ติดขัดอะไรให้นึกถึงยาย
จากหนังสือ “เกิดด้วยสองมือยาย” หน้า 277-286
วันหนึ่งคุณยายมาหาอาตมาแต่เช้า (ประมาณ ปี 2538) ท่านบอกว่า “เมื่อคืนยายดิ่งธรรมะไปตลอดคืนจนสว่างถึงเช้า ยายไปดูเหตุการณ์อดีต ปัจจุบัน อนาคต ตั้งใจว่าเช้านี้จะรีบมาหาท่าน”
คุณยายบอกว่า “สังขารของยายใกล้จะละโลกแล้ว ยายฝากงานให้ท่านช่วยดูแลครัวของยายให้หน่อย ดูแลไปจนกระทั่งแก่เหมือนยายน่ะแหละ อีกไม่นานยายก็จะต้องกลับบ้านยายแล้ว บ้านยายอยู่ดุสิต ยายจะสวมขันธ์ของกายทิพย์อยู่ดุสิต ยายจะคอยเฝ้าดูการสร้างบารมีของทุกๆคน ยายจะเฝ้าดูการสร้างบารมีของหลวงพ่อธัมมะ จะคอยเฝ้าดูการสร้างบารมีของหลวงพ่อทัตตะ คอยเฝ้าดูการสร้างบารมีของท่านนะ แล้วก็คอยเฝ้าดูการสร้างบารมีของลูกหลานยายทุกๆคนน่ะแหละ ถ้าท่านเดือดร้อนอะไรก็นึกถึงยาย ยายอยู่บนโน้น ยายก็ช่วยได้ ติดขัดอะไรให้นึกถึงยายนะ ให้ตั้งใจสร้างบุญสร้างบารมีกันให้เต็มที่ เอาบุญไปให้เยอะๆ แบบยาย
หลังจากยายละสังขารไปแล้ว หลวงพ่อธัมมะท่านก็จะนึกถึงยาย ท่านก็จะสร้างอะไรต่ออะไรเป็นอนุสรณ์ให้ยาย ท่านช่วยเป็นแม่งานให้หลวงพ่อหน่อยนะ คิดว่าเอาบุญกับยาย ติดขัดอะไรให้นึกถึงยาย เดี๋ยวยายจะช่วย
เออ...พระหมูเวลาท่านจะเดินทางไปไหนมาไหน ให้เอายายติดไปด้วย"
“ล็อคเก็ตของยายศักดิ์สิทธิ์นะ แม้ยายจะแจกให้ใครต่อใครไปแล้ว กลางคืนหลังจากดิ่งธรรมะไปทุกคืน ยายยังอธิษฐานเติมความศักดิ์สิทธิ์ ทับทวีหนาแน่นนับอสงไขยไม่ถ้วนไปเรื่อยๆทุกวันว่า ล็อคเก็ตของข้าพเจ้าไม่ว่าจะไปอยู่ที่ใดๆ ทุกมุมโลก”
คุณยายพูดพลางก็พนมมือว่า “ข้าพเจ้าขอเติมความศักดิ์สิทธิ์ให้มีฤทธิ์มีเดช คุ้มครองป้องกันภัยให้กับลูกหลานยาย ให้มีความสวัสดีมีชัยให้ยิ่งๆ ขึ้นไป มีมหาสมบัติเอาไว้กินไว้ใช้ไว้ทำบุญทำทานไม่รู้จักหมดสิ้น”
อาตมาถามคุณยาย เอ...คุณยาย ก็ล็อคเก็ตของยายน่ะ แจกมาตั้งนานหลายปีแล้วนะ บางคนก็เอาติดตัวไปทำมาหากินที่ต่างประเทศนะ คุณยายจะไปตามเอามาอธิษฐานซ้อนความศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไรล่ะ
คุณยายก็ตอบว่า “เอาเถอะน่ะพระหมู ยายมีวิธีของยาย ยายฝึกฝนอบรมมาตั้งแต่ สมัยอยู่กับหลวงพ่อวัดปากน้ำ สมัยนั้นยายยังได้ร่วมใช้วิชชาธรรมกาย ซ้อนความศักดิ์สิทธิ์ทำพระของขวัญวัดปากน้ำ รุ่นที่ 1,2 และ 3 ยายฝึกทำอย่างจริงๆ จังๆ เลย
ยายก็ใช้วิธีเดียวกันนั่นแหละ แม้ล็อคเก็ตยายจะอยู่ที่ไหนทั่วโลก ยายก็ขยายธรรมกายของยายให้ใหญ่มากขึ้นๆ จนโลกเหลือลูกนิดเดียว แล้วก็อธิษฐานซ้อนความศักดิ์สิทธิ์ทับทวีให้หนาแน่นเข้าไป ไม่ยากหรอกท่าน ยายทำจนชำนาญแล้ว รู้ญาณของยายแจ๋วไปเลยนะ”
คุณยายมักจะใช้ภาษาของท่านว่า “เอาน่า เชื่อสีมือยาย (ฝีมือ)”
แม้รูปภาพของยายก็เหมือนกันนะ เมื่อยายละสังขารแล้ว ใครมีรูปยายตั้งบูชาไว้ ให้ดูแลรักษาความสะอาดให้ดี อย่าให้สกปรกด้วยฝุ่นหรือหยากไย่ ใครดูแลรูปยายดีๆ ตั้งไว้สวยๆ อธิษฐานให้ดี แล้วยายจะตามสมบัติมาให้ ให้ท่านช่วยตามบอกตามดูให้ยายทีนะ
ไอ้ลูกหลานยายที่มาภายหลังยังไม่รู้ว่า ยายชอบความสะอาด เดี๋ยวเขาปล่อยให้สกปรกเลอะเทอะ สมบัติก็จะมาไม่ถึงกันพอดี ติดหยากไย่อยู่นั่นแหละ และของอันเนื่องกับยายก็เหมือนกันนะ ยายทวีความศักดิ์สิทธิ์ให้เช่นเดียวกัน ให้บอกเขานะว่า ยายสั่งไว้อย่างนี้
แม้ต่อไปยายจะไปสวมขันธ์ของกายทิพย์ อยู่ที่ดุสิตก็ยังช่วยดูแลพวกเราได้ ไม่เหมือนกายมนุษย์หยาบจะไปไหนมาไหนยังช้า ต้องเดิน ต้องขึ้นรถ กายทิพย์นะ เขาแวบถึงแวบถึงเชียวนะท่าน ยายมีวิธีของยายก็แล้วกัน “เอาน่า เชื่อสีมือยายนะ” คุณยายพูดปนอาการขำๆไปด้วย
