
2 ชีวิต ... ที่ราคาไม่เท่ากัน
เริ่มโดย kissy, Jul 19 2009 11:52 AM
มี 12 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 19 July 2009 - 11:52 AM
kissy ไปเจอมา เผื่อว่า เพื่อน กัลยาณมิตร ยังไม่ได้อ่าน
หนูตัวร้อน ... ไปโรงพยาบาลเถอะ หาหมอเฉพาะทาง แพงหน่อย แต่(น่าจะ)ดีกว่านะ
พ่อไข้ขึ้น ... พาราซี้ตายม่องในตู้ยาก็มี สัก 2-3 วันถ้าไม่ดีขึ้น หมอรักษาโรคทั่วไปปากซอยก็น่าจะเอาอยู่
หนูกลับบ้าน ... แท๊กซี่ดีกว่านะ จะได้ไม่เหนื่อย มีสมาธิทำการบ้าน (สมาธิยิ่งสั้นๆอยู่)
พ่อกลับบ้าน ... ปั่นจักรยานนั่นแหละดีแล้ว ประหยัด ออกกำลังกายด้วย วันไหนฝนตกค่อยขึ้นรถเมล์
มีดบาดมืดหนู ... ไปรพ.เย็บแผลเถอะ เดี๋ยวเป็นแผลเป็น เป็นคีลอยด์ (เดี๋ยวไม่สวยไม่มีคนมาขอ ไม่หล่อไปขอใครไม่ได้)
มีดบาดมือพ่อ ... ทิงเจอร์ พลาสเตอร์ ในตู้ยาก็มี 2-3 วัน น่าจะหาย (พ่อคงไม่อัปลักษณ์ไปกว่านี้สักเท่าไรหรอก)
ปรับพฤติกรรม คอร์สล่ะ 6000 ... อะน่า นิดหน่อยเอง จะได้ไม่มีปัญหาในการคบเพื่อน จะได้มีเพื่อนดีๆบ้างสักคนก็ยังดี ชีวิตหนูยังอีกไกล
e-commerce คอร์สล่ะ 1800 ... หนังสือมือสองจตุจักรเยอะแยะ เล่มล่ะ 250 เอง เดี๋ยวก็ตายแล้ว จะอยากรู้ไปทำไม
มีดบาดมือหนู ... ไปรพ.เถอะ จริงๆฉีดยากันบาดทะยักแล้วนะ แต่จำไม่ได้ว่าเมื่อไร ฉีดอีกคอร์สก็ดี เปลืองหน่อยแต่ชัวร์ กี่บาทพ่อก็จ่าย
สังกะสีบาดมือพ่อ ... ทิงเจอร์ไอโอดีนนี่แหละ ขององค์การเภสัชฯ ขวดล่ะ 25 บาท เชื้อโรคไหนๆก็ตายเรียบ
อีก 2-3 วัน นมใกล้หมดอายุ ... หนูอย่ากินเลยเดี๋ยวท้องเสีย กระป๋องไม่กี่ร้อย ช่างมัน ไม่คุ้มค่ายาหรอก
ก็ไอ้กระป๋องเดียวกันนั่นแหละ ... พ่อกินเองดีกว่า เสียดายตังค์ ไม่น่าเป็นไรหรอก กว่านี้พ่อก็กินมาแล้ว ชิวๆ
เรียนว่ายน้ำชม.ล่ะ 100 ... เปลืองหน่อย แต่ดีกว่า จะได้แข็งแรงไม่เป็นภูมิแพ้ เผื่อฟลุ๊คมีแววจะได้เป็นฉลามน้อยทีมชาติ
ฟิตเนส discounted fee ถูกสุดๆ ... กลับไปสอนการบ้าน ให้หนูขี่หลังทุกเย็นดีกว่า ถ้าพุงมันจะย้วย นน.มันเกินนิดหน่อย ช่างมันเหอะ
