Mobile Versionจดหมายจากเด็กใต้โรงเรียนวัดตันติการาม มิตรภาพที่109สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานราธิวาส เขต3(โรงเรียนในโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก)จดหมายจาก เด็กหญิงณัฐวดี ลิ่มวงศ์วัฒนานันท์หนูชื่อ เด็กหญิงณัฐวดี ลิ่มวงศ์วัฒนานันท์ เรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่5 โรงเรียนวัดตันติการาม มิตรภาพที่109 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานราธิวาส เขต3 หนูได้รับความรู้จากคุณครูเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ(Meditation)จากโรงเรียน ก่อนที่จะนั่งสมาธิก็รู้สึกว่า ตัวเองเหนื่อยเมื่อยล้า ความจำไม่ค่อยดี แต่ตอนนี้นั่งสมาธิแล้ว ความจำดีขึ้น เวลาทำการบ้าน ก็จะนั่งสมาธิก่อนทุกวัน ทำให้ทำการบ้านถูกทุกข้อ เพราะเรามีสติ เวลานั่งก็จะเอาเท้าขวาทับเท้าซ้าย มือขวาทับมือซ้าย พร้อมทั้งภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปด้วย
เวลาหนูนั่งสมาธิแล้ว หนูรู้สึกว่าจิตใจสงบมีสติ และรู้สึกว่าท้องของเราเย็นสว่างและมีลูกแก้วกลมๆ ใสสะอาดบริสุทธิ์ ลอยอยู่ในท้องของเรา ทำให้จิตใจของเราสงบ อ่อนโยนไม่หยาบกระด้างสุดท้ายนี้ ขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย แห่งวัดพระธรรมกาย ที่ถ่ายทอดความรู้ให้กับคุณครู ทำให้คุณครูนำความรู้มาถ่ายทอดให้กับนักเรียนโรงเรียนวัดตันติการาม มิตรภาพที่109ค่ะกราบนมัสการค่ะเด็กหญิงณัฐวดี ลิ่มวงศ์วัฒนานันท์จดหมายจาก เด็กชายอนุสรณ์ อนุเกตุกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยกระผมชื่อ เด็กชายอนุสรณ์ อนุเกตุ เรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่6 โรงเรียนวัดตันติการาม มิตรภาพที่109 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานราธิวาส เขต3 กระผมได้เรียนรู้เรื่องการนั่งสมาธิแล้ว กระผมรู้สึกว่า มีจิตใจเย็นลงไม่รีบร้อน จิตใจไม่ฟุ้งซ่าน เรียนดีขึ้น คุณครูให้นั่งสมาธิก่อนเรียน และให้ไปนั่งสมาธิที่บ้านด้วย เมื่อก่อนไม่เคยนั่ง นั่งก็เป็นบางครั้งบางคราว ไม่รู้สึกดีเหมือนเดี๋ยวนี้ ช่วยทำให้เรียนได้ดี เข้าใจการเรียนดีขึ้น เวลาเรียน ไม่คิดเรื่องข้างนอก คิดแต่เรื่องที่ครูสอน และช่วยทำให้ความจำดีขึ้น
เมื่อก่อน เวลาแม่สั่งซื้อของหลายๆอย่าง ก็จะลืม ซื้อมาให้แม่ไม่ครบ แต่เดี๋ยวนี้ซื้อได้ครบทุกอย่าง เพราะมีสมาธิมากขึ้น ก่อนนอนกระผมก็นั่งสมาธิ เวลานั่งสมาธิก็ภาวนาในใจว่า “สัมมา อะระหัง” ในขณะนั่งรู้สึกสบายเห็นแสงบ้าง แสงเป็นสีส้มบ้าง แสงสีใส และบางครั้งก็เห็นความมืดสุดท้ายนี้ กระผมขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย เป็นอย่างสูงที่ทำให้กระผมเป็นเด็กดีเรียนดี และทำให้พ่อแม่ของกระผมมีความสุขครับกราบนมัสการครับเด็กชายอนุสรณ์ อนุเกตุจดหมายจาก เด็กชายภานุเดช จันทร์แก้วกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยกระผมชื่อ เด็กชายภานุเดช จันทร์แก้ว อยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่6 โรงเรียนวัดตันติการาม มิตรภาพที่109 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานราธิวาส เขต3 กระผมได้รับความรู้ที่คุณครูนำมาสั่งสอนเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ ตอนแรกเมื่อกระผมนั่ง กระผมไม่อยากจะนั่ง แต่หลังจากนั่งได้ 2-3ครั้ง มีความรู้สึกว่าดี สามารถจำอะไรได้ดีขึ้น คุณครูสอนอะไรก็จำหมด กระผมกลับไปนั่งสมาธิที่บ้านก่อนนอนทุกคืน เริ่มจะเห็นลูกแก้วที่ใสสะอาด เย็นเหมือนน้ำแข็งลอยอยู่ในท้อง
บางครั้ง ก็นึกถึงพระพุทธรูปแก้วใสๆ ก็จะมีความรู้สึกว่า พระพุทธรูปแก้วใสๆเข้าไปอยู่ในท้อง กระผมนึกเอาเอง เพราะที่โรงเรียนของกระผมไม่มีพระพุทธรูปแก้วใสเลย เพียงแต่คุณครูคอยบอกให้กระผมนึก กระผมนึกแล้วเห็นจริงๆครับกระผมขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ได้ถ่ายทอดความรู้ให้คุณครู และคุณครูได้ถ่ายทอดให้กระผม ทำให้กระผมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น คุณพ่อคุณแม่มีความสุข กระผมเป็นเด็กที่เรียนดีขึ้น ที่กระผมยินดีมากเมื่อนั่งสมาธิ คือ เมื่อกระผมเล่าให้คุณครูฟัง กระผมรู้สึกว่าคุณครูทุกคนมีความสุขมากครับกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับเด็กชายภานุเดช จันทร์แก้ว
http://goo.gl/08dMu
พิมพ์บทความนี้
