Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ.2554จากมนุษย์เงินเดือน สู่มหาเศรษฐีร้อยล้านพลิกชีวิตด้วยบุญกฐินตอน จากมนุษย์เงินเดือน สู่มหาเศรษฐีร้อยล้านเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะลูกชื่อ วรรณพร ส่วนสามีชื่อ มนู ไตรเนตร มีลูกสาวชื่อ น้องมิ้ม และ น้องหม่อน ปัจจุบันเป็นเจ้าของธุรกิจ ห้างหุ้นส่วนจำกัด วี.เอ็ม.ที.เอ็นจิเนียริ่ง และ บริษัท วี.เอ็ม.ที.อินดัสทรี้ จำกัด ซึ่งเป็นธุรกิจผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ที่มียอดการผลิตที่มาแรง และเป็นที่น่าจับตามองมากที่สุดในขณะนี้ค่ะ ในอดีตลูกและสามีก็เป็นแค่มนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆ แต่อาศัยที่ว่าสามีเป็นคนมีวิสัยทัศน์ที่พยายามสร้างฐานะโดยทำธุรกิจส่วนตัว แต่สุดท้ายก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า 2-3 ครั้ง จนมีหนี้สินเป็นล้านๆ ทำให้ธนาคารจะมายึดบ้าน ลูกจึงต้องยอมขายบ้านทิ้งเพื่อปลดหนี้ และไปเช่าแฟลตอยู่ ในตอนนั้นลูกรู้สึกเข็ดเหลือเกิน และไม่คิดจะทำธุรกิจใดๆอีกแล้ว กัลฯวรรณพร-กัลฯมนู ไตรเนตรแต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกกับเราอีกครั้ง เพราะอยู่ๆลูกค้าเก่าที่เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่มาอ้อนวอนขอร้องสามีให้ช่วยผลิตชิ้นส่วนรถบรรทุกให้อีกครั้ง และด้วยความเกรงใจ จึงเป็นเหตุให้เราจำเป็นต้องหวนคืนสู่วงการ ทำธุรกิจใหม่อีกรอบ แต่การหันกลับเข้าสู่วงการทำธุรกิจในครั้งนี้ ลูกได้เติมบุญให้ครอบครัว โดยทำบุญเสาค้ำฟ้าไปหนึ่งเอส หลังจากทำบุญแล้วลูกค้าก็พากันมาจ้างเราผลิตชิ้นส่วนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนต้องหันมาเปิดโรงงานเองในปี พ.ศ.2539 เพราะจากเดิมเราไปจ้างเขาผลิตให้ค่ะต่อมาในปี พ.ศ.2540 เกิดวิกฤติไอเอ็มเอฟ (IMF) ธุรกิจของลูกล้มอีกรอบ คราวนี้หนักและสาหัสกว่าเก่า จนไม่รู้จะทำอย่างไร จึงพากันมากราบหลวงพ่อ ซึ่งหลวงพ่อก็ให้กำลังใจ ให้พร และสอนให้พวกเราอยู่ในบุญ พวกเราก็ทำตามทุกอย่าง และที่สำคัญที่สุด เมื่อถึงงานบุญทอดกฐินประจำปีทีไร แม้ธุรกิจของเราจะแย่หนักสักแค่ไหน เราก็จะทุ่มทำบุญกฐินอย่างสุดกำลังทุกปี และผลบุญได้ทำให้ธุรกิจของเราค่อยๆฟื้นตัวขึ้นตามลำดับ จนกระทั่งปี พ.ศ.2544 เป็นปีที่เราคิดว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องเป็นประธานกองกฐินหนึ่งเอ็มสักครั้งหนึ่งในชีวิต เพราะเราเชื่อว่า “บุญจากการเป็นประธานกองกฐินเป็นบุญที่มาก ในระดับที่สามารถจะรองรับสภาวะผู้นำได้ กล่าวคือ ถ้าเราคิดจะเป็นเจ้าของโรงงาน เจ้าของกิจการ หรือเป็นประธานบริษัท เราต้องมีบุญในระดับประธาน ซึ่งบุญนั้น คือ การเป็นประธานกองกฐิน และที่สำคัญเราอยากจะทำบุญนี้บูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ” 
