ผลการปฏิบัติธรรม ธรรมทายาทนานาชาติ

 

        คนที่หนึ่ง...สวัสดีครับ เพื่อนนักสร้างบารมีทั่วโลกทุกท่าน ผมชื่อ วิลเลี่ยม โกลด์ เดินมาจากประเทศสิงคโปร์ อายุ 48-ปี เมื่อ 26-ปีที่แล้ว ผมได้มีโอกาสมาทำงานที่เมืองไทย ทำให้ผมสามารถพูดภาษาไทยได้ ตอนนั้นผมยังไม่เข้าใจพระพุทธศาสนา จนกระทั่งเมื่อ 6-ปีที่แล้วได้มาร่วมงานวันวิสาขบูชา ได้ฟังเสียงพระสวดมนต์ จึงเกิดความประทับใจจนน้ำตาไหล หลังจากนั้นจึงหันมาศึกษาธรรมะทำให้ชีวิตของผมมีความสุขเพิ่มขึ้น

 

        การมาเมืองไทยครั้งนี้เป็นการมาอย่างมีคุณค่า ได้มีเพื่อนๆชาวสิงคโปร์มาบวชด้วยกันทั้งหมด 10-ท่าน และผมได้ชักชวนเพื่อนๆที่ผมรู้จักให้มาบวชด้วยกัน 5-ท่านครับ ในวันที่มีพิธีตัดปอยผมวันนั้น จิตใจของผมมีความสุขมากๆ ไม่สามารถบรรยายความในใจให้ออกมาเป็นคำพูดได้ ขณะพระอาจารย์กำลังปลงผมให้นั้น จู่ๆน้ำตาผมก็ไหลออกมา เพราะผมสามารถตัดใจลืมเรื่องราวในอดีตที่ไม่สบายใจได้ แล้วเริ่มต้นเรียนรู้สิ่งใหม่จากการอบรมธรรมทายาทที่ข้างนอกไม่มีสอนวิชาชีวิต

 

 

 

       เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ ขณะที่รับประทานอาหารเช้า เพล ยืน เดิน ทำกิจกรรมต่างๆทุกอิริยาบถ ผมสามารถนึกถึงองค์พระได้อย่างชัดเจนที่กลางท้อง เมื่อเวลานั่งสมาธิในรอบ ผมไม่ได้นึกอะไร เพียงแค่ทำใจนิ่งๆสบายๆ แล้วก็มีแสงสว่างปรากฏออกมา เริ่มต้นคล้ายแสงของดวงจันทร์สว่างๆ แล้วก็สว่างเพิ่มขึ้นคล้ายแสงของดวงอาทิตย์สว่างมากที่กลางท้อง ตอนนี้ใจผมนิ่งมาก รู้สึกสบาย มีความสุขมากครับ

 

        ท้ายที่สุดนี้ ผมก็มีความหวังอย่างยิ่งว่า...ปีหน้าอยากจะมาบวชอยู่ยาวๆ ได้เรียนรู้พระธรรมและจะได้ช่วยงานหลวงพ่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปทั่วโลก ขอบคุณครับ

 

 

        คนที่สอง...ผมชื่อ เฉินกัง มาจากประเทศจีน ผมเรียนจบปริญญาโท ด้านปรัชญาขงจื้อ เมื่อปีที่แล้วได้มาอบรมธรรมทายาทนานาชาติ และช่วยงานแปลพระไตรปิฎกกับโครงการแลกเปลี่ยนของสถาบันธรรมชัย ผมอยากมาบวชอีกและตั้งใจมาปฏิบัติธรรมให้พบความสุขของชีวิต ผมสนใจศึกษาพระพุทธศาสนา เพราะคิดว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมาก พระปัญญาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสามารถนำพาสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากกิเลส มีชีวิตที่บริสุทธิ์และมีความสุข ทำให้ผมปรารถนาต้องการเป็นลูกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคนหนึ่ง

 

