คู่บุญ กู้วิกฤต.....มิตรแท้ของพระศาสนา

CASE  STUDY
คู่บุญ  กู้วิกฤต.....มิตรแท้ของพระศาสนา

เรียบเรียง จากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ    

 

        ลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ได้เข้าวัดมานานกว่า 20 ปีแล้วค่ะ ลูกเป็นคนจังหวัดลำพูนโดยกำเนิด แต่หลังจากแต่งงานแล้วก็ได้ย้ายติดตามสามีซึ่งต้องไปรับราชการในหลายจังหวัด สามีของลูกเริ่มรับราชการตั้งแต่เป็นปลัดอำเภอ นายอำเภอ ผู้อำนวยการกอง รองผู้ว่าราชการจังหวัด ผู้ว่าราชการจังหวัด จนกระทั่งเกษียณอายุในตำแหน่งอธิบดี แต่ไม่ว่าลูกจะย้ายราชการตามสามีไปที่ไหนก็ตาม ลูกจะต้องไปตระเวนหาวัดที่มีการปฏิบัติธรรมแถวนั้น จึงเป็นเหตุให้ลูกได้มีโอกาสศึกษาธรรมะหลายสำนักมาก

 

        ลูกฝึกสมาธิ(Meditation)ได้มีประสบการณ์ รู้สึกตัวหาย ลมหายใจหาย และก็กลายเป็นความสว่าง พอถึงจุดนี้   ลูกก็ไปถามว่าจะทำอย่างไรต่อ ลูกก็ไม่ได้คำตอบที่แน่ชัด วันหนึ่งลูกมาเห็นหนังสือสวดมนต์ของวัดพระธรรมกายที่เพื่อนวางไว้ จึงหยิบมาอ่าน ในหนังสืออธิบายถึงวิธีการนั่งสมาธิ ทำให้ลูกรู้สึกสนใจมากๆ จึงได้ขับรถมาที่วัดพระธรรมกาย   เมื่อเห็นวัดแล้วก็รู้สึกชอบ  จึงทำให้ได้มาวัดเป็นประจำตั้งแต่บัดนั้น

 

        ต่อมาวัดมีเรื่องโดนโจมตีเรื่องชาวนา ลูกเป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่แรก เห็นว่าวัดโดนรังแก จึงอยากจะช่วยวัด จากนั้นเวลาทำบุญอะไรก็อธิษฐาน ขอให้สามีย้ายมาเป็นนายอำเภอคลองหลวงให้ได้  ซึ่งต่อมาคำอธิษฐานก็เป็นจริง  เพราะสามีได้ย้ายมาเป็นนายอำเภอคลองหลวง พอย้ายมา ก็เข้ามาตรวจวัดเองเลย ดูทุกซอกทุกมุม เปิดกุฏิค้นหมดโดยไม่รู้ว่าเป็นกุฏิใครบ้าง ปรากฏว่าในแต่ละกุฏิไม่เห็นมีอะไรเลย ไม่มีทีวี ไม่มีตู้เย็นอะไร มีแต่ที่นอน เสื่อ กลด  และที่มีข่าวว่าใต้โบสถ์มีอาวุธสงคราม มีการส่องสุมกำลังคน เป็นคอมมิวนิสต์  มีโน้นมีนี่อย่างที่ลงข่าวกัน ก็ปรากฏว่าใต้โบสถ์มีแต่เครื่องอัฐบริขาร ต่อมาสามีก็ได้ขอดูเรื่องกฎหมายการเช่า วัดก็ปฏิบัติอย่างถูกต้อง เพราะได้มีหนังสือแจ้งให้ผู้เช่านาทราบว่า จะเลิกสัญญาเช่า และก็ได้รอถึง 7 ปี แต่ชาวบ้านเหล่านั้น ได้ถูกจ้างวาน และถูกยุแยงให้เข้ามาทำลายของวัด เช่น ทุบพระพุทธรูป เผากุฏิ รื้อถอนสระบัว แต่วัดกลับถูกกล่าวหาว่ารังแกชาวบ้าน แม้ในงานวันทอดกฐินของวัด อยู่ๆ ก็มีพวกชาวบ้าน ถือคบเพลิงวิ่งเข้ามา เผาหลังคากุฏิจากไหม้ไปหนึ่งหลัง   ต่อมาชาวบ้านที่ถูกยุยงได้พากันมาเป็นร้อย มารื้อถอนสระบัวในวัด มาจับปลาปิ้งกินแกล้มเหล้าอยู่ในเขตวัด  จนสามีและลูกทนไม่ได้   จึงไปกราบเรียนหลวงพ่อทัตตะว่าจะไปอัดมันเลยดีไหม แต่หลวงพ่อทัตตะท่านห้ามไว้ไม่ให้ทำ   เดี๋ยวจะเป็นการผูกเวรกัน  ก็ให้ยอมๆไปไม่อยากมีเรื่องใหญ่โตกว่านี้  สามีของลูกก็รู้สึกสลดใจว่าเรื่องนี้ไม่เป็นธรรมเอาเลย เพราะเขาอยู่ในเหตุการณ์ด้วย  ยิ่งเล่าก็..ยิ่งสงสารวัด ที่โดนเข้าใจผิดอย่างรุนแรงและโดนลงข่าวจนเสียหายมาจนถึงปัจจุบัน

