จดหมายจากหลานคุณยาย IN MY HEART
ตอน : สยบไฟ...คืนยี่เป็งกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงสุดค่ะลูกจิราภรณ์ อุครานันท์ บ้านอยู่ จ.ลำพูนเจ้า.. แม้บ้านลูกจะอยู่ไกล แต่ใจอยู่ใกล้ยายแต้ๆ เจ้า.. หลวงพ่อคะ.. พอลูกได้ฟังช่วงจดหมายจากหลานคุณยาย IN MY HEART ลูกรู้สึก ALERT สุดๆ เลยคะ ทำให้คิดถึงคุณยายขึ้นมาอย่างจับใจ เพราะเรื่องราวของลูกเคยเป็นเหตุการณ์ร้ายแรง ที่ถูกพาดหัวข่าวขึ้นหน้า 1 ของหนังสือพิมพ์ แต่ลูกรอดมาเพราะบารมีคุณยายแต้ๆ ค่ะ...ย้อนไปเมื่อปี พ.ศ.2543 เป็นช่วงที่คุณยายอาจารย์ท่านละสังขารแล้ว แต่ยังไม่ได้สลายร่างท่าน ช่วงนั้นลูก in บุญที่ทำกับคุณยายทุกบุญ ลูกได้ทุ่มชีวีสร้างบุญใหญ่กับท่านแบบถี่ยิบ ไม่ว่าจะเป็นบุญจุดไฟแก้วคุณยาย สร้างลานธรรมถวายท่าน 600 แผ่น และที่สำคัญสุด คือ บุญกฐินคุณยาย ลูกได้ทุ่มแบบสุดตัว ซึ่งหลังจากงานกฐิน 6 วัน คือในวันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543 ลูกไปทอดกฐินที่ธุดงคสถานล้านนา จ.เชียงใหม่ คืนนั้นตรงกับเทศกาลยี่เป็ง ที่ในเมืองมีการจุดพลุ..จุดประทัด ดังฟู่ฟ่าเปี้ยงป้าง ประกายไฟท่วมท้นทั่วเมือง และทันใดนั้นเอง..อยู่ๆ ก็เกิดเสียงดังกึกก้องในตรอกเล่าโจ้ว พร้อมกับไฟลุกไหม้ร้านค้าอย่างรวดเร็ว ลุกโชนจนผู้คนละแวกนั้นแตกตื่นขวัญกระเจิง วิ่งสับสนอลหม่านไปหมด พร้อมเสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว เจ้าหน้าที่ดับเพลิงทำหน้าที่ด้วยความลำบาก เพราะเป็นตรอกแคบๆ อีกทั้งเศษใยของผ้าฝ้ายปลิวว่อนไปทั่ว ไฟลามจากคูหาที่ 1 มายังคูหาที่ 2 - 3 – 4 – 5 อย่างรวดเร็ว และเปลวเพลิงก็กำลังจะพวยพุ่งมายังเป้าหมายต่อไป คือ คูหาที่ 6 ซึ่งเป็นร้านของลูกค่ะขณะนั้นเวลาประมาณ 4 ทุ่มเศษ ลูกกำลังขับรถกลับไปยังร้าน อยู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น “ตุ๊กตาๆ...ไฟกำลังไหม้ตรอกเล่าโจ้ว ไม่รู้ว่าโดนร้านของเธอหรือเปล่านะ” ลูกตกใจมากค่ะ และรำพึงขึ้นทันทีว่า “โอ...ไม่ๆ! เป็นไปไม่ได้ เราทำบุญกับคุณยาย ทำบุญรักษาสมบัติและสืบทอดอายุพระศาสนามาขนาดนี้ ความหายนะจะเกิดขึ้นกับเราได้อย่างไร” ลูกจึงขอร้องเพื่อนที่โทรมา ช่วยเข้าไปดูหน่อยซิว่า เพลิงกำลังไหม้ถึงไหนแล้ว เมื่อเพื่อนไปถึงที่เกิดเหตุ เค้าโทรมาบอกด้วยความตกใจว่า “ไฟไหม้ลุกลามมาถึงร้านขายฝ้ายที่ติดร้านเธอแล้วนะ โอบทั้งด้านข้างและด้านหลังเลย จะทำยังไง..!” ช่วงนั้นร้านของลูกกำลังจะถูกกลืนเข้าไปในกองเพลิงแล้วค่ะ และวินาทีนั้นเอง...