ทำไมลูกจึงเลี้ยงยากในวัยเด็กมีอุบัติเหตุบ่อยครั้งรอดได้เพราะบุญใด

เจออุบัติเหตุบ่อยมาก/ชอบนอนเต็นท์/กลัวความมืด กลัวความรุนแรง/เกลียดผลไม้ กลัวเต่า

 

 

คำถามจากทางบ้าน:

 

        ลูกเป็นเด็กเลี้ยงยาก ป่วยบ่อย สามวันดีสี่วันไข้ เคยประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง แต่ก็รอดมาได้

 

เหตุที่เป็นเด็กเลี้ยงยาก ป่วยบ่อย สามวันดีสี่วันไข้ และประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง

 

        ครั้งที่ ๑ เมื่อเรียนชั้นมัธยมวิ่งไล่จับกับน้อง ล้มฟาดพื้นดินแข็ง ต้องรักษาตัวนานเกือบ ๒ เดือน ปวดท้องไม่มีแรง คุณพ่อต้องอุ้มตลอดเวลาที่เคลื่อนไหว

 

        ครั้งที่ ๒ นั่งรถประจำทางกับเพื่อนๆ รถควํ่าจนสลบแต่ก็ฟื้นและเป็นปกติค่ะ

 

        ครั้งที่ ๓ ขณะเรียนปริญญาตรี เล่นฟุตบอลทีมหญิง ขณะซ้อมเพื่อนเตะมาโดนส้นเท้าหลังทำให้เอ็นกระดูกขาด เดินไม่ได้เป็นเดือน ปัจจุบันยังมีปัญหาที่ตาตุ่มด้านเท้าขวา

 

        ครั้งที่ ๔ ก่อนคลอดบุตรคนที่ ๒ เพียง ๖ วัน ลื่นล้มหน้าห้องนํ้า ศีรษะฟาดพื้น เกือบหมดสติ ไปตรวจที่โรงพยาบาล  หมอไม่ให้ทานยาอะไรเลย ให้กลับไปพักฟื้นที่บ้าน 

 

        ครั้งที่ ๕ รุ่งขึ้นหลังจากคลอดบุตรคนที่ ๒ ได้ ๑ วัน เข้าห้องผ่าตัดเพื่อทำหมัน หมอใช้ยาบล็อกหลังแต่ไม่ชาตรงที่ผ่า ทำให้หมอต้องลงมีดผ่าสด ๆ  ถึง ๒ ครั้ง  โดยไม่ชาที่ท้องเลย หมอจึงฉีดยาเข้าเส้น ลูกเข้าผ่าตัด ๗  โมงเช้า ฟื้นเกือบทุ่ม

 

        ครั้งที่ ๖ แพ้ยาเพนนิซิลิน เพราะหมอสั่งยาผิด บวมไปทั้งตัว จนจำหน้าตัวเองไม่ได้ เกือบตายจริงๆ

 

บุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะบุญที่ทำกับหมู่คณะข้ามภพข้ามชาติมา ได้ช่วยชีวิตให้รอดจากอุบัติเหตุหลายครั้งดังกล่าว

 

        บุพกรรมอะไร ที่ทำให้ตัวลูกเลี้ยงยากในวัยเด็ก และมีอุบัติเหตุในชีวิตเกือบตายหลายครั้ง บุญอะไรช่วยลูกไว้ให้รอดชีวิตคะ

 

        คุณพ่อมีอาชีพเป็นชาวนา แต่ก็สามารถเลี้ยงลูกและส่งเสริมให้ลูกทั้ง ๘ คนเรียนจนจบอนุปริญญาได้ คุณพ่อเป็นคนจิตใจดีมาก ไม่เคยนินทาว่าร้ายใคร ไม่สูบบุหรี่ ไม่ดื่มเหล้า 

 

        ช่วงที่คุณพ่อยังพอช่วยตัวเองได้ ท่านจะชอบออกมานอนบนถนนทางเข้าบ้าน ลูกๆ ต้องเอาเต็นท์ไปกางให้ท่านนอน ท่านให้เหตุผลว่า นอนในบ้านแล้วอึดอัดหายใจไม่ออก ทั้งๆ ที่บ้านก็สวยงาม ใหญ่โต และอากาศก็ถ่ายเทดี

 

        เพราะวิบากกรรมใดคุณพ่อจึงชอบออกไปนอนบนถนนทางเข้าบ้านคะ

 

        ลูกชายคนแรกของลูก ทำไมเขากลัวความมืด กลัวความรุนแรง และกลัวอาวุธทุกชนิดแม้แต่มีดทำครัว จะทำอย่างไรให้หายอาการกลัวดังกล่าวคะ

 

ทำไมลูกถึงกลัวเต่าและผลไม้อย่างสุดขีด

 

