พระราชบิดาทำความเคารพด้วยความเลื่อมใส
เมื่อพระชมมายุ 7 พรรษา
ทรงตามเสด็จพระราชบิดาไปร่วมพิธีแรกนาขวัญ
และประทับรออยู่ใต้ต้นหว้า ทรงนั่งสมาธิที่ใต้ต้นหว้านั้น
พลังจิตอันเป็นสมาธิที่แน่วแน่ทำให้เกิดเหตุอัศจรรย์
ขณะนั้นแม้เป็นเวลาบ่าย แต่เหงาต้นหว้ากลับอยู่กับที่
คอยบังแดดให้เจ้าชายซึ่งนั่งสมาธิอยู่
มิได้เคลื่อนย้ายตามดวงอาทิตย์ไป พระราชบิดาทรงเลื่อมใสอย่างยิ่ง
จึงทรงยกพระหัตถ์ถวายนมัสการ(ไหว้)พระราชโอรส
