CASE STUDYปู่บุญเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMCกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงคุณพ่อของลูก เป็นชาวนาโดยกำเนิด เกิดที่จังหวัดร้อยเอ็ด ได้บรรพชาเป็นสามเณร เมื่ออายุ 11 ขวบ ต่อมาได้รับฉายาว่า “จารย์บุญ” (คำว่า “จารย์” เป็นคำในภาษาอีสาน เป็นคำยกย่องพระที่บวชเรียนเกิน 10 พรรษาขึ้นไป และเป็นที่ยอมรับนับถือของผู้คนจำนวนมาก) คุณพ่อรักในเพศสมณะมาก ไม่เคยมีความคิดที่จะลาสิกขาเลย แต่จำเป็นต้องลาสิกขา เพราะทนคำอ้อนวอนของพ่อและแม่ของท่านไม่ไหว จำต้องลาสิกขามาช่วยท่านทำนาหาเลี้ยงชีพ คุณพ่อเป็นต้นแบบของคนขยันและอดทน เป็นต้นบุญต้นแบบของผู้ไม่สูบบุหรี่ไม่เสพสุราลูกได้เข้าวัดพระธรรมกาย เมื่อปี พ.ศ.2520 ได้ทราบข่าวที่คุณครูไม่ใหญ่เชิญชวนลูกๆทุกคนให้นั่งสมาธิตอนตี 5 เพื่อสร้างคุณค่าให้ชีวิต ลูกจึงเขียนจดหมายไปถึงคุณพ่อเพื่อให้ท่านได้นั่งสมาธิตอนตี 5 พร้อมกับคุณครูไม่ใหญ่ ด้วย โดยปกติคุณพ่อนั่งสมาธิของท่านเป็นประจำอยู่แล้ว โดยได้รับคำแนะนำจากพระธุดงค์องค์หนึ่งที่ใช้คำบริกรรมภาวนาว่า “สังฆานุสติ” คุณพ่อได้นั่งสมาธิอย่างเอาจริงเอาจัง จากหัวค่ำไปถึงเที่ยงคืน บางคืนตี 2 บางคืนตี 4 บางทีก็สว่าง จนประสบความสำเร็จได้พบแสงสว่างภายใน และ คุณครูไม่ใหญ่ก็ได้เมตตาให้การบ้านคุณพ่อเป็นขั้นเป็นตอน เพื่อส่งการบ้านนั้นทุกสัปดาห์ จนคุณพ่อเข้าถึงพระธรรมกาย คุณพ่อถึงกับปรารภว่า “แม้ตายก็ไม่เสียดายชีวิต เพราะมีพระธรรมกายเป็นที่พึ่งอันประเสริฐแล้ว”คุณลักษณะพิเศษที่ดีมากๆของคุณพ่อ คือ เป็นคนอารมณ์เย็น อารมณ์ดี อารมณ์เดียว ไม่โกรธไม่เกลียดใคร ไม่ว่าร้ายใคร มีทัศนคติที่ดีมาก ยิ้มแย้มแจ่มใส ให้กำลังใจแก่ทุกคน คุณพ่อรับบุญเป็นประธานกองกฐิน กองผ้าป่าอย่างต่อเนื่องไม่เคยขาดบุญเลย และยังออกไปทำหน้าที่กัลยาณมิตรในหมู่บ้านของท่านอีกด้วยคุณพ่อรักการอยู่ธุดงค์อย่างมาก โดยเฉพาะธุดงค์สุดสัปดาห์ที่วัดพระธรรมกาย และธุดงค์ต่างจังหวัดทั่วประเทศ แม้เมื่อตอนคุณพ่ออายุ 70 กว่าปีแล้ว ท่านยังแบกกลดและกระเป๋าเสื้อผ้าชุดขาว เข้าร่วมกิจกรรมทำกลด และผูกกลดด้วยตนเอง มีหลายครั้งที่ท่านช่วยตอบข้อสงสัยเรื่องการนั่งสมาธิ และประสบการณ์ภายใน ทำให้หลายคนกระจ่าง ได้รับกำลังใจอย่างยิ่ง จนได้รับการยกย่องว่าเป็นขวัญใจธุดงค์ประมาณเดือนกันยายน พ.