จุดเริ่มต้นของความสุขที่แท้จริงของมนุษย์

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตรชุติพร จิตรนิมิตร (ประเทศไทย)

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

    ฟุตบอล ยูโร 2008 ถ้าใครอยากโชว์ลีลาคว้าแชมป์ก็ต้องหมั่นฝึกฝน ยูรวย ถ้าใครอยากร่ำรวย ก็ต้องหมั่นทำทาน ส่วนถ้าใครอยากจะเป็น ยูสวย ยูใส อย่างเช่นตัวลูกแล้วล่ะก็ ต้องหมั่นนั่งสมาธิค่ะ ตอนนี้ลูกเป็นนักกีฬา Girl Cup รับพระธรรมกายใส่ประตูใจของลูกแล้วค่ะ

 

    ลูกชื่อ ชุติพร จิตรนิมิตร อายุ 23ปี เพิ่งจะจบการศึกษาจากรั้วแดงกำแพงเหลือง (มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) คณะศิลปะศาสตร์ เอกภาษาเยอรมัน ในปี พ.ศ.2550 ปัจจุบันลูกทำงานอยู่ที่โรงเรียนสอนฟุตบอลอาร์เซนอลไทยแลนด์ แต่ไม่ได้เป็นโค้ชสอนฟุตบอลหรอกนะคะ เป็นแค่ผู้ช่วยโค้ช ประสานงานด้านต่างๆ ลูกเป็นสาวมั่นแต่ไร้ฟอร์ม เพราะเล่นฟุตบอลไม่เป็นหรอกค่ะ ถ้ามีโอกาสได้ลงสนามก็คงจะไปช่วยเขาเก็บลูกฟุตบอลมากกว่า แต่สิ่งที่ลูกทำได้ก็คือ การเอาลูกฟุตบอลใสๆ มาใส่ไว้ที่กลางท้อง อันนี้ทำได้ง่ายกว่าเตะฟุตบอลนะคะ และยังเตรียมวางแผนให้นักฟุตบอลฝึกสมาธิอีกด้วย เพื่อชัยชนะในแมทช์ที่ไม่ใช่แชมเปียนส์ หลีก แต่เป็นแชมเปียนส์ เข้ามาใกล้ เพื่อแชมป์ฟุตบอลโลกในอนาคต มาช่วยกันเชียร์ทีมของลูกนะคะ

 

 

    ลูกเป็นเด็กวัยใสใส่ใจคุณธรรม ได้เข้าวัดตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ชั้นประถม ในปี พ.ศ.2539 โดยมีพี่ชายเป็นผู้ชักชวน ซึ่งตอนนี้พี่ชายก็มาบวชเป็นพระลูกชายของพระเดชพระคุณหลวงพ่อแล้ว ตอนนั้น ลูกรู้สึกภาคภูมิใจอย่างมาก ที่สามารถบอกบุญเพื่อนๆในห้องเรียนได้ และรับหน้าที่ออกใบอนุโมทนาบุญให้เพื่อนๆด้วยลายมือตัวเองด้วย ลูกเชื่อคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ว่า เด็กๆเป็นวัยที่บริสุทธิ์ เปรียบเสมือนผ้าขาว ผู้ใหญ่อยากจะแต่งแต้มสีสันอย่างไรก็ได้

 

    ลูกโชคดีมาก ที่มีพระพี่ชายชักนำให้เดินบนเส้นทางสีขาวตั้งแต่ยังเยาว์วัย ลูกมีโอกาสได้ไปรับบุญช่วยงานอาสาสมัคร แผนกเพชรต้อนรับระดับโลก ตั้งแต่เรียนอยู่ชั้น ม.5 โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา จนกระทั่งเรียนจบมหาวิทยาลัย ลูกได้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าแผนกอยู่ถึง 2ปีเศษ ช่วงที่ใช้ชีวิตการเรียนควบคู่กับการเป็นอาสาสมัคร เป็นช่วงเวลาที่ชีวิตมีคุณค่ามากๆ เพราะการทำหน้าที่อาสาสมัครนั้น ลูกต้องใช้ทั้งกำลังกาย สติปัญญา และกำลังใจเป็นอย่างมาก

