Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ.2554เยาวชนพีซเรฟโวลูชั่น ตอนที่ 4ผลการปฏิบัติธรรม เยาวชนพีซเรฟโวลูชั่นเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาคาโรลิน่า ชูลโคฟสก้า (Karolina Szulkowska)คาโรลิน่า ชูลโคฟสก้า (Karolina Szulkowska)ข้อมูลเบื้องต้น- มาจากประเทศสหรัฐอเมริกา-สัญชาติโปแลนด์- อายุ 30 ปี- ไม่มีศาสนา- จบการศึกษาระดับปริญญาโทบันทึกผลการปฏิบัติธรรมที่น่าสนใจ วันที่ 10 - ดิฉันปล่อยวางความคิดต่างๆ และรวมใจไว้ที่ศูนย์กลางกายเหนือสะดือ แล้วความสงบก็เข้ามาเยือนเมื่อความคิดต่างๆค่อยๆหายไป เหลือเพียงตัวดิฉันตามลำพังกับความว่าง เหมือนดิฉันถูกล็อกไว้กับความสงบ สันติ ความนิ่ง และเมื่อดิฉันค่อยๆลืมตาขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างดูสงบเงียบ สมาธิ(Meditation)ทำให้ดิฉันพบกับความนิ่งของใจได้ตลอดทั้งวัน ทำให้บรรยากาศวันนี้เปี่ยมไปด้วยความสุขุมยิ่งนัก วันที่ 17 - วันนี้ดิฉันภาวนาว่า “สบาย” ความแตกต่างระหว่างการเปล่งเสียงภาวนาออกมากับนึกให้มีเสียงภายในใจ คือ เมื่อเราเปล่งเสียงออกไป เสียงนั้นก็ออกจากตัวเราและหายไปในที่สุด แต่หากว่าเรานึกให้มีเสียงอยู่ในใจ คำว่า “สบาย” นั้นก็เหมือนจะเข้าไปแทรกซึมทั่วทั้งร่างกายของเรา ทำให้ความรู้สึกลึกๆของเราเป็นอย่างนั้นไปด้วย เช้านี้ความง่วงเล็กน้อยทำให้ดิฉันไม่ต้องฟุ้งเรื่องอื่นๆ เมื่อหลับตาลงดิฉันก็ค่อยๆปรับใจไว้ในระดับที่สมดุล แม้จะมีคำถามบางอย่างเข้ามาในหัว แต่ดิฉันก็จะภาวนาต่อไปได้ ความรู้สึกที่เกิดขึ้น คือ ดิฉันสัมผัสได้ถึงความผ่อนคลายอย่างยิ่ง ความนิ่งอย่างที่สุด สันติสุขเกิดขึ้นภายในใจพร้อมกับการหายไปของร่างกาย ราวกับว่าได้อยู่ในสภาวะของการจำศีล วันที่ 30 - ดิฉันนั่งลงและยืดตัวตรง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทุกสิ่งช่างง่ายดายและเหมือนดิฉันเฝ้ารอเวลานี้มานาน ดิฉันก็พบว่ามัน...ง่ายขึ้นๆทุกๆวันที่ดิฉันฝึกนั่งสมาธิ วันใดที่ดิฉันไม่ได้นั่งสมาธิ จะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป และต้องการที่จะกลับมาเชื่อมต่อกับศูนย์กลางกายอยู่ตลอดเวลา สิ่งที่ได้รับจากโครงการฯ ดิฉันรู้สึกมีสติในการพูดและการกระทำมากขึ้น มีความสุขุมรอบคอบกว่าที่เคย และมีความสุขกว่าที่เป็น โครงการนี้ช่วยให้ดิฉันค้นพบอีกแง่หนึ่งของตัวเอง ดิฉันได้ใช้สันติสุขภายในที่เกิดขึ้นแผ่ขยายออกไปเชื่อมความสัมพันธ์อันดีกับผู้คนรอบข้าง ทวน ฮง โด (Thuan Hong Do) 
