Mobile VersionCASE STUDYกระซิบรัก, รักวันเติมวันเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูงค่ะ
ลูก เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา แดนไกล จากซีแอตเติ้ลค่ะ ถึงแม้ตัวจะอยู่ไกล แต่หัวใจฝากไว้กับคุณครูไม่ใหญ่นะคะ ลูกรู้จักวัดพระธรรมกายครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2537 ขณะนั้นสามียังเป็นแค่คนรู้ใจ ชวนลูกไปบูชาข้าวพระที่ วัดพุทธเมย์วูด เป็นครั้งแรกลูกถึงกับตะลึงปนดีใจว่า ทำไมที่นี่ถึงมีรูปของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯด้วย เพราะบ้านของลูกที่เมืองไทยนั้นอยู่ใกล้วัดอัปสรสวรรค์ ซึ่งติดกับวัดปากน้ำภาษีเจริญ แต่เวลาใครถามว่าบ้านอยู่ไหน ลูกจะตอบว่าอยู่ที่วัดปากน้ำภาษีเจริญ มันภาคภูมิใจอย่างบอกไม่ถูกที่ตอบไปอย่างนั้นครั้นเมื่อลูกได้มาเห็นภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ที่วัดพุทธเมย์วูดนั้น ลูกรู้สึกมีความอบอุ่น เหมือนได้พบผู้มีพระคุณที่จากกันมานาน จึงตัดสินใจสร้างพระธรรมกาย 3องค์ ด้วยเงินเดือนทั้งหมดในตอนนั้นค่ะ
จากนั้น ลูกได้แต่งงานและย้ายมาอยู่กับสามีที่ซีแอตเติ้ล จึงได้ใช้บ้านเป็นสถานที่จัดพิธีบูชาข้าวพระครั้งแรกของเมืองนี้ ผ่านทางโทรศัพท์ วันนั้นมีผู้มาร่วมพิธีทั้งสิ้น 3คน คือ ตัวลูก สามี และกัลยาณมิตรที่ชักชวนค่ะ แต่ลูกก็ไม่ท้อ จัดต่อเนื่องทุกเดือนจนสาธุชนหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ ถึงขนาดต้องรื้อฝากั้นห้องออก บ้านของลูกจึงนับว่าเป็นบ้านกัลยาณมิตรหลังแรกของเมืองซีแอตเติ้ลค่ะหนึ่งปีผ่านมา หลังสร้าง วัดภาวนาซีแอตเติ้ล ลูกก็ยังได้รับบุญเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารในวันจันทร์ ทุกสัปดาห์ ตั้งแต่เปิดศูนย์จนถึงวันนี้ ร่วม 8ปีกว่าแล้ว และยังได้ชักชวนคุณแม่ที่เมืองไทย ให้มาวัดพระธรรมกายตั้งแต่ปี พ.ศ.2541_ขณะนี้คุณแม่เป็นลูกพระธัมฯเต็มตัวแล้ว แม้สุขภาพไม่อำนวย แต่ท่านก็มาร่วมงานบุญใหญ่ทุกครั้ง ล่าสุดงานวันอัญเชิญรูปหล่อพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ คุณแม่ยังเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ ด้วยวัย 74ปีค่ะ เป็นความภาคภูมิใจของลูกมากที่สุดในชีวิต ที่ได้นำคุณแม่มาสู่เส้นทางที่ถูกต้องค่ะ
คุณแม่ของลูก มักจะมีปัญหาเกี่ยวกับหลังและหัวเข่า ซึ่งจะปวดมาก จนบางครั้งเดินไม่ค่อยได้ ต้องหาหมออยู่เป็นประจำ กับโรคตา ซึ่งตาขวาของท่านเป็นต้อหิน กลางวันจะมองเห็นรางๆ แต่กลางคืนจะมองไม่เห็น เวลามาวัดนั้น คุณแม่จะบอกว่า ตอนมา...มาได้สะดวก แต่พอขากลับ มันมืดแล้ว มองหารถบัสที่ตัวเองนั่งมาก็ไม่เจอ ต้องให้คนอื่นช่วยหาและจูงไปส่ง คุณแม่จึงอธิษฐานจิตกับคุณยายอาจารย์ว่า ขอให้ท่านเจอกัลยาณมิตร ที่จะมาช่วยนำทางให้ท่าน แล้วท่านก็เจอกัลยาณมิตรที่น่ารัก คอยช่วยเหลือท่านอยู่เสมอๆค่ะ
