บวช 5 วันไม่ได้อะไร ถ้าจะให้สะใจบวชให้ได้อะไร ต้องบวช 1 พรรษา

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ

 

        กระผม...พระอนุรักษ์ ปุญฺญวโร อายุ 33 ปี บวชในโครงการแสนแรก 49 วัน ปัจจุบันเป็นพระอาจารย์อบรม ณ สำนักสงฆ์โคกดอนแก้ว จังหวัดบึงกาฬครับ (เป็นจังหวัดที่ 77 แยกมาจาก จังหวัดหนองคาย) หลวงพ่อครับ กระผมเป็นคนมีวิสัยทัศน์ตั้งแต่ยังเยาว์วัย เพราะคิดเสมอว่า “ถ้าเราโตขึ้นจะบวชให้แม่” และคิดว่า “ถ้าจะบวชทั้งที ต้องบวชให้ได้อย่างน้อย 1 พรรษา” เพราะกระผมไม่นิยมการบวชแบบ 5 วัน 7 วันเป็นอย่างมาก เพราะเห็นหนุ่มๆแถวบ้านบวชกัน เมื่อสึกออกมาแล้ว ต่างบ่นกันว่า “ไม่ได้อะไร” อีกทั้งยังกลับมาทำตัวไม่ดีเหมือนเดิม

 

 

 

        แต่พอกระผมโตขึ้น ได้มาหางานทำที่กรุงเทพฯ ตั้งแต่ทำงานโรงงาน, ขายประกัน, เป็นเซลล์ขายสมาชิกบัตรเครดิต จนมีรายได้เดือนละ 2-3 หมื่นบาท แต่พอได้เงินมา กระผมก็เชื่อคำโฆษณาที่เขาบอกว่า “ความสุขที่คุณดื่มได้” ดังนั้น กระผมจึงใช้เงินไปกับการดื่มเหล้า เข้าคาราโอเกะ ร้องเพลงประดุจตัวเองเป็นซูเปอร์สตาร์ เข้าผับโน้น บาร์นี้ เกือบทุกวัน เที่ยวจนไม่มีเงินเก็บเลยครับ จนตอนหลังเศรษฐกิจตกต่ำ ทำให้กระผมหาเงินได้ไม่คล่องเหมือนเดิม กระทั่งเกิดภาวะชักหน้าไม่ถึงหลัง ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าห้อง ต้องโทรศัพท์ไปหาโยมแม่ ขอให้ท่านส่งเงินค่ารถทัวร์มาให้ เพราะตั้งใจว่าจะกลับบ้านนอกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ โดยไปช่วยโยมแม่ทำไร่มะเขือเทศ

 

        แต่ที่ไหนได้ครับ พอกระผมกลับมาอยู่บ้าน กระผมก็เป็นประเภทมือไม่พายแต่เอาหัวราน้ำ คือ เมาหัวราน้ำ เอาแต่ตั้งวงเหล้าเมากับเพื่อนครับ จนได้ฉายาประจำอำเภอว่า “ไอ้ขี้เมา” หรือ “เมาไม่กลับ” คือ เมาที่ไหนก็นอนมันที่นั่น ไม่ยอมกลับบ้าน ซึ่งก็จริงๆครับ พอกระผมเมาได้ที่ก็ล้มตัวลงนอนทันที และพอตื่นขึ้นมาก็มีสุนัขมานอนข้างๆอีกหนึ่งตัว เลยงงครับว่า “ที่นี่...ที่ไหน ทำไมถึงได้มานอนกลางถนนกับสุนัขแบบนี้” แต่พอระยะหลังๆกระผมก็ไม่ค่อยงงครับ เพราะเมาหนักจนนอนกับสุนัขเกือบทุกคืน จนกลายเป็นบุคคลผู้มีชื่อเสียที่สุดในหมู่บ้าน

 

 

        จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะดื่มเหล้าอยู่กับเพื่อน พระครูสุขุมเขมคุณ เจ้าคณะตำบลโนนสมบูรณ์ ได้เดินเข้ามาถามว่า “มีใครจะบวชไหม” จากนั้นท่านได้อธิบายอะไรมากมาย กระผมก็ไม่ได้ตั้งใจฟังหรอกครับ แต่พอท่านพูดว่าบวชฟรีเท่านั้นแหละครับ กระผมรู้สึกมันโดนใจกระผมสุดๆ เพราะกระผมอยากบวชให้โยมแม่อยู่แล้ว แต่ยังไม่มีเงิน ซึ่งพอฟังประโยคนี้จบ กระผมก็รีบทิ้งขวดเหล้าแล้วไปบอกโยมแม่ทันทีว่าจะบวช และที่สำคัญ กระผมอยากจะสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้กับตัวเอง เนื่องจากเป็นคนมีชื่อเสียมานาน อีกทั้งไม่ชอบที่คนทั้งหมู่บ้านมองกระผมว่าเป็น “ไอ้ขี้เมา” จากนั้นกระผมก็กรอกใบสมัครทิ้งไว้กับผู้นำบุญ แล้วก็ลืมไปเลยครับ จนกระทั่งวันเข้าโครงการ อยู่ๆผู้นำบุญก็มาหากระผมกลางวงเหล้า แล้วช่วยกันฉุดกระชากกระผมขึ้นรถ โดยบอกกระผมว่า “ขึ้นรถๆ เขาจะบวชกันแล้ว เขารอคุณอยู่คนเดียว” ตอนนั้น กระผมก็งงๆครับ แต่ก็พรวดพราดขึ้นรถไปกับเขาทันทีโดยไม่มีอะไรติดตัวไปแม้แต่ชิ้นเดียว พอไปถึงเขาก็จับกระผมเปลี่ยนชุดขาว ปลงผมให้เสร็จสรรพ กลายเป็นนาคในชั่วพริบตา แบบไม่ทันตั้งตัวเลยครับ จากนั้นเขาก็พากระผมเข้าพิธีปวารณาเลิกบุหรี่ กระผมจึงต้องหักดิบตัดใจตั้งแต่วันนั้น

 

 

        การบวชทำให้กระผมเจอในสิ่งที่ไม่คาดคิดมากมาย เพราะไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ธรรมะจะเป็นสิ่งที่สนุกและน่าติดตามถึงเพียงนี้ แต่ละวันกระผมเฝ้าแต่รอคอยหน้าดีเอ็มซี เพื่อดูว่าวันนี้หลวงพ่อจะเล่าเรื่องอะไร โดยเฉพาะเรื่องการสร้างบารมีของพระศรีอริยเมตไตรย์ เรื่องพระพุทธเจ้า เรื่องกรณีศึกษากฎแห่งกรรม (Case Study) ปรโลกนิวส์ และการล้วงลึกมหานรกขุม 5 ที่หลวงพ่อพาทัวร์ จนกระผมเกิดอาการตื่นเต้นแบบไม่รู้จบ ซึ่งกระผมว่าสนุกกว่าหนังบู๊ หนังตลก หรือซีรี่ย์เกาหลี เสียอีกครับ และที่สำคัญสิ่งที่เข้ามาพลิกชีวิตของกระผม คือ “การนั่งสมาธิ” ครับ

 

        แรกๆกระผมก็เมื่อยสุดขีด แต่พอรู้หลักว่าต้องปรับร่างกายให้สบายที่สุดก่อน กระผมก็จะนึกว่าเรานั่งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ พอใจสบาย ก็นึกถึงดวงแก้วที่กลางท้อง และพอมองดวงแก้วไปเพลินๆ ดวงแก้วก็ขยายใหญ่เหมือนดวงจันทร์ จากนั้นก็ค่อยๆขยายออกไปเป็นวง พอมองไปตรงกลางก็กลายเป็นองค์พระ กระผมเกิดความปีติจนไม่อยากจะเลิกนั่งเลยครับ และพอจบโครงการแล้วก็ยังไม่อยากจะสึกอีกด้วย เพราะรู้สึกว่าธรรมะมีอะไรให้น่าศึกษาค้นคว้าอีกมาก เพราะกระผมเพิ่งรู้ไปแค่นิดเดียวเท่านั้น และที่สำคัญ กระผมก็มีจิตสำนึกรักบ้านเกิด คือ อยากจะไปเป็นพระอาจารย์ที่ทำหน้าที่เป็นแสงสว่างให้กับจังหวัดบึงกาฬบ้านเกิดของตัวเอง เนื่องจากก่อนนั้น กระผมเป็นไอ้ขี้เมาที่ทำให้ที่นี่มืดมานาน

 

        ตอนนี้ กระผมทำหน้าที่เป็นพระพี่เลี้ยง และชวนคนบวชด้วยความปีติเบิกบานอย่างสุดๆ จนศูนย์อบรมนี้ได้ชายแมนแมนมาสมัครบวชเกือบ 30 คนแล้วครับ ซึ่งพระครูสุขุมเขมคุณ เจ้าคณะตำบลโนนสมบูรณ์ ท่านปีติมาก ท่านสร้างศาลาใหม่เพื่อเป็นสถานที่ให้ชายแมนแมนมาอบรมด้วยครับ และที่ปลื้มที่สุด คือ กระผมสามารถชวนโยมแม่มาบวชอุบาสิกาแก้วได้ทุกรุ่นเลยครับ

 

พระอนุรักษ์ ปุญฺญวโร