        เมื่อวานนี้ ผมได้มีโอกาสไปกราบหลวงพ่อทัตตชีโว ท่านได้ให้โอวาทเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย และช่วงนั้นเองที่คุณครูไม่เล็กกำลังอธิบาย ผมเอาใจจรดไว้ที่ศูนย์กลางกาย ใจของผมก็ค่อยๆเข้าสู่ความสงบ แล้วพบตัวเองนั่งสมาธิอยู่ที่กลางท้อง ความรู้สึกแบบนี้เป็นการพักผ่อนอย่างดี ผมรู้สึกดีมาก ในขณะที่ใจผมนิ่ง ผมเห็นดวงแก้วอยู่ที่กลางท้อง ใจผมสงบมีความสุขมาก หลังจากเลิกนั่งแล้ว ขณะที่เดินหรือเข้าแถว รู้สึกใจสบาย เหมือนกับว่ามีน้ำพุผุดออกมาจากกลางกายอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสายครับ

 

 

        คนที่สาม...ผมชื่อ ล่าย จง หลง เป็นชาวไต้หวันครับ ผมเคยทำงานเป็นพนักงานดับเพลิง ผมได้เห็นทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ล้วนมีแต่คนเจ็บคนตาย รับรู้ได้ถึงความทุกข์ของชีวิตมนุษย์ ทำให้ผมแสวงหาวิธีการพ้นทุกข์ เมื่อผมทราบข่าวสว่าง การบวชธรรมทายาทนานาชาติ วัดพระธรรมกาย จากเว็บไซต์ ผมรู้ว่านี่เป็นบุญกุศลใหญ่ จึงได้ปลีกตัวหาเวลาและโอกาสมาบวชเพื่อตอบแทนพระคุณพ่อแม่ครับ

 

        เมื่อผมมาอบรมอยู่ที่นี่ รู้สึกว่าร่างกายและจิตใจไม่มีความเครียดเลย มีแต่ความปีติสุข โดยเฉพาะช่วงเวลาแห่งการหลับตาทำสมาธิ เมื่อผมนึกถึงดวงแก้วที่ศูนย์กลางกาย ผ่านไประยะหนึ่ง รู้สึกมีแสงสว่างปรากฏขึ้นมา รู้สึกร่างกายเบาสบายเหมือนลอยได้กลมกลืนไปกับบรรยากาศความสว่างมากขึ้นเรื่อยๆ บางครั้งเห็นองค์พระจำนวนมากในอากาศ

 

 

        คนที่สี่...ผมชื่อ แบราเค็ต อัลเลมาโย่ อายุ 30-ปี มาจากประเทศเอธิโอเปีย ผมมีความสนใจด้านศาสนา ปรัชญา หลักเหตุและผลครับ ผมได้มาเมืองไทยครั้งแรกกับโครงการ Peace-revolution_เมื่อวันมาฆบูชาปีนี้ ผมรู้สึกประทับใจมาก หลังจากกลับไปแล้ว ผมได้ไปรวมเพื่อนๆมานั่งสมาธิด้วยกัน เมื่อได้ทราบข่าวการบวชจากพระอาจารย์ ผมก็ตัดสินใจลองมาใช้ชีวิตการบวชเป็นพระภิกษุสัก 1-2 ปี

 

 

        ในวันที่มีพิธีตัดปอยผม ผมรู้สึกว่าเป็นพิธีที่มหัศจรรย์มาก ทำให้น้ำตาของผมไหลออกมาเลย ผมรู้สึกดีใจที่ได้ละเลิกนิสัยไม่ดีเก่าๆ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เป็นความปรารถนาจากส่วนลึกของหัวใจผมที่อยากค้นหาความหมายของชีวิต และอยากได้รับความสุขความสงบและปัญญาเพิ่มขึ้นครับ เมื่อมาเข้าอบรมแล้ว การใช้ชีวิตเป็นเรื่องค่อนข้างหิน เพราะว่านี่คือสิ่งใหม่สำหรับผม ไม่ใช่กิจวัตรประจำวันของผม เช่น ตื่นนอนตั้งแต่เช้าตรู่...ตีสี่ครึ่ง ร่วมกิจกรรมตลอดวัน ปฏิบัติธรรม รับบุญ ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งใหม่ แต่ผมยินดีที่จะปรับตัวเอง สิ่งที่สำคัญ คือ ทำให้ผมมีวินัยในชีวิต และรู้จักการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผู้อื่น

