Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ.2554พระพี่เลี้ยง ดวงตะวันของโลกและจักรวาล
พลิกชีวิตด้วยบุญบวชตอน พระพี่เลี้ยง ดวงตะวันของโลกและจักรวาลเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงกระผม พระแสงศร ธีรนนฺโท อายุ 25 ปี ปัจจุบันรับบุญเป็นพระพี่เลี้ยงด้วยหัวใจที่ชื่นบาน อยู่ที่ศูนย์อบรมวัดดงเกตุ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม หลวงพ่อครับ...กระผมมาจากอีกฟากของฝั่งโขงครับ เกิดและโตบนดินแดนที่เต็มไปด้วยธรรมชาติและรอยยิ้มใสๆ...สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) บ้านเดิมของกระผมอยู่ที่นครจำปาสักซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของประเทศลาว ตั้งแต่จำความได้ กระผมเห็นพ่อกับแม่มีชีวิตที่ลำบาก ทำงานหนักมาตลอด แล้วกระผมก็ต้องช่วยท่านทำไร่ทำนา หาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตั้งแต่เด็กๆ พออายุ 19 ปีก็เดินทางข้ามฝั่งโขงมาทำงานที่จังหวัดชลบุรี แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกกับกระผม กล่าวคือ กระผมโดนโกงค่าแรงบ่อยๆและถูกเอารัดเอาเปรียบอยู่เรื่อยๆเลยครับ จึงต้องย้ายที่ทำงานเป็นว่าเล่น ตั้งแต่ทำงานก่อสร้าง, รับจ้างขนผักในตลาด, เป็นลูกจ้างร้านขายไก่ทอด, เป็นลูกจ้างร้านทำขนมไทย และจบลงที่ร้านขายข้าวมันไก่ครับ พระแสงศร ธีรนนฺโทกระผมทำงานทั้งหนักและเหนื่อย แต่ก็บ่ยั่น เพราะอยากได้เงินเยอะๆส่งไปให้พ่อกับแม่ที่ประเทศลาว และถ้ามีวันหยุด กระผมก็จะไปทำบุญกวาดลานวัด, นั่งสมาธิ(Meditation)ที่วัดใกล้บ้านครับ แล้วบุญก็บันดาลให้กระผมได้พบกับน้องที่เป็นคนลาว เขาชวนให้กระผมมาวัดพระธรรมกาย ตอนมาวัดครั้งแรกกระผมตื่นเต้นมาก เกิดมาก็เพิ่งจะเคยมาวัดที่ใหญ่โตขนาดนี้ มาแล้วก็อยากมาอีก แต่เจ้าของร้านข้าวมันไก่ไม่อนุญาตให้มาทุกอาทิตย์ ตอนนั้นไม่รู้จะทำอย่างไร อยากมาวัดมาก จึงตัดสินใจลาออก แล้วไปรับจ้างทำงานที่ร้านขายน้ำแข็งของอาจารย์ดวงเดือน ทองอำภา ซึ่งเป็นผู้นำบุญของวัดพระธรรมกาย อาจารย์ดวงเดือนมีเมตตามาก อนุญาตให้กระผมมาวัด กระผมจึงได้มาเป็นอาสาสมัครที่กองรักษาบรรยากาศ ช่วยงานวัดทุกวันเสาร์-อาทิตย์เลยครับ กระผมขอกราบเรียนหลวงพ่อว่า “กระผมรักพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ หลวงพ่อ และคุณยายอาจารย์...หลายๆครับ”กระผมได้บวชในรุ่นเจ็ดพันตำบล แล้วกลับมาบวชอีกครั้งในโครงการหนึ่งแสนรูป รุ่นสามฤดู (ปี พ.ศ.2554) ได้อยู่เป็นพระพี่เลี้ยง ช่วยงานหลวงพ่อมาจนถึงปัจจุบันนี้ครับ สิ่งที่เป็นแรงใจทำให้กระผมบวชได้ทุกวันอย่างเบิกบาน คือ การได้นั่งสมาธิ เวลานั่งสมาธิกระผมจะหายใจเข้าลึกๆให้เต็มปอด ภาวนา “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อยๆ ไม่คิดอะไร แล้วก็จะเห็นแสงสว่างเข้ามาที่ตาเป็นประจำเลยครับ จนผ่านการอบรมไปได้ระยะหนึ่ง กระผมได้มานั่งสมาธิกับหลวงพ่อที่สภาธรรมกายสากล ตอนนั้นใจนิ่งมาก หูไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ในท้องเบาสบาย ตัวก็ไม่รู้หายไปไหน มันโล่งไปหมดเหลือแต่ลูกตาครับ กระผมรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก 