 

        ตอนนั้นสามีและลูกก็ได้พยายามจัดการแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ให้ทุกฝ่ายได้รับความเป็นธรรม ได้ทำการชี้แจงแก้ไขข่าว เจรจาสงบศึกกับชาวบ้าน โดยให้นักข่าวมาดูด้วยตาตัวเอง เขาก็ลงแก้ข่าวให้ แต่ลงให้ตัวเล็กๆ คนส่วนใหญ่เลยเข้าใจผิดเกี่ยวกับวัดพระธรรมกายตั้งแต่บัดนั้นเรื่อยมา

 

    ในสมัยนั้นไม่มีใครกล้ามาใส่บาตรกันเลย   ข้าราชการก็ไม่สนใจ สามีในฐานะเป็นนายอำเภอและตัวลูกซึ่งเป็นภรรยานายอำเภอ จึงตั้งตนเป็นต้นแบบออกมาตักบาตร โดยขอให้ข้าราชการและลูกน้องให้ออกมาตักบาตรด้วยกัน ครั้งนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะ ท่านออกนำพระบิณฑบาตผ่านมายังหน้าบ้านของลูกและสามีวันละ100 กว่ารูปทุกวัน ไม่ขาดตลอด 3 เดือนเต็ม ชีวิตช่วงนั้นลูกมีความสุขมาก เพราะได้ตักบาตรพระเป็นร้อยๆรูป ซึ่งลูกต้องขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณหลวงพ่อทั้ง2 เป็นที่สุดที่ให้ลูกได้มีโอกาสทำบุญนี้ ซึ่งเป็นบุญที่ลูกจดจำและปลื้มใจที่สุด ตราบถึงทุกวันนี้ค่ะ  

 

    ช่วงนั้นลูกก็ได้มาวัดทุกวันนั่งสมาธิวันละหลายครั้ง เพราะลูกย้ายมาทำงานที่สำนักงานประถมศึกษาคลองหลวงอยู่หน้าวัด จึงได้เข้ามาช่วยทำงานวัดทุกอย่าง อะไรเป็นบุญทำหมด โดยในหน้าที่ก็ได้ให้ข้าราชการครู ผู้บริหารโรงเรียนมาอบรมปฏิบัติธรรมกันที่วัด ลูกทำหน้าที่เหมือนเจ้าของวัด เช่นถูพื้น จัด ดอกไม้ เย็บผ้าขี้ริ้วเป็นหลายพันผืน เย็บถุงทองใส่พระ จัดอัลบั้มให้เจ้าภาพด้วยมือของตัวเอง  ทำอาหารมาถวายพระทุกสัปดาห์ ลูกทำทุกอย่าง จนหลายคนนึกว่าลูกเป็นเจ้าหน้าที่วัด

 