หนูเป็นหวัด ... ยา original ดีกว่าเนอะ ชัวร์ (เขาว่า)ยา Generic ไว้ใจไม่ค่อยได้ เดี๋ยวมีผลข้างเคียง
พ่อเป็นหวัด ... ทุบหอมแดงวางข้างหมอน 2-3 คืน ถ้าไม่ดีขึ้น ยา Generic ก็โอเคแล้ว ผลข้างเคียงนิดหน่อย ไม่ถึงตายหรอก จิ๊บๆ
หนูไอ ... ไปหาหมอ
พ่อไอ ... กินน้ำอุ่นๆ เดี๋ยวก็หาย
"ผู้ชาย" คนนี้ไม่ใช่ นักบัญชี ไม่ใช่ นักเศรษฐศาสตร์ (ไม่ใช่แม้กระทั่ง วิศวกร)
"ผู้ชาย" คนนี้ก็แค่ "พ่อ" ธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นแหละ
หนูตัวร้อน ... ไปโรงพยาบาลเถอะ หาหมอเฉพาะทาง แพงหน่อย แต่(น่าจะ)ดีกว่านะ
พ่อไข้ขึ้น ... พาราซี้ตายม่องในตู้ยาก็มี สัก 2-3 วันถ้าไม่ดีขึ้น หมอรักษาโรคทั่วไปปากซอยก็น่าจะเอาอยู่
หนูกลับบ้าน ... แท๊กซี่ดีกว่านะ จะได้ไม่เหนื่อย มีสมาธิทำการบ้าน (สมาธิยิ่งสั้นๆอยู่)
พ่อกลับบ้าน ... ปั่นจักรยานนั่นแหละดีแล้ว ประหยัด ออกกำลังกายด้วย วันไหนฝนตกค่อยขึ้นรถเมล์
มีดบาดมืดหนู ... ไปรพ.เย็บแผลเถอะ เดี๋ยวเป็นแผลเป็น เป็นคีลอยด์ (เดี๋ยวไม่สวยไม่มีคนมาขอ ไม่หล่อไปขอใครไม่ได้)
มีดบาดมือพ่อ ... ทิงเจอร์ พลาสเตอร์ ในตู้ยาก็มี 2-3 วัน น่าจะหาย (พ่อคงไม่อัปลักษณ์ไปกว่านี้สักเท่าไรหรอก)
ปรับพฤติกรรม คอร์สล่ะ 6000 ... อะน่า นิดหน่อยเอง จะได้ไม่มีปัญหาในการคบเพื่อน จะได้มีเพื่อนดีๆบ้างสักคนก็ยังดี ชีวิตหนูยังอีกไกล
e-commerce คอร์สล่ะ 1800 ... หนังสือมือสองจตุจักรเยอะแยะ เล่มล่ะ 250 เอง เดี๋ยวก็ตายแล้ว จะอยากรู้ไปทำไม
มีดบาดมือหนู ... ไปรพ.เถอะ จริงๆฉีดยากันบาดทะยักแล้วนะ แต่จำไม่ได้ว่าเมื่อไร ฉีดอีกคอร์สก็ดี เปลืองหน่อยแต่ชัวร์ กี่บาทพ่อก็จ่าย
สังกะสีบาดมือพ่อ ... ทิงเจอร์ไอโอดีนนี่แหละ ขององค์การเภสัชฯ ขวดล่ะ 25 บาท เชื้อโรคไหนๆก็ตายเรียบ
อีก 2-3 วัน นมใกล้หมดอายุ ... หนูอย่ากินเลยเดี๋ยวท้องเสีย กระป๋องไม่กี่ร้อย ช่างมัน ไม่คุ้มค่ายาหรอก
ก็ไอ้กระป๋องเดียวกันนั่นแหละ ... พ่อกินเองดีกว่า เสียดายตังค์ ไม่น่าเป็นไรหรอก กว่านี้พ่อก็กินมาแล้ว ชิวๆ
เรียนว่ายน้ำชม.ล่ะ 100 ... เปลืองหน่อย แต่ดีกว่า จะได้แข็งแรงไม่เป็นภูมิแพ้ เผื่อฟลุ๊คมีแววจะได้เป็นฉลามน้อยทีมชาติ
