Mobile Versionสาธารณรัฐประชาชนบังคลาเทศดินแดนแห่งธรรมชาติและวัฒนธรรมเหนืออ่าวเบงกอล ตั้งอยู่ในเอเชียใต้ ติดกับอินเดียเกือบทุกด้านธงชาติ พื้นหลังสีเขียวหมายถึงความเขียวขจี ส่วนวงกลมสีแดง หมายถึงพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นและการอุทิศชีวิต ต่อสู้เพื่อเสรีภาพ ผืนแผ่นดินนี้ เดิมเป็นส่วนหนึ่งของชมพูทวีป (อินเดีย) รุ่งเรืองไปด้วยศาสนาพุทธ ก่อนที่พ่อค้าชาวอาหรับจะนำต่างศาสนามาเผยแผ่
ปัจจุบันมีประชากร 147ล้านคน นับว่าสูงมาก ติดอันดับ7 ของโลก และหนาแน่น อันดับ11 ของโลก เป็นชาวบังคลาเทศ 98% โดยนับถืออิสลาม 83% ฮินดู 16% ชาวพุทธ คริสต์และอื่นๆอีก 1% ชาวพุทธส่วนมากอยู่ใน เมืองจิตตะกอง ภาษาราชการคือ ภาษาบังลา ส่วนภาษาอังกฤษก็ใช้กันอย่างแพร่หลายแม่น้ำในบังคลาเทศประดุจเส้นเลือดหลายสาย และปริมาณน้ำที่ไหลผ่านก็มากเป็นอันดับต้นๆของโลก ชีวิตจึงขึ้นอยู่กับการเพาะปลูกเป็นสำคัญ เช่นข้าว อ้อย ชา และปอกระเจา แต่เนื่องจากผืนแผ่นดินแถบนี้เป็นจุดที่พายุไซโคลนพัดผ่านมากที่สุดในเอเชียใต้ จึงประสบอุทกภัยเป็นประจำจากอากาศที่ร้อนชื้นนี้เอง หญิง-ชายชาวบังคลาเทศ จึงมักสวมเสื้อผ้าหลวมๆ เนื้อบาง ผู้หญิงจะสวม ชุดส่าหรี คือผ้านุ่งยาวคลุมเท้า เสื้อตัวในสั้นแค่เอว แล้วใช้ผ้าผืนกว้างลวดลายสวยงาม คลุมตั้งแต่ไหล่ลงมาใต้เข่าหรือกรอมเท้า ส่วนผู้ชาย จะสวมชุดที่เรียกว่า ปัยจมา ปัญจาวี แต่ปัจจุบัน ส่วนใหญ่ขอเลือกตามแบบตะวันตก คือเสื้อเชิ้ต และกางเกงหากมองอุปนิสัย ชาวบังคลาเทศนับว่าเป็นคนโอบอ้อมอารี ห่วงใยซึ่งกันและกัน ถ้ามีแขกมาเยี่ยม เจ้าของบ้านจะต้อนรับด้วยน้ำใสใจจริง แถมจะไม่ยอมให้กลับวันนั้น ต้องชักชวนให้พักค้างต่อหลายๆวัน หากเป็นชาวพุทธจะพาแขกไปกราบพระประจำหมู่บ้านก่อนด้วยบังคลาเทศ มีบุคคลสำคัญที่รู้จักกันทั่วโลกเช่น ระพินทรนาถ ฐากูร กวีเจ้าของผลงานอันลึกซึ้ง ทางความคิดปรัชญา เช่น คีตาญชลี ส่วนสถาปัตยกรรมอันเป็นที่นิยม ได้แก่ โดม หอคอย และซุ้ม สัตว์ประจำชาติ คือ เสือเบงกอลอันน่าเกรงขาม นกประจำชาติ ยกให้ นกกางเขนบ้าน ซึ่งขึ้นชื่อด้านความงาม และเสียงที่ไพเราะ ผลไม้ประจำชาติ คือ ขนุน ผลใหญ่ๆ ฉ่ำน้ำและรสชาติอร่อย และดอกไม้ประจำชาติ คือ ดอกบัวบังคลาเทศมีเมืองและสถานที่สำคัญมากมาย เช่น
http://goo.gl/YAhBO
พิมพ์บทความนี้
