วิบากกรรม "คนหาปลา"

จนกระทั่งมาถึงวันที่ 7 (นับจากวันที่โยมพ่อของลูกได้เสียชีวิตลงไปแล้ว) ในระหว่างที่กายละเอียดโยมพ่อของลูกกำลังเดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในบ้านของท่านอยู่นั้น ก็ได้มีเจ้าหน้าที่ยมโลกนุ่งหยักรั้งสีแดงจำนวน 2 ตนมาปรากฏกายยืนอยู่ที่เบื้องหน้าของท่าน!!! https://dmc.tv/a20269

บทความธรรมะ Dhamma Articles > กรณีศึกษากฎแห่งกรรม
[ 3 ก.ค. 2558 ] - [ ผู้อ่าน : 18260 ]

ทบทวนฝันในฝัน


วิบากกรรม "คนหาปลา"
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 
      คำถามข้อที่ 1.   ชีวิตหลังความตายของโยมพ่อและโยมแม่เป็นอย่างไร ขณะนี้ท่านทั้ง 2 อยู่ที่ไหน   บุญที่ตัวลูกและพระหลานชายบวชให้...ส่งผลให้ท่านทั้งสองเป็นอย่างไรในปรโลกครับ

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
 
กายละเอียดหลุดออกมาจากกายหยาบแล้วเดินกลับมาที่บ้านด้วยความรู้สึกที่มึนๆ งงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่าตัวเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว
กายละเอียดหลุดออกมาจากกายหยาบแล้วเดินกลับมาที่บ้านด้วยความรู้สึกที่มึนๆ งงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่าตัวเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว

     ภายหลังจากที่โยมพ่อของลูกได้เสียชีวิตลงที่ตลาด (ด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน!!!...) กายละเอียดของท่านก็ได้หลุดออกมาจากกายหยาบ!!!...พร้อมกับเดินกลับมาที่บ้านของตัวท่านเอง ด้วยความรู้สึกที่มึนๆ งงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่า...ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว!!!...

     และเมื่อกายละเอียดของท่านเดินกลับมาถึงที่บ้านของตัวท่านเองแล้ว ตัวท่านก็ได้พูดคุยกับทุกๆ คนภายในบ้านเหมือนปกติเช่นเคย  แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพูดคุยกับใครในบ้านสักเท่าไหร่ก็ตาม...ก็ไม่มีสมาชิกคนใดในบ้านสามารถที่จะรับรู้,  รับทราบ  หรือสนใจตัวท่านเลยแม้แต่น้อย   
 
กายละเอียดเห็นทุกคนภายในบ้านมีอาการเศร้าโศกจึงได้เข้าไปพูดคุยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

     เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวท่านจึงได้แต่เดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในบ้าน...ด้วยความรู้สึกที่สงสัยขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจว่า...ณ ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวท่านและทุกคนภายในบ้าน!!!...   
 
    จนกระทั่งในเวลาต่อมา...กายละเอียดโยมพ่อของลูกก็ได้เห็นทุกคนภายในบ้านมีอาการเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปของตัวท่าน   ทันทีที่ตัวท่านได้เห็นบรรยากาศภายในบ้านเป็นเช่นนั้น...ตัวท่านจึงได้เข้าไปพูดคุยกับภรรยาและลูกๆ ของท่านใหม่อีกครั้งว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!!!
 
ไม่มีใครรับรู้ที่ตัวท่านพยายามที่จะสื่อสารหรือพูดคุย จึงทำให้รู้สึกตัวได้ในทันทีว่า...ในตอนนี้ได้เสียชีวิตลงไปแล้ว
ไม่มีใครรับรู้ที่ตัวท่านพยายามที่จะสื่อสารหรือพูดคุย จึงทำให้รู้สึกตัวได้ในทันทีว่า...ในตอนนี้ได้เสียชีวิตลงไปแล้ว

    แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามพูดคุย...หรือติดต่อสื่อสารกับใครต่อใครภายในบ้านก็ตาม ความพยายามของท่านก็ยังไม่เป็นผลเลย!!!   ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...สมาชิกทุกคนภายในบ้านยังคงไม่สนใจ   อีกทั้ง...ไม่มีใครรับรู้หรือรับทราบในสิ่งต่างๆ ที่ตัวท่านพยายามที่จะสื่อสารหรือพูดคุยได้เลย   เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวท่านรู้สึกตัวได้ในทันทีว่า...ในตอนนี้ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว!!!...
เมื่อกายละเอียดทราบว่าตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้วก็เกิดความรู้สึกสับสนมีแต่ความเศร้าหมองและไม่ผ่องใสเลย
เมื่อกายละเอียดทราบว่าตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้วก็เกิดความรู้สึกสับสนมีแต่ความเศร้าหมองและไม่ผ่องใสเลย

    เมื่อกายละเอียดโยมพ่อของลูกทราบว่า...ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว   ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกสับสน,   ตกใจ,   ทุกข์ใจ และเป็นห่วงทุกคนในครอบครัวของท่าน...รวมถึงกิจการงานต่างๆ เป็นอย่างมาก!!!   อีกทั้ง...ความรู้สึกดังกล่าวนี้...มันยังได้เกาะกินใจของกายละเอียดโยมพ่อของลูกอยู่ตลอดเวลาอีกด้วย   เมื่อเป็นเช่นนี้จึงเป็นผลทำให้...สภาพใจของท่านมีแต่ความเศร้าหมองและไม่ผ่องใสเลยนั่นเอง   
 
เมื่อสภาพใจมีแต่ความเศร้าหมองไม่ผ่องใสสภาพกายละเอียดก็พลอยหม่นหมองและหมองคล้ำตามไปด้วย
เมื่อสภาพใจมีแต่ความเศร้าหมองไม่ผ่องใสสภาพกายละเอียดก็พลอยหม่นหมองและหมองคล้ำตามไปด้วย

     เมื่อสภาพใจของท่านมีแต่ความเศร้าหมองไม่ผ่องใสเช่นนี้   จึงเป็นผลทำให้...สภาพกายละเอียดของท่านก็พลอยหม่นหมองและหมองคล้ำตามไปด้วย

    แต่อย่างไรก็ตาม...กายละเอียดโยมพ่อของลูกก็ยังไม่ลดละความพยายามที่จะเข้าไปพูดคุย...หรือติดต่อสื่อสารกับทุกคนภายในบ้านของท่านให้ได้  ซึ่งหนึ่งในวิธีการติดต่อสื่อสารของท่านนั้นก็คือ...ความพยายามที่จะไปเข้าฝันลูกๆ และทุกคนภายในบ้าน   แต่ถึงกระนั้น...ความพยายามของท่านก็กลับไม่เป็นผลเลย!!!      
วันที่ 7 ก็ได้มีเจ้าหน้าที่ยมโลก2 ตนมาปรากฏกายยืนอยู่ที่เบื้องหน้า
วันที่ 7 ก็ได้มีเจ้าหน้าที่ยมโลก2 ตนมาปรากฏกายยืนอยู่ที่เบื้องหน้า

    เมื่อวันเวลาผ่านไปจวบจนกระทั่งมาถึงวันที่ 7 (นับจากวันที่โยมพ่อของลูกได้เสียชีวิตลงไปแล้ว)  ในระหว่างที่กายละเอียดโยมพ่อของลูกกำลังเดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในบ้านของท่านอยู่นั้น   ก็ได้มีเจ้าหน้าที่ยมโลกนุ่งหยักรั้งสีแดงจำนวน 2 ตนมาปรากฏกายยืนอยู่ที่เบื้องหน้าของท่าน!!!
เจ้าหน้าที่ยมโลกไม่รอช้าาได้เข้ามาจับตัวเพื่อพาไปพิพากษาบุญบาปที่ยมโลกในทันที
เจ้าหน้าที่ยมโลกไม่รอช้าาได้เข้ามาจับตัวเพื่อพาไปพิพากษาบุญบาปที่ยมโลกในทันที

    ทันทีที่กายละเอียดโยมพ่อของลูกได้เห็นเจ้าหน้าที่ยมโลกมายืนอยู่ต่อหน้าตัวท่านเช่นนั้น   ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกตกใจ จนทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว   แล้วเจ้าหน้าที่ยมโลกก็ไม่รอช้าได้เข้ามาจับตัวโยมพ่อของลูก   เพื่อที่จะพาตัวท่านไปพิพากษาบุญบาป (ที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่) ที่ยมโลกในทันที!!!
แม้ว่าจะพยายามวิงวอนขอร้องต่อเจ้าหน้าที่ยมโลกอย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่ยมโลกก็ไม่ยอมทำตามคำวิงวอนขอร้องเลย
แม้ว่าจะพยายามวิงวอนขอร้องต่อเจ้าหน้าที่ยมโลกอย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่ยมโลกก็ไม่ยอมทำตามคำวิงวอนขอร้องเลย