    หลังจากนั้นลูกก็ต้องไปไกลจากวัด  เพราะสามีของลูกได้เลื่อนตำแหน่งหน้าที่การงานที่ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ   จนได้ไปเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดศรีษะเกษ  ซึ่งลูกก็ต้องย้ายติดตามสามี เนื่องจากลูกได้รับการโปรดเกล้าฯแต่งตั้งให้เป็นนายกเหล่ากาชาด  แต่ลูกก็ไม่เคยทิ้งวัดเลย  ทุกอาทิตย์ต้นเดือนก็จัดรถพาเหล่าข้าราชการมาวัดพระธรรมกาย   อีกทั้งช่วยฟื้นฟูวัดเมืองคง ซึ่งเป็นสาขาของวัดพระธรรมกาย,  จัดตั้งศูนย์กัลยาณมิตรจังหวัดและอำเภอ, เปิดสัมมนาพระสังฆาธิการ,  เปิดโรงเรียนปริยัติ , ให้ธรรมะทางวิทยุกระจายเสียง ทำอยู่ได้ระยะหนึ่งจังหวัดศรีษะเกษ ก็เจอน้ำท่วมครั้งใหญ่ คือพายุดีเปรสชั่นเข้า ฝนตกติดต่อกันหลายวัน  ทั่วทั้งจังหวัด  พื้นที่เกือบทั้งจังหวัดถูกท่วม บางแห่งน้ำท่วมเกือบมิดหลังคา ซึ่งลูกได้ทำการช่วยเหลือชาวบ้านทุกๆอย่างร่วมกับผู้ว่าราชการจังหวัดคือสามีลูก ชาวบ้านต้องหนีน้ำไปอยู่บนหลังคาบ้าน หรือปีนไปอยู่บนยอดไม้   ลูกต้องส่งอาหารทางเฮลิคอปเตอร์ ส่งเรือไปรับคนออกจากหลังคาบ้าน จากยอดไม้   ต้องใช้รถสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก ขอเรือ ขอกำลังทหารหลายกองพันมาช่วย เพราะคนเดือนร้อนหลายแสนคน ลูกต้องออกแจกถุงยังชีพทุกวัน ต้องมาประชุมวางแผนถึงเที่ยงคืนตี 1  พอเช้าก็รีบทำงานกันต่อ   ลูกทำอย่างนี้ถึง 2 เดือนกว่าน้ำจะลด ซึ่งต่อมาสามีก็ย้ายมาเป็นผู้ว่าฯที่จังหวัดเชียงใหม่ และก็ได้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีกคือ น้ำป่าไหลทะลักท่วมบ้านเรือนราษฎรที่ อ.แม่แจ่ม บ้านพังทลาย ภูเขาได้ถล่มทับบ้านหลายหลัง และครั้งนี้ลูกและสามี ต้องช่วยเหลือ  ผู้ประสบภัยอย่างหนักอีกเช่นเคย

 

    คุณพ่อสามีของลูก   ท่านเป็นคนรักครอบครัว   เป็นคนมีระเบียบวินัยมาก   ท่านเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดหลายจังหวัด  ในสมัยนั้นผู้ที่เป็นนายอำเภอ  และ ผู้ว่าฯ ต้องทำหน้าที่เช่นเดียวกับตำรวจ  คือ ต้องจับกุมผู้ร้าย  ทั้งสืบสวน สอบสวนคดีด้วย  บางครั้งเคยทำทารุณกรรมกับผู้ร้ายปากแข็งอยู่บ้าง ในวาระสุดท้ายพ่อของสามี ท่านนอนป่วย เป็นอัมพาตถึง 18 ปี   และเสียชีวิตในที่สุด ด้วยวัย 83 ปี

 

    คุณแม่สามีของลูก เป็นใจบุญสุนทาน   ตักบาตรทุกวัน  รักครอบครัว   ต่อมาท่านล้มป่วยเป็นอัมพาตนานถึง   8 ปี ซึ่งในระยะหลัง ๆ ของอาการป่วย  ลูกได้ขอร้องให้คุณแม่ปล่อยนกที่ขังไว้ในกรงมานาน ท่านก็ปล่อย หลังจากนั้นประมาณ  6 เดือนต่อมา  ท่านก็หายจากการเป็นอัมพาต และอยู่ได้อีกหลายปี จึงเสียชีวิตด้วยวัย  70 ปี

 

