Mobile Versionจดหมายจากกัลยาณมิตรคำน้อย แสงใจวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ.2551กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงที่สุดเจ้าค่ะ ลูก คำน้อย แสงใจ, ลูกนุ๊ก และ ลูกนัท(อายุ 9ขวบ และ 8ขวบ)ขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ(พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์)อย่างที่สุด ที่เมตตานำเรื่องราวชีวิตของลูกมาทำเป็นละครฟื้นฟูศีลธรรมโลก เรื่อง คำน้อย แม่มหัศจรรย์ ที่โลกไม่มีวันลืมเลือน คำพูดประโยคนี้ ช่างเป็นกำลังใจที่สูงยิ่งสำหรับคนเป็นแม่ ที่มีร่างกายเพียงครึ่งตัวเช่นตัวลูก ซึ่งลูกจะบอกกับลูกทั้งสองเสมอว่า “แม้ว่าแม่จะมีเพียง 2แขน ไม่มีขาเหมือนอย่างคนอื่นเขา แต่แม่ก็เลี้ยงหนูให้เป็นคนดีได้นะลูกนะ” ลูกรู้สึกปลื้มปีติ ตื้นตันใจมากๆค่ะ ที่ละครเรื่องนี้ได้เผยแพร่ไปทั่วโลก และจะเป็นทางมาแห่งบุญของลูกตอนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพูดว่า “ลูกคำน้อยเป็นแม่มหัศจรรย์ แม่200เปอร์เซ็นต์” ลูกรู้สึกปลื้มมากๆเลยค่ะ น้ำตาคลอเลย เพราะไม่รู้ว่าลูกผ่านช่วงชีวิตนั้นมาได้อย่างไร นึกแล้วก็ขนลุกว่า นี่คือชีวิตเราหรือนี่ เพราะหลังจากที่ประสบอุบัติเหตุ เมื่อปี พ.ศ.2544 และกลับมารักษาตัวที่บ้านแล้ว ลูกรู้สึกสมเพชตัวเองมากๆ เพราะต้องใช้แขนเดินแทนขา รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ใช่คนเลย ลำบากมากๆ จะหยิบจับ ทำอะไรก็ลำบากไปหมด ขนาดแก้วน้ำที่วางอยู่ตรงหน้าแค่เอื้อม ก็ยังหยิบไม่ถึง เพราะไม่มีขาช่วยขยับ เวลาเข้าห้องน้ำยิ่งลำบากใหญ่ การปวดแผลสดๆ มันทุกข์ทรมานเหลือเกิน ทรมานที่สุดในชีวิต ทรมานมากกว่าการเจ็บป่วยเสียอีกค่ะ
ชีวิตในช่วงนั้นลำบากมาก จนบางครั้งลูกเคยคิดจะฆ่าตัวตาย แต่เพราะคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่สอนลูกเรื่องกฎแห่งกรรม ใน Case Study(ออกปลายปี พ.ศ.2547)และกำลังใจจากเพื่อนนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลก ทำให้ลูกไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อโชคชะตาชีวิต เพราะการส่งผลของกรรม มันน่ากลัวอย่างนี้นี่เอง ทุกวันนี้ลูกจึงระมัดระวังมากๆ ทำทุกบุญและหมั่นเตือนสติตัวเองตลอดว่า อย่าประมาทในชีวิตสิ่งที่ทำให้ลูกอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ คงไม่มีอะไรที่จะเท่ากับความสุขภายในกับการเชื่อมั่นในพระรัตนตรัยค่ะ ตอนที่ลูกยังมีขาอยู่ ลูกนั่งสมาธิ(Meditation) ก็เห็นดวงธรรมชัดใสอยู่ที่ศูนย์กลางกาย เดี๋ยวนี้เวลานั่งสมาธิ ลูกก็เห็นองค์พระหรือพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี สด จนฺทสโร)ท่านนั่งอยู่ในกลางกาย, องค์ท่านใสๆและขยายได้ โดยลูกจะนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯตลอดเวลาเลยค่ะน่าอัศจรรย์ที่สุดเลยก็คือ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯที่ลูกนึกถึง เกิดขึ้นตอนที่ไม่มีทางออก และคิดว่าไม่มีใครช่วยเราได้อีกแล้ว เราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร โดยที่เราไม่มีทรัพย์ ยามที่เราขัดสน แต่ก็ได้เห็นองค์พระใสๆ เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯใสๆที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา เวลาที่เห็นท่านที่กลางกายลูกจะมีความสุข และรู้สึกปลอดภัยทุกครั้งที่รู้สึกว่าท่านยังอยู่ที่กลางกาย ทำให้ลูกอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ เพราะไม่ว่าปัญหาใดๆจะเกิดขึ้นก็ตาม ก็จะรับมันได้ และรู้สึกเฉยๆลูกจะเชื่อมั่นในอานุภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯมากๆ เมื่อลูกนึกถึงท่าน ท่านก็จะไม่ทอดทิ้งลูก เพราะเวลาที่เห็นท่านที่กลางกาย ลูกก็จะคุยกับท่าน แค่นึกถึงท่าน องค์ท่านก็จะขยายใสสว่างขึ้นเรื่อยๆค่ะเมื่อลูกได้ทราบข่าวว่า จะมีการหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ลูกก็อธิษฐานจิตตลอดเลยค่ะว่า ขอให้ลูกได้มีส่วนร่วมในบุญนี้ด้วย แม้ว่าลูกจะมีร่างกายเพียงครึ่งตัว แต่ลูกก็ตั้งใจจะทำหน้าที่บอกบุญชวนคนหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯด้วย เพราะลูกคิดว่า ทุกท่านที่ได้ยินข่าวบุญใหญ่ครั้งนี้เป็นผู้มีบุญมากที่สุด ที่ได้มีโอกาสมาร่วมหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯหนักหนึ่งตัน คงไม่มีใครในโลกนี้ที่จะทำได้ แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้บุญนี้แก่เรา อานิสงส์ของผู้ที่ทำบุญกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ คงประมาณไม่ได้อย่างแน่นอนค่ะลูกจะอธิษฐานทุกวันเลยนะคะว่า ใครที่ช่วยเหลือลูกหรือเพียงแค่ได้เห็นภาพลูกทั้งในสกู๊ปพิเศษ ในหนังสือ หรือในละคร ไม่ว่าจะเจอตัว หรือไม่เจอตัวก็ตาม ที่ได้เห็นสื่อ หรือที่ระลึกชื่อได้ก็ตาม ก็ขอให้เขามีความสุข ความสำเร็จในชีวิต และก็ขอให้ทุกท่านมีความศรัทธาในพระพุทธศาสนา และก็ขอให้ได้มาวัดพระธรรมกาย และมาร่วมบุญกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และก็ขอให้เขาเข้าถึงพระธรรมกายภายในกันทุกคนเลยค่ะ เพราะลูกคิดว่า ใครที่มาช่วยเหลือ ลูกคงไม่มีอะไรตอบแทนได้ นอกจากอธิษฐานให้ทุกๆท่านมีความสุขกันทุกคนทั่วโลกเลยค่ะพระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าคะ ไม่ว่าสิ่งใดที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเห็นว่า จะเป็นทางมาแห่งบุญของลูก และลูกจะช่วยงานพระศาสนาได้ ลูกก็ยินดีนะคะ เพราะลูกตั้งใจจะทำบุญให้ได้ทุกบุญ ไม่ให้ตกบุญเลยแม้แต่เพียงบุญเดียวค่ะ ลูกกราบขอบพระคุณในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงเจ้าค่ะกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
http://goo.gl/EwfkS
พิมพ์บทความนี้