ทวน ฮง โด (Thuan Hong Do)ข้อมูลเบื้องต้น- มาจากประเทศเวียดนาม- อายุ 25 ปี- ศาสนาพุทธ- จบการศึกษาระดับปริญญาตรี อาชีพครูบันทึกผลการปฏิบัติธรรมที่น่าสนใจ วันที่ 4 - วันนี้ดิฉันนั่งสมาธิ 40 นาที เมื่อใจของดิฉันอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ดิฉันรู้สึกดีมากๆ เป็นความรู้สึกที่ดีที่สุดเท่าที่เคยรู้สึกมาในชีวิต วันที่ 5 - วันนี้ดิฉันผ่อนคลายได้ดี พอตอนที่ใจกำลังจะฟุ้งไปคิดเรื่องอื่น ดิฉันจะบอกตัวเองในใจว่า “หยุดคิดโน่นคิดนี่ได้แล้ว กลับไปที่ตรงกลางกายและตั้งสมาธิเดี๋ยวนี้นะ” ดิฉันต้องทำแบบนี้ตั้งหลายครั้ง แต่ดิฉันก็ไม่หงุดหงิด แล้วดิฉันก็ปล่อยให้ใจว่างเปล่า ทำให้รู้สึกมีความสุขดีมาก ปรกติดิฉันจะทำสมาธิตอนที่ดิฉันมีความทุกข์หรือเครียด แต่วันนี้ดิฉันลองทำสมาธิในตอนที่อารมณ์ดีๆดูบ้าง วันที่10 - เมื่อใจของดิฉันปล่อยวางทุกอย่าง ใจจะนิ่งที่ศูนย์กลางกายได้ ดิฉันจินตนาการให้โลกทั้งใบมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย ความผ่อนคลายก็เกิดขึ้นตั้งแต่หัวจรดเท้า วันที่ 17 - วันนี้ดิฉันใช้คำภาวนา “สัมมาอะระหัง” ข้อแตกต่างระหว่างการได้ยินเสียงจากภายนอกด้วยหูกับการภาวนาภายในใจ คือ เสียงข้างนอกเมื่อเข้ามาในหู มันจะหายไป ส่วนเสียงที่อยู่ในใจ มันจะยังคงอยู่ตรงนั้น วันที่ 31 - ดิฉันยืดเส้นยืดสายก่อนนั่งสมาธิเล็กน้อย ปรับเสื้อผ้าให้หลวมสบาย เมื่อพร้อมแล้วก็สูดลมหายใจลึกๆ นึกว่ากระแสลมหายใจค่อยๆไหลเข้าร่างกายตามส่วนต่างๆ และเข้าสู่ใจถึงศูนย์กลางกาย ทุกสิ่งค่อยเป็นค่อยไป ดิฉันค่อยๆหยุดความคิดอื่นๆได้ สิ่งที่ได้รับจากโครงการฯ โครงการนี้สอนให้ดิฉันฟังเสียงของตัวเองมากขึ้น มองเห็นตัวเองและเข้าใจตัวเองชัดเจนมากขึ้น ดิฉันสังเกตความคิดทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นมาในใจของดิฉัน ทั้งคำพูดและนิสัย ดิฉันจะค่อยๆปรับปรุงข้อบกพร่องของตัวเองไปเรื่อยๆ ลัมร็อต ซียุม อเบเบ (Lamrot Seyoum Abebe) 
ลัมร็อต ซียุม อเบเบ (Lamrot Seyoum Abebe)ข้อมูลเบื้องต้น- มาจากประเทศเอธิโอเปีย- อายุ 26 ปี- ศาสนาคริสต์- จบการศึกษาระดับปริญญาตรี อาชีพนักข่าวสถานีโทรทัศน์ของรัฐ (Ethiopia Radio and Television Agency)บันทึกผลการปฏิบัติธรรมที่น่าสนใจ วันที่ 4 - วันนี้เหมือนกับผมตัวเบาอย่างไร้น้ำหนัก รู้สึกสบายราวกับเอาเรื่องราวต่างๆทั้งหลายออกจากหัวสมองหมดเลย วันที่ 5 – วันนี้ผมนั่งนาน 1ชั่วโมง 20 นาที รู้สึกดีกว่าเมื่อวาน เบาสบาย ผมคิดว่าผมประคองใจให้นิ่งๆได้ราวๆ 10 นาที ก่อนที่จะเริ่มฟุ้งอีกครั้ง