Mobile Version
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผม สามเณรธรรมทายาท พุทธินันท์ โพธิ์งาม หรือสามเณรสมิท (Smith) อายุ 52 ปี ผมมีโยมพ่อเป็นชาวอังกฤษ มีโยมแม่เป็นลูกครึ่งไทย-โปรตุเกสครับ ถึงผมจะเป็นลูกครึ่ง แต่ผมเกิดมาเพื่อพระพุทธศาสนาและมีโยมแม่ที่รักในพระพุทธศาสนามากครับ ผมเรียนจบด้านกฎหมายเป็นทนายที่สามารถว่าความได้ทั่วราชอาณาจักร และเคยเป็นที่ปรึกษาด้านกฎหมายของบริษัทน้ำมันในต่างประเทศ ผมทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนเลข 6 หลักมา-กว่า 30 ปี แต่ตอนนี้ เออร์ลี่-รีไทร์ ออกมาทำธุรกิจส่วนตัว และทำกิจการร้านอาหารอยู่ที่ประเทศอังกฤษครับ ถ้าเห็นหน้าผมนักเรียนอนุบาลฯ คงไม่เชื่อ ว่าผมจะพูดและเขียนภาษาไทยได้คล่องครับ
สามเณรธรรมทายาท พุทธินันท์ โพธิ์งาม
จากเมืองผู้ดี...สู่การเป็นพระแท้ในพระพุทธศาสนา
ย้อนไปเมื่อปี พ.ศ. 2538 ตอนนั้นโยมแม่บินมาเมืองไทย ผมเลยได้ขับรถพาท่านไปเที่ยวแถวๆ รังสิตครับ ขับไปขับมา ขึ้นสะพานผิด เลยหลงทาง มาโผล่อีกทีเจอกำแพงยาวมาก ที่แรกผมนึกว่าสนามบินครับ แต่พอเห็นรูปแม่ชี (คุณยายอาจารย์ฯ) โอ้คุณพระช่วย ที่นี่เป็นวัดชื่อวัดพระธรรมกาย ในช่วงที่โยมแม่ยังอยู่เมืองไทย ผมจะต้องพาท่านมาวัดนี้ และเข้าไปนั่งสมาธิ(Meditation)ในห้องปัญญาด้วยครับ โยมแม่ของผมท่านชอบวัดนี้มาก เพราะร่มรื่น สะอาด เรียบร้อย แต่หลังจากที่โยมแม่กลับอังกฤษไปแล้ว ผมเองก็ยุ่งกับงาน ต้องบินไปมาระหว่างกรุงเทพฯ-ลอนดอน จึงไม่มีโอกาสมาวัดพระธรรมกายอีกเลยครับ
อยู่มาวันหนึ่ง ไม่รู้มีอะไรมาดลใจครับ ผมเกิดอยากจะตัดผมขึ้นมา แล้วทั้งๆ ที่แถวดอนเมืองบ้านผม มีร้านตัดผมเยอะแยะมาก แต่ผมอยากไปตัดผมที่ห้วยขวางครับ พอตัดผมเสร็จ กำลังจะเดินไปขึ้นรถ ก็บังเอิญไปเจอบูธชวนบวช หนึ่งในทีมงานเข้ามาคุยและบอกว่ามีโครงการบวชฟรีหลวงพ่อครับ ผมไม่ได้หยุดตรงคำว่าบวชฟรีนะครับ แต่ผมหยุดเพราะคำต่อไป เค้าบอกว่าเป็นโครงการบวชฟรีของวัดพระธรรมกาย คำว่าวัดพระธรรมกาย ทำให้ใจผมวาบสว่างเข้ามาในอก เพราะวัดพระธรรมกายเป็นวัดในดวงใจของผมกับโยมแม่ ผมเลยขอโบชัวร์ไปหนึ่งแผ่น แต่ยังไม่ทันจะถึงบ้านผมก็อ่านโบชัวร์จบแล้วครับ และคิดหวั่นใจขึ้นมา กลัวโครงการจะเต็มซะก่อน เลยต้องภาวนาพุทโธ ธัมโม สังโฆ ขอให้ผมเคลียร์ภารกิจต่างๆ ได้ทันเวลา ซึ่งกว่าทุกอย่างจะลงตัวก็วันสุดท้ายพอดีครับ
