ใช้ชีวิตอย่างมีแฟชั่นต้องร่วมกันสร้างองค์พระ ปิดเจดีย์

เกาะติดสถานการณ์ทุ่มชีวิต ปิดเจดีย์

(ประเทศฝรั่งเศส)

ตอน...ใช้ชีวิตอย่างมีแฟชั่น ต้องร่วมกัน

สร้างองค์พระ ปิดเจดีย์

 

     ประเทศฝรั่งเศส เป็นประเทศแห่งแฟชั่นและผู้คนใช้ชีวิตอย่างมีชีวิตชีวา เมื่อขุนรบในประเทศแห่งนี้ขยับกายไปบอกบุญ ยอดองค์พระก็ขยับตาม

อย่างมากมาย  ต่างประสานมือประสานใจไปทำหน้าที่กันเป็นทีม ผลัดกันรุก ผลัดกันรับ อธิบายเรื่องบุญกันอย่างสนุกสนาน มีเจ้าภาพมาทำบุญองค์พระกันเกือบทุกวัน  จนขณะนี้วัดพระธรรมกายปารีส และวัดพุทธสตราสบูร์ก ทะลุ 1,200 องค์ไปเรียบร้อยแล้ว

 

     ผู้มีบุญท่านหนึ่งซึ่งบรรดาเจ้าหน้าที่วัดพระธรรมกายปารีสพากันปลื้มมากๆ และภูมิใจนำเสนอ นั่นคือกัลฯโซรีก้า  เต้ เธอเป็นชาวเขมร ส่วนสามีเป็นชาวฝรั่งเศสชื่อ คุณปีแยค  คริบบ้า  สำหรับคุณโซริก้านั้น บุคลิกของเธอเรียบร้อยและดีงามตามแบบฉบับของผู้ดีโดยแท้ สมัยเมื่อครั้งอยู่ประเทศกัมพูชา เธอเป็นกุลธิดาในตระกูลคหบดีที่ร่ำรวยมาก   คุณย่าของเธอชอบนิมนต์พระมาฉันภัตตาหารที่บ้านเป็นประจำ จนทำให้เธอคุ้นกับการทำบุญและมีความสุขกับการได้เห็นเนื้อนาบุญมาตั้งแต่เด็ก   หลังจากเกิดสงคราม เธอก็ย้ายมาอยู่ฝรั่งเศส  และประทับใจในหมู่คณะนักสร้างบารมีตั้งแต่ปี 2549   เพราะไปวัดไหนๆ  ก็เจอแต่คนแย่งพระพูดไม่มีใครฟังธรรมด้วยความเคารพเหมือนอย่างวัดนี้เลย

 

     แม้เธอจะพูดและฟังภาษาไทยไม่ได้ แต่มาวัดเกือบทุกอาทิตย์  เวลาพระอาจารย์เทศน์หรือพี่น้องวงบุญคุยกัน เธอก็จะชอบฟัง ทั้งๆ ที่ฟังภาษาไทยไม่ค่อยออก  เธอจึงสมัครเรียนภาษาไทยที่วัดและตั้งใจเรียนมาก ทำการบ้านทุกครั้ง เวลาสอบก็ได้คะแนนดี  ถือเป็นคนที่เรียนรู้ได้เร็วจนน่าทึ่ง เธอบอกว่า “ดิฉันอยากพูดและฟังภาษาไทยได้เพราะอยากฟังธรรมะที่หลวงพี่เล่าให้ฟัง” 

 

     เธอจะทุ่มทำบุญครั้งละมากๆ เรื่อยมา จนมาถึงบุญสร้างองค์พระ ปิดเจดีย์ ทั้งที่ไม่เข้าใจว่า ทำไปแล้วจะเป็นอย่างไรบ้าง  แต่ก็มาทำทุกอาทิตย์ อาทิตย์ละ 10 องค์  จนหม่อมสุนันทา ณ จำปาสักได้มีโอกาสคุยกับเธอว่า ทำไมไม่สร้าง 100 องค์ไปเลย เมื่อฟังแล้วเธอหยุดนิ่งไปไม่ถึง 2 นาทีและถามว่าต้องทำอย่างไรบ้าง เธอเกรงว่าจะถวายไม่ทันวันที่22 เมษายน เพราะธนาคารที่ฝรั่งเศสต้องนัดล่วงหน้าเป็นอาทิตย์จึงจะเบิกเงินออกมาได้   หลังจากเธอรับที่จะสร้างพระ 100 องค์ เธอก็นำเงินเก็บที่รวบรวมไว้ตลอดชีวิตออกมาทำบุญและน่าอัศจรรย์ที่กองบุญของเธอนั้นเต็ม 100 องค์ในเวลาไม่ถึงสัปดาห์  เพราะใครต่อใครเมื่อได้ทราบว่า เธอตั้งกองบุญต่างก็อยากทำบุญเข้ากองของเธอแม้แต่คนไม่รู้จัก บางคนเป็นแค่คนรู้จักและไม่ได้ติดต่อมาเป็นสิบปี  เธอโทรคุยไม่ถึง 5 นาที ก็ขอทำทันที 20 องค์ ตอนนี้องค์พระที่เธอทั้งทำเองและบอกบุญได้เกือบ 200 องค์แล้ว

 