    ทันทีที่กายละเอียดโยมพ่อของลูกถูกเจ้าหน้าที่ยมโลกคว้าข้อมือเช่นนั้น  ตัวท่านก็พยายามดิ้นรนและวิงวอนต่อเจ้าหน้าที่ทั้งสองในทำนองที่ว่า...ขอให้ปล่อยตัวท่านไปเถิดและอย่าได้พาตัวท่านไปไหนเลย   ตัวท่านอยากที่จะอยู่กับครอบครัวที่ท่านรักในเมืองมนุษย์นี้ต่อไป!!! แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามวิงวอน,  อ้อนวอนหรือขอร้องต่อเจ้าหน้าที่ยมโลกอย่างไรก็ตาม   เจ้าหน้าที่ยมโลกทั้งสองตนก็ไม่ยอมทำตามคำวิงวอนที่ตัวท่านขอร้องเลย แล้วในที่สุด...เจ้าหน้าที่ยมโลกก็ได้ฉุดกระชากลากถูและพาตัวโยมพ่อของลูกไปสู่ยมโลกในทันที
 
ท่านพญายมราชได้พิจารณาดูบัญชีบุญ-บัญชีบาปที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่
ท่านพญายมราชได้พิจารณาดูบัญชีบุญ-บัญชีบาปที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่

     ภายหลังจากที่เจ้าหน้าที่ยมโลกได้พากายละเอียดโยมพ่อของลูกเข้าไปสู่โรงวินิจฉัยบุญบาปแล้ว   ท่านพญายมราชก็ได้พิจารณาดูบัญชีบุญ-บัญชีบาปของตัวท่าน และทันทีที่ท่านพญายมราชได้พิจารณาดูบัญชีบุญ-บัญชีบาปของตัวท่าน...ภาพของการกระทำต่างๆ (ทั้งบุญและบาป) ที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่...ก็ได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นอีกครั้งหนึ่ง   ซึ่งภาพที่มาปรากฏโดยส่วนใหญ่...จะเป็นภาพของบาปอกุศลกรรมที่ตัวท่านได้เคยทำเอาไว้   เช่น...ภาพที่ตัวท่านได้เคยทำประมงเป็นอาจิณกรรม   หรือ...ภาพที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมา เป็นต้น   

     ส่วนภาพของบุญกุศลที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ก็มีแค่เพียง...ภาพของบุญบวชระยะสั้นที่ตัวลูกและพี่ชายของลูกได้เคยบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาให้กับตัวท่าน   กับภาพของบุญที่ตัวท่านได้เคยใส่บาตรพระและถวายสังฆทานบ้างเป็นครั้งเป็นคราว   หรือ...ภาพของบุญสงเคราะห์โลกที่ตัวท่านได้เคยช่วยเหลือผู้คนที่ตกทุกข์ได้ยาก เป็นต้น
 
ภาพของบาปอกุศลที่เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่มาปรากฏฉายอย่างถี่ๆ ทำให้ใจยิ่งอับเฉามากขึ้น
ภาพของบาปอกุศลที่เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่มาปรากฏฉายอย่างถี่ๆ ทำให้ใจยิ่งอับเฉามากขึ้น

     เมื่อภาพของบาปอกุศล (ที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่) มาปรากฏฉายอย่างถี่ๆ และชัดเจนกว่าภาพของบุญกุศลที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้เช่นนี้  จึงทำให้ใจของท่านยิ่งอับเฉามากขึ้น...มากขึ้น   แล้วก็มากขึ้นไปเรื่อยๆ
 
ภาพของบาปอกุศลกรรมที่ได้เคยทำประมงเป็นอาจิณกรรมหรือภาพที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมามาปรากฏฉายชัดเจน ท่านพญายมราชจึงได้ตัดสินสั่งให้เจ้าหน้าที่ยมโลกจับตัวกายละเอียดไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 ในทันที
ภาพของบาปอกุศลกรรมที่ได้เคยทำประมงเป็นอาจิณกรรมหรือภาพที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมามาปรากฏฉายชัดเจน
ท่านพญายมราชจึงได้ตัดสินสั่งให้เจ้าหน้าที่ยมโลกจับตัวกายละเอียดไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 ในทันที

     หลังจากที่ภาพของบุญและบาปที่โยมพ่อของลูกได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่มาปรากฏฉายอย่างชัดเจนแล้ว (ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นภาพของบาปอกุศลกรรมที่ตัวท่านได้เคยทำประมงเป็นอาจิณกรรม  หรือภาพที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมา เป็นต้น  มาปรากฏฉายชัดเจนและเด่นชัดกว่าภาพของบุญกุศลเป็นอย่างมาก)   ท่านพญายมราชจึงได้ตัดสินสั่งให้เจ้าหน้าที่ยมโลกจับตัวกายละเอียดโยมพ่อของลูกไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 ในทันที!!!  (ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว...ถ้าหากโยมพ่อของลูกไม่มีบุญบวชระยะสั้น...ที่ตัวลูกและพี่ชายของลูกได้เคยบวชเป็นพระภิกษุให้กับท่าน (ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่) มาช่วยเอาไว้   ตัวท่านก็จะต้องไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในภพภูมิที่ลึกและหนักหนาสาหัสกว่านี้อีกหลายเท่านัก!!!)
 
สัตว์ นรกที่มีหัว,  แขน  และลำตัวช่วงบนเป็นเหมือนกับคนที่ผอมดำ ส่วนบริเวณท่อนล่างของลำตัวไล่เรื่อยไปจนถึงปลายเท้า   ก็ได้แปรเปลี่ยนจากขา...กลายเป็นหางของปลา
สัตว์ นรกที่มีหัว,  แขน  และลำตัวช่วงบนเป็นเหมือนกับคนที่ผอมดำ
ส่วนบริเวณท่อนล่างของลำตัวไล่เรื่อยไปจนถึงปลายเท้า   ก็ได้แปรเปลี่ยนจากขา...กลายเป็นหางของปลา

    เมื่อโยมพ่อของลูกได้รับการพิพากษาจากท่านพญายมราช...ให้ไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 แล้ว   สภาพร่างกายของท่านก็เปลี่ยนไปจากเดิมเป็นอย่างมาก  คือ...จากเดิมที่รูปกายท่านจะมีลักษณะเป็นมนุษย์เหมือนอย่างเราๆ ทั่วๆ ไป   ก็กลับกลายเป็นร่างของสัตว์นรกที่มีหัว,  แขน  และลำตัวช่วงบนเป็นเหมือนกับคนที่ผอมดำ   ส่วนบริเวณท่อนล่างของลำตัวไล่เรื่อยไปจนถึงปลายเท้า   ก็ได้แปรเปลี่ยนจากขา...กลายเป็นหางของปลา (แต่ไม่ใช่เงือก)  โดยตัวท่านจะแหวกว่ายอยู่ในลำธารที่คล้ายกับเลือดซึ่งมีสีแดงอมดำที่กำลังเดือดระอุอยู่ตลอดเวลา อีกทั้ง...ลำธารแห่งนี้ยังคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นของคาวเลือดที่เหม็นฟุ้งตลบอบอวลอยู่เต็มไปหมดอีกด้วย
เจ้าหน้าที่ยมโลกจับสัตว์นรก
เจ้าหน้าที่ยมโลกจับสัตว์นรก

    และที่ยิ่งไปกว่านั้น...เจ้าหน้าที่ยมโลกที่ทำหน้าที่จับสัตว์นรก (ที่แหวกว่ายอยู่ในลำธารเลือดแห่งนี้) มาทัณฑ์ทรมาน...ยังมีขนาดลำตัวที่ใหญ่โตและสูงกว่าสัตว์นรก (ที่อยู่บริเวณนี้) ถึง 20 เท่าเลยทีเดียว ไม่เพียงแค่นั้น...วิธีการทัณฑ์ทรมานของเจ้าหน้าที่ยมโลกที่อยู่บริเวณลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้...ยังมีความหลากหลายและน่าสยดสยองเป็นอย่างมากอีกด้วย

    สำหรับวิธีการที่เจ้าหน้าที่ยมโลกใช้ทัณฑ์ทรมานสัตว์นรก...ที่อยู่ ณ บริเวณลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้...ก็จะมีหลากหลายวิธีการที่น่าสยดสยองและน่ากลัวเป็นอย่างมาก   

    ยกตัวอย่างเช่น...วิธีการที่ 1   เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะใช้อวนเหล็กร้อนมาขึงขวางลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้เอาไว้ 
 
เจ้าหน้าที่ยมโลกลากอวนเหล็กร้อนนี้ไปตามลำธารเพื่อต้อนสัตว์นรก
เจ้าหน้าที่ยมโลกลากอวนเหล็กร้อนนี้ไปตามลำธารเพื่อต้อนสัตว์นรก

    จากนั้น...เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะลากอวนเหล็กร้อนนี้ไปตามลำธาร   เพื่อต้อนสัตว์นรก (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) ให้เข้าไปอยู่ในอวนเหล็กร้อนนี้มากขึ้นไปเรื่อยๆ
เจ้าหน้าที่ยมโลกยกอวนเหล็กร้อนนี้ขึ้นมาบนฝั่งพร้อมกับเอาเหล็กแหลมแทงสัตว์นรกำให้สัตว์นรกเหล่านั้นได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
เจ้าหน้าที่ยมโลกยกอวนเหล็กร้อนนี้ขึ้นมาบนฝั่งพร้อมกับเอาเหล็กแหลมแทงสัตว์นรกำให้สัตว์นรกเหล่านั้นได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส

    และเมื่อมีสัตว์นรก (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) ติดอยู่ในอวนเหล็กร้อนนี้เป็นจำนวนมากแล้ว   เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะยกอวนเหล็กร้อนนี้ขึ้นมาบนฝั่ง...พร้อมกับเอาเหล็กแหลมแทงสัตว์นรกเหล่านั้นบ้าง  หรือ...เอามีดฟันบ้าง  หรือ...เอาท่อนเหล็กร้อนทุบบ้าง  หรือไม่ก็เอาไฟเผาสัตว์นรกเหล่านั้นบ้าง  เป็นต้น  ซึ่งก็เป็นผลทำให้สัตว์นรกเหล่านั้นได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส...แล้วก็เเหลกเเหลวเเป๋วลงไปในที่สุด!!!...
พอสัตว์นรกเเหลกเเหลวเเป๋วลงไปแล้ววิบากกรรมก็จะประกอบร่างของสัตว์นรกให้เกิดขึ้นใหม่อีกครั้ง
พอสัตว์นรกเเหลกเเหลวเเป๋วลงไปแล้ววิบากกรรมก็จะประกอบร่างของสัตว์นรกให้เกิดขึ้นใหม่อีกครั้ง

     พอสัตว์นรกเหล่านั้น (ซึ่งมีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) เเหลกเเหลวเเป๋วลงไปแล้ว   วิบากกรรมก็จะประกอบร่างของสัตว์นรกเหล่านั้น...ให้เกิดขึ้นมาอยู่ในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุใหม่อีกครั้งหนึ่ง!!!...   

     จากนั้น...สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะถูกเจ้าหน้าที่ยมโลกจับมาทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม (ซึ่งเป็นระยะเวลาอีกยาวนาน)
 
เจ้าหน้าที่ยมโลกใช้ยอเหล็กร้อนมาดักจับสัตว์นรกในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุ
เจ้าหน้าที่ยมโลกใช้ยอเหล็กร้อนมาดักจับสัตว์นรกในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุ

    สำหรับการทัณฑ์ทรมานวิธีการที่ 2 นั้น   เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะใช้ยอเหล็กร้อนมาดักจับสัตว์นรกในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้   โดยก่อนที่เจ้าหน้าที่ยมโลกจะยกยอขึ้นมานั้น...เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะโยนอาหารลงไปในลำธาร   เพื่อล่อให้สัตว์นรกมารุมกันกินอาหารดังกล่าว!!!... (ซึ่งอาหารดังกล่าวนี้ก็คือ...ก้อนเหล็กร้อนระอุ   แต่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรม...จึงทำให้สัตว์นรกแต่ละตนเห็นก้อนเหล็กร้อนนั้นเป็นอาหารอันโอชะ แล้วสัตว์นรกเหล่านั้นก็จะมาแย่งกันกินและกลืนก้อนเหล็กร้อนนั้นเข้าไป   ซึ่งก็ส่งผลทำให้สัตว์นรก (ที่กลืนกินก้อนเหล็กร้อนนั้นเข้าไป) ได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก)   
 
ในช่วงจังหวะที่สัตว์นรกมาแย่งกันกินอาหารหรือก้อนเหล็กร้อนนั้น เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะยกยอพร้อมกับรวบตาข่ายเหล็กร้อนขึ้นมาจากที่ริมฝั่งของลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้
ในช่วงจังหวะที่สัตว์นรกมาแย่งกันกินอาหารหรือก้อนเหล็กร้อนนั้น
เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะยกยอพร้อมกับรวบตาข่ายเหล็กร้อนขึ้นมาจากที่ริมฝั่งของลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้

     ซึ่งในช่วงจังหวะที่สัตว์นรก (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) มาแย่งกันกินอาหาร (หรือก้อนเหล็กร้อน) นั้น   สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะมีการกัดกินกันเองอย่างน่าสยดสยองและน่าสลดสังเวชเป็นอย่างมากและเมื่อมีสัตว์นรกมาแย่งกันกินอาหารมากเข้า...มากเข้า   เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะยกยอพร้อมกับรวบตาข่ายเหล็กร้อน...ขึ้นมาจากที่ริมฝั่งของลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้   
เจ้าหน้าที่ยมโลกใช้หอกเหล็กร้อนทิ่มแทงหรือทุบตีสัตว์นรกจนแหลกแหลวแป๋ว
เจ้าหน้าที่ยมโลกใช้หอกเหล็กร้อนทิ่มแทงหรือทุบตีสัตว์นรกจนแหลกแหลวแป๋ว

    จากนั้น...เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะใช้หอกเหล็กร้อนทิ่มแทงหรือทุบตีสัตว์นรกเหล่านั้น (ซึ่งมีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) อย่างแรง   จนทำให้สัตว์เหล่านั้นได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานแล้วก็แหลกแหลวแป๋วลงไปในที่สุด!!!...       
    
สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะเกิดขึ้นมาใหม่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรมแล้วก็ต้องถูกทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม
สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะเกิดขึ้นมาใหม่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรมแล้วก็ต้องถูกทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม

    หลังจากนั้น...สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะเกิดขึ้นมาใหม่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรม  แล้วก็ต้องถูกทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม (ซึ่งเป็นระยะเวลาอีกยาวนาน) หรือจะพูดอีกอย่างว่า เจ็บนี้อีกนาน

    สำหรับวิธีการที่ 3   เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะนั่งอยู่บนเรือ...พร้อมกับวางตะข่ายเส้นใยเหล็กร้อนบางๆ เอาไว้ในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้   เพื่อดักสัตว์นรกทั้งหลาย (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) ให้มาติดกับตะข่ายดังกล่าว!!!...และทันทีที่สัตว์นรกเหล่านั้นมาติดอยู่ที่ตะข่ายดังกล่าวแล้ว   สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะไม่สามารถดิ้นหนีไปไหนได้เลย!!!...   
สัตว์นรกไม่สามารถดิ้นหนีไปไหนได้เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะเอาหอกเหล็กร้อนทิ่มแทงและทุบตีสัตว์นรกเหล่านั้นจนแหลกแหลวแป๋วลงไปในที่สุด
สัตว์นรกไม่สามารถดิ้นหนีไปไหนได้เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะเอาหอกเหล็กร้อนทิ่มแทงและทุบตีสัตว์นรกเหล่านั้นจนแหลกแหลวแป๋วลงไปในที่สุด

    และในช่วงจังหวะที่สัตว์นรกเหล่านั้น (ซึ่งมีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) ไม่สามารถดิ้นหนีไปไหนได้นี่เอง...เจ้าหน้าที่ยมโลก (ที่อยู่บนเรือ) ก็จะยกตะข่ายนั้นขึ้นมา   พร้อมกับเอาหอกเหล็กร้อนทิ่มแทงและทุบตีสัตว์นรกเหล่านั้นจนแหลกแหลวแป๋วลงไปในที่สุด!!!...
    
     หลังจากนั้น...สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะเกิดขึ้นมาใหม่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรม   แล้วก็ต้องถูกทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม!!!...
 
เมื่อสัตว์นรกพยายามที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งก็จะต้องเผชิญกับเหล่าเจ้าหน้าที่ยมโลกที่คอยเอาหอกไล่ทิ่มแทงอยู่ตลอดเวลา
เมื่อสัตว์นรกพยายามที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งก็จะต้องเผชิญกับเหล่าเจ้าหน้าที่ยมโลกที่คอยเอาหอกไล่ทิ่มแทงอยู่ตลอดเวลา
 
     และเพราะการลงโทษทัณฑ์มันเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสนี้เอง   จึงทำให้มีสัตว์นรกบางตนพยายามที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งให้ได้  
 
     แต่เมื่อสัตว์นรกพยายามที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งให้ได้   พวกเขาก็ถึงกับผงะ!!!...เพราะจะต้องเผชิญกับเหล่าเจ้าหน้าที่ยมโลกที่คอยเอาหอกหรือฉมวกเหล็กร้อน...ไล่ทิ่มแทงพวกเขาอยู่ตลอดเวลา   เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้สัตว์นรกเหล่านั้นไม่สามารถที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งได้เลย!!!...      
    