คุณพ่อของลูก เป็นลูกคนจีน มีฐานะยากจน คุณพ่อมีโอกาสได้เรียนหนังสือแค่ ป.4 และหลังจากคุณปู่คุณย่าเสียชีวิต คุณพ่อต้องทำงานหาเลี้ยงตัวเอง ต่อมาได้รู้จักและแต่งงานกับคุณแม่ ลูกคนที่1-6เป็นชาย และคนสุดท้อง คือ ตัวลูก เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียว
ความเป็นอยู่ของคุณพ่อและคุณแม่ เริ่มดีขึ้นหลังจากลูกๆได้ทำงานกันหมดแล้ว แต่ต่อมา คุณพ่อก็เริ่มป่วยด้วย โรคพาร์กินสัน ต้องอาศัยกินยาอยู่ตลอดเวลา ถ้าไม่กินขาจะก้าวไม่ออก นานวันอาการก็เพิ่มมากขึ้น พูดช้าลง ความจำและการทรงตัวแย่มากๆ คุณแม่ต้องดูแลท่านแบบไม่ให้คลาดสายตาเลย เพราะถ้ายาที่คุณพ่อกินออกฤทธิ์ คุณพ่อจะเดินได้ และท่านก็จะหนีไปข้างนอกบ้านและกลับบ้านไม่ถูก บางทีเพื่อนบ้านก็ต้องพามาส่งหรือคุณแม่ต้องออกไปตามหาเองสองปีก่อนคุณพ่อเสียชีวิต คุณแม่ดูแลไม่ไหว เพราะอายุ 70ปีด้วยกันทั้งคู่ จึงตัดสินใจพาคุณพ่อไปอยู่ในความดูแลของสถานดูแลผู้ป่วยสูงอายุ โดยคุณแม่จะไปป้อนข้าว และป้อนรักให้คุณพ่อทุกอาทิตย์ค่ะ
ช่วงที่คุณพ่ออยู่ที่สถานดูแลนั้น ท่านมักจะล้มลง ร้องว่า "ช่วยด้วยๆ" ผลคือ ศีรษะแตกบ้าง หน้าแตกบ้าง ต้องเย็บแผลเดือนละครั้ง บางครั้งถึงขนาดแขนหัก ต้องเข้าเฝือกทุกข์ทรมานมาก และก่อนที่จะเสียชีวิตไม่กี่วัน ยังต้องเย็บแผลที่ขาซึ่งเกิดจากการตกเตียงถึง 8เข็ม ท่านเสียชีวิตเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ.2547 รวมสิริอายุได้ 72ปี รวมเวลาที่ท่านป่วยด้วยโรคนี้ 19ปี
หลังจากคุณพ่อเสียวันแรก ลูกบอกคุณแม่ทางโทรศัพท์ว่า ให้ติดรูปงานบวชพระลูกชายทั้ง 5คนของท่าน ไว้ตามที่ต่างๆที่คุณพ่อชอบไปในบริเวณบ้าน เปิดจานดาวธรรมไว้ทั้งวัน เปิดเทปธรรมะในห้องนอนของคุณพ่อ และให้คุณแม่พูดคุยเรื่องบุญต่างๆไปตามลม ให้คุณพ่อฟังอยู่ตลอดเวลา เพราะลูกเชื่อว่าในระยะ 7วันนั้น คุณพ่อจะต้องมาหาคุณแม่ที่บ้านอย่างแน่นอน และถ้าคุณแม่ตั้งใจฟังดีๆ อาจได้ยินเสียงกระซิบจากคุณพ่อ เพราะท่านทั้งสอง อยู่ด้วยกันมาถึง 50ปี
ในบรรดาพี่น้องทุกคน พี่ชายคนที่3_เป็นลูกที่คอยดูแลคุณพ่อคุณแม่มากที่สุด คอยส่งคุณพ่อไปโรงพยาบาล มีจิตใจดีงาม ชอบปฏิบัติธรรม ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา แต่ชอบมากที่สุด คือ บุญถวายสังฆทาน ซึ่งทำไม่เคยขาด ตอนนี้ได้เป็นทหารยศพันเอกแล้วค่ะ พี่ชายมีลูกชาย 1คน หญิง 1คนลูกชายของพี่ชายคนที่3_ตอนเกิดมานั้นก็ปกติดี จนอายุ 3ขวบ หกล้มบ่อยมาก หมอตรวจพบว่า เป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนกำลัง ขาไม่มีแรงจนคลานไม่ได้ จะลีบลงเรื่อยๆและอาจจะอายุไม่ยืนด้วย ทำให้พี่ชายของลูกทุกข์ใจมาก พยายามหาหมอต่างๆ และที่พึ่งทางใจ ด้วยความหวังที่จะให้ลูกชายหายป่วยจากโรคนี้ เคยไปกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว ซึ่งท่านก็แนะนำหมอที่เชี่ยวชาญให้ แต่พอไปพบ พี่ชายกลับพูดจากับหมอแล้วไม่ถูกใจ จึงไม่ได้พาลูกไปรักษาจนกระทั่ง พี่ชายได้มารู้จักกับร่างทรงคนหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้หญิงอายุ 50กว่าปี รักษาคนด้วยยาสมุนไพรแผนโบราณ พี่ชายของลูกจะไปที่บ้านนั้นเป็นประจำ และเชื่อร่างทรงนี้มาก แต่สิ่งที่ลูกไม่ชอบใจที่สุด คือ เธอจะให้พี่ชายทำบุญถวายสังฆทานกับเธอ ซึ่งไม่ใช่พระ คุณแม่และลูกก็พยายามจะให้พี่ชายมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งเพียงอย่างเดียว จึงทำหน้าที่ชวนพี่ชายไปร่วมพิธีบูชาข้าวพระได้ 2ครั้ง แล้วก็ไม่ยอมมาอีก แต่กลับไปบ้านร่างทรงนั้นเป็นประจำ ทั้งๆที่อาการของลูกชายก็ไม่ได้ดีขึ้น
ส่วนพี่ชายของลูกอีก 2คน ได้เสียชีวิตไปก่อนหน้านี้ค่ะ กล่าวคือ...พี่ชายคนที่6_ตกน้ำเสียชีวิตตั้งแต่อายุ 2ขวบ วันนั้น คุณแม่อยู่กับพี่ชายเพียง 2คนที่บ้าน ท่านง่วงนอนมากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนจึงหลับไป เมื่อตื่นขึ้น คุณแม่ร้องเรียกเท่าไหร่ พี่ชายก็ไม่มา ต้องช่วยกันตามหา จนมีคนลองลงไปงมในน้ำร่องสวน พอลงปุ๊บก็เจอปั๊บ ในสภาพดูดจุกนม คนทรงบอกว่า "ลูกชายหนีมาเกิด เขามาตามเจอเลยเอากลับไป"
อีกคนคือ พี่ชายคนโต ซึ่งไม่ค่อยชอบเรียน ให้เข้าเรียนก็ไม่ไป คุณแม่จึงให้ไปบวชเณร เมื่อได้บวชพี่ชายกลับทำตัวดีมาก ขยัน ช่วยดูแลวัดทุกอย่าง และเทศน์เก่งจนเป็นที่ชื่นชอบของเจ้าอาวาส และคนละแวกนั้นแต่ต่อมา เมื่ออายุถึงช่วงเกณฑ์ทหาร พี่ชายกลับอยากเป็นทหารมาก ถึงกับบนกับพระพุทธรูปที่ลานต้นโพธิ์ที่วัดว่า ขอให้จับได้ใบแดง แล้วจะมาวิ่งแก้บนรอบต้นโพธิ์ สุดท้ายพี่ชายก็ได้ลาสิกขา มาเป็นทหารสมความปรารถนา ต่อมาพี่ชายได้ทำงานบริษัทฯ และเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ในวัย 28ปีค่ะ
คุณอาของลูก เป็นชาวคริสต์ ท่านมีการงานดี จนได้เป็นถึงผู้ว่าราชการจังหวัด ต่อมาท่านได้ปราบปรามยาเสพติดอย่างเข้มแข็ง กระทั่งถูกลวงไปฆ่าในโรงแรมอย่างอเนจอนาถ และอำพรางคดีว่าเป็นเรื่องชู้สาว เป็นข่าวใหญ่หน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์อยู่นาน กระทั่งผู้ทำความผิดถูกจับ และปีนี้ศาลก็ได้ตัดสินประหารชีวิตแล้วค่ะ
ลูกขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ ฝันในฝันให้ลูกด้วยนะคะ
1.คุณพ่อมีบุพกรรมอะไร ที่ต้องป่วยด้วยโรคพาร์กินสันถึง 19ปี และมีแผลแตกเป็นประจำ ตอนนี้ท่านอยู่ภพภูมิใด ได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่คะ