ฟิตเนส discounted fee ถูกสุดๆ ... กลับไปสอนการบ้าน ให้หนูขี่หลังทุกเย็นดีกว่า ถ้าพุงมันจะย้วย นน.มันเกินนิดหน่อย ช่างมันเหอะ
หนูเป็นหวัด ... ยา original ดีกว่าเนอะ ชัวร์ (เขาว่า)ยา Generic ไว้ใจไม่ค่อยได้ เดี๋ยวมีผลข้างเคียง
พ่อเป็นหวัด ... ทุบหอมแดงวางข้างหมอน 2-3 คืน ถ้าไม่ดีขึ้น ยา Generic ก็โอเคแล้ว ผลข้างเคียงนิดหน่อย ไม่ถึงตายหรอก จิ๊บๆ
หนูไอ ... ไปหาหมอ
พ่อไอ ... กินน้ำอุ่นๆ เดี๋ยวก็หาย
"ผู้ชาย" คนนี้ไม่ใช่ นักบัญชี ไม่ใช่ นักเศรษฐศาสตร์ (ไม่ใช่แม้กระทั่ง วิศวกร)
"ผู้ชาย" คนนี้ก็แค่ "พ่อ" ธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นแหละ
#2
โพสต์เมื่อ 19 July 2009 - 01:25 PM
เป็น Double Standard หรือ 2 มาตรฐานที่พ่อและแม่ให้กับลูกอย่างยากจะหาสิ่งใดเปรียบ
พ่อแม่ยอมอด ยอมหิว เพื่อให้ลูกได้อิ่ม ได้อร่อย
พ่อแม่ทำงานหนัก หามรุ่งหามค่ำ เพื่อให้ลูกได้เรียนอย่างสบาย
รักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก แท้ที่จริง ก็คือ การมอบความรักและห่วงใยลูกอย่างบริสุทธิ์ใจ โดยไม่หวังอะไรตอบแทน
การตอบแทนพระคุณพ่อแม่ จึงต้องรีบทำอย่างดีที่สุด ในขณะที่ท่านมีลมหายใจอยู่ ชวนท่านทำทาน รักษาศีล ทำภาวนา เลี้ยงดูแลท่านอย่างดี ใครเป็นผู้ชายก็บวชเรียนให้ท่าน ใครเป็นหญิงก็พาท่านไปวัด ทำบุญ
อย่ารอให้เราต้องไปตอบแทนตอนที่่ท่านไม่มีโอกาสรู้เห็นด้วยตาเนื้อและกายเนื้อของท่านเลย
พ่อแม่ยอมอด ยอมหิว เพื่อให้ลูกได้อิ่ม ได้อร่อย
พ่อแม่ทำงานหนัก หามรุ่งหามค่ำ เพื่อให้ลูกได้เรียนอย่างสบาย
รักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก แท้ที่จริง ก็คือ การมอบความรักและห่วงใยลูกอย่างบริสุทธิ์ใจ โดยไม่หวังอะไรตอบแทน
การตอบแทนพระคุณพ่อแม่ จึงต้องรีบทำอย่างดีที่สุด ในขณะที่ท่านมีลมหายใจอยู่ ชวนท่านทำทาน รักษาศีล ทำภาวนา เลี้ยงดูแลท่านอย่างดี ใครเป็นผู้ชายก็บวชเรียนให้ท่าน ใครเป็นหญิงก็พาท่านไปวัด ทำบุญ
