Mobile Versionโดย พระภาวนาวิริยคุณ (เผด็จ ทัตตชีโว)เรียบเรียงจากรายการหลวงพ่อตอบปัญหา ทาง DMCคำถาม: สมมุติ นาย ก. เป็นผู้พิพากษา ได้ตัดสินประหารชีวิตนักโทษตามกฎหมาย ผู้พิพากษา ก. จะผิดศีลในข้อปาณาติบาตหรือไม่ ?คำตอบ: สำหรับเรื่องนี้อธิบายค่อนข้างยากสักหน่อย แต่จะขอเล่ากรณีตัวอย่างให้ฟัง จะทำให้เข้าใจง่ายขึ้นสมัยหลวงพ่อวัดปากน้ำ ยังมีชีวิตอยู่ ในวัดมีพระภิกษุจำพรรษาเป็นจำนวนมากกว่า ๕๐๐ รูป ท่านก็มีกฎเกณฑ์มีระเบียบกติกาของท่าน เช่น เวลารับพระไม่เข้ามา สิ่งที่ต้องทำเป็นอันดับแรกเลยก็คือ แจกระเบียบของวัดให้พระใหม่อ่านให้พระใหม่ท่านฟังทีละข้อ ๆ จนกระทั่งจบพอจบแล้ว ท่านก็ให้พระรูปนั้นเซ็นชื่อเป็นหลักฐานเอาไว้ ว่าได้อ่านระเบียบของวัดแล้ว เข้าใจแล้ว จากนั้นหลวงพ่อวัดปากน้ำฯ ก็เก็บใบระเบียบที่เซ็นชื่อเอาไว้ แล้วก็หยิบใบระเบียบอีกใบหนึ่ง ซึ่งมีข้อความเหมือนกันส่งให้ไปติดไว้ในห้องครั้น วันใดวันหนึ่ง พระภิกษุรูปนี้ไปทำความผิดเข้า หลวงพ่อวัดปากน้ำ ก็จะเรียกประชุมพระทั้งวัด เสร็จแล้วเรียกให้พระภิกษุที่ทำความผิดนั้นแหละอ่านระเบียบ หรือกฎของวัดใหม่อีกครั้งเป็นข้อ ๆ ยกตัวอย่างสมมุติว่ากฎข้อที่ ๑ ห้ามฉันข้าวเย็น ถ้าฉันข้าวเย็นต้องถูกไล่ออกจากวัดกฎข้อที่ ๒ ห้ามพระภิกษุเข้าไปในเขตแม่ชี รูปใดเข้าไปในเขตแม่ชีโดยไม่ได้รับอนุญาต ให้ไล่ออกจากวัดกฎข้อที่ ๓ เมื่อถึงเวลาฟังพระปาติโมกข์ ถ้ารูปใดขาดโดยไม่มีเหตุจำเป็น เช่น ไม่ได้ป่วยไข้ ให้ไล่ออกไปจากวัด หรือรูปใดไม่มาสวดมนต์ทำวัตรเช้าทำวัตรเย็นให้ไล่ออกจากวัดเมื่อพระภิกษุรูปนั้นอ่านกฎของวัดไปทีละข้อ ๆ ในที่สุดจะถึงข้อที่ท่านทำผิด เช่น สมมุติว่าทำผิดฐานที่ไม่มาสวดมนต์ทำวัตรเช้าโดยไม่มีเหตุจำเป็นอยู่เป็นประจำ พอถึงข้อนี้หลวงพ่อวัดปากน้ำฯ จะให้หยุด แล้วถามว่า “ท่านได้ทำความผิดในข้อนี้หรือเปล่า” ถ้าเขาทำเขาก็ต้องรับ “ผมทำผิดครับ” เออ..แล้วกฎมันบอกว่าไงนะ?“ถ้าทำผิดกฎบอกว่าให้ไล่ออกจากวัดครับ”“ถ้าอย่างนั้นขนของออกไปเดี๋ยวนี้ นี่พ่อไม่ได้ไล่ท่านนะ กฎวินัยมันไล่ เพราะฉะนั้นขนของออกไปเดี๋ยวนี้เลย จะมาโกรธพ่อไม่ได้ เพราะท่านเซ็นเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าถ้าผิดอย่างนี้จะต้องออกจากวัด ท่านได้ไล่ตัวเองตามกฎที่มีอยู่ หลวงพ่อไม่ได้ไล่นะ”ถ้าผู้พิพากษาตัดสินประหารชีวิตไม่มีใจโกรธ เกลียด แกล้งอะไรปนไปด้วยก็ไม่ผิดคราวนี้ เราก็มาดูปัญหาที่ถามว่าผู้พิพากษาตัดสินประหาร ชีวิตผิดศีลข้อปาณาติบาตหรือไม่ ก็ดูว่ากฎนั้นได้ตั้งกันไว้เป็นหลักเป็นเกณฑ์ในสังคมแน่นอนหรือเปล่า ถ้าแน่นอนเป็นอย่างนั้นแล้ว กติกาลงโทษว่าอย่างไร ถ้าพยายามจะลดหย่อนผ่อนปรนลงมาแล้วก็ยังแก้ไขอะไรไม่ได้ จำเป็นต้องตัดสินไปตามกติกาบ้านเมือง โดยไม่มีใจที่จะแถมโกรธ แถมเกลียด แถมแกล้งอะไรลงไปเลย ก็บอกว่าผู้พิพากษาไม่ผิด แต่ว่าคนที่แบกเวรนี้เอาไว้ คือคนที่ตรากฎหมายนี้ คนนั้นแหละที่จะแบกเอาไว้มากคนที่ตรากฎหมายต้องแบกรับบาปเอาไว้มากที่สุดเพราะฉะนั้น การตรากฎหมายแต่ละข้อ ขอให้คิดให้มาก ไม่อย่างนั้นคนที่ตรากฎนั่นแหละที่ต้องแบกบาป รับบาปเอาไว้ ผู้พิพากษาไม่ได้แบกอะไรหนักหนา ยกเว้นผู้พิพากษาที่แกล้งเขา หรือไม่ได้แกล้ง ตัดสินไปตามเนื้อหานั้น แต่มีใจยินดีให้มันตายไปเสียเถอะ อนุโมทนาบาปก็ได้นะ
http://goo.gl/9SL2l
พิมพ์บทความนี้