2.ก่อนคุณพ่อเสียชีวิต 3วัน ลูกได้ทำบุญหล่อองค์พระสามแสนปลื้ม โดยใส่ชื่อท่าน และขอให้ท่านจากหนักเป็นเบา เบาก็หาย ถ้าหมดอายุขัยก็ให้ไปสุคติโลกสวรรค์ เป็นเพราะคำอธิษฐานของลูกหรือไม่คะ ถึงทำให้ท่านไม่ต้องทรมานสังขารอีก ทั้งๆที่ลูกไม่มีเจตนาให้คุณพ่อเสียชีวิตเร็วๆเลยค่ะ
3.คุณแม่บอกว่า คุณพ่อมาหาท่านบ่อยๆ ในช่วง 7วัน หลังเสียชีวิต เพราะท่านรับรู้ได้ คุณพ่อได้มาหาคุณแม่จริงหรือไม่ ถ้ามาจริง ท่านเห็นรูปที่คุณแม่ติดไว้และได้ดูจานดาวธรรมหรือไม่ และท่านนึกถึงบุญได้หรือไม่คะ
4.คุณแม่เคยทำบุพกรรมใดร่วมกับคุณพ่อมา จึงต้องดูแลคุณพ่อที่ป่วยถึง 19ปี และเหตุใด ตาขวาของท่านจึงเป็นต้อ มองไม่เห็น มีทางรักษาให้หายได้หรือไม่คะ
5.ถ้าผู้ที่ไม่เคยไปวัดพระธรรมกาย เช่น คนที่ศูนย์สาขา แต่เห็นเพียงภาพของมหาธรรมกายเจดีย์แล้วเลื่อมใส และได้ทำบุญกับวัดพระธรรมกายบ่อยๆ ครั้นละโลกไปแล้ว จะมาเวียนประทักษิณที่มหาธรรมกายเจดีย์ได้ถูกหรือไม่คะ
6.พี่ชายคนที่3 ทำไมถึงไปนับถือสิ่งอื่นที่ไม่ใช่พระรัตนตรัย จะมีทางแก้ไขได้อย่างไรคะ การที่ร่างทรงให้พี่ชายถวายสังฆทานกับเธอ ทั้งๆที่ไม่ใช่พระ จะมีผลกรรมอย่างไร และลูกชายของพี่ชายทำกรรมอะไรมา จึงต้องป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนกำลัง ต้องถูกรักษาด้วยคนทรง และเขาจะมีโอกาสหายหรือไม่คะ
7.พี่ชายคนที่6ของลูก ตายแล้วไปไหน ทำบุพกรรมใดมาถึงอายุสั้น เขาหนีมาเกิดจนถูกตามตัวกลับ จริงหรือไม่ และจะได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่คะ
8.พี่ชายคนโตตายแล้วไปไหน ทำบุพกรรมใดมาถึงต้องลาสิกขาและเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ ได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่คะ
9.คุณป้าท่านหนึ่ง เคยเลี้ยงดูลูก และมีพระคุณต่อลูกมาก ท่านละโลกแล้วไปอยู่ที่ไหนคะ และได้รับบุญที่ลูกสร้างองค์พระไปให้หรือไม่คะ
10.คุณอาตายแล้วไปไหน เหตุใดจึงเสียชีวิตอย่างอเนจอนาถ ขณะที่ท่านเสียชีวิต ท่านรู้สึกอย่างไร โกรธแค้นผู้ฆ่าหรือไม่ และได้ระลึกถึงสิ่งที่ท่านนับถือหรือไม่คะ ท่านได้รับบุญสร้างองค์พระและทุกๆบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่คะ ผู้ที่ลงมือฆ่ากับผู้ที่บงการ จะได้รับผลกรรมต่างกันอย่างไรคะ
11.พุทธันดรที่แล้ว ลูก สามี และลูกชาย ได้เคยเจอหมู่คณะหรือไม่คะ มีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรม และทำบุญอะไรมาถึงได้มาเป็นพ่อ-แม่-ลูกกัน ลูกเคยอธิษฐานขอพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ให้มีผู้มีบุญมาเกิด ต่อมาลูกก็ตั้งท้องลูกชายคนนี้ ไม่ทราบว่าพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯให้มาเกิดจริงหรือไม่คะ เขามีผังบวชมาอย่างไร และบุญใดลูกและครอบครัวจึงได้เป็นผู้นำในการบูชาข้าวพระ และเป็นกำลังสำคัญของวัดภาวนาซีแอตเติ้ลมาโดยตลอดคะ