หลวงพ่อครับ ความประทับใจของผมดำเนินขึ้นอย่างต่อเนื่อง นับตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้พบกับคณะที่ชวนบวช มี คุณปิยวรรณ คุณขนิษฐา และอาจารย์ตุ๊ก ทั้ง 3 ท่านดูแลผมดีมาก ถือว่าเป็นผู้นำโชคอันยิ่งใหญ่มาให้ผมครับ เพราะเมื่อผมตัดสินใจบวช บุญใหญ่ก็ร่วงใส่ผมอย่างจัง ทีแรกผมได้ไปจ่อคิวขอเป็นซับพลายเอ้อ จัดการเรื่องอาหารให้กับนักกีฬาโอลิมปิก (ลอนดอนเกมส์) แต่ผมช้าไปก้าวเดียวจึงไม่ทัน แต่หลังจากที่ผมบวช ก็มีร้านอาหารเจ้าหนึ่งทำผิดกฎ ร้านของผมก็เลยได้สิทธิ์นั้นแทนครับ จึงเป็นทางมาของรายได้มหาศาลทีเดียว แล้วพอก้าวมาถึงวัดพระธรรมกาย ได้พบพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยง ที่ทั้งสอนดี ดูแลดี มีความเอาใจใส่ในทุกๆ อย่าง ก็ยิ่งทำให้ผมปลื้ม ในวันขอขมา ผมเซอร์ไพรซ์มาก เพราะโยมแม่แม้จะป่วยจนต้องนั่งรถเข็น แต่ท่านก็บินจากอังกฤษมาร่วมงาน และผมก็เพิ่งรู้ความในใจของท่านว่า เมื่อปี พ.ศ. 2538 ท่านได้อธิษฐานเอาไว้ ขอให้ลูกชายคนเดียวของท่านคนนี้ ได้บวชเป็นพระภิกษุของวัดพระธรรมกาย ผมดีใจและภาคภูมิใจมาก ที่ได้ทำความปรารถนาของท่านให้เป็นจริง พอถึงวันบรรพชาเป็นอะไรที่อัศจรรย์มาก ทุกพิธีกรรมเหมือนมีมนต์ขลังที่ตราตรึง ซึ่งผมไม่ลืมที่จะนึกถึงหน้าโยมพ่อ-โยมแม่ตามที่หลวงพ่อบอก เพราะถ้าไม่มีโยมพ่อ-โยมแม่ ก็จะไม่มีสามเณรสมิท อย่างในวันนี้ครับ ตลอดพิธีกรรมอันเลิศ ผมสัมผัสได้ถึงความศักดิ์สิทธิ์ ตอนที่กล้องวีดีโอแพนให้เห็นแถวของสามเณร เป็นภาพจริงที่สวยงามมาก แม้คนที่มาบวช จะต่างคนต่างมา และมีวุฒิการศึกษาที่แตกต่างกัน แต่โครงการนี้ขัดเกลาทุกคนให้เป็นคนชั้นเดียวกัน เสมอกันด้วยศีล สำหรับผมการบวชถือเป็นโชคอันมหาศาลที่มากกว่าการถูกรางวัลที่ 1 ซะอีกครับ
หลวงพ่อครับ ตั้งแต่เกิดมาผมประสบความสำเร็จทั้งเรื่องเรียน การทำงาน และชีวิตครอบครัว แต่ยังไม่มีสิ่งไหนที่ผมได้ทำ แล้วทำให้ผมปลื้มเท่ากับการได้บวชที่วัดพระธรรมกาย พอได้ห่มผ้าเหลืองที่ถูกต้องตามพระวินัยแล้ว ผมไม่อยากถอดเลยครับ ผมอยากห่มผ้าเหลืองแบบนี้ไปจนวันตาย ผมสัญญาว่าจะต้องเป็นพระแท้ เป็นเนื้อนาบุญให้ดีที่สุดครับ และถ้ามีโอกาสผมอยากช่วยหลวงพ่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปทั่วโลก ตามแต่หลวงพ่อจะเห็นสมควรครับ
สุดท้ายนี้ ผมขอฝากความห่วงใยมากมายมาถึงหลวงพ่อครับ ขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรงมากๆ นะครับ มีคนบอกว่าหลวงพ่อ 68 แล้ว แต่ผมไม่อยากเชื่อ เพราะหลวงพ่อหน้าใส ผ่องแผ้วมาก หลวงพ่อครับ ต่อให้กาลเวลาจะผ่านไปอีก 2,600 ปีข้างหน้า แต่ผมเชื่อว่าสิ่งที่หลวงพ่อสร้างไว้ในพระพุทธศาสนาจะยังคงอยู่ เพื่อค้ำจุนโลกนี้ตลอดไปครับ
http://goo.gl/QPDha
พิมพ์บทความนี้