พระแสงศร ธีรนนฺโทสักพักก็เห็นองค์พระอยู่ด้านบน แล้วท่านก็หล่นลงมาในท้องของกระผมทีละองค์ๆ องค์พระใสเหมือนละอองน้ำ สว่างมากๆ ท่านตกลงมา ขยายใหญ่แล้วหายไป แล้วก็หล่นลงมาอีก เหมือนฝนที่ตกไม่หยุดครับ พอลืมตาแล้วองค์พระก็ยังอยู่ ไม่ว่าจะลุก จะเดิน หรือทำหน้าที่พระพี่เลี้ยง จะรู้สึกว่ามีองค์พระซ้อนเป็นชั้นๆตลอดเวลาเลยครับ ปัจจุบันองค์พระของกระผมก็สมบูรณ์มาก สวยงามมาก มีผิวกายที่เนียนโปร่งใสเหมือนอากาศ เวลามององค์พระกระผมจะมีอารมณ์ดี อมยิ้ม มีความสุขที่สุด กระผมรู้แล้วครับว่า “ความอิ่มใจแบบไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว มันเป็นแบบนี้เอง”
ภาพวาดประสบการณ์ภายในของพระแสงศร ธีรนนฺโทเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ.2554 ที่ผ่านมา โยมพ่อโยมแม่ของกระผมเดินทางมาจากประเทศลาวเพื่อมาร่วมงานบุญที่วัดพระธรรมกาย โดยโยมแม่บุญธรรมช่วยออกค่าใช้จ่ายในการเดินทางให้ครับ พอเจอหน้ากันเท่านั้น โยมแม่ก็ร้องไห้ใหญ่เลย เหมือนกับว่าสี่ปีที่ไม่ได้เจอกัน วันนี้เป็นวันที่ท่านดีใจปลื้มใจที่สุดที่กระผมได้บวชครับ กระผมดีใจมากที่ท่านทั้งสองได้มากราบมหาธรรมกายเจดีย์ กระผมก็บอกกับท่านว่า “ก่อนมาบวช พระลูกชายเก็บเงิน อดเปรี้ยว อดหวาน ประหยัดอยู่เป็นปีๆ เพื่อเอาเงินมาทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว 3 องค์ แล้วพระประจำตัวของโยมพ่อโยมแม่ก็อยู่ในมหาธรรมกายเจดีย์แล้ว” ท่านก็ยิ้มหน้าบานเลยครับ ก่อนที่ท่านจะเดินทางกลับ โยมแม่พูดกับกระผมว่า “อยากให้พระบวชต่อ บ่ อยากให้พระสึกเลย”หลังจากนั้นกระผมก็โทรศัพท์เอาบุญไปฝากโยมแม่บ่อยๆ สอนให้ท่านนั่งสมาธิ ภาวนา “สัมมาอะระหัง” ท่านก็ทำทุกอย่าง ตอนนี้ท่านภาวนา “สัมมาอะระหัง” คล่องแล้วนะครับ แถมยังดูดีเอ็มซี (DMC) ทุกวันอีกด้วย แล้วท่านก็ย้ำกับกระผมว่า ท่านมีลูกตั้ง 11 คน มีกระผมคนเดียวที่บวชให้ เป็นสิ่งที่ทำให้ท่านมีความสุขมาก แล้วท่านยังฝากปัจจัยของท่าน รวมกับปัจจัยที่ท่านไปบอกบุญมา รวมได้ 800 บาท ให้กระผมเอามาทำบุญกฐินกับหลวงพ่อด้วยครับ แม้ตอนนี้กระผมจะไม่ได้ทำงานหาเงินส่งไปให้ท่าน แต่กระผมก็ภูมิใจมากที่ทำให้ท่านมีธรรมะเป็นที่พึ่ง สอนให้ท่านแก้ไขปัญหาชีวิตด้วยบุญ กระผมเชื่อมั่นว่าบุญที่ท่านทำ จะติดตามท่านไปทุกชาติ ท่านจะได้ไม่ต้องลำบากเหมือนอย่างในชาตินี้อีกแล้วครับ กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงครับ ถ้าไม่มีหลวงพ่อ กระผมก็คงไม่มีวันที่ดีอย่างนี้ เวลาได้ฟังคำสอนของหลวงพ่อ ได้เห็นรอยยิ้มของหลวงพ่อ กระผมจะรู้สึกชื่นใจ มีพลังใจอย่างมากมาย กระผมจะตั้งใจทำหน้าที่พระพี่เลี้ยงให้ดีที่สุด จะอยู่ในวินัยของสงฆ์อย่างเคร่งครัด จะไม่ทำให้หลวงพ่อและญาติโยมผิดหวัง และจะไม่ทิ้งผ้าเหลือง จะอยู่ช่วยหลวงพ่อกอบกู้พระพุทธศาสนา แบบชาติต่อชาติให้ดีที่สุดครับ กราบคารวะด้วยความเคารพอย่างสูงพระแสงศร ธีรนนฺโทบทความที่เกี่ยวข้องกับพระพี่เลี้ยง ดวงตะวันของโลกและจักรวาล
http://goo.gl/vI0tJ
พิมพ์บทความนี้
