วิบากกรรมน้ำท่วมปอด (คุณแม่พยอม)

คุณแม่ของลูกละโลกแล้วไปไหน...ท่านไปอยู่ในภพภูมิที่ดีหรือไม่ และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกๆ ของท่านบ้างไหมคะ https://dmc.tv/a21358

บทความธรรมะ Dhamma Articles > กรณีศึกษากฎแห่งกรรม
[ 25 เม.ย. 2559 ] - [ ผู้อ่าน : 18258 ]

สมาธิ กฏแห่งกรรม

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 17 - 19 มีนาคม พ.ศ. 2559

Case Study วิบากกรรมน้ำท่วมปอด (คุณแม่พยอม)

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
 
     คำถามข้อที่ 1.  คุณแม่ของลูกละโลกแล้วไปไหน...ท่านไปอยู่ในภพภูมิที่ดีหรือไม่   และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกๆ ของท่านบ้างไหมคะ


ช่วงเวลาที่คุณแม่ใกล้จะเสียชีวิต ตัวท่านมีจิตที่ผ่องใส อยู่ในบุญ อยู่ในธรรมะและไม่ได้หวาดกลัวต่อมรณะภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาเลย

     คำตอบ....ในช่วงที่คุณแม่ของลูกใกล้จะเสียชีวิต ณ ช่วงเวลานั้นตัวท่านมีจิตที่ผ่องใส อยู่ในบุญ อยู่ในธรรมะและไม่ได้หวาดกลัวต่อมรณะภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาเลย ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะตัวท่านมีตัวลูกที่คอยประคับประคองดูแลใจของท่าน...ให้ได้นึกถึงบุญและอยู่ในบุญที่ตัวท่านเคยสั่งสมเอาไว้ ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวลูกได้ทุ่มเททำให้กับท่าน มันทำให้ตัวท่านรู้สึกอบอุ่นใจเป็นอย่างมาก    
 

ทันทีที่กายละเอียดหลุดออกมาจากร่างก็ได้ไปบังเกิดใหม่เป็นเทพธิดาสุดสวยของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 ในทันที

     และเมื่อลมหายใจสุดท้ายของท่านได้จากไปภาพของบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านเคยตั้งใจสั่งสมเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็น...บุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว บุญทอดกฐินทอดผ้าป่า บุญหล่อรูปเหมือนหลวงปู่พระผู้ปราบมารด้วยทองคำ บุญถวายมหาสังฆทาน 30,000 วัด รวมถึงบุญทุกๆ บุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเทเข้ามาสร้างบารมีกับหมู่คณะอยู่เขตในอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เป็นต้น ก็ได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นแบบเป็นอัตโนมัติ และด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญดังกล่าวนี้เอง จึงส่งผลทำให้...ทันทีที่กายละเอียดของท่านหลุดออกมาจากร่าง ตัวท่านก็ได้แว้บ!!!...ไปบังเกิดใหม่เป็น “เทพธิดาสุดสวย” ด้วยอาการที่เหมือนกับหลับแล้วตื่นขึ้น...กลางวิมานทองลายไม้ที่สวยงามของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 ในทันที!!!...
 

ในเวลาต่อมาพระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมถึงที่วิมาน

      ทันทีที่ท่านเทพธิดาใหม่ ได้ไปบังเกิดเป็นเทพธิดาใหม่ของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 แล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกตื่นตาตื่นใจและอะเลิร์ทเบิกบานกับทิพยสมบัติต่างๆ ของตัวท่านเป็นอย่างมาก    
 
     จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมาพระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาใหม่ถึงที่วิมานของท่าน ทันทีที่ท่านเทพธิดาใหม่ได้เห็นพระธรรมกายเมตตามาโปรด ตัวท่านก็รู้สึกปลื้มปีติและดีใจเป็นอย่างมาก แล้วตัวท่านก็ไม่รอช้าได้ลงมาจากรัตนบัลลังก์ พร้อมกับก้มลงกราบพระธรรมกายด้วยความเคารพนอบน้อมในทันที      
 

ท่านเทพธิดาได้ฝากสารแห่งความรักความคิดถึงมาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัว

     หลังจากนั้น ท่านเทพธิดาใหม่ก็ได้ฝากสารแห่งความรักความคิดถึงมาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัวในทำนองที่ว่า...