    คุณตาของลูก เคยเป็นผู้นำหมู่บ้าน ท่านเป็นคนจิตใจโอบอ้อมอารี  ใครขออะไรให้หมด ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ตอนหนุ่มๆ ท่านชอบล่าสัตว์  ในบั้นปลายชีวิตท่านตายเสียชีวิตเพราะสะอึก เมื่ออายุได้ 65 ปี ค่ะ 

 

    คุณยายของลูก เกิดในสังคมเกษตรกรรม เป็นคนขยันมาก จนเป็นที่เลื่องลือ ทำงานไม่หยุด ซึ่งอุปนิสัยเหล่านี้ก็ได้ถ่ายทอดมาเป็นอุปนิสัยของลูกในปัจจุบันด้วย เพราะในสมัยที่ลูกยังเล็กๆ  ลูกได้อยู่ใกล้ชิดกับท่าน บั้นปลายชีวิตของคุณยาย ท่านตายด้วยโรคมะเร็งที่ลิ้นค่ะ

 

ลูกกราบขอเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ค่ะ

 

1.    บุญใดที่ทำให้สามีก้าวขึ้นสู่การเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ได้ ลูกและสามีมีบุญที่จะก้าวหน้ากว่านี้อีกไหมค่ะ

 

2.    ทำไมลูกและสามีต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆ คล้ายคนเร่ร่อน จากภาคหนึ่งไปยังอีกภาคหนึ่งโดยตลอด ย้ายถึง 18 ครั้ง แต่ในที่สุดก็กลับมาปักหลักอยู่ใกล้วัดพระธรรมกาย และรู้สึกผูกพันกับปทุมธานีมากที่สุดค่ะ   

 

3.    เหตุใดสามีจึงถนัดและชอบงานด้านปกครองเป็นอย่างมาก และทำไมลูกถึงชอบช่วยเหลือประชาชนผู้ประสบทุกข์และคนยากจน    

 

4.    อะไรเป็นเหตุให้ลูกและสามีต้องไปทำงานช่วยเหลือน้ำท่วมใหญ่ทั้งสองจังหวัด เป็นเพราะลูกมีกรรมร่วมกับผู้ประสบภัย หรือเป็นบุญใหม่ของลูกคะ

 

5.    ลูกและสามีเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาในรูปแบบใด ทำไมเราทั้ง 2 ถึงได้มาช่วยวิกฤติเรื่องชาวนา  ตอนวัดโดนโจมตีค่ะ ชาติที่แล้วลูกเคยปกป้องพุทธศาสนาแบบนี้หรือไม่คะ

 

6.    ลูกและสามีเคยมีความสัมพันธ์ในอดีตชาติมาอย่างไร เราทั้ง 2 มีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรม ค่ะ

 

7.    ม๊อบชาวนาและกลุ่มที่ยุยงชาวนากลุ่มนี้ เคยผูกเวรอะไรกับหมู่คณะเรามาหรือไม่อย่างไรค่ะ ชาติต่อๆไปเขาต้องไปใช้วิบากกรรมอย่างไรค่ะ และบางคนที่ตายไปแล้วไปไหนค่ะ

 

8.    บุญใดที่ทำให้ลูกและสามีมีบุญลาภได้ตักบาตรพระเป็นร้อยๆรูปต่อเนื่องกันถึง 3 เดือน อดีตชาติลูกเคยได้ทำอย่างนี้ หรือเคยอธิษฐานให้ได้ทำบ้างไหมค่ะ และบุญนี้จะส่งผลอย่างไรกับลูกบ้าง

 

9.    บุญใดทำให้ลูกได้สนองงานใกล้ชิดเชื้อพระวงศ์ค่ะ และบุญใดที่ทำให้ลูกมีความสามารถหลายด้าน ถนัดทั้งงานผู้หญิงงานผู้ชาย งานบริการ งานบริหาร งานออกแบบก่อสร้าง งานจัดสวน งานเย็บปักถักร้อย ทั้งๆที่ไม่ได้เรียนมาเลยค่ะ

 

10.    ทำไมคุณพ่อของสามีถึงมีอัธยาศัยมีระเบียบวินัยที่เข้มงวดมาก ,บุญอะไรที่ทำให้ท่านได้เป็นถึงผู้ว่าฯหลายจังหวัด, บุพกรรมใดทำให้ท่านเป็นโรคพากินสัน เป็นอัมพาตนอนป่วยถึง 18 ปี, ท่านตายแล้วไปไหน  ได้รับบุญสร้างองค์พระ และบุญทุกบุญที่อุทิศให้ไหมค่ะ

