จดหมายจากบัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก
กัลยาณมิตรวราพงษ์ เขตแดน
DOU เปลี่ยนชีวิต
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพเป็นอย่างสูง
กระผม กัลยาณมิตรวราพงษ์ เขตแดน เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา และเป็นบัณฑิตจบใหม่ของ มหาวิทยาลัยธรรมกาย แคลิฟอร์เนีย (DOU) รุ่นที่1 ที่ทุกคนต่างก็รู้จักกันดีว่าเป็นมหาวิทยาลัยเปิดที่สอนเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา แห่งแรกของโลกครับ
กระผมมาวัดพระธรรมกายเป็นประจำ และเป็นอาสาสมัครแผนกอธิษฐานธรรมครับ มาช่วยงานวันเสาร์-อาทิตย์ครับ พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ...กระผมมีเรื่องจะเล่าให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อฟังครับว่า DOU ได้เปลี่ยนชีวิตของกระผมให้ดีขึ้น โดยเฉพาะในด้านหน้าที่การงานครับ
กระผมกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง และได้ทำงานที่ร้านพิซซ่า เป็นลูกจ้างอยู่หลังร้าน ต้องยืนทำพิซซ่าทั้งวัน ต้องทำพิซซ่าแข่งขันกับเวลา ซึ่งงานนี้เป็นงานที่เหนื่อยมากๆ แต่ถึงจะเป็นงานที่เหนื่อย กระผมก็อดทน เพื่อแลกกับเงินที่จะได้เอามาทำบุญทุกๆบุญครับ
และแล้วจุดเปลี่ยนในชีวิตของกระผมก็มาถึงครับ เมื่อวันธรรมชัย วันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ.2551ที่ผ่านมา กระผมได้มาร่วมงานบุญและได้ปวารณาว่า จะทำบุญหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดพชพระคุณหลวงปู่ฯ ด้วยเงินของกระผมเอง 1กอง กระผมได้อธิษฐานจิตว่า ขอให้กระผมได้มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานครับ
รุ่งขึ้น กระผมไปทำงานที่ร้านพิซซ่าตามปกติ แล้วก็ได้ขอลาผู้จัดการไปรับปริญญา DOU ที่วัดพระธรรมกายครับ ทำให้ผู้จัดการร้านต้องประหลาดใจว่า DOU คือ อะไร กระผมก็ได้อธิบายให้ผู้จัดการฟังว่า DOU เป็นมหาวิทยาลัยเปิดที่สอนเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาแห่งแรกของโลก สอนเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต เรื่องกฎแห่งกรรมและนรก-สวรรค์ แล้วพี่ผู้จัดการร้านก็เลยบอกว่า “งั้น...เธอก็เรียนจบปริญญาตรีแล้วสิ”
วันต่อมา ผู้จัดการก็ให้กระผมไปสัมภาษณ์กับนายใหญ่ที่สำนักงานใหญ่ นายใหญ่ได้ถามกระผมว่า “มหาวิทยาลัย DOU คือ อะไร” กระผมก็ได้อธิบายให้ท่านฟัง ปรากฏว่านายใหญ่รู้สึกประหลาดใจและบอกว่า “ดีจัง...มีมหาวิทยาลัยที่สอนเรื่องดีๆแบบนี้ด้วยหรือ”
เย็นวันเดียวกันนั่นเอง ผู้จัดการร้านก็มาบอกข่าวดีกับกระผมว่า นายใหญ่เลื่อนขั้นให้กระผมจากลูกจ้างหลังร้าน เป็นผู้ช่วยผู้จัดการร้าน ทั้งๆที่กระผมทำงานมาได้แค่เดือนเศษ พร้อมขึ้นเงินเดือนจาก 4,200บาท เป็น 11,000บาท กระผมดีใจมากที่ชีวิตของกระผมเจริญก้าวหน้าได้เร็วขนาดนี้
ต้องกราบขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ ที่ให้ชีวิตใหม่ที่สดใสกว่าเดิมแก่กระผม ด้วยการเปิดให้มีมหาวิทยาลัย DOU กระผมว่าน่าจะมีมาตั้งนานแล้วนะครับ
ในวันอาทิตย์ต้นเดือน วันที่ 7 กันยายน พ.ศ.2551ที่ผ่านมานั้น จึงเป็นเสมือนวันแห่งความสำเร็จทั้งการศึกษาและการงานของกระผม เมื่อตอนรับปริญญาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ (คุณครูไม่ใหญ่) กระผมรู้สึกตื่นเต้นปีติจนขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลยครับ เป็นเกียรติยศและความภาคภูมิใจสูงสุดของกระผม ซึ่งกระผมจะไม่มีวันลืมวันนี้เลยไปจนตลอดชีวิตครับ
ตำแหน่งหน้าที่การงาน และเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นมา 3เท่าของกระผม แม้เป็นสิ่งที่น่ายินดี แต่ก็ยังเทียบไม่ได้เลยกับคุณค่าของวิชาชีวิตที่กระผมได้รับ จากการศึกษา DOU หลักสูตรที่เมื่อผู้เรียนตั้งใจศึกษาฝึกฝนแล้ว สามารถปิดอบาย เปิดทางสวรรค์ได้ สามารถนำไปใช้ได้ตลอดชีวิต และยังจะติดตัวเป็นอุปนิสัยต่อไปในภพเบื้องหน้า
สุดท้ายนี้ กระผมตั้งใจว่า จะนำปัจจัยที่ได้มานี้ไปทำบุญหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และจะนำวิชาความรู้ที่ได้ศึกษาเล่าเรียนมาจาก DOU ไปใช้ และชวนทุกคนในร้านพิซซ่า มาเรียน DOU ให้หมด จะทำให้ร้านพิซซ่าแห่งนี้ เป็นร้านที่บริการเป็นเยี่ยมควบคู่กับคุณธรรมครับ
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อ (คุณครูไม่ใหญ่)
มาด้วยความเคารพอย่างสูงสุด
กัลยาณมิตรวราพงษ์ เขตแดน