    “ ในตอนนี้ตัวท่านสบายดี...มีความสุขมาก ไม่ต้องเป็นห่วงท่าน เพราะที่สวรรค์แห่งนี้มีแต่ของสวยๆ งามๆ ที่สุดแสนจะอลังการเกินกว่าในโลกมนุษย์เป็นอย่างมาก ซึ่งตัวท่านปรารถนาอยากที่จะให้ทุกๆ คนได้มาเห็นด้วยตาของตัวเองและท่านก็อยากขอบคุณทุกๆ คนที่ได้ดูแลตัวท่านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด   ซึ่งตัวท่านก็ยังระลึกนึกถึงความดีของทุกคนอยู่เสมอๆ   


ท่านอยาก ให้ทุกคนรักบุญและหมั่นสั่งสมบุญกันให้เยอะๆ และในทุกๆ ครั้งที่สั่งสมบุญแล้วก็ขอให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ท่านอีกบ่อยๆ
ตัวท่านจะคอยตามอนุโมทนาบุญกับทุกๆ คนอยู่ที่สวรรค์แห่งนี้

     ท่านอยากจะบอกทุกๆ คนว่าผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้ในบุญเขตพระพุทธศาสนานั้น ล้วนมีผลมากมายเกินกว่าจะนับจะประมาณได้จริงๆ ซึ่งทิพยสมบัติต่างๆ ที่บังเกิดขึ้นภายในวิมานของท่านแห่งนี้ ส่วนใหญ่ล้วนเกิดจากผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้กระทำเอาไว้ในพระพุทธศาสนาแทบทั้งสิ้น!!!
 
     ตัวท่านขอขอบใจตัวลูกและทุกๆ คนที่ได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้กับท่าน ในตอนนี้ตัวท่านได้รับบุญทุกๆ บุญแล้ว ท่านอยากให้ทุกคนรักบุญและหมั่นสั่งสมบุญกันให้เยอะๆ และในทุกๆ ครั้งที่สั่งสมบุญแล้วก็ขอให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ท่านอีกบ่อยๆ   ตัวท่านจะคอยตามอนุโมทนาบุญกับทุกๆ คนอยู่ที่สวรรค์แห่งนี้ ”
 

หลายๆ ภพชาติก่อนๆ คุณแม่ของลูกได้เกิดเป็นกุลธิดาอยู่ในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเพาะปลูกและค้าขายผลิตผลทางการเกษตร

     ส่วนวิบากกรรมที่ทำให้คุณแม่ของลูกต้องมาเสียชีวิตในวัย 88 ปี ด้วยโรคน้ำท่วมปอดและปอดทะลุนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะวิบากกรรมปาณาติบาตที่ตัวท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ แบบไม่ได้ตั้งใจ ในหลายๆ ภพชาติก่อนๆ นู้นได้ช่องตามมาส่งผล
 
    เรื่องก็มีอยู่ว่า..
 
     ย้อนไปในหลายๆ ภพชาติก่อนๆ คุณแม่ของลูกได้เกิดเป็น “กุลธิดาสาวแสนสวยรวยน้ำใจ” อยู่ในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเพาะปลูกและค้าขายผลิตผลทางการเกษตร โดยอัธยาศัยของตัวท่านในภพชาตินั้นตัวท่านจะเป็นคนที่จิตใจดี ขยันขันแข็ง มีความรับผิดชอบและรักครอบครัวของท่านเป็นอย่างมาก

ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปกี่เดือนกี่ปีน้องม้าที่ใช้สำหรับลากรถขนส่งสินค้าก็ยังเป็นม้าชุดเดิมๆ อยู่ตลอด

     เมื่อตัวท่านเจริญวัยขึ้น ตัวท่านก็ได้มารับผิดชอบดูแลการเก็บเกี่ยวและนำผลผลิตทางการเกษตรในเรือกสวนไร่นาของครอบครัว ไปขายที่เมืองหลวง ซึ่งการขนส่งสินค้าทางการเกษตรแต่ละครั้งตัวท่านก็จะใช้น้องม้ามาเทียมรถเพื่อขนส่งสินค้าอยู่เสมอๆ   

     และไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปกี่เดือนกี่ปี...น้องม้าที่ใช้สำหรับลากรถขนส่งสินค้าก็ยังเป็นม้าชุดเดิมๆ อยู่ตลอด ส่วนสาเหตุที่ตัวท่านไม่คิดที่จะเปลี่ยนเอาน้องม้าตัวใหม่ๆ มาทำหน้าที่นี้บ้างนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ...ตัวท่านใช้น้องม้าชุดนี้มาจนรู้สึกคุ้นเคยและไม่คิดอยากที่จะเปลี่ยนหรือฝึกน้องม้าตัวใหม่ๆ นั่นเอง
 
น้องม้าได้รับความยากลำบากและเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างมากแล้วในที่สุดน้องม้าตัวหนึ่งก็ได้ล้มป่วยลง

     จนกระทั่งเมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไป น้องม้าที่ใช้สำหรับลากรถขนส่งสินค้าชุดเดิมก็เริ่มชราภาพและอ่อนแรงลง   
 
     แต่ถึงกระนั้น...ตัวท่านก็ไม่ได้สังเกตหรือใส่ใจอะไรกับความเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนไปของน้องม้าเหล่านั้นเลย เมื่อเป็นเช่นนี้ตัวท่านจึงยังคงใช้น้องม้าเหล่านั้นซึ่งชราภาพและอ่อนล้า ให้วิ่งขนส่งสินค้าอย่างเดิมแบบเดิมเรื่อยไป ซึ่งก็ส่งผลทำให้น้องม้าเหล่านั้นได้รับความยากลำบากและเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างมากแล้วในที่สุดน้องม้าตัวหนึ่งก็ได้ล้มป่วยลง!!!...   