 

11.    บุพกรรมใดทำให้คุณแม่สามีเป็นอัมพาตแล้วหายได้ ใช่การปล่อยนกที่เลี้ยงไหมค่ะ, หากเลี้ยงนกไว้ในกรงแบบนี้แต่ตอนหลังปล่อยไป จะได้รับบุพกรรมในอนาคตอย่างไร, แม่สามีตายแล้วไปไหน ได้รับบุญสร้างองค์พระ และบุญทุกบุญที่อุทิศให้ไหมค่ะ

 

12.    คุณตาและคุณยายของลูกตายแล้วไปไหน ท่านได้รับบุญที่อุทิศให้ไหมค่ะ

 

13.    ลูกชายของลูก และคุณพ่อคุณแม่ของลูก แต่ละคนสร้างบารมีกับหมู่คณะมาในรูปแบบใด สร้างมามากน้อยแค่ไหน, ลูกชายมีบุญบวชตลอดชีวิตไหมคะ   

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

 

1.    สามีก้าวขึ้นสู่เป็นข้าราชการผู้ใหญ่ได้   เพราะ..... บุญในอดีตได้  ทำทาน  ,  รักษาศีล  ,  ช่วยเหลืองานสาธารณะประโยชน์    แล้วมักจะอธิษฐานให้ไปถึงจุดสูงสุดของสายงานจ่ะ !   

 

  

• ให้สั่งสมบุญปัจจุบันให้มาก ๆ ยิ่งขึ้นไป   เพื่อต่อยอดบุญเก่า     แล้วอธิษฐานจิตให้ชีวิตก้าวหน้ายิ่งไปกว่านี้อีก     เพื่อจะได้สร้างบารมีให้ยิ่งขึ้นไปอีกจ่ะ !

  

 

2.    ลูกและสามีต้องย้ายที่อยู่บ่อย ๆ ถึง  18  ครั้ง   คล้ายคนเร่ร่อน     ท้ายที่สุดก็ต้องมาอยู่ปักหลักใกล้วัดพระธรรมกาย     และรู้สึกผูกพันกับปทุมธานีมากที่สุด   เพราะ..... เป็นเรื่องของงานปัจจุบันจึงต้องเร่ร่อนไปตามที่ต่าง ๆ  , 

 

 

• อีกทั้งมีนิสัยพระโพธิสัตว์ติดตัวมาที่ชอบช่วยเหลือคน     จึงทำให้ชาตินี้แม้ย้ายไปอยู่ที่ต่าง ๆ ก็จะทำประโยชน์ให้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยความสุขใจ  , 

 

 

• ที่รู้สึกผูกพันกับวัดพระธรรมกายและปทุมธานี   เพราะเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะ   มาหลายชาติจ่ะ !
  
• ดังนั้นลูกก็ควรจะอุทิศตนเพื่อประโยชน์สุขต่อชาวปทุม   แม้จะเหนื่อยยากสักเพียงไหนก็ตามจ่ะ !

  

 

3.    สามีถนัดและชอบงานด้านปกครองมาก   เพราะ..... ในอดีตเคยเป็นข้าราชการผู้ใหญ่  เช่น  เป็นมหาอำมาตย์มาในหลาย ๆชาติ  ,  บางชาติก็เป็นเจ้าเมือง  ,  จึงถนัดในทางนี้     เมื่อทำบุญก็มักจะอธิษฐานมาทางด้านนี้จ่ะ !

 

  

• ส่วนตัวลูก   ถนัดช่วยเหลือประชาชนผู้ประสบทุกข์และคนยากจน   เพราะ..... ลูกมีนิสัยชอบช่วยเหลือคนเหมือนพระโพธิสัตว์และมีความสุขในการทำอย่างนี้ติดตัวมาหลายชาติแล้วจ่ะ !    
  
• ชาตินี้จึงมาทำอีก   เพราะชอบ     ดังนั้นลูกก็ควรอุทิศตนเพื่อเพื่อนมนุษย์ต่อไป   แม้จะเหนื่อยยากก็ตามจ่ะ !