     อีกทั้ง...บางส่วนก็ถูกหอกหรือฉมวกเหล็กร้อนทิ่มแทงจนแหลกแหลวแป๋ว   หรือ...บางส่วนที่สามารถหนีกลับลงไปในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุได้...ก็จะไปติดกับกับดักของอุปกรณ์จับสัตว์นรกที่มีอยู่เต็มไปหมด  ไม่ว่าจะเป็น...แห  หรือ..อวน  เป็นต้น (ซึ่งโยมพ่อของลูกก็เป็นหนึ่งในนั้น...ที่ถูกทัณฑ์ทรมานอยู่ในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้ด้วย)       
    
ทุกๆ วันพระใหญ่การทัณฑ์ทรมานทั้งหมดภายในยมโลกจะพลันหยุดลง
ทุกๆ วันพระใหญ่การทัณฑ์ทรมานทั้งหมดภายในยมโลกจะพลันหยุดลง

     แต่เมื่อถึงทุกๆ วันพระใหญ่ (หรือ...วันพระขึ้น 15 ค่ำ) นั้น   การทัณฑ์ทรมานทั้งหมดภายในยมโลกแห่งนั้นก็จะพลันหยุดลง!!!   ซึ่งในช่วงเวลานี้เอง...ก็จะมีช่วงพักจากการถูกทัณฑ์ทรมาน   เหล่าสัตว์นรก (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) จึงพากันมาเกาะอยู่ที่บริเวณริมฝั่งของลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้ เพื่อหยุดพักจากการถูกทัณฑ์ทรมาน (และในช่วงเวลาดังกล่าวนี้เอง   บุญที่หมู่ญาติในเมืองมนุษย์ได้ทำแล้วก็อุทิศส่งมาให้นั้นก็จะได้ช่องมาส่งผลอย่างเต็มที่   ส่วนในวันอื่นๆ ที่ไม่ใช่วันพระใหญ่นั้น...บุญดังกล่าวก็มีโอกาสที่จะส่งผลและไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมได้เหมือนกัน   แต่จะไม่เต็มที่เท่ากับวันพระใหญ่   ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ใจของสัตว์นรกยังทุกข์ทรมานอยู่ตลอดเวลา   เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้บุญไม่ได้ช่องที่จะส่งผลอย่างเต็มที่นั่นเอง)   

     และเมื่อช่วงเวลาของวันพระใหญ่ผ่านพ้นไปแล้ว   การทัณฑ์ทรมานทั้งหมดภายในยมโลกแห่งนั้นก็จะเริ่มต้นขึ้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง   นั่นก็คือ...สัตว์นรกทั้งหลายก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ นั่นเอง (ซึ่งความเจ็บปวดทุกข์ทรมานในยมโลกนั้น...มันมากกว่ามากจนเทียบกันไม่ได้เลยกับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานในเมืองมนุษย์)       
    
เมื่อตัวลูกได้ทุ่มเทสั่งสมบุญแล้วอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้ ผลแห่งบุญเหล่านี้ก็ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมให้เบาบางเจือจางและอ่อนกำลังลงไปเรื่อยๆ
เมื่อตัวลูกได้ทุ่มเทสั่งสมบุญแล้วอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้
ผลแห่งบุญเหล่านี้ก็ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมให้เบาบางเจือจางและอ่อนกำลังลงไปเรื่อยๆ

     จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา...เมื่อตัวลูกได้ทุ่มเทสั่งสมบุญร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะ   แล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้กับโยมพ่อของลูกมากเข้า...มากเข้า   ด้วยผลแห่งบุญเหล่านี้เอง...ก็ได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมปาณาติบาต (ที่โยมพ่อของลูกได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์) ให้เบาบางเจือจางและอ่อนกำลังลงไปเรื่อยๆ       เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้โยมพ่อของลูกได้รับโทษทัณฑ์และความทุกข์ทรมานลดน้อยถอยลงไปตามลำดับนั่นเอง!!!...

     และด้วยบุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะมาอย่างตลอดต่อเนื่อง  แล้วก็ตั้งใจมาบวช  ฝึกตน  ทนหิว  บำเพ็ญตบะเป็นพระแท้   ด้วยบุญเหล่านี้เอง...จึงทำให้พระธรรมกายได้เมตตาไปหาโยมพ่อของลูกในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1
    
ทันทีที่พระธรรมกายได้ไปถึงที่ยมโลกก็ส่งผลให้ไฟในยมโลกซึ่งกำลังลุกโชนก็พลันดับลงในทันที
ทันทีที่พระธรรมกายได้ไปถึงที่ยมโลกก็ส่งผลให้ไฟในยมโลกซึ่งกำลังลุกโชนก็พลันดับลงในทันที 

      ทันทีที่พระธรรมกายได้ไปถึงที่ยมโลกของมหานรกขุมที่ 1   ความสว่างและกระแสความชุ่มเย็นของพระธรรมกายก็ได้แผ่ปกคลุมไปทั่วทั้งยมโลกแห่งนั้น   และด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมกาย...ก็ได้ส่งผลให้ไฟในยมโลก (ซึ่งกำลังลุกโชนอย่างร้อนแรง) ก็พลันดับลงในทันที      

     ไม่ใช่เพียงเท่านั้น...พื้นแผ่นดินที่กำลังร้อนระอุดังถูกไฟเผาลนก็พลันเย็นลงอย่างเป็นอัศจรรย์   แม้น้ำที่กำลังเดือดพล่านก็กลับกลายเป็นน้ำปกติแบบฉับพลันทันที   และอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับทัณฑ์ทรมานสัตว์นรก  เช่น...หอก  หรืออวนเหล็กร้อน  เป็นต้น  ก็ได้พลันหายไปในพริบตา  สัตว์นรกทั้งหลายก็พลอยพ้นทุกข์ไปชั่วขณะ  แล้วต่างก็ดีใจ
    
เจ้าหน้าที่ที่อยู่ในยมโลกต่างก็แสดงความเคารพต่อพระธรรมกายในรูปแบบที่แตกต่างกันไป
เจ้าหน้าที่ที่อยู่ในยมโลกต่างก็แสดงความเคารพต่อพระธรรมกายในรูปแบบที่แตกต่างกันไป

      อีกทั้ง...จิตใจของเจ้าหน้าที่ที่อยู่ในยมโลกแห่งนั้น (ซึ่งมีความเหี้ยมโหดต่อสัตว์นรกเป็นอย่างมาก) ก็กลับอ่อนโยนลง   และต่างก็แสดงความเคารพต่อพระธรรมกายในรูปแบบที่แตกต่างกันไป  คือ...เจ้าหน้าที่ในยมโลกท่านไหนที่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนาก็จะแสดงความเคารพด้วยการก้มลงกราบพระธรรมกาย    ส่วนเจ้าหน้าที่ในยมโลกท่านไหนที่นับถือลัทธิความเชื่ออื่นก็จะแสดงความเคารพตามรูปแบบที่ตัวเองเคยคุ้นเคยในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์
    
ทันทีที่ตัวท่านได้เห็นพระธรรมกายก็ได้พยายามตะเกียกตะกายที่จะขึ้นมาจากน้ำเพื่อมากราบพระธรรมกาย
ทันทีที่ตัวท่านได้เห็นพระธรรมกายก็ได้พยายามตะเกียกตะกายที่จะขึ้นมาจากน้ำเพื่อมากราบพระธรรมกาย

     ส่วนตัวโยมพ่อของลูกนั้น...ทันทีที่ตัวท่านได้เห็นพระธรรมกาย   ตัวท่านก็ได้พยายามตะเกียกตะกายที่จะขึ้นมาจากน้ำเพื่อมากราบพระธรรมกาย   และเมื่อโยมพ่อของลูกได้กราบพระธรรมกายแล้ว   พระธรรมกายก็ได้เมตตาให้ท่านได้ฝากข้อความมาถึงตัวลูกซึ่งเป็นพระลูกชายของท่านในเมืองมนุษย์  โดยตัวท่านก็ได้ฝากข้อความมาถึงตัวลูกในทำนองที่ว่า “ ตัวท่านยังจดจำและนึกถึงพระลูกชายได้   เพราะได้เห็นภาพที่พระลูกชายได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ตัวท่านอยู่เสมอ   

     ในตอนนี้...ก็มีแต่พระลูกชายเท่านั้นที่จะช่วยท่านได้   ขอให้พระลูกชายได้ช่วยท่านด้วย   ตัวท่านอยากจะพ้นไปจากที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด   เพราะที่แห่งนี้มีแต่ความทุกข์ทรมานเต็มไปหมด   และตัวท่านก็รู้สึกทุกข์ทรมานเหลือเกิน   ในตอนนี้...ตัวท่านรู้ซึ้งถึงผลของบาปแล้ว อีกทั้ง...ตัวท่านยังรู้สึกสำนึกผิดและกลัวผลของบาปเป็นอย่างมาก   ถ้าตัวท่านพ้นจากที่แห่งนี้ไปได้   ตัวท่านจะตั้งใจทำแต่ความดี  และจะไม่ทำบาปอกุศลกรรมเลยแม้แต่เพียงนิดเดียว ”

     คำถามข้อที่ 2. ชีวิตหลังความตายของโยมแม่เป็นอย่างไร   ขณะนี้ท่านอยู่ที่ไหน   บุญที่ตัวลูกและพระหลานชายบวชให้...ส่งผลให้ท่านเป็นอย่างไรในปรโลกครับ
    