 

        เมื่อผมนั่งสมาธิ เป็นประสบการณ์ที่สว่างมาก มีความรู้สึกว่าร่างกายอบอุ่น นั่งแล้วมีความเพลิดเพลินกับแสงสว่าง สว่างมากแบบมองเห็นชัดเจน และความสว่างนี้ก็ไม่ได้บดบังไม่ให้เห็นอะไร ผมอยู่ตรงจุดกึ่งกลางของความสว่าง จากนั้นก็นึกว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่พอนั่งไปก็ยังเห็นอยู่ ทำให้มีความรู้สึกผ่อนคลายทั้งตัว มีความสุขมากครับ

 

 

        คนที่ห้า...ผมชื่อ เฮมันตะ ชินเด้ ชาวอินเดีย ทราบข่าวโครงการจากการแนะนำของเพื่อนชื่อคุณเอดวิน (ศูนย์ปฏิบัติธรรมดูไบ)_เป็นความปรารถนาอันแรงกล้าของผมที่อยากจะบวชเป็นพระ แต่ผมไม่เคยมีโอกาสและคราวนี้ผมได้พบโอกาสนี้ที่วัดพระธรรมกาย ผมจึงตั้งใจเดินทางมาจากอินเดียเพื่อการบวชเป็นพระ ผมตั้งใจจะฝึกฝนตนเองให้เป็นพระที่ดี ตั้งใจศึกษาพระธรรมคำสั่งสอน เพื่อที่จะได้ไปเผยแผ่ที่บ้านเกิดประเทศอินเดียของผมครับ

 

 

        วันนี้รอบเช้านั่งสมาธิไม่ดีเท่าไหร่ แต่ช่วงกลางวันและช่วงบ่ายนั่งดีมากๆ เนื่องจากว่าช่วงบนของร่างกายผ่อนคลายมากเป็นพิเศษ เหมือนหายไปเลย ในขณะที่นั่งปฏิบัติธรรมมีความรู้สึกว่าหายไปทั้งร่างกาย ทำให้ใจนิ่งได้อย่างน้อย 80-เปอร์เซ็นต์ หยุดนิ่งไปที่องค์พระ เป็นองค์เดียวกับที่อยู่ในหนังสือสวดมนต์ และบางครั้งเปลี่ยนเป็นพระพุทธเจ้า ตอนนี้ไม่ต้องใช้ความพยายามในการทำให้ใจหยุดไปในศูนย์กลางกายแล้ว ใช้แต่ความเบาสบาย

 

 

        คนที่หก...ผม...โพธิราชา นี่คือชื่อของผม ผมศรัทธาพระพุทธศาสนามาหลายปีแล้ว เริ่มจากที่บ้านเกิดของผม เมืองลูบุมบาชี สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ในปี ค.ศ.1967_ตั้งแต่นั้นผมพยายามที่จะเผยแผ่พระพุทธศาสนาในบางแคว้นของคองโก วันนี้ผมมาที่นี่ก็เพื่อมาบวชพระ เพื่อไปทำหน้าที่เป็นผู้เผยแผ่คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ได้มากที่สุดในแผ่นดินคองโก นี่ละคือเป้าหมายของการมาที่นี่

 

 

 

        ผมอยากจะกราบหลวงพ่อธัมมชโยด้วย เพราะนี่เป็นอีกหนึ่งโครงการของหลวงพ่อ และพวกเรามีความหวังในการที่จะนำคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปเผยแผ่ให้ทั่วทุกแคว้นในคองโก นี่คือเหตุผลของการมาถึงเมืองไทยครับ