อย่ารอให้เราต้องไปตอบแทนตอนที่่ท่านไม่มีโอกาสรู้เห็นด้วยตาเนื้อและกายเนื้อของท่านเลย
#3
โพสต์เมื่อ 19 July 2009 - 03:03 PM
อืม ดีครับ เป็นแนวทางการตอบแทนบุญคุณที่ตรงตามหลักวิชาเลยครับ
Oh Gorge นายยอดมาก

"สัพพะทุกขะนิสสะระณะ นิพพานะ สัจฉิกะระณัตถายะ
อิมัง กาสาวัง คะเหตวา ปัพพาเชถะ มัง ภันเต อะนุกัมปัง อุปาทายะ"
#4
โพสต์เมื่อ 19 July 2009 - 04:26 PM
มาตรฐานสากลระดับครอบครัว หัวโบราณๆอย่างผม
ถ้าให้เลือกระหว่าง ยาพารา กับ ฟ้าทะลายโจร
ผมเลือกฟ้าทะลายโจรดีกว่า อิอิ
ขอบคุณนะขอรับสำหรับข้อความดีๆ
ถ้าให้เลือกระหว่าง ยาพารา กับ ฟ้าทะลายโจร
ผมเลือกฟ้าทะลายโจรดีกว่า อิอิ
ขอบคุณนะขอรับสำหรับข้อความดีๆ
ตั้งใจทำหน้าที่ในชีวิตของเราให้ดีที่สุด
แล้ว...
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตจะอยู่กับเราเสมอ
แล้ว...
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตจะอยู่กับเราเสมอ
#5
โพสต์เมื่อ 19 July 2009 - 05:36 PM
พ่อเรา เป็นแบบนี้เลยค่ะ
รักลูกยิ่งกว่าตัวเอง
รักพ่อค่ะ
รักลูกยิ่งกว่าตัวเอง
รักพ่อค่ะ
สาธุ อนุโมทนาบุญค่ะ
ลูกพระธัมฯ หลานหลวงปู่ หลานคุณยาย
#6
โพสต์เมื่อ 19 July 2009 - 07:29 PM
พ่อของ kissy ก็เป็นแบบนี้
ยอมเหนื่อย เพื่อ ให้ลูกสบาย
ยอมเหนื่อย เพื่อ ให้ลูกสบาย
#7
โพสต์เมื่อ 19 July 2009 - 10:21 PM
แว๊บๆ แถว 1000 TIP
QUOTE
พ่อของ kissy ก็เป็นแบบนี้
ยอมเหนื่อย เพื่อ ให้ลูกสบาย
- พ่อผู้เป็นตะวันธรรมก็เช่นกันครับ
ยอมเหนื่อย เพื่อ ให้ลูกสบาย
ทำไมต้อง หาคำตอบ ณ แดนไกล ลืมหรือไร ว่าอยู่ใกล้ DMC
#9
โพสต์เมื่อ 20 July 2009 - 07:15 AM
รักหลวงพ่อมากกว่าชีวิตครับ
#10
โพสต์เมื่อ 20 July 2009 - 09:03 AM
รักและเคารพหลวงพ่อที่สู๊ดดดดดดด
#11
โพสต์เมื่อ 20 July 2009 - 12:20 PM
ดีครับ หลวงพ่อทัตตะท่านเคยถามธรรมทายาทว่า
"พ่อแม่ มีพระคุณกับเรามากกว่าขนาดนี้ วันๆ คอยคิดแต่จะหาวิธีตอบแทนพระคุณพ่อแม่อย่างนั้นอย่างนี้ วันวันหนึ่งคิดกี่ครั้ง
เงียบไม่มีใครยกมือ
หลวงพ่อจึงถามต่อว่า สงสัยวันหนึ่งจะมากไป เอาอย่างนี้ "อาิทิตย์หนึ่งคิดถึงพ่อแม่สักครั้ง มีใครเคยคิดบ้าง"
