จดหมายจากตัวแทน Supervisorวันศุกร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ.2550กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงสุดครับกระผมชื่อ นายนิพนธ์ ธรรมมิญช (อ่านว่า ทำ-มิน-ชะ) หรือ “ลูกตูน” ครับ เป็นชาวระยอง อายุ 21ปี ผมเป็นตัวแทน Supervisor ใน โครงการตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้า ครั้งที่26 ผมมาจาก มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี เข้าวัดพระธรรมกาย ครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ.2543ตอนนั้นผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่1 ผมได้ตามอาจารย์และรุ่นพี่ที่ได้รับรางวัลทางก้าวหน้ามาวัดพระธรรมกายในวันมาฆบูชา ซึ่งในวันนั้นมีการมอบโล่เกียรติยศรางวัลทางก้าวหน้า ครั้งที่18 “โอ…ช่างเป็นงานที่ยิ่งใหญ่มากเลยครับ” เวลาที่รุ่นพี่ของผมขึ้นรับรางวัล ทำให้ผมคิดว่า “ผมอยากได้รางวัลอย่างรุ่นพี่บ้าง”ต่อมา ผมก็ได้เข้าร่วม โครงการตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้า ครั้งที่23 ผมทำสำเร็จครับ ผมได้รับรางวัลชมเชยอันดับ1 ของจังหวัด และชมเชยอันดับที่10 ของประเทศครับ ผมว่า ถ้าทุกคนเข้าสมัครสอบก็สอบได้ ที่ทำข้อสอบไม่ได้ ก็เพราะยังไม่ได้เข้าสอบเมื่อสอบ Entrance ติดที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ผมก็ได้เข้าอบรมโครงการธรรมทายาท รุ่นที่34 หลังจากนั้น ก็เข้ามาเป็นคณะกรรมการ ชมรมพุทธศาสตร์ของมหาวิทยาลัย และปัจจุบันได้ทำหน้าที่เป็นประธานชมรมพุทธศาสตร์ครับผมได้ทำหน้าที่เป็น Supervisor ในการตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้า ครั้งที่25 ปี พ.ศ. 2549 ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นปีที่ประเทศไทยของเรา ประสพอุทกภัย น้ำท่วมวิกฤตรุนแรงในหลายพื้นที่ แต่พวกเราก็ไม่ย่อท้อนะครับ ยังคงเดินหน้าต่อ เพื่อให้น้องๆเยาวชนได้สอบธรรมะทางก้าวหน้า เราลุยน้ำไปจัดเตรียมสนามสอบ ในขณะที่น้องๆเยาวชน ก็ลุยน้ำเข้ามาสอบไม่ท้อไม่ถอยเช่นกัน(คุณครูไม่ใหญ่: ลุยสู้มันเข้าไปนะลูกความดีน่ะ รางวัลชีวิตเป็นสิทธิ์ของคนสู้ เราต้องลุยสู้ทำให้สำเร็จ ลุยสู้ต่อไปนะลูก)ก่อนหน้าที่จะลงพื้นที่ เพื่อปฏิบัติหน้าที่จริง พวกเราจะต้องทำงานกันเป็นทีม และแบ่งหน้าที่กันรับผิดชอบ ทั้งการจัดเตรียมกล่องข้อสอบ การประสานงานกับอาจารย์ของโรงเรียนต่างๆ ตลอดจนการเดินทางลงพื้นที่ในจังหวัดต่างๆทั่วประเทศ โดยในปีที่แล้ว ผมรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยหัวหน้าจังหวัดพังงา ซึ่งจะต้องใช้เวลาเดินทางจากชมรมพุทธศาสตร์สากลฯ ถึงจังหวัดพังงาเป็นเวลากว่า 12ชั่วโมง หัวใจผมมีน้องๆเยาวชนอยู่เต็ม 4ห้องหัวใจ ยิ่งนึกถึงภาพเด็กๆชาวเขา จุดเทียนไข อ่านหนังสือมงคลชีวิต ก็ยิ่งรู้สึกตอกย้ำความสำคัญของภารกิจนี้ ในใจคิดเพียงแต่ว่า น้องๆเยาวชนกำลังรอเราอยู่ที่ปลายทาง(คุณครูไม่ใหญ่: สัปดาห์หน้า ลูกๆก็จะเดินทางไปทำหน้าที่ซึ่งมีเยาวชนมากมายกำลังรอลูกๆอยู่ที่ปลายทาง