 

 

 

4.    ลูกและสามี   ต้องไปช่วยเหลือน้ำท่วมใหญ่ทั้ง  2  จังหวัด เพราะ..... เป็นหน้าที่และอัธยาศัยพระโพธิสัตว์ของลูกทั้ง  2  นั่นแหละจ่ะ !    

• เป็นบุญใหญ่ของลูกทั้งสอง   ไม่ใช่เป็นเพราะลูกมีกรรมร่วมกันกับคนเหล่านั้น  ,  เพราะลูกช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์แล้วมีความสุขใจจ่ะ ! 

 

 

5.    ลูกทั้ง  2  (สามี - ภรรยา)   ได้มาช่วยวิกฤติเรื่องชาวนา  ตอนวัดโดนโจมตีจากสื่อนั้น     ลูกได้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบช่วยสนับสนุนการ “เผยแผ่” พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย แล้วก็ได้อธิษฐานมาด้วยว่า   ขอให้ได้เป็นกำลังสนับสนุนหมู่คณะ จ่ะ !

 

  

• พุทธันดรที่ผ่านมา   หมู่คณะสะดวกสบายกว่าชาตินี้  ,  ราบรื่นทุกขั้นตอน  ,  จนบางครั้งทำให้บางคนในหมู่คณะประมาทเลินเล่อเผอเรอ   ไม่อธิษฐานล้อมกรอบไว้  ,  ดังนั้นชาตินี้ในหลาย ๆ คน  จึงถูกวิบากกรรมเก่ามาตัดรอนให้ตกต่ำลงกว่าพุทธันดรที่แล้ว    

  

• ลูกทั้ง  2  เป็นคู่บุญคู่บารมีกันมาหลายชาติแล้ว  ,  พุทธันดรที่ผ่านมาก็เป็น “กองเสบียง” ที่ดี     และมักอธิษฐานล้อมกรอบให้ตัวเองและล้อมกรอบแทนให้สามีอีกด้วยจ่ะ !

 

 

 

6.    “ม๊อบชาวนา” และกลุ่มยุยงปลุกม๊อบชาวนากลุ่มนี้บางส่วนก็จองเวรข้ามชาติมา  ,  บางส่วนก็เกิดจากการยุยงในชาตินี้, ส่วนที่จองเวรข้ามชาติมา   เพราะเคยสู้รบกันจากการป้องกัน     แว่นแคว้น     แม้ชาตินั้นเราจะถูก   แต่ก็ผูกเวรกันมาจ่ะ !

 

 

• จะมีวิบากกรรม คือ ถ้าภาพที่ทำไม่ดีได้มาฉายเป็นกรรมนิมิต จิตก็จะเศร้าหมองและต้องไปอบายจ่ะ!
• บางคนตายไปแล้ว   ก็ได้ไปอยู่ใน “ภพพิเศษ” จ่ะ ! 

 

 

7.    ลูกและสามีมี “บุญลาภ” ได้ตักบาตรพระเป็นร้อย ๆ รูปต่อเนื่องถึง  3  เดือน   เพราะ..... ในอดีตได้ตั้งความปรารถนาว่าขอให้มีศรัทธา  ,  มีไทยธรรม   และมีเนื้อนาบุญมารับทานอย่างต่อเนื่อง  ,  ดังนั้นเมื่อบุญส่งผล   คำอธิษฐานก็เป็นจริง  ,  ลูกจึงได้  มีโอกาสทำบุญใหญ่จ่ะ !

 

  

• บุญนี้จะส่งผลทั้งปัจจุบันและในอนาคต   ให้เจริญก้าวหน้าใน ทุกด้าน     อีกทั้งจะมีรูปสมบัติ ,  ทรัพย์สมบัติ ,  คุณสมบัติ  เป็นต้น ติดตัวไปในอนาคตกาลจ่ะ !

 

 

 

8.    ลูกได้สนองงานใกล้ชิดเชื้อพระวงศ์   เพราะ..... มีบุญเก่ามาดี   เป็นอานิสงส์ของการสร้างบุญมาแล้วอธิษฐานไว้ว่า   ให้ได้อยู่ใกล้   รับใช้ผู้มีบุญในแผ่นดินจ่ะ !