ตัวท่านได้ป้อนยาสมุนไพรให้กับน้องม้าที่ทั้งแก่และป่วย กินเกินขนาดในปริมาณที่มากเกินกว่าที่ม้าตัวนั้นจะรับได้

     ทันทีที่ตัวท่านทราบว่า...น้องม้าที่ท่านใช้งานอยู่ได้ล้มป่วยลง ตัวท่านก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไปดี!!! แต่แล้ว…ตัวท่านก็คิดขึ้นมาได้โดยที่ไม่ได้ไปปรึกษาหารือกับใครว่า...ยามที่คนเราป่วยก็ยังต้องทานยาเพื่อให้หายป่วยเลย น้องม้าก็คงเช่นเดียวกันน่าจะต้องทานยาจึงจะหายป่วยได้!!!...

    เมื่อตัวท่านคิดได้เช่นนี้...ตัวท่านจึงได้ไปนำเอาว่านสมุนไพรที่ใช้รักษาคนมาบดปรุงให้กับน้องม้าที่แก่และป่วยตัวนั้นในทันที และด้วยความที่ตัวท่านคิดว่า...ม้าเป็นสัตว์ที่มีร่างกายใหญ่โตและแข็งแรงกว่าคน ดังนั้น...ถ้าอยากจะให้น้องม้าของท่านหายป่วยไวๆ ก็จะต้องให้น้องม้ากินยาเยอะๆ ในปริมาณที่มากกว่าคนกิน เพื่อที่น้องม้าจะได้แข็งแรงและหายป่วยไวๆ  ด้วยเหตุดังที่ได้กล่าวนี้เอง...ตัวท่านจึงได้ป้อนยาสมุนไพรให้กับน้องม้าที่ทั้งแก่และป่วย ตัวนั้นกินเกินขนาดในปริมาณที่มากเกินกว่าที่ม้าตัวนั้นจะรับได้!!!   
 
 
วิบากกรรมที่ให้น้องม้ากินยาเกินขนาดจนน้องม้าต้องเสียชีวิต ทำให้คุณแม่ของลูกต้องมาเสียชีวิตในวัย 88 ปี ด้วยโรคน้ำท่วมปอดและปอดทะลุเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้
 
     แล้วในที่สุด!!!...อาการของน้องม้าที่ทั้งแก่และป่วยตัวนั้น...ก็ได้ทรุดหนัก แล้วก็เสียชีวิตลงในเวลาต่อมา แม้ว่าตัวท่านจะไม่มีเจตนาทำให้น้องม้าตัวนั้นต้องตาย ด้วยการให้น้องม้ากินยาที่เกินขนาดก็ตาม แต่ถึงกระนั้น!!!...สิ่งที่ตัวท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ มันก็ได้ถูกเซ็ตเป็นผังสำเร็จและกลายเป็นวิบากกรรม (ตามหลักของกฎแห่งกรรม) ที่ติดตามตัวท่านนับตั้งแต่ภพชาตินั้นเป็นต้นมา
 
     จวบจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้...แม้ว่าวิบากกรรมดังกล่าวที่ตัวท่านให้น้องม้ากินยาเกินขนาด...จนเป็นเหตุทำให้น้องม้าต้องเสียชีวิต จะเจือจางเบาบางลงไปแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังคงมีกำลังและคอยหาช่องตามมาส่งผลอยู่ตลอดเวลาดังนั้น...เมื่อวิบากกรรมดังกล่าวได้ช่องตามมาส่งผลอีกครั้ง จึงเป็นผลทำให้คุณแม่ของลูกต้องมาเสียชีวิตในวัย 88 ปี ด้วยโรคน้ำท่วมปอดและปอดทะลุเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง

     คำถามข้อที่ 2. ในพุทธันดรที่ผ่านมาลูกสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร และมีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรมคะ
 
พุทธันดรที่ผ่านมาตัวลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรสุดหล่อที่แสนดีในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม

      คำตอบ...สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ตัวลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วยเหมือนกัน เรื่องก็มีอยู่ว่า...