        ลูกเป็นคนที่แปลกหลายอย่างค่ะ อย่างแรกคือ ลูกเป็นคนไม่ทานผลไม้เลย เพราะรู้สึกอยากอาเจียน แต่ทานผักได้บางชนิด อีกอย่าง ลูกเป็นคนที่กลัวเต่ามาก เพิ่งจะมากลัวตอนอายุประมาณ ๘-๙ ขวบ โดยก่อนหน้านี้ลูกจำได้ว่า เคยไปดูเต่าในอ่างกับคุณแม่ แล้วก็ชอบดูการ์ตูนเรื่องนินจาเต่าด้วย แต่เดี๋ยวนี้เดินเข้าใกล้บ่อเต่าไม่ได้เลยค่ะ ไม่ชอบเครื่องประดับที่ทำจากกระ และเวลาดู Discovery Channel ตอนที่เต่าขึ้นมาวางไข่ ลูกจะรู้สึกเซ็งมากว่า มันจะแพร่พันธุ์กันไปถึงไหน

 

        ทำไมลูกถึงกลัวเต่าและผลไม้อย่างสุดขีด ทำอย่างไรจึงจะหายคะ

 

ที่นี่มีคำตอบ:

 

        ในวัยเด็กลูกเป็นคนเลี้ยงยาก และมีอุบัติเหตุในชีวิตเกือบตายหลายครั้ง เพราะในอดีตลูกเคยสนับสนุนในการรบของทหารเมืองของตน ที่ไปรบกับแคว้นอื่น ด้วยการส่งกำลังบำรุง และกรรมอนุโมทนาบาป คือ มีความยินดีที่ทหารเมืองของตนฆ่าศัตรูได้มาก กรรมดังกล่าวเป็นหลัก กับบางครั้งทุบตีข้าทาสบริวารอย่างรุนแรงบ้างมาเสริมจ้ะ ถึงเกือบตายตั้งหลายครั้ง บุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะบุญที่ทำกับหมู่คณะข้ามภพข้ามชาติมา ได้ช่วยชีวิตให้รอดจากอุบัติเหตุหลายครั้งดังกล่าว

 

คุณพ่อชอบออกไปนอนบนถนนทางเข้าบ้าน

 

        คุณพ่อต้องออกไปนอนบนถนนทางเข้าบ้าน แทนที่จะนอนอยู่ในบ้าน เพราะกรรมในอดีต ที่คุณพ่อของท่านได้ป่วยเป็นโรคติดต่อ  ตัวท่านเองจึงนำคุณพ่อของท่านไปไว้หน้าบ้าน เพราะกลัวจะติดต่อคนอื่น เมื่อกรรมดังกล่าวมาส่งผล ก็จะทำให้รู้สึกว่า อยู่ในบ้านไม่ได้ ต้องไปนอนนอกบ้านจึงจะรู้สึกดี

 

เหตุที่ลูกชายกลัวความมืด กลัวความรุนแรง และกลัวอาวุธทุกชนิด

 

        ที่ลูกชายกลัวความมืด กลัวความรุนแรง และกลัวอาวุธทุกชนิด เพราะกรรมในอดีต ตัวเองได้เคยเลี้ยงหลานซึ่งซนมากๆ ในชาตินั้นได้จับหลานไปขังไว้ในห้องมืด เพราะซนเหลือเกิน และขู่ด้วยอาการต่างๆ เช่น เอามีดขู่บ้าง หรือทำอาการขู่ต่างๆ บ้าง จนหลานกลัวลนลาน วิบากกรรมนี้มาส่งผล ซึ่งเจตนาก็ไม่มีอะไร แค่อยากให้หายซนเท่านั้นเอง แต่ยังมีวิบากกรรมทำให้เจอบ้าง

 

ให้ฝึกสมาธิเยอะๆ ทุกวัน อย่าให้ขาด

 

        จะแก้ไข ก็ให้ฝึกสมาธิเยอะๆ ทุกวัน อย่าให้ขาด แล้วอาการดังกล่าวจะค่อยๆ หายไปเอง

 

        ลูกไม่ทานผลไม้เลยเพราะรู้สึกอยากอาเจียน เพราะในอดีตชาติ ได้มีบริวารคนหนึ่งแอบไปทานผลไม้ในภาชนะของตัวลูก ลูกจับได้ก็เลยลงโทษสั่งให้บริวารกิน “นี่อยากกินมากนัก เอ้า กินให้หมด อย่าเลิก” จนบริวารจุกแล้วอาเจียนออกมาด้วยความทุกข์ทรมานมาก วิบากกรรมนี้มาส่งผลให้กลัวผลไม้

 

ให้ปล่อยเต่าบ่อยๆ และซื้อผลไม้มาถวายพระเป็นประจำ

 

        ที่กลัวเต่า เพราะอีกชาติหนึ่ง ตอนเป็นเด็กวัยรุ่น ได้แกล้งเด็กตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ซึ่งเขากลัวเต่า โดยเอาเต่าไปขู่เด็กว่า เดี๋ยวจะให้เต่ากัดเด็ก ยิ่งเด็กกลัวก็ยิ่งทำใหญ่เลย เพราะรู้สึกสนุกดี วิบากกรรมนี้มาส่งผล

 

        จะแก้ไข หนามยอกให้เอาหนามบ่ง คือ ให้ซื้อผลไม้มาถวายพระเป็นประจำ และไปปล่อยเต่าบ่อยๆ ค่อยๆ เอามือแตะกระดองเต่า แล้วก็ปล่อยไปเรื่อยๆ

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่

๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๙