     ก่อนที่โยมแม่ของลูกจะเสียชีวิต ตัวท่านก็รู้ตัวว่า “ ตัวท่านเองคงจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกไม่นาน ”   และด้วยความที่ตัวท่านก็มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเป็นอย่างดี   
    
ก่อนที่จะเสียชีวิตได้ตั้งใจทำตามหลักวิชชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนานึกถึงบุญต่างๆ ที่ได้เคยสั่งสมเอาไว้
ก่อนที่จะเสียชีวิตได้ตั้งใจทำตามหลักวิชชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนานึกถึงบุญต่างๆ ที่ได้เคยสั่งสมเอาไว้

    ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวท่านได้ตั้งใจทำตามหลักวิชชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนา  นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่  หลวงพ่อ  คุณยายอาจารย์ฯ  และนึกถึงบุญต่างๆ ที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้มาอย่างตลอดต่อเนื่อง  ไม่ว่าจะเป็น...บุญที่ตัวท่านได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว,  บุญทอดกฐินทอดผ้าป่า  และบุญที่ตัวท่านได้ใส่บาตรพระอยู่เป็นประจำ เป็นต้น  
    
ได้นึกถึงพระลูกชายผู้ที่คอยเป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้ตัวท่านได้สั่งสมบุญมาโดยตลอด
ได้นึกถึงพระลูกชายผู้ที่คอยเป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้ตัวท่านได้สั่งสมบุญมาโดยตลอด

     ไม่เพียงแค่นั้น...ตัวท่านยังได้นึกถึงพระลูกชายผู้ที่คอยเป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้ตัวท่านได้สั่งสมบุญมาโดยตลอดอีกด้วย
    
    เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงเป็นผลทำให้ใจของท่านมีความผ่องใสและเกิดเป็นมวลแห่งความสว่างขึ้นภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจเป็นอย่างมาก  อีกทั้ง...ยังทำให้ใจของท่านไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวต่อมรณภัย  และไม่ได้เกาะเกี่ยวอยู่กับสิ่งใดๆ ภายนอกเลยแม้แต่น้อย         

     จวบจนกระทั่งมาถึงช่วงที่โยมแม่ของลูกกำลังจะเสียชีวิต...ภาพของบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้ในพระพุทธศาสนา (โดยเฉพาะบุญที่ตัวท่านได้สั่งสมร่วมกับหมู่คณะ) ก็ได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นอย่างชัดเจนแบบเป็นอัตโนมัติ   ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ใจของท่านเกิดความผ่องใสและสว่างไสวเป็นอย่างมาก
    
     ทันทีที่ตัวท่านเสียชีวิตลง...ด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้   ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านได้ไปบังเกิดเป็น “ เทพธิดาสุดสวยโสภา ”   ด้วยความรู้สึกที่เหมือนกับหลับแล้วตื่นขึ้น...ท่ามกลางวิมานทองแก้วประดับด้วยรัตนชาติของสวรรค์ชั้นดุสิตวงบุญพิเศษเขตเสบียง   
    
ท่านเทพธิดาใหม่กำลังเพลิดเพลินเจริญตาเจริญใจกับการตรวจตราดูทิพยสมบัติ
ท่านเทพธิดาใหม่กำลังเพลิดเพลินเจริญตาเจริญใจกับการตรวจตราดูทิพยสมบัติ

     ในตอนนี้...ท่านเทพธิดาใหม่ (หรือโยมแม่ของลูก) ก็กำลังเพลิดเพลินเจริญตาเจริญใจกับการตรวจตราดูทิพยสมบัติอยู่   โดยทันทีที่ตัวท่านได้เห็นทิพยสมบัติต่างๆ   ภาพของบุญที่ทำให้เกิดทิพยสมบัติเหล่านั้นก็จะมาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นอย่างเป็นอัตโนมัติ   และเมื่อท่านได้เห็นภาพของบุญต่างๆ แล้ว   ตัวท่านก็จะเกิดความรู้สึกแช่มชื่นเบิกบานใจอย่างสุดๆ   
    
     และด้วยผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้ถวายพระลูกชายไว้ในพระพุทธศาสนานี้เอง   ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านมีรัตนบัลลังก์หลักกลางวิมานที่ใหญ่โตโอฬาร  และมีความวิจิตรตระการตาด้วยประกายของเพชรที่ระยิบระยับแวววับจับตาเป็นอย่างมาก   อีกทั้ง...รัตนบัลลังก์หลักกลางวิมานนี้ยังประดับประดาไปด้วยกลีบของดอกบัวแก้วที่ซ้อนเรียงรายกันอย่างสวยสดงดงาม     
วิมานอันเป็นทิพย์ของท่านเทพธิดามีขนาดที่ขยายใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ ด้วยบุญที่ตัวท่านได้ถวายพระลูกชายของท่านเอาไว้ในพระพุทธศาสนา
วิมานอันเป็นทิพย์ของท่านเทพธิดามีขนาดที่ขยายใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ ด้วยบุญที่ตัวท่านได้ถวายพระลูกชายของท่านเอาไว้ในพระพุทธศาสนา

     ไม่เพียงเท่านั้น...วิมานอันเป็นทิพย์ของท่านเทพธิดาใหม่ (หรือโยมแม่ของลูก) ยังมีขนาดที่ขยายใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ   แถมยังเปล่งประกายระยิบระยับม้อบๆ แม้บๆ ว้อบๆ แว้บๆ เพิ่มขึ้นอยู่ตลอดเวลาอีกด้วย   ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ตัวท่านได้ถวายพระลูกชายของท่านเอาไว้ในพระพุทธศาสนา...ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่ด้วยความปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก  
 
ไม่ว่าพระลูกชายของท่านจะสั่งสมบุญอะไรตัวท่านก็จะมีส่วนในบุญเหล่านั้นไปด้วยทุกๆ บุญ
ไม่ว่าพระลูกชายของท่านจะสั่งสมบุญอะไรตัวท่านก็จะมีส่วนในบุญเหล่านั้นไปด้วยทุกๆ บุญ
 
     ดังนั้น!!!...ไม่ว่าพระลูกชายของท่านจะสั่งสมบุญอะไรก็ตาม   ตัวท่านก็จะมีส่วนในบุญเหล่านั้นไปด้วยทุกๆ บุญเลย   ไม่เพียงแค่นั้น...ยิ่งพระลูกชายของท่านสั่งสมบุญแล้วอุทิศเจาะจงส่งให้ไปกับท่าน   ตัวท่านก็จะยิ่งได้รับส่วนแห่งบุญเหล่านั้นเพิ่มมากขึ้นเข้าไปอีก 
 
ด้วยผลแห่งบุญที่ได้ใส่บาตรและถวายภัตตาหารพระอยู่เป็นประจำก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านมีรัศมีนวลๆ เปล่งออกมาจากกายอันเป็นทิพย์ของท่านอยู่ตลอดเวลา
ด้วยผลแห่งบุญที่ได้ใส่บาตรและถวายภัตตาหารพระอยู่เป็นประจำก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านมีรัศมีนวลๆ เปล่งออกมาจากกายอันเป็นทิพย์ของท่านอยู่ตลอดเวลา

     นอกจากนั้น...ด้วยผลแห่งบุญที่ท่านเทพธิดาใหม่ ได้ใส่บาตรและถวายภัตตาหารพระอยู่เป็นประจำนั้น   ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านมีรัศมีนวลๆ เปล่งออกมาจากกายอันเป็นทิพย์ของท่านอยู่ตลอดเวลา   เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้กายอันเป็นทิพย์ของท่านแลดูพิเศษและโดดเด่นกว่าเทวดาท่านอื่นๆ ที่ไม่ได้สั่งสมบุญดังกล่าวนี้เอาไว้เป็นอย่างมาก 
 
พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาที่วิมานของท่าน
พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาที่วิมานของท่าน
 
      ในเวลาต่อมา...พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาใหม่  ถึงที่วิมานของท่าน  ทันทีที่ท่านเทพธิดาใหม่ได้เห็นพระธรรมกายเมตตามาโปรด  ตัวท่านก็รู้สึกปลื้มปีติและดีใจเป็นอย่างมาก แล้วตัวท่านก็ไม่รอช้าได้ลงมาจากรัตนบัลลังก์   พร้อมกับก้มลงกราบพระธรรมกายด้วยความเคารพนอบน้อมในทันที

       หลังจากนั้น...ท่านเทพธิดาใหม่ ก็ได้ฝากสารแห่งความรักความคิดถึงมาถึงพระลูกชาย, พระหลานชาย และทุกๆคนในครอบครัว
เทพธิดาอยากขอบคุณพระลูกชายของท่านมากๆ ที่คอยทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรและชักชวนให้ตัวท่านได้เข้าสู่เส้นทางที่ดี
ท่านเทพธิดาอยากขอบคุณพระลูกชายของท่านมากๆ ที่คอยทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรและชักชวนให้ตัวท่านได้เข้าสู่เส้นทางที่ดี

