.jpg 292.83K
113 ดาวน์โหลดชีวิตเราตั้งแต่เกิดมาถ้าลองย้อนกลับไปมองดู มันก็เหมือนละครเรื่องหนึ่งที่เราได้แสดงตามเรื่องราวที่ถูกเขียนขึ้นมา เราได้แสดงเรื่องราวนั้นโดยที่เราเป็นตัวละครหลักในเรื่อง แต่ลองหลับตาแล้วคิดดูซิว่าถ้าถึงวันหนึ่งซึ่งเป็นวันสุดท้ายของชีวิต แล้วเราหันมามองย้อนดูชีวิตของเราที่ผ่านมาตั้งแต่เกิด จนถึงปัจจุบันนี้ และเหตุการที่จะเกิดขึ้นหลังจากปัจจุบันนี้ ...... ทุกเรื่องราวที่เราเคยผ่านมา ไหลผ่านเป็นภาพในใจเรา เร็วเหมือนสายน้ำที่ไหลไปและไม่มีวันย้อนกลับ สุดท้ายในตอนจบของเรื่องมันวัดกันเพียงแค่ "หมอง" หรือ "ใส" แล้วสิ่งนั้นเป็นตัวกำหนดว่าชีวิตหลังจากนี้จะดำเนินไปอย่างไร มันจะเหมือนละครเรืองใหม่ทีจะต้องถูกแสดงขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเอง เรื่องราวของตัวละครหลักและตัวละครรองก็จะผูกพันกันจนหาจุดสิ้นสุดของเรื่องราวไม่ได้
เราเคยคิดหรือไม่ว่าใครคือผู้เขียนบทละครเรื่องนี้ แล้วเราสามารถเป็นผู้กำกับหรือต้องการแก้บท หรือเขียนบทละครใหม่สำหรับตัวเราเองและทุกคนที่อยู่ในโลกละครใบใหญ่นี้ได้ไหม ทำไมเราต้องมาพบกับเรื่องราว ทั้งสุข และเศร้า อยู่ตลอดเวลา แล้วฉากที่เราเจอทุกวัน ทุกวัน มันคือฉากที่แท้จริง หรือมันมีฉากหลังที่บังคับตัวละครทั้งหมดอยู่ ?
... แต่ ณ.วันนี้คือปัจจุบัน ...
เราคือตัวละครหลัก ที่สามารถออกแบบชีวิตของตัวเราเองได้ว่าอนาคตที่จะมาถึงมันจะเกิดอะไรขึ้น เราจะเป็นอะไร แต่อย่าลืมว่าเราทุกคนมีบทละครที่ติดตัวเรามาอยู่แล้ว และมีฉากหลังที่บังคับให้มันเกิดตามบทนั้นๆ ดังนั้นปัญหาก็คือ ใจเรา "ใสและสว่าง" พอที่จะเป็นผู้ปรับแก้บทละครของตัวเราเองได้หรือไม่ เพราะมันเป็นการง่ายมากที่จะปล่อยชีวิตเราให้เป็นไปตามบทละครที่ถูกกำหนดมาแล้ว แต่การที่เราจะมาสู้เพื่อตัวของเราเอง และผู้อื่นรอบตัวเรา มันต้องใช้กำลังมากพอสมควร และกำลังนั้นลำพังตัวคนเดียวมิอาจทำได้ เราต้องทำการไปเป็นทีม และที่สำคัญทั้งทีมต้อง "เอาชีวิตเป็นเดิมพัน" แต่ที่สำคัญที่สุดเอาชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อตัวเองก่อน สู้กับใจตัวเองให้ชนะก่อน ทำใจของตัวเองให้พร้อมก่อน ให้ใจเรามีกำลังมากพอก่อน ทำในสิ่งที่ต้องทำให้สุดความสามารถก่อน ทำภาระกิจที่ต้องรับผิดชอบให้ดีก่อน แล้วเมื่อถึงวันหนึ่งที่เราต้องกลับไปทำงานที่แท้จริง เมื่อนั้นใจเราจะพร้อมเพื่อทำงานที่แท้จริง ในส่วนของเรื่องราวที่ผ่านมามันทั้งดีและร้ายมันคือบทเรียนของชีวิต มันคือบทฝึกของจิตใจ มันคือบทละครที่เราเป็นผู้แสดง...
แต่เราต้องการเป็นเพียงแค่ผู้แสดงหรือต้องการเป็นผู้ออกแบบชีวิตของเราเองหละ เราเองคือผู้ตอบคำถามนี้
Happy & Smile
@--แสดงตะวัน--@