เงียบไม่มีใครยกมือ
หลวงพ่อจึงถามต่อว่า สงสัยอาทิตย์หนึ่งก็ยังมากไป เอาอย่างนี้ "เดือนหนึ่งล่ะ ปีหนึ่งล่ะ มีใครเคยคิดถึงพ่อแม่บ้าง"
พอถามถึงหน่วยปี ตอนนี้พอมีคนยกมือบ้าง
หลวงพ่อจึงบอกต่อ "อนุโมทนากับคนทีี่ยกมือด้วย แม้จะยังไม่ค่อยดีสักไหร่ ที่ปีๆ หนึ่งค่อยคิดถึงพ่อแม่สักครั้งสองครั้ง แล้วที่ไม่ยกมือล่ะ แสดงว่าไม่เคยคิดเลย หรือ หลายๆ ปีค่อยคิดถึงพ่อแม่สัีกครั้งใช่มั้ย"
แต่ละคนล้วนยิ้ม และหัวเราะแบบอายๆ แทนคำตอบ
หลวงพ่อถามต่อ "ทีนี้ถามใหม่ ตอบตามประสาลูกผู้ชายเลยนะ วันวันหนึ่งนี่ คิดที่จะคอยหาลูกสาวชาวบ้านมาดูแลนี่ วันหนึ่งคิดก็ครั้ง"
คราวนี้ หัวเราะกันทั้งสภา
หลวงพ่อจึงสรุปว่า "คิดวันหนึ่งนับไม่ถ้วนเลยใช่ไหม นี่มันเป็นซะอย่างนี้นะ คิดถึงพ่อแม่ ปีหนึ่งจะคิดสักครั้ง แต่คิดถึงสาวล่ะก็ วันวันหนึ่งคิดนับไม่ถ้วนเลย ไปปรับปรุงแก้ไขกันใหม่นะ"
ผู้หญิงก็เช่นเดียวกัน "ปีๆ หนึ่ง คิดถึงพ่อแม่กี่ครั้ง แล้วไอ้ที่คิดจะไปดูแลห่วงใยคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่ล่ะ วันๆหนึ่งคิดกี่ครั้ง หากใครเป็นเช่นนี้ล่ะก็ ปรับปรุงตัวใหม่นะ พ่อแม่มีพระคุณต่อเรามากเท่าไหร่ เราคิดจะห่วงใยตอบแทนคุณของท่านเพียงแค่ไม่กี่วันในหนึ่งปี
แต่ไอ้หนุ่มคนนั้น เป็นใครมาจากไหนไม่ทราบ บางครั้งยังทำให้เราเสียใจอีกต่างห่าง แต่กลับคอยเฝ้าคิดเฝ้าห่วงใยมันเสียเหลือเกิน สมควรไหมที่จะทำเช่นนี้ ลองไปคิดดูนะ"
คำของหลวงพ่อนี่ ผมจำมาจนทุกวันนี้เลยครับ (แต่อาจจะไม่ได้จำได้ถึงขนาดประโยคต่อประโยคน่ะครับ คำไหนจำไม่ได้ ก็เสริมแต่งคำที่ใกล้เคียงกันเข้าไปแทนนะครับ อย่าถือสา)
"พ่อแม่ มีพระคุณกับเรามากกว่าขนาดนี้ วันๆ คอยคิดแต่จะหาวิธีตอบแทนพระคุณพ่อแม่อย่างนั้นอย่างนี้ วันวันหนึ่งคิดกี่ครั้ง
เงียบไม่มีใครยกมือ
หลวงพ่อจึงถามต่อว่า สงสัยวันหนึ่งจะมากไป เอาอย่างนี้ "อาิทิตย์หนึ่งคิดถึงพ่อแม่สักครั้ง มีใครเคยคิดบ้าง"
เงียบไม่มีใครยกมือ