กัลฯวรรณพร-กัลฯมนู ไตรเนตร(ห้างหุ้นส่วนจำกัด วี.เอ็ม.ที.เอ็นจิเนียริ่ง, บริษัท วี.เอ็ม.ที.อินดัสทรี้ จำกัด)แต่การทำบุญหนึ่งเอ็มไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แม้เราจะปลดหนี้แล้วก็ตาม แต่เป็นช่วงที่เพิ่งฟื้นตัว กล่าวคือ ไม่มีเงินนอนนิ่งๆถึงหนึ่งเอ็ม มีแต่เงินหมุนในธุรกิจ แต่เราก็คิดว่า “เป็นไงเป็นกัน จะเอาเงินก้อนนี้ชิงทำบุญก่อน” เนื่องจากเรากลัวว่าเกิดธุรกิจของเราล้มขึ้นมาอีก เราจะไม่มีเงินทำบุญ จะหมดโอกาสเป็นประธานกองในชาตินี้ เพราะชีวิตของเราเจอภาวะธุรกิจล้มมาหลายครั้งแล้ว และเราก็คิดต่ออีกว่า “แม้ทำบุญครั้งนี้ เราจะหมดตัว ก็รับได้ อีกทั้งเราจะไม่เสียใจ ไม่เสียดายด้วย เพราะเป็นการตัดสินใจของเราเอง” ซึ่งสถานภาพของเราในตอนนั้น หากบุญไม่ถึงก็ไปต่อไม่ได้ แล้วเราก็จะหวนกลับเข้าสู่ภาวะอับจนอีก ในที่สุดเราก็ตัดสินใจเอาเงินหนึ่งเอ็มแรกของชีวิตถวายเป็นประธานกองกฐินทันทีค่ะหลังจากเราทำบุญไปแล้ว ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญขึ้นในธุรกิจ กล่าวคือ สามีไปเจออดีตเจ้านายเก่าในงานศพของเพื่อน ซึ่งพอคุยกันไปคุยกันมา เจ้านายเก่าก็คิดจะช่วยเหลือเรา จึงสั่งให้ผู้จัดการทุกโรงงานที่เขามีการติดต่อกันอยู่ ปล่อยงานทำชิ้นส่วนมอเตอร์ไซค์ให้เราหมด ซึ่งเรางงมาก เพราะนับจากวันนั้น ยอดสั่งซื้อก็เข้ามาอย่างกับพายุ มียอดการสั่งพุ่งไปถึงยี่สิบเจ็ดล้านบาทต่อเดือน จนต้องทำงานกันทั้งวันทั้งคืน ทำให้รายได้ของเราถีบตัวสูงขึ้นจากเดิมหลายเท่าตัว และนับจากนั้นงานเข้ามามากจนเราไม่อยากจะเชื่อ เรามีกำไรทยอยคืนหนี้เบิกเงินเกินบัญชี (OD) กับธนาคารได้เร็วมาก ซึ่งถ้านับเวลาหลังจากทำบุญกฐินหนึ่งเอ็มแรกผ่านไปเพียง 2 ปีเท่านั้น เราสามารถขยายโรงงานเพิ่มขึ้นเป็นแห่งที่สองในปี พ.ศ.2546 มีคนงานเพิ่มเป็น 40 คน มีเงินซื้อบ้านหลังใหม่ที่ใหญ่และสวยกว่าเดิม มีเงินไปซื้อที่ดินสะสมเอาไว้มากมาย อีกทั้งยังมีเงินทำบุญเป็นประธานกองกฐินในระดับเอ็มได้ทุกปีอย่างต่อเนื่อง แม้ในช่วงเศรษฐกิจตกต่ำในปี พ.ศ.2553 บุญก็ส่งผลแบบทันใจ กล่าวคือ มีงานเข้ามามากจนเราต้องขยายโรงงานเป็นแห่งที่สาม ตอนปลายปีก็ขยายโรงงานเป็นแห่งที่สี่ และสามารถซื้อโรงงานแห่งที่ห้าเพื่อให้เขาเช่าได้อีกด้วย รวมแล้วตอนนี้มีเรามีคนงานเกือบ 100 คน 
ครอบครัวไตรเนตร ครอบครัวนักสร้างบารมีจนกระทั่งถึงงานบุญทอดกฐินปี พ.ศ.2553 ครั้งล่าสุดที่ผ่านมา ซึ่งเป็นปีที่เราไม่มีเงินนอนนิ่งๆอะไรมากมาย เพราะอยู่ในช่วงขยายโรงงานถึง 2 แห่ง ต้องสั่งเครื่องจักรเข้ามามาก แต่เราก็ทำบุญกฐินกันอย่างสุดกำลังที่สิบเอ็ดเอ็มค่ะ หลังจากทำบุญแล้ว ก็เกิดโกลาหลยกใหญ่ ทั้งๆที่เพิ่งขยายโรงงานแท้ๆ แต่โรงงานของเราก็ทุบสถิติ กลายเป็นโรงงานที่มีการทำงานล่วงเวลา (OT) มากที่สุดโรงงานหนึ่งในละแวกนั้น เพราะงานเข้ามามากจนทำไม่ทัน ทุกวันนี้ต้องไปจ้างโรงงานอื่นให้ช่วยค่ะจากเรื่องราวของลูก จึงสรุปได้ว่า การก้าวขึ้นมาเป็นเจ้าของกิจการต้องมีบุญถึง ซึ่งเมื่อก่อน ในช่วงที่เรายังไม่ตัดสินใจเป็นประธานกฐิน กิจการของเราล้มแล้วล้มอีก แต่ปัจจุบันเรามีมากกว่าที่เราคาดหวัง คือ มีถึงโรงงาน 5 แห่ง จนเราเองก็ไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะ สุดท้ายนี้ อย่าลืมมาร่วมงานสัมมนาในวันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ.2554 (วันธรรมชัย) กันให้มากๆนะคะ กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงกัลฯวรรณพร ไตรเนตรอ่านรายละเอียด...
http://goo.gl/mq36w
พิมพ์บทความนี้