ศ.2543 ขณะอายุได้ 81 ปี คุณพ่อเกิดอาการช็อค คุณหมอวินิจฉัยว่า เซลล์สมองบางส่วนเสื่อมไป ความทรงจำของคุณพ่อก็เสื่อมไปด้วย เมื่อวันคล้ายวันเกิดของคุณพ่อครบ 83 ปี คุณพ่อได้ป่วยเป็นโรคลำไส้รั่ว แพทย์ได้ผ่าตัดลำไส้ 2 คืนวันอาทิตย์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ.2547 คุณพ่อจุกแน่นในท้องอย่างแรง เพราะลำไส้ไม่ดูดซึมอาหารและน้ำ ต่อมาอาการคุณพ่อทรุดอย่างรวดเร็ว และได้ละโลกไปในวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ.2547 สิริอายุได้ 84 ปี 2 เดือน 19 วันสำหรับคำถามมีดังนี้ครับ1.ทำไมคุณพ่อจึงต้องเกิดมาเป็นลูกชาวนาครับ2.บุพกรรมใดที่ทำให้คุณพ่อได้บวชตั้งแต่วัยเยาว์ แล้วต้องลาสิกขา ทั้งที่ยังรักในเพศสมณะ3.ทำไมคุณพ่อจึงต้องทำงานอย่างหนักมากๆ ตั้งแต่วัยหนุ่มจนถึง 60 ปี ทั้งๆ ที่อยู่กับลูกสาวคนที่ 2 ซึ่งมีฐานะดีในระดับหมู่บ้าน ลูกทนเห็นคุณพ่อทำงานหนักมากไม่ไหว จึงรับคุณพ่อมาอยู่ด้วย ชีวิตท่านก็ดีขึ้นและสบายในบั้นปลาย ลูกอยากทราบว่า เป็นเพราะกรรมอะไรของคุณพ่อจึงต้องทำงานหนัก แต่มาสบายในบั้นปลาย เช่นนี้4.บุญอะไรจึงทำให้ลูกมีโอกาสเลี้ยงดูบิดา-มารดา และช่วยสนับสนุนให้น้องๆ ได้ศึกษาจนจบชั้นปริญญาตรี แต่ทำไมพี่สาว 2 คน และน้องอีก 2 คน จึงไม่สนใจสร้างบารมีครับ5.คุณพ่อต้องผ่าตัดส่วนหนึ่งของลำไส้ทิ้ง เป็นเพราะกรรมใดครับ หลังผ่าตัดคุณพ่อเดินไม่ได้เลย และเป็นแผลกดทับที่ก้นกบรักษาไม่หาย เป็นเพราะวิบากกรรมอะไรครับ6.คุณพ่อซึ่งมีความจำเป็นเลิศ ทำไม 4 ปีก่อนละสังขารจึงจำอะไรไม่ได้เลย (เป็นโรคอัลไซเมอร์) เพราะวิบากกรรมอันใด7.เนื่องจากคุณพ่อเป็นโรคอัลไซเมอร์ อยากทราบว่าในขณะละสังขารคุณพ่อนึกถึงบุญที่ได้ทำมาตลอดออกหรือไม่ครับ และตอนนี้ไปอยู่ที่ใดครับ ท่านไปอย่างถูกหลักวิชชาหรือไม่ ท่านมีอะไรที่จะฝากถึงลูกๆหรือไม่ครับ8.ลูกๆจะทำบุญอะไร จึงจะส่งไปถึงคุณพ่อได้ดีที่สุดในช่วงนี้9.น้องสาว (ลูกคนที่ 6) มีความเฉลียวฉลาดมาตั้งแต่เด็ก สอบได้ที่ 1 มาตลอด แต่เรียนจบแค่ ป.4 เท่านั้น เป็นเพราะวิบากกรรมอะไรครับ น้องคนนี้เคยพยายามฆ่าตัวตายมา 2 ครั้งแล้วครั้งแรก น้อยใจแม่ จึงผูกคอด้วยผ้าพันคอ พอเริ่มหายใจไม่ออกดิ้นทุรนทุราย บังเอิญผ้าที่ผูกคอนั้นขาดเสียก่อน ก้นเลยกระแทกพื้น เจ็บปวดมาก เลยได้คิด จึงเลิกคิดฆ่าตัวตายครั้งที่สอง เกิดจากความน้อยใจสามี และกลุ้มใจที่สามีเข้ากับแม่ไม่ได้ กำลังจะผูกคอตัวเอง ก็พลันได้ยินเสียงลูกชายอายุ 3 ขวบ ร้องเรียกกลางดึกว่า “แม่จ๋า แม่อยู่ไหน” ได้คิด เลยคลายเชือกผูกคอ อ้าแขนสวมกอดลูกชาย ร้องไห้สะอึกสะอื้นความพยายามฆ่าตัวตายทั้งสองครั้ง เกิดขึ้นเพราะบุพกรรมใดครับ น้องสาวของลูกคนนี้ควรเร่งสร้างบุญอะไร จึงจะไม่คิดสั้นเช่นนี้อีกครับ10.