สิ่งที่ต้องปรับปรุง ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญที่สุดและเร่งด่วน (มากกว่าเรื่องอาหาร เพราะถ้าได้กิน แต่หาที่ขับถ่ายหรือปลดปล่อยไม่ได้ แย่สุดๆเลย)ครับ คือ
จำนวนห้องน้ำที่เพียงพอ มีประสิทธิภาพจริงๆ และ ขอแค่ความสะดวก(ไม่ถึงกับสบาย) ครับ 
เนื่องจาก 
จำนวนพระ และ สาธุชนทั่วไปที่ร่วมงาน รวมหลายหมื่นคน เกือบแสน แต่จำนวนห้องน้ำไม่พอ หรือใช้การไม่ได้เลย ประตูปิดไม่ได้ น้ำไม่ไหล ส้วมมเต็ม น้ำไม่ระบาย (เจ้าภาพใหญ่ไม่มีปัญหา เพราะมีเจ้าหน้าที่จัดเป็นพิเศษ สะดวกสบาย ไม่ต้องกังวลเรื่องห้องสุขาครับ)
:'( ดังนั้น ถ้าจะให้ผู้ร่วมงานเก่าและใหม่ประทับใจ มาร่วมงานอีกในครั้งหน้า ต้องทำครับ(เรื่องอาหารเรื่องเล็ก เตรียมกันมาเองได้ เพราะบางคนไม่อยากต่อคิวแย่งอาหารกัน ส่วนเรื่องห้องน้ำเรื่องใหญ่กว่ามากกก ครับ) เพราะคนที่เคยมาแล้วจะได้บอกต่อกันชวนคนใหม่มาทำบุญที่นี่อีกครับ และในทางตรงกันข้าม คือ เข็ด ครับ ไม่อยากมาอีก และไม่กล้าชวนผู้ใหญ่ผู้สูงอายุ เพื่อนใหม่ มาครับ ทำได้แค่ร่วมปัจจัยผ่านหลวงพ่อ แต่ตัวไม่ไปร่วมงานครับ ทำให้ภาพคนเยอะจริงๆ จะไม่เกิดขึ้นครับ และการพัฒนางานบุญอย่างยั่งยืนจะไม่เกิดขึ้นครับ
สังเกตุได้ว่า วัด ต่างๆ จะมีสาธุชนจะไปร่วมบุญ พัฒนาวัด ได้ สิ่งที่สำคัญคือ ห้องน้ำครับ ไม่ว่าจะเป็นวัดทุรกันดาร วัดป่าทางเหนือ อิสาน ที่ผมเคยไปมา ห้องน้ำเค้าจะทำไว้อย่างดี ปูกระเบื้อง และสะอาด ปลอดภัย ในระดับที่สะดวก และรักษาใจเจ้าภาพที่มาไม่ขุ่นใจ กังวลใจ ในเรื่องขับถ่าย และห้องน้ำ ครับ วัดนั้น ก็จะเจริญ มีคนทำบุญเยอะ บริจาคมาก บอกบุญอะไร ไม่ว่าพัฒนาสถานที่ กิจกรรมต่างๆ ก็สำเร็จครับ 
อยากให้พิจารณาดูครับผม ไม่อยากให้ดูเบา
ที่ผ่านมาหลายๆ งาน ทำให้เจ้าภาพ สาธุชน ผู้ร่วมงาน ไม่ได้ขับถ่ายทั้งวันค่อนวัน จนนั่งรถกลับมาแวะปั๊มข้างทางกัน น่าสงสารมากครับ และก็พลอยอดอาหารไปเลยเพราะไม่กล้ากิน เหตุเพราะไม่มีที่ขับถ่าย
สาธุ สาธุ สาธุ 072 ครับ
