Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ.2555
ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท รุ่นเข้าพรรษา 1 แสนรูปทั่วไทย
ตอน...ยิ่งนั่ง ยิ่งนิ่ง ดวงแก้วก็ยิ่งชัดใสสว่างเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กระผม พระธรรมทายาท สมชาติ สมนฺตชโย อายุ 33 ปี ตัวแทนพระธรรมทายาท จากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียง 3 กลุ่ม 8 ครับ
พระธรรมทายาท สมชาติ สมนฺตชโย
ศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียง 3
ก่อนมาบวช ผมทำงานเป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่งครับ มีบ้านอยู่แถวๆ นวนคร แล้วโยมแม่ก็ขายของอยู่ที่ตลาดไทนี่เองครับ แต่ผมและโยมแม่ไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลยสักครั้งเดียว วันหนึ่งโยมแม่กลับจากขายของที่ตลาด ท่านนึกครึ้มอกครึ้มใจซื้อของมาฝากผมด้วยครับ ท่านเอาของฝากไปวางไว้ในห้องของผม พอผมเปิดดูก็เห็นมีของฝากและใบโบร์ชัวร์ชวนบวชครับ โยมแม่ท่านไม่ได้เอ่ยขออะไรและไม่ได้พูดถึงเรื่องบวชเลยนะครับ แต่ผมก็รู้เป็นความนัยว่าท่านคงอยากให้ผมบวช พออ่านโบร์ชัวร์จบ ผมก็คิดย้อนไปสมัยอายุ 21 ปี ผมเคยบวชแล้ว 1 ครั้งครับ แต่บอกตามตรงว่าบวชเพราะหน้าที่ของชายฉกรรจ์ ที่เมื่อมีอายุครบบวชก็ต้องบวชให้พ่อให้แม่ครับ ผมเลยบวชไป 4 วัน แต่พอมานึกๆดูก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าผมได้เป็นพระจริงๆ แล้วหรือยัง แล้วโยมพ่อโยมแม่จะได้บุญจริงๆหรือเปล่า ผมรู้แต่ว่าได้เอาผ้าเหลืองมาห่มตัว สวดมนต์ก็ยังไม่คล่องเลยแต่ก็ลาสิกขาซะแล้ว ผมจึงอยากบวชใหม่อีกครั้ง อย่างน้อยๆต้อง 1 พรรษาครับ
ผมเดินทางมาวัดพระธรรมกายครั้งแรก เพื่อสมัครบวช พอก้าวเข้ามาถึงในวัด ตกใจเลยครับ เพราะที่นี่เหมือนมหานครอะไรสักอย่าง มีคนมาวัดเยอะมาก ผมทึ่งในความศรัทธาของมหาชน ไม่รู้ว่าเขาศรัทธาอะไรกัน แล้วทำไมถึงดูอิ่มบุญกันขนาดนี้ พอตรวจสุขภาพเสร็จก็กลับไปบอกโยมแม่ว่าผมจะบวช หลวงพ่อครับ โยมแม่ท่านยกมือท่วมหัวต่อหน้าผมเลย ท่านพูดว่า “ขออนุโมทนาสาธุด้วยนะลูก” แล้วท่านก็ร้องไห้ครับ