     ย้อนไปในพุทธันดรที่ผ่านมา...ตัวลูกได้เกิดเป็น “ กุลบุตรสุดหล่อที่แสนดี ” อยู่ในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมซึ่งอาศัยอยู่ในแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) 
 
ตัวลูกได้ไปอ่านเจอตำราทางพระพุทธศาสนาเล่มหนึ่งที่กล่าวถึงเรื่องการทำสมาธิ ซึ่งหลังจากที่ตัวลูกได้อ่านและนั่งสมาธิตามตำราเล่มดังกล่าวแล้ว
ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกโล่งใจและสบายใจเป็นอย่างมาก
 
     โดยอัธยาศัยของตัวลูกนั้น...ตัวลูกก็จะเป็นเด็กน้อยที่น่ารัก ร่าเริงเบิกบาน ขยันขันแข็ง และชอบช่วยเหลือกิจการงานของที่บ้านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด
 
     จวบจนกระทั่งเมื่อตัวลูกเติบใหญ่ขึ้นจนเข้าสู่วัยที่เล่าเรียนเขียนอ่านแล้ว ตัวลูกก็ได้ไปอ่านเจอตำราทางพระพุทธศาสนาเล่มหนึ่ง...ที่กล่าวถึงเกี่ยวกับเรื่องการทำสมาธิ ซึ่งหลังจากที่ตัวลูกได้อ่านและนั่งสมาธิตามตำราเล่มดังกล่าวแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกโล่งใจและสบายใจเป็นอย่างมาก  เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ตัวลูกชอบการนั่งสมาธินับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา!!!   

ตัวลูกมีความใฝ่ฝันอยู่ลึกๆ ภายในใจว่าสักวันหนึ่งตัวลูกจะต้องเป็นทหารของพระราชาให้ได้

     และในเวลาต่อมา...ตัวลูกก็มีโอกาสได้พบเจอและพูดคุยกับรุ่นพี่ข้างบ้านคนหนึ่งที่เรียนจบมาจากโรงเรียนเตรียมทหาร ซึ่งรุ่นพี่คนนี้ก็ได้เล่าเรื่องราวหลายๆ อย่างเกี่ยวกับพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพระจริยวัตรอันงดงาม หรือพระอัจฉริยภาพในด้านต่างๆ ของพระองค์  เป็นต้น   
 
     เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวลูกเกิดความรู้สึกประทับใจในพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) เป็นอย่างมาก  อีกทั้ง...ตัวลูกยังมีความใฝ่ฝันอยู่ลึกๆ ภายในใจด้วยว่า... “ สักวันหนึ่งตัวลูกจะต้องเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ให้ได้ ”  

เมื่อมีอายุครบเกณฑ์ตัวลูกก็ได้รีบไปสมัครเข้าเรียนอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารในทันที

     และเมื่อตัวลูกมีอายุครบเกณฑ์ที่จะไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ไม่รอช้าได้รีบทำตามความใฝ่ฝันของตัวเอง ด้วยการไปสมัครเข้าเรียนอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารในทันที
 
     และเมื่อตัวลูกได้ไปสมัครเข้าเรียนอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารแล้ว ตัวลูกก็ได้ทุ่มเทฝึกฝนทั้งภาคทฤษฏีและภาคปฏิบัติด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจเป็นอย่างมาก จนในที่สุดตัวลูกก็สามารถสอบผ่านและได้เป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) สมดังที่ตัวลูกใฝ่ฝันเอาไว้!!!...
 
ไม่ว่าภารกิจทางการทหารจะมากมายสักเพียงไหนก็ตาม แต่ตัวลูกก็ไม่เคยลืม และยังคงชอบนั่งสมาธิอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอมาโดยตลอด

     หลังจากที่ตัวลูกได้รับการบรรจุให้เป็นนายทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบดูแลความสงบเรียบร้อยอยู่ภายในตัวเมืองหลวง ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายได้เป็นอย่างดี  อีกทั้ง...ตัวลูกยังมีความรู้สึกภาคภูมิใจและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) อีกด้วย
 
     และไม่ว่าภารกิจทางการทหารจะมากมายสักเพียงไหนก็ตาม แต่ตัวลูกก็ไม่เคยลืม...และยังคงชอบนั่งสมาธิอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอมาโดยตลอด!!!...
 
ในภาวะสงครามตัวลูกได้คอยทำหน้าที่ปลอบขวัญและพูดให้กำลังใจกับชาวเมืองเพื่อไม่ให้แต่ละคนเกิดความหวาดผวาต่อภัยสงครามที่กำลังคุกรุ่นอยู่

     จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา...ก็ได้เกิดภาวะสงครามขึ้นระหว่างแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) กับแคว้นกันชนฝั่งทิศใต้ (หรือแคว้นของพระราชาผู้เกะกะเกเร)   
 
     และในช่วงภาวะสงครามนี้เอง...ตัวลูกก็ได้รับหน้าที่ให้คอยปกป้องดูแลความสงบเรียบร้อยอยู่ภายในตัวเมืองหลวง อีกทั้ง...ตัวลูกยังได้คอยทำหน้าที่ปลอบขวัญและพูดให้กำลังใจกับชาวเมือง เพื่อไม่ให้แต่ละคนเกิดความหวาดผวาต่อภัยสงครามที่กำลังคุกรุ่นอยู่ ณ ช่วงเวลานั้นอีกด้วย   
 