ลูกก็รวบรวมสติทั้งหมด นึกถึงคุณยายให้ชัดๆ ที่กลางท้อง อาราธนาบารมีท่านให้ช่วยลูกในครั้งนี้ด้วย เพราะลูกไม่มีใครอีกแล้ว และก็นึกถึงบุญที่ทุ่มทำกับท่าน โดยเฉพาะบุญกฐินที่เพิ่งทำผ่านมาหมาดๆ แล้วอธิษฐานว่า“คุณยายเจ้าขา..ยังไงคุณยายช่วยรักษาทรัพย์สมบัติให้ลูกด้วยค่ะ อย่าให้ลูกหายนะในครั้งนี้เลย”ตอนนั้น..ใจลูกจดจ่ออยู่กับท่านตลอด จนเวลาผ่านไปประมาณ 5 นาที เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก เพื่อนบอกว่า “โอ...เหลือเชื่อเลยจริงๆ นะเธอ ทั้งๆ ที่ไฟมันโอบล้อมคูหาของเธอไว้แล้ว แต่อยู่ๆ....ไฟมันดับได้ ร้านเธอก็ปลอดภัยด้วยนะ”หลวงพ่อคะ..โอ้โฮ...ความรู้สึกตอนนั้น มัน...สุดจะบรรยายเลยคะ พอลูกไปถึงที่ที่เกิดเหตุ ปรากฏว่าร้านที่ติดกับร้านของลูกโดยรอบ ถูกเพลิงไหม้จนหมด เหลือแค่ฝาปูนกั้นเท่านั้น ซึ่งทรัพย์สมบัติของลูกก็ไม่เสียหายใดๆ เลย มันไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ ทั้งๆ ที่ไฟมันลามไหม้มาถึงขนาดนี้แล้ว ทำให้ลูกเชื่อมั่นมากคะว่าเพราะบารมีคุณยายแต้ๆ จนมาวันนี้..ลูกอยากจะบอกท่านว่า..“ในท้องฟ้า มีหมู่ดาว, ในเมืองลาว มีข้าวเหนียว, ในกะทะ มีไข่เจียว, ใจดวงเดียว มีแต่คุณยาย.. ค่ะ”และเมื่อลูกทราบข่าวว่าจะมีการสร้างอาคาร 100 ปีคุณยาย โดยหลวงพ่อเป็นประธานก่อสร้างเอง ลูกทั้งปลื้มทั้งดีใจสุดๆ ค่ะ โดยเฉพาะเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาหลวงพ่อบอกว่า “รักฉันต้องแผ่นทอง รักคุณครูไม่ใหญ่ต้องเป็นทองแผ่นเดียวกันสัก 1 แผ่น” ลูกชอบคำนี้จัง ลูกรู้สึก alert สุดขีด แม้เวลาจะเหลืออีกไม่มาก แต่เป้าหมายของเรานั้นมากมาย ลูกจะทุ่มชีวีถวาย ทำให้ได้อย่างที่หลวงพ่อปรารถนาคือ ทำให้เป็นกฐินอัศจรรย์ ลืมไม่ลง คงไม่ลืม ปลื้มไปทุกชาติค่ะ แม้บางครั้ง ไม่รู้จะไปบอกบุญเอาทรัพย์มากมายมาจากไหน แต่เมื่อหลวงพ่อบอกว่ามี.. ลูกก็เชื่อว่ามีค่ะ หลวงพ่อคะ..ลูกจะไปทำหน้าที่ จะไปหาค่ะ ทั้งที่ลับ ที่แจ้ง ที่แห้ง ที่เปียก ลูกจะตั้งผังทำตามที่หลวงพ่อบอก ลูกขอยืนยันค่ะ ลูกจะลุยเต็มที่ค่ะ..หากยังมีลมหายใจอยู่ลูกก็จะไม่หยุดทำทำหน้าที่และเพื่อภารกิจครั้งนี้ ลูกจะไม่ยอมให้เสามหาสมบัติจักรพรรดินั้น ว่างจากแผ่นทองและเจ้าของบุญเลยค่ะ กราบขอบารมีหลวงพ่อทำให้ลูกสำเร็จเป็นอัศจรรย์นะเจ้าค่ะ
ลงพาดหัวหนังสือพิมพ์หน้า 1
ไฟกำลังไหม้รุกโชนในคืนยี่เป็ง
ร้านของลูก คูหาที่ 6 ที่รอดจากการไหม้อย่างหวุดหวิด
กัลฯ จิราภรณ์ อุครานันท์ (ตุ๊กตา)
ด้วยความเคารพอย่างสูงสุดค่ะลูก จิราภรณ์ อุครานันท์
http://goo.gl/tma5H