 

  

• ลูกมีความสามารถหลายด้าน  เช่น  ถนัดทั้งงานผู้หญิงและผู้ชาย , งานบริการ  ,  งานบริหาร  ,  งานออกแบบก่อสร้าง  ,  งานจัดสวน  , งานเย็บปักถักร้อย  ,  ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เรียนมา   เพราะ..... บุญในอดีต ที่ขวนขวายช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ดังกล่าว     กับบุญในปัจจุบันที่ทำอย่างนี้     บันดาลให้มีปฏิภาณไหวพริบศึกษาเรียนรู้ทุกอย่างดังกล่าวได้ด้วยตัวของตัวเองจ่ะ !

 

 

 

9.    คุณพ่อสามีมีอัธยาศัยมีระเบียบเข้มงวดมาก   เพราะ..... ท่านมีนิสัยดังนี้ตอนเป็นมนุษย์ข้ามชาติมา     และถูกหล่อหลอมในปัจจุบันด้วยหน้าที่การงานจ่ะ !

 

  

• ท่านได้เป็นผู้ว่าหลายจังหวัด   เพราะ..... ท่านเคยสร้างทานบารมีมา  ,  กำลังบุญถึงตำแหน่งเหล่านี้  ,  เมื่อบุญดังกล่าวส่งผล   จึงทำให้เป็นผู้ว่าหลายจังหวัดจ่ะ ! 

  

• ท่านเป็นโรค “พากินสัน” เป็น “อัมพาต” ป่วยถึง  18  ปี   เพราะ..... กรรมในอดีตเคยจับมัดนักโทษทรมาน  ,  ปัจจุบันก็ทำคล้าย ๆอย่างอดีต     รวมทั้งมีเศษกรรมสุรามารวมส่งผลด้วยจ่ะ ! 

  

• ตายแล้วก็ไปเป็น “เทพบุตรสายยักษ์” ชั้นดี    ชั้นจาตุมหาราชิกา ด้วยบุญที่ได้บำเพ็ญสาธารณกุศล  ,  และได้บำรุงพระพุทธศาสนาตามโอกาส  ,  กับอัธยาศัย “มักโกรธ” จ่ะ !    
  
• ได้รับบุญที่อุทิศไป ให้แล้ว   ก็ยิ่งทำให้ท่านมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้นจ่ะ !

 

 

 

10.    คุณแม่สามีเป็น “อัมพาต” แล้วหายได้   เพราะ..... กรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารในอดีต   ด้วยตัวเองบ้าง   สั่งฆ่าบ้าง  ,   หายได้เพราะ  บุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลาในอดีตเป็นหลัก   ปล่อยนกในปัจจุบันเสริมจ่ะ !

 

  

• หากเลี้ยงนกไว้ในกรง  ต่อมาได้ปล่อยไปจะมีวิบากกรรม คือ ...จะมีชีวิตในบางครั้งไม่ค่อยมีอิสระ , ไปไหนไม่ได้   ถูกกักบริเวณด้วยโรคภัยบ้าง   ด้วยเหตุอื่นบ้าง   ต้องถูกอยู่ในที่จำกัดในช่วงหนึ่ง     แต่ภายหลังก็จะเป็นอิสระได้จ่ะ ! 

  

• ตายแล้ว   ไปเป็นเทพธิดามีวิมานทองของชั้น “ดาวดึงส์” เฟส  2 ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา  ,  ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว    ก็ยิ่งมีทิพยสมบัติมากขึ้นจ่ะ !

 

 

 

11.    คุณตาตายแล้ว   ก็เป็นภุมมเทวาชั้นดี   อยู่ในหมู่บ้าน  ภุมมเทวาแห่งหนึ่งกับคุณยาย   มีวิมานใกล้กันจ่ะ !

• ท่านทั้งสองได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว   ก็ทำให้มีสภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิมจ่ะ !

 

 

 

12.    ลูกชายของลูก  ,  คุณพ่อคุณแม่ของลูก   เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง” จ่ะ !

• ลูกชายมีบุญบวชช่วงสั้นจ่ะ ! 

  

• ชาตินี้มาเจอกันแล้ว     ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต     ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !

 

 

http://goo.gl/6q3HL