ตัวลูกได้ไปเจอกับแม่หญิงแสนสวยคนหนึ่งจึงได้ลองเข้าไปพูดคุยไถ่ถามและให้กำลังใจกับตัวเธอ

     และในช่วงระหว่างที่ตัวลูกกำลังตั้งใจปฏิบัติหน้าที่อยู่ในเมืองหลวงนี้เอง ตัวลูกก็ได้ไปเจอกับแม่หญิงแสนสวยคนหนึ่ง ที่แลดูน่าสงสารและกำลังหวาดกลัวต่อภัยสงครามเป็นอย่างมาก เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวลูกจึงได้ลองเข้าไปพูดคุยไถ่ถามและให้กำลังใจกับตัวเธอ
 
     และเมื่อตัวลูกได้ลองเข้าไปพูดคุยกับตัวเธอแล้ว ตัวลูกจึงได้รู้ว่า “ แท้ที่จริงแล้วตัวเธอเป็นหญิงสาวที่เดินทางมาจากต่างแคว้น เพื่อเข้ามาค้าขายอยู่ในเมืองหลวงของแคว้นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) และพอเกิดภาวะสงครามขึ้นมาเช่นนี้จึงทำให้ตัวเธอหวาดกลัวแล้วก็ไม่กล้าที่จะเดินทางกลับไปยังแคว้นของตัวเธอเอง ”
 
ตัวลูกได้คอยแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจตัวเธออยู่เป็นประจำ

     ทันทีที่ตัวลูกได้รู้ข้อมูลความเป็นจริงจากแม่หญิงแสนสวยเช่นนั้น จึงทำให้ตัวลูกยิ่งรู้สึกสงสารตัวเธอขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ อีกทั้ง...ตัวลูกยังกลัวว่าตัวเธอจะเหงาใจและไม่มีใครคอยเทคแคร์ดูแลอีกด้วย

     และด้วยความรู้สึกสงสารแม่หญิงแสนสวยนี้เอง...จึงทำให้ตัวลูกได้คอยแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจตัวเธออยู่เป็นประจำ ไม่เพียงเท่านั้น...ตัวลูกยังได้ซื้อของติดไม้ติดมือไปฝากตัวเธออยู่เสมอๆ อีกด้วย แล้วในที่สุด...ความรู้สึกสงสารก็ได้แปรเปลี่ยนจนกลายเป็นความรักความผูกพันในตัวแม่หญิงแสนสวยเป็นอย่างมาก...มากขนาดที่ตัวลูกรู้สึกอยากที่จะไปหาตัวเธออยู่ตลอดเวลาเลยทีเดียว   
 
ด้วยความรักความผูกพันจึงทำให้ตัวลูกได้พลาดแอบไปมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับตัวเธอในที่สุด

     และถึงแม้ว่าภาระหน้าที่การงานของตัวลูก ณ ช่วงเวลานั้น...จะหนักหนาสาหัสสักเพียงไหนก็ตาม  แต่ตัวลูกก็ไม่เคยลืมที่จะแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนตัวเธอเลยแม้แต่วันเดียว   ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...เพียงแค่ตัวลูกได้เห็นหน้าของเธอเท่านั้น   ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกชุ่มชื่นใจและหายเหนื่อยไปเลยในทันที   

     และด้วยความรักความผูกพันในตัวแม่หญิงแสนสวยอย่างสุดๆ นี้เอง จึงทำให้ตัวลูกได้พลาด...แล้วก็แอบไปมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับตัวเธอในที่สุด ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ให้คำมั่นสัญญากับตัวเธอเอาไว้ว่า... “ หลังเสร็จศึกสงครามระหว่างแคว้นแล้ว ตัวลูกจะไปสู่ขอตัวเธอแต่งงานอย่างเป็นทางการ ”   
 
 
แม่หญิงแสนสวยมาขอบอกเลิกกับตัวลูกโดยตัวเธอได้ให้เหตุผลว่าตัวลูกนั้นดีเกินไปและไม่เหมาะสมกับคนอย่างเธอที่ยังมีข้อบกพร่องอยู่

     ภายหลังจากที่ศึกสงครามระหว่างแคว้นได้สงบลงแล้ว ชีวิตความรักระหว่างตัวลูกกับแม่หญิงแสนสวยกลับไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวลูกวาดฝันหรือตั้งใจเอาไว้ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะแม่หญิงแสนสวยเธอเป็นฝ่ายที่มาขอบอกเลิกกับตัวลูกก่อน!!!... 
 
