Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ.2554พบแล้วศูนย์กลางกาย แหล่งความสุขที่ไร้เทียมทาน
พลิกชีวิตพระธรรมทายาท (รุ่นเข้าพรรษา) ด้วยบุญบวชตอน พบแล้วศูนย์กลางกาย แหล่งความสุขที่ไร้เทียมทานเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงกระผม พระณรงค์ อตฺถวุฑฺโฒ อายุ 44 ปี ปัจจุบันเป็นพระธรรมทายาทอยู่ ณ ศูนย์อบรมวัดกก เขตจอมทอง กรุงเทพมหานคร ขอรายงานตัวครับ กระผมขอกราบเรียนให้หลวงพ่อทราบว่า สมัยก่อนกระผมก็เคยเป็นพระครับ แต่ว่าเป็นพระเอกลิเกนะครับ ไม่ใช่พระอย่างที่กระผมเป็นอยู่ในปัจจุบันนี้หรอกนะครับ ชีวิตของกระผมก่อนมาบวช เรียกได้ว่าคลุกคลีอยู่ในวงการศิลปินนักร้องมาโดยตลอดตั้งแต่กระผมยังเป็นหนุ่มๆเลยครับ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นพี่เบิร์ด ธงไชย, พี่โดม ปกรณ์ ลัม หรือแม้กระทั่งพี่กี้ อริสมันต์ ก็ล้วนแล้วแต่เป็นศิลปินที่กระผมชื่นชอบเป็นพิเศษทั้งนั้นเลยครับ แต่ถ้าจะถามถึงแนวถนัดของกระผมจริงๆแล้วล่ะก็ กระผมถนัดร้องเพลงลูกทุ่งและร้องลิเกเสียมากกว่าครับ พระณรงค์ อตฺถวุฑฺโฒหลวงพ่อครับ กระผมไม่อยากจะบอกเลยครับว่า กระผมมีแววศิลปินเดี่ยวมาตั้งแต่เด็กๆเลยล่ะครับ ตอนนั้นไม่ว่าจะมีจัดประกวดร้องเพลงที่ไหน กระผมก็มักจะไปกวาดรางวัลที่หนึ่งมาได้ทุกครั้งเลยครับ ฉะนั้นพอโตขึ้น หลังจากที่กระผมเรียนจบชั้นม.3แล้ว เพื่อนจึงได้ชวนกระผมเข้าวงการเพลงทันที โดยกระผมเริ่มไต่เต้าด้วยการเข้าไปสมัครเป็นหางเครื่องตามวงดนตรีก่อนครับ แล้วจากนั้นก็ไปเป็นนักเต้น ซึ่งเขาให้อยู่ในคณะคาบาเร่ต์ กระผมเล่นเป็นตัวตลกบ้าง ร้องลิปซิงค์บ้าง และจากนั้นกระผมก็ออกมาสมัครเป็นนักร้องสมัครเล่นอยู่วงดนตรีลูกทุ่ง โดยได้ออกเดินสายทัวร์คอนเสิร์ตไปกับวงของพุ่มพวง ดวงจันทร์, สุนารี ราชสีมา และยุ้ยญาติเยอะ ด้วยครับแต่มาระยะหลังๆ กระผมก็รู้สึกเริ่มเซ็งกับชีวิตที่ต้องเดินสายไปจังหวัดโน้นจังหวัดนี้ ชนิดไม่มีหยุดหย่อน ประกอบกับตอนนั้นแฟนสาวของกระผม เธอเริ่มตีจากกระผมไปมีแฟนใหม่แบบที่กระผมไม่รู้เนื้อรู้ตัวมาก่อนเลยครับ กระผมปวดร้าวใจเหลือเกินที่ได้ทราบว่า คนที่เธอหนีไปด้วยกันเป็นชาวต่างชาติครับ ซึ่งกระผมก็เพิ่งจะกระจ่างเดี๋ยวนั้นครับว่า ตลอดเวลาที่เราคบกันมา เธออยากจะไปต่างประเทศ แต่กระผมกลับพาเธอไปได้แค่ต่างจังหวัดครับ และที่เจ็บลึกไปกว่านั้น คือ เธอทิ้งลูกแดงๆไว้ให้กระผมเลี้ยงด้วยครับ ในตอนนั้นลูกก็ยังไม่หย่านมเลย จิตใจของกระผมช่วงนั้นย่ำแย่มากๆครับ กระผมจึงตัดสินใจลาออกจากวงดนตรีมาหางานทำใกล้ๆบ้าน เพื่อจะได้มีเวลาเลี้ยงลูกครับ และงานที่ดูจะเข้าท่าเข้าทีสำหรับกระผมในตอนนั้น คือ การเล่นลิเกครับ ใครจ้างกระผมไปเล่นตามงานวัด งานบวช หรืองานไหนๆ กระผมก็ไปหมดไม่เกี่ยง เพราะต้องหาเงินเลี้ยงลูกครับ ช่วงนั้นแม้ชีวิตของกระผมจะดูเหมือนว่าอยู่ได้สบายลงตัวแล้ว