     คุณโซรีก้า ยังชักชวนคนดีมีฐานะในฝรั่งเศสให้มาวัดเพิ่มมากขึ้นซึ่งล้วนแต่เป็นชาวกัมพูชาทำให้เจ้าหน้าที่เองต้องหัดพูดภาษาเขมรให้เป็น ส่วนสามีก็ได้มีโอกาสมาวัดและเธอก็ปฏิบัติต่อสามีดีมาก เช่น เวลารับประทานอาหารด้วยกัน เธอจะคอยดูว่าอาหารขาดอะไรไหมแล้วจะคอยเพิ่มให้  ถ้าอาหารไม่ร้อนก็จะนำไปเวฟทันที และจะชอบทำอาหารเพื่อสุขภาพมาให้ทุกคนทาน หากวันไหนที่วัดมีพิธีกรรมถ้าไม่รีบกลับเธอก็จะช่วยเก็บงาน ทำความสะอาดวัดและคอยสังเกตเจ้าหน้าที่แต่ละคนว่า เหนื่อยไหม เพลียหรือเปล่า  พระอาจารย์ไม่สบายเป็นอะไร  วันต่อมาก็จะนำยาต่างๆ มาถวาย  ทั้งหมดนี้ คือความน่ารักฉบับย่อๆ ของคุณโซริก้าที่ได้คัดสรรมาเล่าสู่กันฟัง 

 

 

กัลฯโซรีก้า  เต้  (ชาวกัมพูชาในประเทศฝรั่งเศส)
วัดพระธรรมกายปารีส   ประเทศฝรั่งเศส

 

 

กัลฯโซรีก้า  เต้ ทำบุญตักบาตรแด่พระภิกษุ

 

     เพราะเรายังมีเรื่องราวดีๆจากอีก 1 ศูนย์นั่นคือ  วัดพุทธสตราสบูร์ก   

ลูกพระธัมฯที่นี่ ทุ่มกันสุดฤทธิ์จริงๆ ทั้งทำด้วยตนเองและขยายกลุ่มคนใหม่ มีผู้นำบุญหัวใจเพชรเกิดขึ้นมาหลายคน อาทิเช่น

 

     กัลฯ วิรัช  รักษ์สมิทธ์สันติ  หัวหน้าครอบครัวผู้ขยันขันแข็ง เปิดร้านอาหารไทยอยู่ในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ กัลฯวิรัช เล่าให้ฟังว่า  ทุกวันอาทิตย์ผมจะพาครอบครัวไปทำบุญที่วัดใกล้บ้าน จนกระทั่ง ได้มาเจอหมู่คณะ เมื่อต้นปี 2552   ผมนั่งสมาธิ(Meditation)ได้นิ่งสงบมาก เห็นดวงกลมๆ แต่ยังไม่ใสนักครับ พอทราบข่าว เรื่องสร้างพระปิดเจดีย์ ครั้งแรกก็ตั้งใจจะสร้างให้คนในครอบครัวรวม 6 องค์ แต่พอมาดู DMC อย่างจริงจังก็ซาบซึ้งในคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ ผมจึงทำหน้าที่ผู้นำบุญ ชวนแม่ครัวที่ร้านให้สร้างพระ ทีแรกเธอบอกว่า ยังไม่พร้อม แต่ผมอยากให้ทำก็เลยบอกแม่ครัวว่า ผมจะให้ Bonus คุณ 500 ฟรังสวิสนะ(13,000 บาท) ผมอยากให้คุณสร้างพระ แม่ครัวก็เลยรับเงินก้อนนั้นมาพร้อมกับเพิ่มเงินของตนเองเข้าไปอีก 50 ฟรังสวิส แล้วก็ได้สร้างพระในที่สุด 2 วันหลังจากนั้น อานุภาพบุญก็บังเกิดกับแม่ครัว คือ ก่อนสร้างพระ แม่ครัวมีกระดูกเท้างอกปูดออกมาเจ็บปวดมาก และนัดกับหมอไว้แล้วเพื่อจะผ่าตัด  แต่หลังจากสร้างองค์พระ กระดูกเท้าก็เปลี่ยนใจหดกลับเข้าไปยังแหล่งที่ตั้งดั้งเดิมที่เคยอยู่ และอาการปวดท้องเป็นประจำจากเนื้องอกในช่องท้องก็หายเป็นปลิดทิ้งไปด้วย ตอนนี้ เธอเชื่อแล้วว่าบุญช่วยได้จริง และได้สร้างพระด้วยตนเองแล้วถึง 9 องค์

 

    ภรรยาของผมก็เช่นกัน  เธอเคยผ่าตัดเมื่อหลายปีมาแล้ว ทำให้ไม่สามารถยืนทำงานได้เกิน 4 ชั่วโมงต่อวัน เพราะจะปวดมาก แต่หลังจากสร้างพระ อาการปวดของเธอก็หายไป เหมือนไม่เคยมีมาก่อน ผมเชื่อมั่นในอานุภาพบุญของการสร้างพระธรรมกายประจำตัวมาก  จึงทำหน้าที่บอกข่าวบุญนี้ให้กับพี่น้องและเพื่อนที่รู้จัก ได้ทั้งหมด 201 องค์และจะตั้งใจทำต่อไปจนกว่าจะปิดเจดีย์  และในปีหน้า เมื่อคุณครูไม่ใหญ่รวมพุทธบุตรเรือนล้าน ผมก็อยากจะไปบวชเพื่อที่จะเป็น 1 ในล้านด้วยครับ 

 

 

กัลฯ วิรัช  รักษ์สมิทธ์สันติ
วัดพุทธสตราสบูร์ก  ประเทศฝรั่งเศส

 

 

ใช้ร้านอาหารไทยรัตนโกสินทร์ จัดสถานที่รวม

http://goo.gl/kmX4Z