แต่ผมเริ่มจับหลักในการกลับสู่สภาพนิ่งได้แล้ว ทำให้เวลาที่ผมรวบรวมสมาธิไม่ได้ ผมจะเริ่มเฉยๆกับมัน เพราะผมรู้ว่าเดี๋ยวก็กลับมานิ่งได้ใหม่เอง วันที่ 11 - วันนี้ผมนั่ง 1ชั่งโมง 10นาที รู้สึกเหมือนกับผมไร้ตัวตน ปล่อยให้ใจลอยเข้าไปในศูนย์กลางกาย รู้สึกเหมือนได้เกิดใหม่ วันที่ 17 - วันนี้ผมลองใช้คำภาวนา ผมได้ยินเสียงของตัวเองดังออกมาจากศูนย์กลางกาย คำภาวนาดังก้องอยู่ในกลางท้อง ผมสังเกตว่าก่อนที่ผมจะนั่งสมาธิ ตัวของผมยังหนักๆอยู่ แต่ผมก็ทำตามหลักการด้วยการผ่อนคลาย ทำให้ผมตัวเบาได้เร็วมาก วันที่ 19 - นี่ก็เป็นอีกวันที่ผมนั่งนานกว่าหนึ่งชั่วโมง ผมพยายามประคองใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย แต่เดี๋ยวนี้ผมไม่ต้องใช้ความพยายามอะไร ใจก็เจอศูนย์กลางกายได้ง่ายมากขึ้น เมื่อก่อนตอนที่ผมจะหาศูนย์กลางกาย ผมก็จะควานหาและพยายามกดให้ใจติดที่ศูนย์กลางกาย แต่พอยิ่งพยายามกดใจ มันก็เหมือนยิ่งยาก วันนี้ผมรู้สึกว่าผมเป็นคนที่เปี่ยมล้นไปด้วยความรู้สึกดีๆ เปี่ยมด้วยความรัก ผมคิดว่าศูนย์กลางกายเป็นที่พิเศษที่ทำให้เรามีพลังในการทำทุกสิ่งทุกอย่างได้ วันที่ 20 - พอผมอยู่กับศูนย์กลางกาย ผมก็จะไม่มีความรู้สึกถึงทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเลย เหมือนอย่างกับว่าผมอยู่บนดวงจันทร์ เหมือนกับตัวผมเป็นบอลลูน มันง่ายมากๆ วันนี้ผมมีความสุขจริงๆ ยิ้มได้ตลอด ผมว่าศูนย์กลางกายเป็นที่ที่สุดยอดจริงๆ วันที่ 30 - วันนี้ผมเป็นราวกับโรงงานของพลังงานเชิงบวก ผมทำสมาธิและผ่อนคลายทุกสิ่งทุกอย่าง ผมเอาใจไว้ที่ศูนย์กลางกายอย่างง่ายดาย ไร้อุปสรรคใดๆ ถึงจะมีความตื่นเต้นหรืออารมณ์อื่นๆเล็กน้อย แต่ผมก็ปล่อยวางทุกสิ่งแล้วอารมณ์เหล่านั้นก็หายไปเอง พอออกจากสมาธิผมรู้สึกมีความสุขเหลือหลาย ผมมีพลังใจมากมายในการปรับปรุงพัฒนาตัวเองให้เป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยมกว่านี้ เพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัว สังคม และโลกใบนี้ สิ่งที่ได้รับจากโครงการฯ ผมคิดว่าถ้าคนเราสามารถควบคุมจิตใจของตัวเราเองได้ดี เราก็จะสามารถควบคุมความประพฤติภายนอกได้ง่ายไปด้วย ผมรักษาศีลห้าได้อย่างไม่ยากเย็นอะไร ยิ่งฝึกสมาธิมากขึ้นเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งพบว่าสามารถทำใจรับได้กับทุกสิ่งทุกอย่างได้มากขึ้นเท่านั้น **************************บทความที่เกี่ยวข้องกับเยาวชนพิซเรฟโวลูชั่น ตอนที่ 4
http://goo.gl/jmtIR
พิมพ์บทความนี้