     “ ขอบคุณทุกๆ คนที่คอยดูแลตัวท่านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ตอนนี้ตัวท่านสบายดี มีความสุขมาก ตัวท่านรู้สึกปลื้มปีติใจเป็นอย่างมากที่ได้มาบังเกิดเป็นเทพธิดาอยู่ที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ เพราะที่สวรรค์แห่งนี้ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนวิจิตรตระการตา, สวยงามและอลังการเกินกว่าจินตนาการใดๆ บนโลกมนุษย์เป็นอย่างมาก   

     ตัวท่านอยากขอบคุณพระลูกชายของท่านมากๆ ที่คอยทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรและชักชวนให้ตัวท่านได้เข้าสู่เส้นทางที่ดี...ทำให้ตัวท่านได้มีโอกาสสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนีจารย์และหมู่คณะ   ซึ่งเป็นผลทำให้...ตัวท่านได้มาบังเกิดอยู่ที่สวรรค์แห่งนี้  ตัวท่านยังระลึกนึกถึงพระลูกชาย, พระหลานชายและทุกๆ คนอยู่เสมอ
 
ท่านเทพธิดาได้รับบุญทุกๆบุญที่ทุกคนในครอบครัวได้ตั้งใจทำและก็อุทิศส่งมาให้

     ในตอนนี้...ตัวท่านได้รับบุญทุกๆ บุญที่ทุกคนในครอบครัวได้ตั้งใจทำและก็อุทิศส่งมาให้แล้ว โดยเฉพาะบุญที่พระลูกชายกับพระหลานชายได้บวชสร้างบารมีนั้น...เป็นบุญที่ทำให้ทิพยสมบัติของท่านมีปริมาณที่เพิ่มมากขึ้น อีกทั้ง...ยังเปล่งประกายระยิบระยับม้อบๆ แม้บๆ แลดูงดงามน่าดูน่าชมอีกด้วย  ตัวท่านอยากให้พระลูกชายกับพระหลานชายของท่านตั้งใจบวชสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลังแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันไปให้ได้ตลอดชีวิต ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ตัวท่านเองได้เห็นผลแห่งบุญด้วยตาของตัวท่านเองแล้วว่า    ผลแห่งบุญที่ได้ทำร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะนั้น...มีผลมากมายจริงๆ  
 
ตัวท่านอยากให้พระลูกชาย, พระหลานชายและทุกๆ คนในครอบครัวช่วยประคับประคองซึ่งกันและกัน   เพื่อที่ทุกๆ คนในครอบครัวจะได้สร้างบารมีติดตามมหาปูชนียาจารย์ไปได้ตลอดรอดฝั่งจน กระทั่งหมดอายุขัย
ตัวท่านอยากให้พระลูกชาย, พระหลานชายและทุกๆ คนในครอบครัวช่วยประคับประคองซึ่งกันและกัน  
เพื่อที่ทุกๆ คนในครอบครัวจะได้สร้างบารมีติดตามมหาปูชนียาจารย์ไปได้ตลอดรอดฝั่งจน กระทั่งหมดอายุขัย

     ในตอนนี้...พระลูกชายและทุกคนในครอบครัวยังมีโอกาสและยังมีลมหายใจอยู่ ดังนั้น...ขอให้เก็บเกี่ยวโอกาสในการสั่งสมบุญสร้างบารมีตรงนี้กันให้เต็มที่ เพราะ...บุญเท่านั้นที่เป็นเป้าหมายในการลงมาเกิดสร้างบารมี  อย่างที่มหาปูชนียาจารย์ได้เมตตาสอนเอาไว้จริงๆ  ตัวท่านอยากให้พระลูกชาย, พระหลานชายและทุกๆ คนในครอบครัวช่วยประคับประคองซึ่งกันและกัน   เพื่อที่ทุกๆ คนในครอบครัวจะได้สร้างบารมีติดตามมหาปูชนียาจารย์ไปได้ตลอดรอดฝั่งจนกระทั่งหมดอายุขัย   และทุกๆ ครั้งที่ได้สั่งสมบุญแล้ว...ก็ขอให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ตัวท่านอีกบ่อยๆ ”

คำถามข้อที่ 3.  ตัวลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร และมีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรมครับ

     สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น   ตัวลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วย   
 
กุลบุตรในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมอาศัยอยู่ใกล้กับเมืองหลวงของแคว้นพระราชา
พุทธันดรที่ผ่านมาได้เกิดเป็นกุลบุตรในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมอาศัยอยู่ใกล้กับเมืองหลวงของแคว้นพระราชา

     ในพุทธันดรที่ผ่านมา...ตัวลูกก็ได้เกิดเป็น “กุลบุตรสุดหล่อ” อยู่ในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม... ซึ่งอาศัยอยู่ใกล้กับเมืองหลวงของแคว้นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช)   โดยอัธยาศัยของตัวลูก (ในภพชาตินั้น) ตัวลูกจะเป็นเด็กหนุ่มที่มีความขยันขันแข็ง,  อดทน  และมีจิตใจที่ดีงามเป็นอย่างมาก   อีกทั้ง...ตัวลูกเองยังคอยช่วยเหลือและแบ่งเบาภารกิจหน้าที่การงานของที่บ้านได้อย่างดีเยี่ยมอีกด้วย
 
     ในเวลาต่อมา...เมื่อตัวลูก (ในภพชาตินั้น) เติบใหญ่เข้าสู่ช่วงวัยรุ่น   ตัวลูกก็ได้ประสบกับเหตุการณ์สำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของตัวลูกเอง!!!...
 
ตัวลูกได้เห็นพระราชาเป็นครั้งแรกในชีวิต เพียงแค่แว้บแรกก็เกิดความเคารพรักในพระองค์ขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ
ตัวลูกได้เห็นพระราชาเป็นครั้งแรกในชีวิต เพียงแค่แว้บแรกก็เกิดความเคารพรักในพระองค์ขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ
 
    สำหรับเหตุการณ์สำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) นั้นก็คือ...ตัวลูกได้เห็นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) เป็นครั้งแรกในชีวิต   ซึ่งในวันนั้น...พระองค์ได้เสด็จมาเยี่ยมเยียนและทอดพระเนตรดูความเป็นอยู่ของพสกนิกรภายในหัวเมืองที่ตัวลูกอาศัยอยู่  ทันทีที่ตัวลูกได้เห็นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) เพียงแค่แว้บแรกเท่านั้น!!!...   ตัวลูกก็เกิดความเคารพรักในพระองค์ขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ อีกทั้ง...ตัวลูกยังรู้สึกชื่นชมในความงามสง่าของพระองค์เป็นอย่างมากอีกด้วย  
ตัวลูกได้ไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช)
ตัวลูกได้ไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช)

     และด้วยความรู้สึกเคารพรักและชื่นชมในพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แบบเปี่ยมล้นอยู่ในหัวใจนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกเกิดความใฝ่ฝันอย่างแรงกล้า...ปรารถนาอยากที่จะเป็นทหารองครักษ์ผู้ที่คอยพิทักษ์รักษาความปลอดภัยให้กับพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) และเมื่อตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) เกิดความใฝ่ฝันขึ้นมาเช่นนั้นแล้ว ตัวลูกก็ไม่รอช้า...ได้รีบไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ในทันที
ตัวลูกก็ได้รับคัดเลือกให้เป็นทหารองครักษ์ผู้ที่คอยพิทักษ์พระราชา (องค์ที่จะออกบวช) สมดังที่ตัวลูกได้ใฝ่ฝันเอาไว้
ตัวลูกก็ได้รับคัดเลือกให้เป็นทหารองครักษ์ผู้ที่คอยพิทักษ์พระราชา (องค์ที่จะออกบวช) สมดังที่ตัวลูกได้ใฝ่ฝันเอาไว้

     หลังจากที่ตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ได้ไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนและฝึกฝนวิชาทหารอย่างเต็มที่   อีกทั้ง...ตัวลูกยังเป็นทหารที่ดีที่อยู่ในระเบียบวินัยมาโดยตลอดอีกด้วย ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ในเวลาต่อมา ตัวลูกก็ได้รับคัดเลือกให้เป็นทหารองครักษ์ผู้ที่คอยพิทักษ์พระราชา (องค์ที่จะออกบวช) สมดังที่ตัวลูกได้ใฝ่ฝันเอาไว้
 
ตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่ทั้งพิทักษ์รักษาความปลอดภัยให้กับพระราชา  และดูแลคนในครอบครัวได้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด 
ตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่ทั้งพิทักษ์รักษาความปลอดภัยให้กับพระราชา  และดูแลคนในครอบครัวได้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด 