คุณแม่ อายุ 76 ปี เคยนั่งสมาธิโต้รุ่งในธุดงค์ จนได้เป็นแชมป์ในโครงการรักธรรมะฯ ปัจจุบันเป็นโรคเบาหวาน ความดันสูง คลอเรสเตอรอลสูงและปวดเข่าซ้ายมาก ทำให้นั่งธรรมะได้ลำบาก เพราะวิบากกรรมอะไรครับ11.น้องชาย (ลูกคนที่7) เป็นนายทหารอากาศนั่งสมาธิวันละ 6-8 ชั่วโมง นั่งธรรมะดี สามารถสื่อสารกับคุณพ่อและเรื่องราวต่างๆได้ เป็นเพราะบุพกรรมอะไรครับ เรื่องราวต่างๆที่น้องชายของลูกได้เห็นจริงหรือไม่ครับ น้องได้ตัดสินใจลาออกจากราชการ เพื่อมาเป็นนักรบกองทัพธรรม น้องจะมีโอกาสได้เข้าปฏิบัติธรรมในอาคารภาวนา 60 ปี หรือไม่ครับ และน้องชายตั้งใจจะบวช จะมีโอกาสได้บวชตลอดชีวิตหรือไม่ครับ12.ลูกและครอบครัวเกิดมาสร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างไรบ้างครับ ทำอย่างไรจึงจะสร้างบารมีได้ทันหมู่คณะ13.ลูกและภรรยา ได้ทำงานธุรกิจเครือข่ายอยู่ในขณะนี้ เป็นเพราะได้ทำบุญอะไรมาครับ ลูกมีความมุ่งมั่นที่จะสร้างความสำเร็จในปี พ.ศ.2548 ตามที่ได้ตั้งเป้าหมายคือ มงกุฎทูต และลูกตั้งใจไว้ว่าจะยกมรดกตกทอดทางธุรกิจให้กับมูลนิธิธรรมกาย เพื่อเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลกครับกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างสูงฝันในฝันหลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ทีแล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ1.คุณพ่อเกิดเป็นลูกชาวนา เพราะกรรมในอดีตชาติเกิดเป็นเศรษฐีมีฐานะ แต่มีความตระหนี่ไม่บริจาคทาน กับอีกชาติหนึ่งเกิดเป็นข้าราชการผู้ใหญ่ แต่มีมานะทิฐิถือตัว บางทีก็คิดดูถูกคนที่มีฐานะต่ำกว่า2.ท่านบวชในวัยเยาว์แต่ต้องลาสิกขาทั้งที่ยังรักเพศสมณะ เพราะกรรมในอดีตชาติสมัยเป็นข้าราชการผู้ใหญ่ ได้ให้ลูกชายบวชตามประเพณี ลูกศรัทธาอยากบวชเรียนต่อ แต่ตัวเองไม่อนุญาตและให้สึกออกมา3.ท่านลำบากตั้งแต่หนุ่มจนแก่ เพราะกรรมจากชาติที่เป็นเศรษฐีมีความตระหนี่ จนถึงบั้นปลายชีวิตแล้วจึงค่อยทำบุญ4.ลูกมีความกตัญญูต่อบิดามารดาและสนับสนุนน้อง เกิดจากคุณธรรมภายในของตัวลูกเอง ทำให้เป็นบุญติดตัวไป ที่จะทำให้มีแต่คนสนับสนุนช่วยเหลือเกื้อกูล
ส่วนพี่สาว 2 คนและน้องอีก 2 คน ยังมีความตระหนี่ปิดบังใจ อีกทั้งมัวแต่ทำมาหากิน และสร้างบารมีกับหมู่คณะมาน้อย6.คุณพ่อต้องผ่าตัดลำไส้ทิ้งแล้วเดินไม่ได้ทำให้เป็นแผลกดทับ เพราะเศษกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหาร เป็นอัลไซเมอร์ เพราะกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารและวจีกรรมที่กล่าวมุสาทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจจากหลายๆชาติมารวมกันส่งผล7.คุณพ่อตายใหม่ๆ เหมือนคนเพิ่งตื่น ช่วงแรกกลับไปที่บ้านแล้ววนเวียนอยู่ 3 วัน ต่อมาบุญที่ตนเองทำไว้กับบุญที่ลูกทำให้ส่งผล จึงทำให้ได้สติรู้ตัวว่าตายแล้ว ด้วยความคุ้นเคยกับการปฏิบัติธรรมจึงนั่งสมาธิอยู่ที่บ้าน
