Mobile Versionพุทธบุตรใจเพชรพระครูปัญญาธรรโมภาสวัดเจริญธรรม (กือลอง) นิคมพัฒนากือลองอำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลาพระครูปัญญาธรรโมภาส เดิมเป็นคนจังหวัดนนทบุรี ได้รับบรรพชาอุปสมบท ที่ จังหวัดเพชรบูรณ์ ปี พ.ศ. 2526 ปัจจุบันเข้าพรรษาที่ 25ประมาณหลังออกพรรษาปี พ.ศ.2537 ด้วยเพราะชอบใจในปฏิปทาของพระธุดงค์ และอยากมาพิสูจน์ ที่เพื่อนสหธรรมิกกล่าวกันว่า พื้นที่ 4 จังหวัดภาคใต้นี้อันตราย พระหลายรูปมรณภาพไป ท่านได้ตัดสินใจเดินธุดงค์ด้วยเท้าเปล่า จากจังหวัดเพชรบูรณ์ ไปยังอำเภอสุไหงโกลก เป็นระยะทางพันกว่ากิโลเมตร ท่านบอกว่า เดินประมาณ 2 เดือน กับอีก 14 วันครึ่งตอนแรกก็เดินตามถนน โยมเห็นก็นิมนต์ท่านขึ้นรถ ท่านก็ขึ้น พอให้โยมได้บุญแต่ไม่เกิน 1 กิโลเมตร ท่านก็ขอลง หลังๆท่านบอกว่า ท่านไปเดินเส้นเลียบๆกับทางรถไฟ กระทั่งมาถึง สุไหงโกลก จังหวัดนราธิวาสจากนั้น ท่านจึงตัดสินใจ ลาธุดงค์ ลองหาดูว่าที่ไหนน่าไป ท่านก็ดูจากแผนที่ เห็นว่าที่ อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา แปลกดีที่มีวัดอยู่แค่ 2 แห่งที่ปรากฏในแผนที่ของท่านตอนนั้น (ท่านบอกว่า แท้จริงแล้วมีมากกว่านั้นแต่ปรากฏในแผนที่เพียงเท่านั้น)ท่านเห็นในแผนที่ว่า มีวัดชื่อว่า “วัดกือลอง” น่าจะลองมาดู จึงนั่งรถมา มาถึงปรากฏว่าช่วงนั้นไม่มีพระอยู่ที่วัดเพราะไปกิจนอกวัดกันหมด ประมาณ 2-3วัน พระท่านถึงกลับมา แล้วพระท่านก็นิมนต์ให้ท่านมาอยู่ด้วย พร้อมกับโยมก็นิมนต์ให้ท่านมาอยู่จำพรรษาช่วยปราบเปรต ปราบผี ปี พุทธศักราช 2539 ท่านจึงตัดสินใจมาอยู่จำพรรษาที่วัดกือลอง หรือ วัดเจริญธรรม แห่งนี้ ท่านบอกว่าอยู่มาหลายปีถึงได้รู้ว่า ที่นี่ผีดุจริงๆ ผีสุรา ผีไพ่ เยอะมากวัดอยู่ในส่วนที่เรียกว่า นิคมพัฒนาตนเองกือลอง ที่ย้ายมาอยู่จากภาวะวิกฤตการณ์วาตภัยที่แหลมตะลุมพุก ทางเข้าวัดลึกจากปากทางประมาณ 8 กิโลเมตร ที่ 2 ข้างทางเป็นภูเขา ปากทางเป็นที่อยู่ชุมชนอิสลาม มีโรงเรียนปอเนาะหลายแห่ง ปัจจุบัน อำเภอบันนังสตาเป็นอำเภอที่เรียกได้ว่า เป็นพื้นที่สีแดงที่สุดใน 4 จังหวัดภาคใต้ มีข่าวออกมาเป็นระยะๆ การเข้าออกพื้นที่ต้องผ่านด่านของเรือใบ (ตะปูเจาะยางรถ) ที่จะมีตามถนนเป็นช่วงๆช่วงแรกที่มา วัดเป็นป่ารก ทรุดโทรม หน้าวัดเป็นดงงูกะปะ ท่านก็จัดการพัฒนากระทั่งวัดสะอาดขึ้น แล้วท่านจึงหาทางพัฒนาคนในพื้นที่ กำจัดผีสุรา ผีไพ่ ท่านเล่าให้ฟังว่า สมัยมาแรกๆโยมเอาภัตตาหารมาถวาย ใส่ปิ่นโตมา ก็วางไว้เลย ไม่มาประเคนหรือถวายพระ ท่านจึงสอนโยม โดยการไม่ฉันภัตตาหารที่ไม่ได้ประเคน และเทศน์เรื่อยมาเป็นประจำ จากเดิมโยมไม่ค่อยเข้าวัด ปัจจุบันโยมเข้าวัดกันมากโดยเฉพาะ วันพระแน่นศาลา กระทั่งต้องขยายศาลาเพิ่ม ศาลาของท่านนั้นก็ได้กำลังจากโยมและนักเรียนมาช่วยกันสร้าง มีท่านเป็นต้นบุญหลวงพ่อท่านเองอยากให้ธรรมะกระจายไปทั่วชุมชนแถบนี้ ท่านจึงเข้าไปสอนวิชาศีลธรรมให้เด็กนักเรียน 2โรงเรียน คือ ทั้งโรงเรียนประถมและมัธยมของนิคมพัฒนา และในทุกวันพระ คุณครูจะพาเด็กนักเรียนมาวัด มาสวดมนต์ทำวัตรเช้า ฟังธรรม นั่งสมาธิ(Meditation)หลวงพ่อท่านได้เข้ารับการอบรมพระกัลยาณมิตรที่ วัดพระธรรมกาย รุ่นที่ 40 ปลายปี พ.ศ.2546 ท่านจึงนำสื่อที่ได้ไปใช้ในการอบรมเต็มที่ โดยเฉพาะเสียงนำนั่งสมาธิของพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ทั้งโยมและเด็กชอบเสียงพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาก ท่านจะอธิบายให้โยมและเด็กทราบว่า นี่เป็นวิธีการนั่งของ พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ จึงทำให้โยมเข้าใจได้ง่ายจากการที่ท่านให้เด็กนักเรียนนั่งสมาธิแล้วนั้น เกิดการเปลี่ยนแปลงกับเด็ก กระทั่งท่านผู้อำนวยการโรงเรียน บอกว่าเด็กมีความเปลี่ยนแปลงอย่างมาก โดยพฤติกรรมก้าวร้าวต่างๆของเด็กลดลง เด็กแต่งตัวสะอาดขึ้น พูดจาสุภาพขึ้น เรียบร้อยขึ้น คำหยาบของเด็กจะหายไป เป็นผลจากการพาเด็กมาวัดและที่หลวงพ่อท่านสอน และท่านได้บอกบุญเพื่อให้มาติดจานดาวธรรมในโรงเรียนทั้ง 2 แห่ง แม้ปัจจุบัน เมื่อวันที่ 15 กันยายน พ.ศ.2550 หลวงพ่อท่านได้ไปช่วยอบรมเยาวชนที่อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลาหลวงพ่อท่านเล่าให้ฟังว่า ตัวท่านเอง ได้โยมแม่ โยมย่าและโยมป้า พาเข้าวัดปากน้ำภาษีเจริญตั้งแต่ยังเด็ก โยมแม่ของท่านเคยไปบวชชีที่วัดปากน้ำ จึงทำให้ท่านรักการนั่งสมาธิ โดยท่านมีครูแนะนำคือ หลวงพ่อแจ่มที่ท่านเองก็เป็นศิษย์ของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำเช่นกัน ปัจจุบันท่านนั่งสมาธิวันละ 4 ชั่วโมง โดยอาศัยเสียงนำนั่งจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ทางจานดาวธรรมท่านบอกว่า เรามาบวชต้องนั่งให้ได้ทุกวัน เพราะเป็นกิจของสมณะ แม้ท่านจะมีกิจงานก่อสร้างก็ต้องทำให้ได้ทุกวัน จะมีกิจประชุมที่ไหนก็ต้องหลีกไปนั่งธรรมะ ท่านมักจะเล่าให้ฟังว่า เวลาเดินทางมายังวัดพระธรรมกาย ท่านก็นั่งทำสมาธิบนรถ ท่านบอกว่าเวลานั่งแล้ว ใจก็สบาย โปร่งใสสบายท่านฝากข้อความมาถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่า “ขอให้หลวงพ่ออายุให้ยืน ให้นาน ให้ได้เผยแผ่ธรรมะไปได้ทั่วโลก ให้คนทั่วโลกได้เข้าใจถึงหลวงพ่อและเข้าใจธรรมะ วัดทุกๆวัดที่ภาคใต้ ที่กำลังมีเหตุการณ์ต่างก็ขออนุโมทนาเป็นอย่างยิ่งที่หลวงพ่อมีความเป็นห่วง มีเยื่อใยกับพระพุทธศาสนาในทางภาคใต้ ให้ความเมตตาช่วยเหลือพระในภาคใต้ เป็นประจำทุกเดือนตลอด 3 ปีที่ผ่านมา”ท่านกล่าวว่า “ผมก็ขอสู้ สู้ต่อไป ไม่ถอยจนกว่าจะสงบ และหยัดสู้รักษาพระพุทธศาสนาให้คงอยู่คู่ 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ด้วยชีวิต”ลูกสาวของท่านเคยขอให้ท่านย้ายขึ้นมาอยู่ที่กรุงเทพฯ ท่านบอกว่า “ไม่เป็นไร ท่านขออยู่ทางนี้แหละ หากเป็นอะไรไปก็ให้ช่วยเผาก็แล้วกัน”เพราะความซาบซึ้งใจ ในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย พระราชภาวนาวิสุทธิ์ ที่มีต่อพระภิกษุ สามเณร ใน 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้ตลอดเวลา ท่านจึงได้ชักชวนญาติโยม ให้ช่วยกันตัดลองกองมาถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อ อีกประการหนึ่งด้วยเพราะอยากได้ทำบุญกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยโดยครั้งแรกที่นำผลไม้มาถวายคือ วันสมาธิโลก 5 สิงหาคม ที่ผ่านมา ชุดนั้น ผลไม้ชุดแรกของที่วัดออกผลมาในปีนี้ ท่านได้ให้โยมช่วยกันตัดมาถวาย 1คันรถกระบะ มี ทุเรียน เงาะ และลองกอง แล้วบรรทุกรถทัวร์นำมาถวายที่วัดมาครั้งนี้ ได้ให้โยมช่วยกันตัดลองกองภายในวัด มาถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระราชภาวนาวิสุทธิ์ 50 กล่อง กล่องละ 10 กิโลกรัม รวมทั้งสิ้น 500 กิโลกรัม ส่งมาทางรถเร็ว ขบวน สุไหงโกลก–กรุงเทพฯ เที่ยววันที่ 15 กันยายน พ.ศ.2550 ถึง วัดพระธรรมกายเรียบร้อย ในบ่ายวันอาทิตย์ที่ 16 กันยายน พ.ศ.2550
http://goo.gl/V8rwr
พิมพ์บทความนี้