     หลังจากที่ตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ได้มาทำหน้าที่เป็นทหารองครักษ์ของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่นี้อย่างสุดกำลังความสามารถ...ด้วยหัวใจที่เคารพรักในพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) อย่างสุดๆ ในระดับที่ว่ายอมตายแทนพระราชาได้เลยทีเดียว คือ...ตัวลูกไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ทำนั้นเป็นเพียงแค่หน้าที่เท่านั้น  แต่คิดว่าเป็นสิ่งที่ตัวลูกรักและชอบเป็นอย่างมาก (เรียกได้ว่า...ตัวลูกนั้นทุ่มเททำด้วยใจจริงๆ)  และในช่วงเวลานี้เอง...ตัวลูกก็ได้มาพบรักและแต่งงานกับหญิงสาวแสนสวยคนหนึ่ง   แล้วก็ได้มีลูกด้วยกันกับเธอ 2 คน   ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่ทั้งพิทักษ์รักษาความปลอดภัยให้กับพระราชา  และดูแลคนในครอบครัวได้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด 
 
พระราชาทรงมอบหมายให้ตัวลูกทำหน้าที่เป็น “ หัวหน้าหน่วย ” ที่คอยคุมกำลังนำขบวนเสด็จของพระองค์ไปตามสถานที่ต่างๆ
พระราชาทรงมอบหมายให้ตัวลูกทำหน้าที่เป็น “ หัวหน้าหน่วย ” ที่คอยคุมกำลังนำขบวนเสด็จของพระองค์ไปตามสถานที่ต่างๆ

     จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา ด้วยความซื่อสัตย์  จงรักภักดี  และทุ่มเทในการทำหน้าที่อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันของตัวลูกนี้เอง จึงทำให้พระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ทรงไว้วางพระทัยในตัวลูกเป็นอย่างมาก   เมื่อเป็นเช่นนี้...พระองค์จึงทรงมอบหมายให้ตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ขึ้นมาทำหน้าที่เป็น “ หัวหน้าหน่วย ” ที่คอยคุมกำลังนำขบวนเสด็จของพระองค์ไปตามสถานที่ต่างๆ  จนกระทั่งในเวลาต่อมา...ก็ได้เกิดมหาสงครามขึ้นระหว่างแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) กับแคว้นกันชนฝั่งทิศใต้ ซึ่งสุดท้าย...แคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ก็ได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้
         
แม้ว่าจะได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้ก็ตามแต่พระองค์กลับไม่ได้ทรงรู้สึกเบิกบานพระทัยเลย ตรงกันข้ามพระองค์กลับทรงรู้สึกเบื่อหน่ายและสลดหดหู่ต่อมหาสงครามที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก
แม้ว่าจะได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้ก็ตามแต่พระองค์กลับไม่ได้ทรงรู้สึกเบิกบานพระทัยเลย
ตรงกันข้ามพระองค์กลับทรงรู้สึกเบื่อหน่ายและสลดหดหู่ต่อมหาสงครามที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก

     แม้ว่าแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) จะได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้ก็ตาม แต่พระองค์กลับไม่ได้ทรงรู้สึกเบิกบานพระทัยเลย ตรงกันข้าม...พระองค์กลับทรงรู้สึกเบื่อหน่ายและสลดหดหู่ต่อมหาสงครามที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก กอปรกับ...ณ ช่วงเวลาดังกล่าวนี้เอง พระองค์ก็ได้มีโอกาสไปพบ,  ไปปฏิบัติธรรม  และซักถามธรรมะกับพระมหาเถระซึ่งพำนักอยู่ในวัดป่าแห่งหนึ่ง เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้พระองค์ได้รู้และเข้าใจถึงความเป็นจริงของชีวิตและยิ่งพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ได้ปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงธรรมะภายในแล้ว  พระองค์ก็ทรงทราบถึงเป้าหมายและหน้าที่ที่แท้จริงในการเกิดมาของพระองค์เอง เมื่อเป็นเช่นนี้...พระองค์จึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติอันยิ่งใหญ่แล้วก็เสด็จออกผนวชในที่สุด
 
      ภายหลังจากที่พระราชาองค์ที่จะออกบวชได้เสด็จออกผนวชแล้ว   ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ก็ได้มีโอกาสเดินทางไปสั่งสมบุญ,   ฟังธรรม   และปฏิบัติธรรมกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ด้วยและด้วยความเคารพเลื่อมใสศรัทธาที่มีต่อพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) นี่เอง   จึงทำให้...ตัวลูกมีความตั้งอกตั้งใจในการฟังธรรมและปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมาก   เมื่อเป็นเช่นนี้จึงส่งผลทำให้...ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีได้เข้าถึงความสุขภายในอย่างที่ตัวลูกไม่เคยรู้สึกมาก่อน
 
ตัวลูกมีความตั้งอกตั้งใจในการฟังธรรมและปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมาก เมื่อเป็นเช่นนี้จึงส่งผลทำให้...ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีได้เข้าถึง ความสุขภายในอย่างที่ตัวลูกไม่เคยรู้สึกมาก่อน
ตัวลูกมีความตั้งอกตั้งใจในการฟังธรรมและปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมาก
เมื่อเป็นเช่นนี้จึงส่งผลทำให้...ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีได้เข้าถึง ความสุขภายในอย่างที่ตัวลูกไม่เคยรู้สึกมาก่อน

    เมื่อใจของตัวลูก ได้สัมผัสถึงความสุขภายในจากการประพฤติปฏิบัติธรรมเช่นนั้น   ความรู้สึกเคารพเลื่อมใสศรัทธาที่ตัวลูกมีต่อพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ก็ยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้นเข้าไปอีก   ไม่เพียงแค่นั้น...ธรรมะที่พระเถระได้เมตตาถ่ายทอดและสั่งสอนนั้น   ยังส่งผลทำให้...ตัวลูกเกิดความรู้สึกที่ซาบซึ้งและเข้าใจในเป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์ตามหลักธรรมคำสอนที่มีในพระพุทธศาสนาอีกด้วย

      เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) จึงอดไม่ได้ที่จะสวมหัวใจยอดกัลยาณมิตร...ไปชักชวนให้ทุกๆ คนในครอบครัว   รวมถึงเพื่อนพ้องบริวารและทุกๆ คนที่ตัวลูกรู้จัก...ให้ได้มีโอกาสเดินทางมาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช)     ซึ่งก็เป็นผลทำให้...ทุกๆ คนเกิดความรู้ความเข้าใจในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต (ตามหลักธรรมคำสอนที่มีในพระพุทธศาสนา) เป็นอย่างมากอีกด้วย!!!...
 
ตัวลูกได้ชักชวนให้ทุกๆ คนในครอบครัวมาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับพระเถระ
ตัวลูกได้ชักชวนให้ทุกๆ คนในครอบครัวมาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับพระเถระ

     นอกจากนี้...ในเวลาที่พระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) จะต้องเดินทางผ่านสถานที่ที่อาจจะมีอันตรายทั้งจากคนและสัตว์ร้าย   ตัวลูกก็จะชอบขันอาสามาทำหน้าที่เป็นทหารองครักษ์ผู้คอยเคลียร์ทางล่วงหน้าไปก่อนที่พระเถระจะเดินทางไปถึงอยู่ในหลายๆ ครั้ง  
ซึ่งตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ก็จะรู้สึกปลื้มปีติและภาคภูมิใจในบุญนี้เป็นอย่างมาก
 
 
ตัวลูกจะชอบขันอาสามาทำหน้าที่เป็นทหารองครักษ์ผู้คอยเคลียร์ทางล่วงหน้าไปก่อนที่พระเถระจะเดินทางไปถึงอยู่ในหลายๆ ครั้ง
ตัวลูกจะชอบขันอาสามาทำหน้าที่เป็นทหารองครักษ์ผู้คอยเคลียร์ทางล่วงหน้าไปก่อนที่พระเถระจะเดินทางไปถึงอยู่ในหลายๆ ครั้ง

    และเมื่อตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ได้มีโอกาสเดินทางมาสั่งสมบุญ,   ฟังธรรม   และปฏิบัติธรรมที่วัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) มากเข้า...มากเข้า   ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะออกบวชขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ   แต่เนื่องจากตัวลูกเองยังมีภาระหน้าที่การงานและครอบครัวที่ยังต้องรับผิดชอบอยู่   ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง...จึงทำให้ตัวลูกยังไม่สามารถที่จะออกบวชได้
แต่ถึงกระนั้น...เป้าหมายการออกบวชของตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ก็ยังคงเหนียวแน่นอยู่ภายในใจของตัวลูกตลอดเวลา
 
เป้าหมายการออกบวชของตัวลูกยังคงเหนียวแน่นอยู่ภายในใจของตัวลูกตลอดเวลา
เป้าหมายการออกบวชของตัวลูกยังคงเหนียวแน่นอยู่ภายในใจของตัวลูกตลอดเวลา

      ในเวลาต่อมา...เมื่อตัวลูกมีอายุที่มากขึ้น   ตัวลูกก็สามารถปล่อยวางภารกิจหน้าที่ต่างๆ ทางโลกได้   เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวลูกจึงได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา

      แม้ว่าตัวลูกจะออกบวชในช่วงที่มีอายุมากแล้วก็ตาม   แต่ตัวลูกก็ตั้งใจฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้แบบไม่มีทิฎฐิมานะใดๆ เลย   อีกทั้ง...ตัวลูกยังตั้งใจบำเพ็ญสมณะธรรมอย่างเต็มที่ควบคู่ไปกับการทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลายอีกด้วย!!!...

       เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี    คือ...ได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ในที่สุด!!!...   และเมื่อตัวลูกหมดอายุขัย   ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างามสมภาคภูมิแห่งนักรบกล้าแห่งกองทัพธรรม
 
เมื่อตัวลูกมีอายุที่มากขึ้นามารถปล่อยวางภารกิจหน้าที่ต่างๆ ทางโลกได้ตัวลูกจึงได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา
เมื่อตัวลูกมีอายุที่มากขึ้นามารถปล่อยวางภารกิจหน้าที่ต่างๆ ทางโลกได้ตัวลูกจึงได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา

     ส่วนลูกทั้ง 2 คนของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา (ซึ่งคนหนึ่งเป็นลูกชาย, อีกคนหนึ่งเป็นลูกสาว) นั้น  ตัวลูกชายของลูกก็ได้มีโอกาสมาอุปัฏฐากพระและช่วยงานที่วัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ตั้งแต่ยังเด็ก   ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวเขามีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต  อีกทั้ง...ยังซาบซึ้งในมโนปณิธานการสร้างบารมีของมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะอีกด้วย

     เมื่อตัวเขาเติบใหญ่ขึ้น...ตัวเขาก็ได้บวชและเป็นกำลังสำคัญในการสนับสนุนงานเผยแผ่ธรรมะอยู่ภายในวัดของพระเถระได้เป็นอย่างดี   ซึ่งตัวเขาก็ได้รับบุญควบคู่ไปกับการบำเพ็ญสมณธรรมมาอย่างตลอดต่อเนื่อง   เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวเขาสามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ในที่สุด   ซึ่งก็ทำให้ตัวเขามีความสุขในเพศสมณะไปจนตลอดชีวิต

     และต่อมา...เมื่อลูกชายของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) หมดอายุขัยแล้ว   ตัวเขาก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม
 
ลูกสาวของลูกวเธอก็ได้ติดตามตัวลูกมาเข้าวัดและสั่งสมบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะตั้งแต่ยังเด็ก

       ส่วนตัวลูกสาวของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) นั้น...ตัวเธอก็ได้ติดตามตัวลูกมาเข้าวัดและสั่งสมบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะตั้งแต่ยังเด็ก   ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวเธอมีความรู้ความเข้าใจในมโนปณิธานการสร้างบารมีของหมู่คณะเป็นอย่างดี

      และเมื่อตัวเธอเติบใหญ่ขึ้น...ตัวเธอก็ถึงเวลาที่จะต้องเลือกว่า “ จะอยู่เป็นกองเสบียงหรือจะมารับบุญช่วยงานอยู่ภายในวัด ”   ซึ่งตัวเธอก็สามารถที่จะสอนตัวเองได้ว่า “ การมีคู่ครองนั้นเป็นทุกข์   แม้ว่าตัวเธอจะมีคู่ครองที่ดีขนาดไหนก็ตาม   มันก็ยังมีเหตุที่ทำให้เธอต้องทุกข์ใจ   อีกทั้ง...ยังทำให้เสียเวลาและเสียโอกาสในการสั่งสมบุญไปอีกด้วย ”

     เมื่อลูกสาวของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) สามารถสอนตัวเองได้เช่นนี้...ตัวเธอจึงได้ตัดสินใจมารับบุญช่วยงานเผยแผ่ธรรมะอยู่ภายในวัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ควบคู่ไปกับการปฏิบัติธรรม   แล้วในที่สุด...ตัวเธอก็สามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้   ซึ่งก็ทำให้ตัวเธอมีความสุขในธรรมไปจนตลอดชีวิต!!!...   และต่อมา...เมื่อลูกสาวของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) หมดอายุขัยแล้ว   ตัวเธอก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม...เช่นเดียวกันกับพระพี่ชายของเธอ
 
เมื่อลูกสาวของลูกหมดอายุขัยแล้ว   ตัวเธอก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างามเช่นเดียวกันกับพระพี่ชายของเธอ
เมื่อลูกสาวของลูกหมดอายุขัยแล้ว   ตัวเธอก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม เช่นเดียวกันกับพระพี่ชายของเธอ

      เมื่อกาลเวลาล่วงเลยผ่านไปจวบจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้   ลูกชายและลูกสาวของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ก็ได้มาเกิดเป็นลูกชายและลูกสาวของตัวลูกในภพชาติปัจจุบัน (หรือพูดง่ายๆ ก็คือ...ได้เกิดมาเป็นพ่อแม่ลูกชุดเดียวกันเหมือนอย่างเดิมนั่นเอง)  ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากมากที่จะได้เกิดมาสร้างบารมีด้วยกันเหมือนเดิม   แต่อย่างไรก็ตาม...ทั้งพี่และน้องก็ต้องรู้ว่า...ยังมีวันที่แม่รอคอยอยู่   เพราะท่านอยากจะพบกับลูกทั้ง 2 เป็นอย่างยิ่ง   ซึ่งท่านก็คอยชำเลืองตามามองดูลูกทั้ง 2 ในโลกมนุษย์อยู่บ่อยๆ   แม้สายน้ำไม่อาจจะไหลกลับได้   แต่เราสามารถไปหาไปเจอท่านได้  ถ้าหากลูกทั้งสองคิดถึงท่าน   มันก็ต้องไปหาท่านให้ได้    
 
แม้สายน้ำไม่อาจจะไหลกลับได้   แต่เราสามารถไปหาไปเจอท่านได้

       จากเรื่องราว Case Study ที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้...ก็สอนให้เราได้รู้ว่า...ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม (ซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอ) ทั้งสิ้น  และไม่ว่าใครจะรู้หรือไม่รู้,  จะเชื่อหรือไม่เชื่อ   จะศึกษาหรือไม่ศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมก็ตาม   แต่กฎแห่งกรรมนี้...เป็นกฎสากลที่มีผลบังคับใช้ต่อทุกๆ คนในโลกใบนี้เสมอกัน...ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม!!!...   
 
เราจำเป็นต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งเพราะมันเกี่ยวกับตัวเราเอง

    เพราะฉะนั้น...เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งยวด!!!...ที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งเพราะมันเกี่ยวกับตัวเราเอง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาท   จะได้ปิดอบาย   ไปสวรรค์   และมีความสุขในปัจจุบัน   อีกทั้ง...ยังดับทุกข์ได้อีกด้วย ซึ่งความรู้นี้มีสอนเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น!!!...

      อีกทั้ง...ตัวเราจะต้องศึกษาให้ดีว่า...อะไรดี  อะไรชั่ว   และต้องมีความมั่นใจว่า “ ทำดีต้องได้ดี   ทำชั่วต้องได้ชั่ว!!!...”  (แต่ที่เราเห็นคนทำชั่วแล้วยังได้ดิบได้ดีอยู่   หรือทำดีแล้วแต่ว่ายังไม่ได้ดิบได้ดีเหมือนคนอื่นเขา   ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ...บุญและบาปมีช่วงระยะเวลาในการส่งผลอยู่   เหมือนกับการปลูกต้นไม้ที่จะต้องรอระยะเวลาในการออกดอกออกผล   ซึ่งทั้งหมดนี้เราสามารถเรียนรู้ได้จากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า   ด้วยการฝึกใจให้หยุดนิ่งแล้วก็ไปศึกษาวิชชาปุพเพนิวาสานุสติญาณ   หรือ...วิชชาระลึกชาติได้   เราจะได้หายสงสัยด้วยตัวของเราเอง)     
 
 
เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมีประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมีประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

        ดังนั้น...เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี,  ประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า   เช่น...ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา  เป็นต้น   ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้...ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย   และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ” 
 

รับชมคลิปวิดีโอ
ชมวิดีโอ   Download ธรรมะ


กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)

บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป

"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)



พิมพ์บทความนี้



บทความอื่นๆ ในหมวด

      Case Study โรคมะเร็งลำไส้และภาวะลำไส้อุดตัน (คุณแม่ชื้น)
      Case Study โรคปอดติดเชื้อ (คุณพ่อกิตติ)
      Case Study โรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง (คุณพ่อวิศิษฎ์)
      Case Study โรคมะเร็งท่อไต (โยมแม่นุชชดา)
      ราชองครักษ์ชาตินักรบ ตอนที่ 16 (ตอนจบ)
      Case Study วิบากกรรมใดทำให้ไปเป็นสัมภะเวสี (คุณพ่อหัน)
      วิบากกรรม "คนหาปลา" ตอนจบ
      Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 2 (ตอนจบ)
      Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 1
      Case Study โรคมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ (พระจุมพล)
      วิบากกรรมน้ำท่วมปอด (คุณแม่พยอม)
      Case Study โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ (โยมพ่อเกษมศักดิ์) ตอนที่ 3 (ตอนจบ)
      Case Study โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ (โยมพ่อเกษมศักดิ์) ตอนที่ 2