Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ.2555
เล่าเรื่องพระบังบดกราบนมัสการ คุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพยิ่งค่ะลูกชื่อ เบญจรัตน์ สิงห์สมบุญ หรือน้อยค่ะ เป็นบุตรีของคุณหญิงสุวรรณี สิงห์สมบุญ พัวไพโรจน์กัลฯ เบญจรัตน์ สิงห์สมบุญ (ลูกน้อยค่ะ)คุณหญิงสุวรรณี สิงห์สมบุญ พัวไพโรจน์ซึ่งท่านเสียชีวิตไปเมื่อปลายปี พ.ศ. 2554 ที่ผ่านมาค่ะ คุณแม่ของลูกท่านเป็นคนใจบุญ ชอบสร้างบุญเป็นชีวิตจิตใจ ทั้งวัดฝั่งไทยและวัดฝั่งลาวค่ะเมื่อคุณครูไม่ใหญ่ได้พูดถึงเรื่องพระบังบด ซึ่งเป็นเรื่องที่ลูกๆ ทั่วโลก ให้ความสนใจกันมาก และยิ่งได้เห็นภาพพระบังบดที่สาวน้อยชาวจีนทั้งสองได้ใส่บาตรท่าน ลูกก็ปลื้มใจ เพราะเธอได้รับความเมตตาจากพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบซึ่งอยู่ที่ภูเขาควาย มาโปรดเธอแบบตัวเป็นๆ เช่นนั้น นับว่าเป็นเรื่องที่พิเศษมากๆ สำหรับเธอและลูกพระธัมฯ ทั่วโลกที่ได้เห็นภาพนี้ค่ะ ทำให้ลูกนึกถึงคุณแม่ของลูก ซึ่งท่านเป็นผู้ที่โชคดีมากผู้หนึ่งค่ะ ท่านได้เคยพบและได้สร้างบุญกับพระบังบด ในช่วงที่ท่านได้ไปสร้างบุญที่ประเทศลาว ท่านประทับใจและปลื้มใจมาก ท่านได้เล่าเรื่องนี้ให้หลวงปู่พินโพธิ์ วัดป่าดงสวาด นครหลวงเวียงจันทร์ฟัง ท่านบอกคุณแม่ของลูกว่า “คุณหญิงมีบุญแท้ นั้นแหละคือหลวงปู่พูสีอายุประมาณ 400 ปี เป็น 1 ใน 6 องค์ ของพระบังบดที่เหลืออยู่” ซึ่งประสบการณ์ครั้งนั้นจารึกอยู่ในความทรงจำของท่านไม่รู้ลืมมาตลอด เมื่อมีใครถามถึงเรื่องของพระบังบดที่ท่านประสบพบเจอ ท่านก็จะเล่าได้อย่างชัดเจน แม่นยำ ทุกภาพทุกคำพูด ทำให้ผู้ฟังที่ถึงแม้ไม่ได้อยู่ร่วมในเหตุการณ์ครั้งนั้น ต่างก็มีความสุข ปลื้มใจในบุญกับท่านทุกครั้งไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นในใจของผู้ฟังทุกคน คล้ายๆ กัน คือรู้สึกว่าตนเองโชคดีที่ได้เกิดมาเป็นชาวพุทธ มีโอกาสได้ศึกษาเรียนรู้พระสัทธรรมของพระพุทธองค์ซึ่งเป็นของจริงและเที่ยงแท้แน่นอน ยืนยันจากตัวตนของพระภิกษุสงฆ์ที่ตั้งใจประพฤติปฏิบัติชอบที่มีอยู่จริง ผลย่อมปรากฏ ดังเช่นพระบังบดผู้มีอายุยืน ถึง 400 ปี ที่คุณแม่ได้ประสบมา ซึ่งลูกก็อยู่ร่วมในเหตุการณ์ครั้งนั้นด้วยภาพของพระบังบดที่ลูกเห็น ท่านนุ่งห่มครองผ้าเหมือนพระทั่วไป จีวรท่านสีกลัก เหมือนพระป่า แต่เก่าและมีรอยขาด หน้าตาท่านคล้ายคนธรรมดา ผมและหนวดของท่านยาว ไม่เหมือนพระทั่วไป ผมยาวประมาณ 50-60 เซนติเมตร หนวดยาวประมาณ 10 เซนติเมตร ผิวท่านสองสี อายุไม่มาก ราวๆ 50 กว่าปี รูปร่างสันทัด แข็งแรง บุคลิกของท่านดูเฉยๆ สงบๆ และมีความสุข พูดน้อย พูดได้ทั้งภาษาลาว และภาษาเขมร มีลักษณะพิเศษคือ เดินเร็ว หรือ หายไปเร็วมาก จนดูเหมือนไม่ใช่มนุษย์ ซึ่งเป็นคำบอกเล่าของสารถี ที่ขับรถไปส่งท่าน ตัวลูกเองก็มีความปลื้มใจมาก หลังจากที่ทราบว่าท่านพระบังบด 1 ใน 6 รูปยังเหลืออยู่ค่ะสำหรับในวันนี้ลูกขอกราบถวาย เทปบันทึกภาพของคุณแม่ของลูก ซึ่งท่านเล่าถึงเรื่องของพระบังบดที่ท่านได้ประสบด้วยตนเองไว้อย่างสมบูรณ์ ถ่ายทำไว้เมื่อประมาณ ปี พ.ศ.2549 ก่อนที่ท่านจะเสียชีวิต เพื่อเป็นมรดกทางประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนาและเป็นกำลังใจในการสร้างบารมีแก่นักเรียนอนุบาลฯทั่วโลกสืบไปเจ้าค่ะกราบแทบเท้าด้วยความเคารพยิ่งค่ะ
http://goo.gl/zpKmx
พิมพ์บทความนี้