ต่อมากายเริ่มสว่าง บุญก็ส่งผลเต็มที่ เทวรถจึงได้มาพร้อมบริวาร แล้วก็มาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ จากนั้นก็มุ่งไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง ได้เป็นเทพบุตรสุดหล่อ มีวิมานเป็นทองประดับรัตนชาติ กำลังชื่นชมทิพยสมบัติอยู่
ฝากข้อความมาถึงลูกๆว่า ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้ดีให้เต็มที่ พ่อมีความสุขมาก และโดยเฉพาะลูกๆที่ยังไม่ได้สร้างบารมีก็ให้รีบสร้างบารมีให้เต็มที่ ตายแล้วจะได้มาอยู่วิมานใกล้ๆพ่อ8.บุญกฐินจักรพรรดิ คือบุญใหญ่ในช่วงนี้ รวมทั้งบุญใกล้ๆนี้ คือ บุญ 3,000 วัด ที่จะอุทิศส่งไปให้ท่านมีความสุขยิ่งๆขึ้นไป อีกทั้งเป็นบุญของตัวลูกด้วย9.น้องสาวคนที่ 6 ที่คิดฆ่าตัวตายมา 2 ครั้ง เป็นเพราะเหตุปัจจุบันที่เป็นคนขี้น้อยใจ ในเรื่องแม่และเรื่องสามี ไม่ได้มีบุพกรรมเก่าจึงยังไม่ตาย
ต้องแนะนำให้น้องรู้ว่าเราเกิดมาสร้างบารมี ให้อดทน แล้วสั่งสมบุญให้มากๆในทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนา อย่าคิดฆ่าตัวตาย เดี๋ยวจะมีกรรมติดตัว ต้องไปฆ่าตัวตายในยมโลกและภพชาติอื่นอีก10.แม่เป็นโรคเบาหวาน ความดันสูง คอเลสเตอรอลสูง และปวดเข่าซ้ายมาก เพราะมีกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหาร11.น้องชายคนที่ 7 นั่งสมาธิใจละเอียดได้ระดับหนึ่งแล้วรู้สึกว่าสื่อสารกับพ่อได้ เกิดจากความรักและความผูกพันที่มีต่อพ่อ ให้หมั่นฝึกหยุดนิ่งให้ดีกว่านี้ ก็จะเข้าถึงพระธรรมกายที่ละเอียดยิ่งๆขึ้นไปได้
ส่วนเรื่องการบวชถ้าตั้งใจแน่วแน่ก็สามารถบวชตลอดชีวิตได้ เพราะในอดีตชาติเคยบวชตลอดชีวิตมาแล้ว มีบุญถึงอยู่แล้วเหลือแต่ใจถึงหรือไม่เท่านั้น12.ลูกและครอบครัวเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาทุกชาติ เป็นกองเสบียงที่ดีตลอดมา ทั้งทำด้วยตนเองและชวนคนอื่นทำ จึงทำให้มีพวกพ้องบริวารมากและประสบความสำเร็จในธุรกิจการงาน จะสร้างบารมีให้ทันหมู่คณะก็อย่าตกบุญแม้แต่บุญเดียว13.ลูกมีกำลังบุญเพียงพอ ที่จะไปถึงจุดสูงสุดทางธุรกิจที่ลูกกำลังทำอยู่ให้อดทนทำต่อไปด้วยหัวใจที่เบิกบานควบคู่กับการสร้างบารมี
http://goo.gl/5WMyE