หลวงพ่อจึงถามต่อว่า สงสัยอาทิตย์หนึ่งก็ยังมากไป เอาอย่างนี้ "เดือนหนึ่งล่ะ ปีหนึ่งล่ะ มีใครเคยคิดถึงพ่อแม่บ้าง"
พอถามถึงหน่วยปี ตอนนี้พอมีคนยกมือบ้าง
หลวงพ่อจึงบอกต่อ "อนุโมทนากับคนทีี่ยกมือด้วย แม้จะยังไม่ค่อยดีสักไหร่ ที่ปีๆ หนึ่งค่อยคิดถึงพ่อแม่สักครั้งสองครั้ง แล้วที่ไม่ยกมือล่ะ แสดงว่าไม่เคยคิดเลย หรือ หลายๆ ปีค่อยคิดถึงพ่อแม่สัีกครั้งใช่มั้ย"
แต่ละคนล้วนยิ้ม และหัวเราะแบบอายๆ แทนคำตอบ
หลวงพ่อถามต่อ "ทีนี้ถามใหม่ ตอบตามประสาลูกผู้ชายเลยนะ วันวันหนึ่งนี่ คิดที่จะคอยหาลูกสาวชาวบ้านมาดูแลนี่ วันหนึ่งคิดก็ครั้ง"
คราวนี้ หัวเราะกันทั้งสภา
หลวงพ่อจึงสรุปว่า "คิดวันหนึ่งนับไม่ถ้วนเลยใช่ไหม นี่มันเป็นซะอย่างนี้นะ คิดถึงพ่อแม่ ปีหนึ่งจะคิดสักครั้ง แต่คิดถึงสาวล่ะก็ วันวันหนึ่งคิดนับไม่ถ้วนเลย ไปปรับปรุงแก้ไขกันใหม่นะ"
ผู้หญิงก็เช่นเดียวกัน "ปีๆ หนึ่ง คิดถึงพ่อแม่กี่ครั้ง แล้วไอ้ที่คิดจะไปดูแลห่วงใยคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่ล่ะ วันๆหนึ่งคิดกี่ครั้ง หากใครเป็นเช่นนี้ล่ะก็ ปรับปรุงตัวใหม่นะ พ่อแม่มีพระคุณต่อเรามากเท่าไหร่ เราคิดจะห่วงใยตอบแทนคุณของท่านเพียงแค่ไม่กี่วันในหนึ่งปี
แต่ไอ้หนุ่มคนนั้น เป็นใครมาจากไหนไม่ทราบ บางครั้งยังทำให้เราเสียใจอีกต่างห่าง แต่กลับคอยเฝ้าคิดเฝ้าห่วงใยมันเสียเหลือเกิน สมควรไหมที่จะทำเช่นนี้ ลองไปคิดดูนะ"
คำของหลวงพ่อนี่ ผมจำมาจนทุกวันนี้เลยครับ (แต่อาจจะไม่ได้จำได้ถึงขนาดประโยคต่อประโยคน่ะครับ คำไหนจำไม่ได้ ก็เสริมแต่งคำที่ใกล้เคียงกันเข้าไปแทนนะครับ อย่าถือสา)
ได้ดี เพราะมีกัลยาณมิตร
#12
โพสต์เมื่อ 21 July 2009 - 02:44 AM
สาธุ สำหรับบทความดีๆ ด้วยนะครับ
#13
โพสต์เมื่อ 28 July 2009 - 10:48 PM
พ่อคือผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิตของหนูเลยล่ะค่ะ
ความรักก็เหมือนการจับไฟนั่นแหละ ทางที่จะไม่ให้มือพองเพราะไฟเผามีอยู่ทางเดียว คืออย่าจับไฟอย่าเล่นกับไฟ
ทางที่จะปลอดภัยจากรักก็ฉันนั้น มีอยู่ทางเดียวคืออย่ารัก
ทางที่จะปลอดภัยจากรักก็ฉันนั้น มีอยู่ทางเดียวคืออย่ารัก