แต่จิตใจของกระผมนั้นยังไม่ได้รู้สึกดีขึ้นจากการโดนแฟนทิ้งเลยครับ กระผมทุกข์ใจถึงขนาดต้องหาธรรมะเป็นที่พึ่ง โดยกระผมได้แสวงหา ฟังรายการธรรมะตามคลื่นวิทยุต่างๆครับ ซึ่งตอนนั้นมีอยู่คลื่นหนึ่ง เขาสอนให้ภาวนา “พุทโธ” กระผมจึงลองทำตามดูแบบงูๆปลาๆ และได้ฝึกมาเรื่อยๆครับ จนกระทั่งลูกของกระผมอายุได้ 20ปี โตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว กระผมจึงสบโอกาสทองในการขอลาลูกมาบวชครับ กล่าวคือ มีอยู่วันหนึ่ง กระผมได้ไปเดินซื้อของแถวๆวงเวียนใหญ่ครับ แล้วได้เหลือบไปเห็นแผ่นป้ายปิดประกาศเชิญชวนบวชพระ รุ่นบวชแสนเข้าพรรษาแบบไม่เสียค่าใช้จ่ายเข้าครับ ตอนนั้นกระผมสนใจมาก รีบกดโทรศัพท์ไปสอบถามรายละเอียดตามเบอร์ที่เขาติดประกาศไว้ กระผมจำได้แม่นเลยครับว่า คนรับสายชื่อ “ป้านนท์” เป็นผู้นำบุญครับ ป้านนท์ให้คำแนะนำเกี่ยวกับโครงการบวชจนกระผมเข้าใจแจ่มแจ้งดีทุกอย่าง กระผมจึงตกลงใจว่า “จะบวช” 
พระณรงค์ อตฺถวุฑฺโฒ กับภาพวาดจากประสบการณ์ภายในหลวงพ่อครับ พอได้มาบวชแล้ว กระผมรู้สึกปลื้มใจมากๆครับ เพราะกระผมได้พบแต่สิ่งที่ดีๆคนดีๆ ไม่ว่าจะเป็นพระอาจารย์หรือแม้กระทั่งระบบระเบียบวินัยต่างๆก็จัดได้ดีมาก กระผมขอยืนยันครับว่า “โครงการบวชพระโครงการนี้เป็นโครงการที่ดีมากๆ” ทุกวันนี้กระผมมีความสุขมีความสบายใจมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้กระผมมีกรรมฐานหล่อเลี้ยงจิตใจ ทำให้กระผมรู้สึกชุ่มชื่นใจมากๆและตลอดเวลาเลยครับ กระผมชอบนั่งสมาธิตามแบบของหลวงพ่อมากๆครับ เป็นวิธีที่ง่ายและสบายๆดีครับ โดยทุกครั้งที่กระผมนั่งสมาธิ กระผมจะระวังไม่ให้นิวรณ์ต่างๆมากระทบใจของกระผมครับ แล้วจากนั้นกระผมก็จะนึกเอาดวงแก้วมาวางไว้ที่ศูนย์กลางกาย และเฝ้าดูดวงแก้วไปเรื่อยๆด้วยใจละเอียดอ่อนครับ และพอลมหายใจของกระผมละเอียดมากเข้าๆ ดวงแก้วในท้องของกระผมก็จะเริ่มสว่างขึ้นที่ศูนย์กลางกายครับ สีของดวงแก้วของกระผม มีสีเหมือนพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญเลยครับ กล่าวคือ เหมือนดวงจันทร์ใสสว่างบนท้องฟ้าเวลาไม่มีเมฆครับ เวลาที่กระผมมองดวงแก้ว กระผมจะมีความอิ่มเอิบใจชุ่มชื่นใจมาก และรู้สึกได้ถึงความนิ่งสงบสงัดแต่ไม่เหงาครับหลวงพ่อครับ ถ้ากระผมไม่ติดอะไร กระผมขอบวชเป็นพระลูกชายของหลวงพ่อต่อไปอีกเรื่อยๆแบบชาติต่อชาตินะครับ กระผมรู้สึกดีใจและปลาบปลื้มใจที่ชีวิตนี้กระผมได้มีโอกาสพบกับหลวงพ่อครับ กระผมขอกราบขอบพระคุณในความเมตตากรุณาของหลวงพ่อ ที่ได้จัดโครงการที่ดีเยี่ยมเช่นนี้ให้กับคนไทยทั้งประเทศและทั่วโลกครับ หลวงพ่อทำให้กระผมรู้สึกว่า กระผมเป็นคนที่โชคดีที่สุดคนหนึ่งในโลกครับ กราบคารวะด้วยความเคารพอย่างสูงพระณรงค์ อตฺถวุฑฺโฒอ่านรายละเอียด...ไฮไลท์พิธีบรรพชา โครงการบวชพระแสนรูป ครั้งที่ 4
http://goo.gl/kzmFx
พิมพ์บทความนี้