     โดยตัวเธอได้ให้เหตุผลว่า “ ตัวลูกนั้นดีเกินไปและไม่เหมาะสมกับคนอย่างเธอที่ยังมีข้อบกพร่องอยู่อีกเยอะ ยิ่งถ้าหากตัวลูกคบกับเธอไปนานมากเท่าไหร่  ตัวลูกก็จะยิ่งมีแต่ความทุกข์และหาความสุขไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นเราทั้งสองเลิกกันเสียตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่า ”
 
 
ตัวลูกยังรู้สึกเสียใจและช้ำใจจนแทบจะหัวใจสลาย เพราะตัวลูกได้ทุ่มเทความรักให้กับเธอไปแบบหมดทั้งหัวใจเลยทีเดียว
 
     ทันทีที่ตัวลูกได้ยินคำบอกเลิกจากแม่หญิงแสนสวยเช่นนั้น ตัวลูกก็ถึงกับอึ้งไปสักพักใหญ่ อีกทั้ง...ตัวลูกยังรู้สึกเสียใจและช้ำใจจนแทบจะหัวใจสลายอีกด้วย ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะตัวลูกได้ทุ่มเทความรักให้กับเธอไปแบบหมดทั้งหัวใจเลยทีเดียว

     แต่แล้ว!!!…กาลเวลาก็ได้ค่อยๆ ช่วยเยียวยาหัวใจของตัวลูกให้กลับมาเข้มแข็งขึ้นอีกครั้ง และหลังจากที่ตัวลูกได้ผ่านพ้นจากเรื่องราวความเจ็บปวดเพราะความรักที่ประดุจดั่งฝันร้ายไปเรียบร้อยแล้ว ตัวลูกก็ได้ยินข่าวการเสด็จออกผนวชของพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลาย
 
ตัวลูกเกิดความรู้สึกแปลกใจว่าทำไมพระราชาผู้ทรงเพียบพร้อมด้วยทุกสิ่งทุกอย่างถึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวชเช่นนี้

     ทันทีที่ตัวลูกได้ยินข่าวการเสด็จออกผนวชของพระราชาเช่นนั้น ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกแปลกใจและมีคำถามเกิดขึ้นมาในใจอย่างมากมายในทำนองที่ว่า…
 
    “ ทำไมพระราชาผู้ทรงเพียบพร้อมด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง ถึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวชเช่นนี้ แสดงว่าการบวชน่าจะมีอะไรที่ดีกว่าและประเสริฐกว่าการเป็นพระราชาอย่างแน่นอน ”  ซึ่งตัวลูกเองก็ได้เก็บคำถามและความรู้สึกสงสัยดังกล่าวนี้เอาไว้อยู่ภายในใจมาโดยตลอด
 
ในเวลาต่อมาตัวลูกได้มีโอกาสเดินทางไปฟังธรรมกับพระเถระ ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกชอบและประทับใจในธรรมะที่พระเถระได้เมตตานำมาแสดงเป็นอย่างมาก

      จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา ตัวลูกก็ได้มีโอกาสเดินทางไปฟังธรรมกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช)   

     และเมื่อตัวลูกได้ฟังธรรมกับพระเถระแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกชอบและประทับใจในธรรมะที่พระเถระได้เมตตานำมาแสดงเป็นอย่างมาก ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะเรื่องราวต่างๆ ที่พระเถระนำมาแสดง  ไม่ว่าจะเป็น.เรื่องกฎแห่งกรรม เรื่องนรกสวรรค์ หรือ...เรื่องเป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์  เป็นต้นนั้น  ล้วนแล้วแต่มีเหตุมีผล  และเป็นเรื่องราวที่ตัวลูกไม่เคยได้ยินได้ฟังที่ไหนมาก่อนเลยในชีวิต!!!...   
 
 
ยิ่งได้ปล่อยใจไปตามเสียงนำนั่งสมาธิของพระเถระใจของลูกก็ยิ่งหยุดยิ่งนิ่งจนเข้าไปถึงความสงบและความสว่างภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจแบบที่ตัวลูกไม่เคยสัมผัสมาก่อน

     และยิ่งตัวลูกได้ปล่อยใจไปตามเสียงนำนั่งสมาธิของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ด้วยแล้ว ใจของลูกก็ยิ่งหยุดยิ่งนิ่งจนเข้าไปถึงความสงบและความสว่างภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจแบบที่ตัวลูกไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยในชีวิต   

     เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกยิ่งรู้สึกประทับใจกับการเดินทางมาฟังธรรมและปฏิบัติธรรมกับพระเถระเป็นอย่างมาก    

     ภายหลังจากที่พระเถระได้นำนั่งสมาธิเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตัวลูกก็ได้มีโอกาสเข้าไปสนทนาธรรมและซักถามธรรมะกับพระอาจารย์ที่อยู่ภายในวัดของพระเถระ...โดยเฉพาะเกี่ยวกับเรื่องการนั่งสมาธิซึ่งเป็นเรื่องที่ตัวลูกชอบและสนใจมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก
 
การที่จะไปรู้ไปเห็นในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเกี่ยวกับเรื่องนรกสวรรค์หรือการระลึกชาติได้ จะต้องเข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ก่อน

     และเมื่อตัวลูกได้มีโอกาสเข้าไปสนทนาธรรมกับพระอาจารย์แล้ว จึงทำให้ตัวลูกเกิดความรู้ความเข้าใจที่เพิ่มมากขึ้นว่า...