 

 

    บางครั้งรู้สึกเหนื่อยทั้งกายและใจ แต่พอนึกถึงความเหน็ดเหนื่อยของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ และคุณยายอาจารย์ ที่จะรื้อวัฏฏะพาชาวโลกและสรรพสัตว์ไปสู่ที่สุดแห่งธรรมแล้ว ก็รู้สึกว่าความเหน็ดเหนื่อยของลูกถือว่าเล็กน้อยมากๆ จึงเกิดกำลังใจที่จะเดินตามรอยเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อต่อไปค่ะ อีกสิ่งหนึ่งที่เป็นทั้งที่พักใจและเป็นกำลังใจให้แก่ตัวลูกอย่างยิ่งเองก็คือ การปฏิบัติธรรมค่ะ

 

    ลูกขอรายงานผลการปฏิบัติธรรมของลูก ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อฟังเลยนะคะ...ลูกเริ่มต้นการนั่งสมาธิพร้อมๆกับการเข้าวัดนั่นแหละค่ะ โดยการนึกนิมิตเป็นดวงแก้ว พอพระพี่ชายสอนลูกให้นึก ลูกก็เห็นดวงแก้วที่กลางท้องได้อย่างง่ายๆ ท่านก็เลยบอกให้ลูกมองไปที่กลางดวงแก้วต่อไป สิ่งที่ลูกเห็นต่อจากนั้นในกลางดวงแก้ว คือ องค์พระแก้วใสค่ะ แล้วท่านก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นก็มีองค์ใหม่ผุดขึ้นมาแทนที่จากกลางดวงแก้ว

 

    พระพี่ชายก็ตื่นเต้นดีใจใหญ่เลย ลูกก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมท่านต้องดีใจขนาดนั้นด้วย ลูกก็แค่นึกอย่างง่ายๆ แค่เราไม่ต้องคิดอะไร มองไปที่กลางท้องก็เห็นองค์พระแล้ว ต่อมา จุดเริ่มต้นการนั่งสมาธิอย่างจริงจังของลูกก็เกิดขึ้น เมื่อลูกสอบเข้าโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาได้ ลูกกลับต้องพบความเครียดอย่างหนักระหว่างเรียน เพราะที่โรงเรียนมีแต่เพื่อนๆที่เรียนเก่งๆทั้งนั้น ทั้งๆที่ลูกก็ไปเรียนพิเศษตามสถาบันกวดวิชา เหมือนที่เด็กๆสมัยนี้นิยมเรียนกัน แต่ผลสอบของลูกช่วงชั้น ม.4 ไม่ดีอย่างที่คาดหวังไว้

 

    พระพี่ชายก็แนะนำให้ลูกขึ้นไปปฏิบัติธรรม ที่สวนพนาวัฒน์ ที่นี่เองเป็นจุดเริ่มต้นความรู้สึกดีๆของลูกกับสมาธิค่ะ เพราะสถานที่สัปปายะ อาหารอร่อยมากๆ นับเป็นความเมตตาที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสร้างขึ้น ให้เป็นของขวัญอันล้ำค่าให้กับลูกๆทุกคน และทำให้ลูกได้รู้จักกับความสุขที่แท้จริงของมนุษย์ว่า มีจุดเริ่มต้นจากกลางท้องของเรานี่เอง

 

    ลูกได้นั่งสมาธิโดยเริ่มจากการนึกดวงแก้วอยู่ที่กลางท้อง และวางใจเบาๆไว้ที่กลางดวงแก้ว ไม่คิดอะไร เมื่อวางใจเบาๆที่กลางท้องไปเรื่อยๆ ลูกก็ได้รู้จักกับคำว่า ตกศูนย์ รู้สึกว่าเราโดนดูดวูบที่กลางท้องค่ะ แล้วเหมือนตัวเราโดนบีบลงไปในท่อเล็กๆที่ยาวมาก จนเหมือนจะไม่มีจุดสิ้นสุด ลูกก็ปล่อยตัวเองไปเรื่อยๆ สักพักเมื่อเจอจุดที่สิ้นสุดแล้ว ก็มีดวงใสๆเกิดขึ้นที่กลางท้อง ลูกมองไปที่กลางดวงใสๆที่มีแสงสว่างนวลตานั้นไปเรื่อยๆ ไม่นานนักก็มีองค์พระผุดขึ้นมาที่กลางดวง…