ตอนที่เข้ามาอบรมใหม่ๆ บอกตามตรงว่าผมก็แอบแอนตี้กฎของพระอาจารย์อยู่เหมือนกันครับ แต่พอผ่านการอบรมไปเรื่อยๆ ก็เริ่มเข้าใจว่ากฎเกณฑ์ที่พระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงตั้งขึ้นมา เพราะท่านอยากให้เราได้ฝึกตัวเอง หวังแค่ให้เราได้เป็นพระที่ดีที่แท้จริง ซึ่งท่านก็ไม่ได้รับอะไรตอบแทนเลย แถมต้องเหนื่อยมาก บางทีพระธรรมทายาทจำวัดไปแล้วตั้งแต่สี่หรือห้าทุ่ม แต่กว่าท่านจะได้จำวัดก็เกือบเที่ยงคืนตีหนึ่ง ผมว่าพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงเป็นผู้ให้โดยแท้จริงครับ
ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ
พระธรรมทายาท สมชาติ สมนฺตชโย
ตั้งแต่ได้บวช ผมก็พบว่าตัวเองมีความสุขมากขึ้น มีหน้าตาผ่องใสมากขึ้น แล้วนอกจากจะชอบศึกษาธรรมะแล้ว ผมยังชอบนั่งสมาธิ(Meditation)อีกด้วยครับ แต่ตอนที่นั่งสมาธิใหม่ๆปวดขามากครับ ถ้านั่งได้ 2 นาทีก็ถือว่าเยอะแล้วสำหรับผม แต่ผมก็ฝึกไปเรื่อยๆ เพราะผมอยากรู้ว่าองค์พระในตัวจะมีจริงอย่างที่หลวงพ่อบอกหรือเปล่า พอฝึกทุกวันก็นั่งได้ดีขึ้นนานขึ้น มาช่วงหลังๆใจมันก็สงบเป็นสมาธิไปเองครับ พอใจว่างๆผมก็เริ่มเห็นดวงแก้วสีขุ่นๆ ลอยอยู่ตรงหน้า เป็นช่วงๆ ครับ พอคิดจะให้ดวงแก้วลงไปนะ ลงไปอยู่ในท้องนะ ดวงแก้วก็หายไปเลยครับ ผมเห็นดวงแก้วแบบขาดๆเขินๆอยู่หลายวัน จนวันหนึ่ง ผมนั่งแบบทำใจว่างๆไม่คิดอะไร ตั้งใจแค่จะนั่งให้สงบที่สุด ไม่นานก็เห็นดวงแก้วมาลอยอยู่ตรงหน้าตามปกติ แล้วผมก็สูดลมหายใจเข้าเบาๆ ดวงแก้วก็ลอยเข้าไปในจมูกขวาแล้วลงไปอยู่ที่กลางท้อง แล้วก็มีแสงสว่างเป็นประกายอยู่ข้างในด้วย ดวงแก้วใหญ่เท่ากำปั้นมือ มีเนื้อเนียนๆ ขาวๆ เหมือนหลอดนีออนครับ ตอนนั้นผมนั่งขัดสมาธิแต่เหมือนไม่ได้นั่ง มีตัวเราอยู่ก็เหมือนจะไม่มี แล้วก็รู้สึกเหมือนไม่ได้หายใจ ทุกอย่างมันเวิ้ง เงียบ ไม่รู้สึกอะไรเลย มีแต่จิตใต้สำนึกเท่านั้นที่รู้ว่ากำลังนั่งอยู่ครับ แล้วผมก็เห็นแต่ดวงแก้วอย่างเดียวตลอดเวลา บางทีดวงแก้วก็สว่างมาก เหมือนเราเอาหน้าไปจ่ออยู่กับหลอดนีออนเลยครับ
พระธรรมทายาท สมชาติ สมนฺตชโย
ในท่า Peace Position
ตั้งแต่เห็นดวงแก้ว ผมก็มีความสุขทุกวัน เหมือนคนอิ่มบุญเลยครับ ผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงที่ให้โอกาสผมได้บวชเป็นพระแท้ถึงสองชั้น เวลาเห็นหลวงพ่อทีไร ผมจะรู้สึกอบอุ่นมีจิตใจที่นิ่งสว่าง ผมจะตั้งใจฝึกฝนตัวเอง จะเป็นพระแท้ให้ดีที่สุดตลอดพรรษา จะอยู่รับกฐินและออกเดินธุดงค์ธรรมชัย และจะขอบวชให้นานที่สุด เพราะยิ่งบวชนานเท่าไหร่โยมแม่ก็ยิ่งได้บุญมากเท่านั้นครับ
http://goo.gl/LL9Jw
พิมพ์บทความนี้