“ การที่จะไปรู้ไปเห็นในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเกี่ยวกับเรื่องนรกสวรรค์หรือการระลึกชาติได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งอย่างจริงๆ นั้น ตัวลูกจะต้องตั้งใจนั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ก่อน เพื่อที่ตัวลูกจะได้ไปศึกษาวิชชาธรรมกาย...แล้วก็ไปรู้ไปเห็นในเรื่องราวเหล่านี้ด้วยตัวของลูกเอง ”    
 
ตัวลูกมีความปรารถนาอยากที่จะออกบวชเป็นอย่างมาก

     เมื่อตัวลูกเกิดความรู้ความเข้าใจขึ้นมาเช่นนั้นแล้ว ตัวลูกจึงมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะนั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ และนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ตัวลูกก็ได้หาเวลาเดินทางไปฟังธรรมและนั่งสมาธิที่วัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) อยู่เป็นประจำ

     และเมื่อตัวลูกได้มาฟังธรรมจากพระเถระบ่อยเข้า...บ่อยเข้า จึงทำให้ตัวลูกได้รู้ว่า “ ชีวิตที่ดีที่สุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นก็คือ...ชีวิตการบวช เพราะเป็นชีวิตที่ปลอดกังวลและปลอดจากเครื่องพันธนาการต่างๆ ของชีวิต อีกทั้ง...ยังมีเวลาให้กับการประพฤติปฏิบัติธรรมได้อย่างเต็มที่เต็มกำลังอีกด้วย ”  เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกมีความปรารถนาอยากที่จะออกบวชเป็นอย่างมาก
 
ในที่สุดด้วยผลแห่งความเพียรจึงทำให้ตัวลูกสามารถหยุดใจจนเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้

     เมื่อตัวลูกมีความปรารถนาอยากที่จะออกบวชขึ้นมาในใจเช่นนั้นตัวลูกจึงได้รีบเคลียร์ภารกิจหน้าที่การงานต่างๆ ให้เรียบร้อย และเมื่อทุกๆ อย่างเริ่มลงตัวแล้ว ตัวลูกก็ได้ตัดสินใจออกบวชแล้วก็ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่เต็มกำลัง...ด้วยความปรารถนาอยากที่จะไปศึกษาวิชชาธรรมกายกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ให้ได้!!!...

     แล้วในที่สุด...ด้วยผลแห่งความเพียรที่ประกอบอย่างถูกหลักวิชชานี้เอง จึงทำให้ตัวลูกสามารถหยุดใจจนเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้ และเมื่อตัวลูกได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้ว  ตัวลูกก็ได้มีโอกาสเข้าไปศึกษาวิชชาธรรมกายในระดับเบื้องต้นกับพระเถระสมดังที่ตัวลูกมุ่งมาดปรารถนาเอาไว้!!!...
 
เมื่อเวลาผ่านไปพระเถระก็ได้มอบหมายให้ตัวลูกออกไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลาย
 
    จวบจนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไป...พระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ก็ได้มอบหมายให้ตัวลูกออกไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลาย ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่นี้ได้อย่างดีเยี่ยม...จนถือได้ว่าเป็นกำลังสำคัญในการเผยแผ่ธรรมะของหมู่คณะเลยทีเดียว และแม้ว่างานเผยแผ่ธรรมะของหมู่คณะจะมีมากมายสักเพียงใดก็ตามแต่ตัวลูกก็ยังคงสามารถรักษาความละเอียดของธรรมะภายในเอาไว้ได้ตลอดเวลา  
 
    เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้จิตใจของตัวลูกมีความชุ่มชื่นเบิกบานกับการทำหน้าที่เป็นแสงสว่างให้กับมหาชนทั้งหลายไปจนกระทั่งหมดอายุขัย!!!... และเมื่อตัวลูกละจากโลกไปแล้ว ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสมภาคภูมิแห่งความเป็นนักรบกล้าของกองทัพธรรม
 
วิบากกรรมกาเมฯได้ช่องตามมาส่งผลจึงเป็นเหตุทำให้ตัวลูกต้องเกิดมาเป็นผู้หญิงเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้
 
      แม้ว่าตัวลูกจะตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี...แล้วก็ออกบวชไปจนกระทั่งหมดอายุขัยก็ตาม แต่ถึงกระนั้น...สิ่งที่ตัวลูกได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้  หรือการแอบไปมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับแม่หญิงแสนสวยแบบลับๆ  โดยที่คุณพ่อคุณแม่ของเธอก็ไม่ได้รับรู้รับทราบและยังไม่อนุญาตเลยนั้น  มันก็ได้ถูกเซ็ตเป็นผังสำเร็จแล้วก็กลายมาเป็นวิบากกรรม...ที่ติดตามตัวลูกนับตั้งแต่ภพชาตินั้นเป็นต้นมา
 
      จวบจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้...เมื่อวิบากกรรมกาเมฯ ดังกล่าวได้ช่องตามมาส่งผล   จึงเป็นเหตุทำให้ตัวลูกต้องเกิดมาเป็นผู้หญิงเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง   
 
พระธรรมกายได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาใหม่เพื่อสอนให้ท่านเทพธิดาใหม่นั่งสมาธิ

      สำหรับเรื่องราวของท่านเทพธิดาใหม่ (หรือคุณแม่ของลูก) ที่ได้ไปบังเกิดอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 นั้น ก็ยังมีรายละเอียดเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย


    ในเวลาต่อมา...พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาใหม่ (หรือคุณแม่ของลูก) ถึงที่วิมานของท่านอีกครั้งหนึ่ง เพื่อสอนให้ท่านเทพธิดาใหม่นั่งสมาธิ...พร้อมกับประทานโอวาทให้กับท่านในทำนองที่ว่า... “ ให้ตัวท่านตั้งใจนั่งสมาธิตามที่สอนเอาไว้ทุกๆ วันอย่าให้ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว   เพราะวิบากกรรมที่ตัวท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์...ก็ยังคงมีกำลังและจ่อรอคอยที่จะส่งผลอยู่ตลอดเวลา
 
ตัวท่านได้มาบังเกิดใหม่อยู่บนสวรรค์แห่งนี้ได้นั้นก็เป็นเพราะลูกสาวได้คอยทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตรให้กับตัวท่านเป็นอย่างดีในช่วงที่ตัวท่านกำลังจะเสียชีวิต
จึงทำให้ใจของท่านมีความผ่องใส สว่างไสว และอยู่ในบุญได้ตลอดเวลา

      แต่ที่ตัวท่านได้มาบังเกิดใหม่อยู่บนสวรรค์แห่งนี้ได้นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ…ลูกสาวของท่านได้คอยทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตรให้กับตัวท่านเป็นอย่างดีในช่วงที่ตัวท่านกำลังจะเสียชีวิต เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ใจของท่านมีความผ่องใส สว่างไสว และอยู่ในบุญได้ตลอดเวลา   และเมื่อมารวมกับผลแห่งบุญที่ลูกสาวของท่านได้อุทิศตนเข้ามารับบุญเป็นอุบาสิกาช่วยงานพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายแล้ว  จึงทำให้ท่านมาบังเกิดใหม่อยู่บนสวรรค์แห่งนี้ได้!!!...   

     ดังนั้น...ตัวท่านก็จะต้องไม่ประมาท อย่ามัวเพลิดเพลินอยู่กับทิพยสมบัติ และให้หมั่นนั่งสมาธิตามที่สอนเอาไว้ เพื่อไม่ให้วิบากกรรมเก่าได้ช่องตามส่งผล และตัวท่านเองก็จะได้อยู่บนสวรรค์แห่งนี้ไปอีกนานๆ ”
 
ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรมซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอทั้งสิ้น

     จากเรื่องราว Case Study ที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้...ก็สอนให้เราได้รู้ว่า... “ ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรมซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอทั้งสิ้น!!!  
 
    เพราะฉะนั้น...เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งยวดที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เพราะมันเกี่ยวกับตัวเราเอง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาทจะได้ปิดอบายไปสวรรค์ และมีความสุขในปัจจุบัน อีกทั้ง...ยังดับทุกข์ได้อีกด้วย (ซึ่งความรู้นี้มีสอนเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น!!!...
 
     ดังนั้น...เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี ประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น...ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นต้น ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้...ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ”

     สำหรับเรื่องราว Case Study ของ คุณแม่พยอมก็คงจะต้องจบลงพอสังเขปเพียงเท่านี้ เอวํ ก็มีด้วยประการละฉะนี้ 


กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)

บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป

"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)



พิมพ์บทความนี้



บทความอื่นๆ ในหมวด

      Case Study โรคมะเร็งลำไส้และภาวะลำไส้อุดตัน (คุณแม่ชื้น)
      Case Study โรคปอดติดเชื้อ (คุณพ่อกิตติ)
      Case Study โรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง (คุณพ่อวิศิษฎ์)
      Case Study โรคมะเร็งท่อไต (โยมแม่นุชชดา)
      ราชองครักษ์ชาตินักรบ ตอนที่ 16 (ตอนจบ)
      Case Study วิบากกรรมใดทำให้ไปเป็นสัมภะเวสี (คุณพ่อหัน)
      วิบากกรรม "คนหาปลา" ตอนจบ
      Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 2 (ตอนจบ)
      Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 1
      Case Study โรคมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ (พระจุมพล)
      Case Study โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ (โยมพ่อเกษมศักดิ์) ตอนที่ 3 (ตอนจบ)
      Case Study โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ (โยมพ่อเกษมศักดิ์) ตอนที่ 2