12.ขณะนี้ หมู่คณะที่วัดภาวนาซีแอตเติ้ล อยากได้วัดที่กว้างขวางกว่านี้เพราะสาธุชนมากขึ้นทุกวัน โดยพยายามหาสถานที่มา 4-5ปีแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ ต้องมีเหตุการณ์ที่ทำให้พลาดอยู่เสมอ เป็นเพราะอะไรคะ แล้วความปรารถนาของลูกๆที่นี่จะเป็นไปได้หรือไม่คะ ลูกๆควรปฏิบัติตัวอย่างไรจึงจะได้วัดใหม่เร็วๆคะกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ทีแล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
1.คุณพ่อป่วยด้วยโรคพาร์กินสันเป็นเวลา 19ปี และมีแผลแตกเป็นประจำ เพราะกรรมในอดีต ได้เป็นคนดื่มสุราทุกวัน แต่ไม่ถึงกับเมาจนติด เป็นระยะเวลานาน ถ้าวันไหนไม่ได้กินก็จะหงุดหงิด ก็จะทุบตีทำร้าย หมา แมว บ่อยครั้ง จนมันเจ็บ เศษกรรมนี้มาส่งผล
2.คุณพ่อตาย เพราะหมดอายุขัย ไม่ได้เกี่ยวกับการอธิษฐานจิตของลูก
3.คุณแม่บอกว่า ช่วง 7วันหลังจากตายแล้ว คุณพ่อมาหาท่านบ่อยนั้น ก็เป็นเรื่องจริง เพราะท่านผูกพันกับคุณแม่
4.คุณแม่มาเป็นสามี-ภรรยากับคุณพ่อ และต้องดูแลคุณพ่อ เป็นเวลา 19ปีนั้น เพราะท่านเคยเป็นสามี-ภรรยากันมา และเคยเกื้อกูลกันมาในอดีต
5.ถ้าผู้ที่ไม่เคยมาวัดพระธรรมกาย เช่น คนที่ศูนย์สาขา แต่เห็นเพียงภาพมหาธรรมกายเจดีย์แล้วเลื่อมใส และได้ทำบุญกับวัดพระธรรมกายบ่อยๆ ครั้นละโลกแล้ว ถ้ามีจิตผูกพัน มุ่งมั่น และกำลังบุญถึง ก็มาถึงได้
6.พี่ชายคนที่3หันไปนับถือสิ่งที่ไม่ใช่พระรัตนตรัยนั้น เพราะมีความคุ้นเคยในอดีตชาติ ที่มีความเชื่อเกี่ยวกับเรื่องทรงเจ้าเข้าผีมามาก มาส่งผล
- ถ้ารักษาด้วยสิงๆทรงๆก็จะไม่หาย แต่ถ้าสั่งสมบุญให้มากๆ แล้วพาไปหาหมอแผนปัจจุบัน ก็มีสิทธิ์จากหนักเป็นเบา
7.พี่ชายคนที่6ตายแล้ว ก็ไปเกิดใหม่แล้วเป็นมนุษย์ ไม่อาจรับบุญได้ และไม่ได้หนีมาเกิดแล้วถูกตามกลับดังที่เขาบอก8.พี่ชายคนโตตายแล้ว ก็ไปเกิดใหม่เป็นมนุษย์แล้ว
9.คุณป้าท่านหนึ่งเคยเลี้ยงดูตัวลูก ตายแล้วก็ไปเป็นอากาสเทวา ด้วยบุญที่ทำตามประเพณี ช่วยเหลือญาติ สงเคราะห์คน
10.คุณอาเสียชีวิตอย่างอเนจอนาถ เพราะกรรมในอดีตเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่คล้ายในชาตินี้ ได้มีหน้าที่ตัดสินความ สั่งประหารคนร้ายเอาไว้เยอะ รวมทั้งสั่งฆ่าศัตรูด้วย จึงทำให้ผูกเวรกันมากับพวกนี้ ซึ่งในชาตินี้ได้มาเกิดเจอกัน
11.พุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูก สามีและลูกชายได้มาเป็นกองเสบียง ประเภทตามกำลังอย่างสม่ำเสมอ ได้สร้างบุญร่วมกันแล้วอธิษฐานให้มาเป็นพ่อ-แม่-ลูกกันอีก
12.หมู่คณะวัดภาวนาซีแอตเติ้ล อยากได้ที่กว้างขวางกว่านี้ เพื่อรวมหมู่คณะที่มีมากมายเพิ่มขึ้นนั้น ก็จะสมปรารถนา ถ้าทุกคนร่วมใจ ร่วมปัจจัย และทำหน้าที่ผู้นำบุญ กัลยาณมิตร แก่ผู้มีบุญอย่างสม่ำเสมอ แล้วนึกถึงบุญทุกบุญที่ได้ทำเอาไว้ แล้วอธิษฐานจิตบ่อยๆทุกวัน
http://goo.gl/A7BkV
พิมพ์บทความนี้