 

    องค์พระที่ผุดขึ้นมาขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนใหญ่กว่าตัวของลูก ขยายออกไปไม่มีที่สิ้นสุด ขณะเดียวกันก็มีองค์พระองค์ใหม่ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ยิ่งนานไปองค์พระก็ยิ่งผุดเร็วขึ้น ลูกก็ดูไปเรื่อยๆ แล้วลูกก็เห็นตัวลูกใสๆอยู่ในกลางท้องขององค์พระ แต่...สวยกว่าตัวจริงค่ะ แถมรูปร่างก็สมส่วน ไม่ผอมแห้งแรงน้อยเหมือนตัวจริงเลยค่ะ ลูกมีความสุขมากๆ สุขอย่างที่ไม่มีคำบรรยายใดๆจะมาอธิบายได้เลย ลูกรู้สึกรักการนั่งสมาธิอย่างจับจิตจับใจ

 

    แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีอุปสรรคเลยนะคะ อุปสรรคสำคัญของตัวลูกก็คือ การนั่งหลับค่ะ จนบางครั้งคนรอบข้างก็สงสัยว่าลูกนั่งดีจริงๆหรือ ทำไมถึงเห็นลูกนั่งหลับบ่อยจัง ที่ลูกบอกว่า เห็นดวงนั้นฝันไปรึเปล่า แต่ลูกก็ยืนยัน นั่งยัน นอนยันเลยนะคะว่า ไม่ได้ฝันไป (ถึงจะหลับก็เถอะ) แล้วลูกก็แก้การนั่งหลับได้ด้วยการลดปริมาณอาหารลง ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากมากเลย เพราะว่าเวลาที่ลูกนั่งสมาธิแล้วนึกอยากทานอะไร มื้อต่อไปก็จะมีอาหารจานนั้นมาวางอยู่ตรงหน้าทุกครั้งเลยค่ะ

 

    ทุกวันนี้ ลูกรู้แล้วว่า สมาธินั้นมีผลดีมากๆกับตัวลูก เช่น ในสมัยที่ลูกเรียน ม.ปลาย ลูกไม่ได้เรียนพิเศษเหมือนเพื่อนๆคนอื่น ทำให้มีเวลามารับบุญอาสาสมัครในวันเสาร์-อาทิตย์ ได้อย่างตลอดต่อเนื่องอย่างเต็มที่ แต่ด้วยความที่ลูกมีวัยใสใจสะอาด Smart ฉลาดปราดเปรื่อง ผลการเรียนจึงไม่ต้อยต่ำนะคะ ลูกได้เกรด 3.97 และเมื่อลูกทำงาน สมาธิก็ช่วยให้ลูกรู้จักแก้ไขปัญหาอย่างมีสติ และยังทำให้เป็นที่รักของเพื่อนร่วมงานและหัวหน้าด้วยค่ะ (คงเป็นอานิสงส์จากการที่ลูกได้รับบุญทำหน้าที่ต้อนรับสาธุชนผู้มีบุญแน่ๆเลย)

 

    สุดท้ายนี้ ลูกแอบมีคำถามอยากกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่า ลูกจะมีโอกาสได้เข้าไปสร้างบารมีในเขตในหรือไม่คะ ลูกกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ทำให้ลูกได้รู้จักวิชชาธรรมกาย และมีโอกาสสร้างบารมีกับหมู่คณะ ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง และหล่อแบบนี้ตลอดไปเลยนะคะ

 

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กัลยาณมิตรชุติพร จิตรนิมิตร

http://goo.gl/iHrQZ