ครูไม่ใหญ่ก็ขอให้เดินทางปลอดภัย ถึงปลายทางด้วยดีกันทุกคน)พอนึกถึงภาพความตั้งใจสอบของน้องๆทีไร ผมก็หายเหนื่อยเลยครับ ผมคงจะไม่เหนื่อยไปเปล่าๆ เมื่อน้องๆเยาวชนได้เรียนรู้ธรรมะจากข้อสอบที่ผมกำลังนำไปในวันที่ต้องไปปฏิบัติหน้าที่จัดสอบจริงๆ ก็มีปัญหาให้แก้ไม่ซ้ำกันทีเดียว บางที่ก็เปิดห้องสอบไม่ได้ ต้องใช้ความสามารถในการปีนป่ายเข้าไปเปิดห้องสอบ บางศูนย์สอบที่รถเข้าไม่ถึงหรือไปถึงเย็นแล้วไม่มีรถประจำทาง จำใจต้องเดินเท้าเข้าไปก็มี และหากฟ้าฝนไม่เป็นใจ บันดาลให้น้ำใสๆตกจากฟากฟ้า เราก็มีพันธะสัญญาใจที่เรียกว่า “เสียชีพอย่าเสียกล่อง (ข้อสอบ)”เมื่อเช้าตรู่ของวันสอบเริ่มขึ้น พวกเราก็ตั้งตารอคอยน้องๆ ที่จะมาเข้าสอบอย่างใจจดใจจ่อ…แล้วภาพแห่งความประทับใจก็เกิดขึ้น นั่นก็คือ ภาพของเด็กๆที่ต่างคนต่างถือหนังสือมงคลชีวิต 38ประการ มานั่งอ่าน นั่งท่องกัน ชนิดที่เรียกว่า จะคว้ารางวัลกลับไปให้ได้กันทุกคน นอกจากนี้ ยังมีเด็กบางส่วนที่อาศัยอยู่ห่างจากศูนย์สอบ เป็นระยะทางไกลหลายสิบกิโลเมตร ต้องเตรียมตัวตื่นนอนกันแต่เช้าตรู่ และก็รวมตัวกัน นั่งรถกระบะของคุณครูมาเข้าร่วมสอบ เป็นภาพที่น่ารักมากเลยครับ เห็นแล้วก็เกิดกำลังใจ และภาคภูมิใจที่การจัดสอบ ตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้า ได้ทำให้เกิดการศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปในทุกสถานที่การได้ทำหน้าที่ Supervisor ออกไปจัดสอบในสถานที่ต่างๆทั่วประเทศ ทำให้นึกถึงการออกไปทำหน้าที่ประกาศธรรมของสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่พระพุทธองค์ได้เคยตรัสสั่งพระสาวกไว้ว่า “เธอจงไปคนเดียวหลายๆทาง แต่อย่าไปทางเดียวหลายๆคน” ลูกๆ Supervisor ได้กระจายกันนำธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าออกไปจัดสอบทั่วประเทศ ดุจการออกไปประกาศธรรมของเหล่าสาวกของพระพุทธองค์ ได้บุญกันมากมายอย่างนี้ ต้องขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ให้โอกาสเยาวชนอย่างพวกเรา ได้สร้างบุญใหญ่กันในครั้งนี้ครับสุดท้ายนี้ กระผมและเพื่อนๆ Supervisor ลูกๆชมรมพุทธฯ ทุกสถาบันทั่วประเทศ ขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ ที่เมตตาลูกๆทุกคน พระเดชพระคุณหลวงพ่อทำให้พวกเรารักการสร้างบารมี ทำความดีอย่างไม่มีที่สิ้นสุด พวกเรารักพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆครับ และพวกเราขอเป็น อาสาพันธุ์ตะวัน ทำหน้าที่ทุกหน้าที่ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อมอบหมายให้สำเร็จครับ เพราะภารกิจของพ่อก็คือหน้าที่ของลูก และในโอกาสนี้พวกเราได้ช่วยกันแต่งเพลงสานฝันพ่อ มาถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยนะครับกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงลูกนิพนธ์ ธรรมมิญชและลูกๆชมรมพุทธฯ ทุกสถาบันทั่วประเทศทัพอาสาพันธุ์ตะวันพระพ่อผู้ชี้ธรรมนำชีวิตเพื่อพาศิษย์พ้นภัยในสังสารเผยแผ่ธรรมเลิศล้ำปณิธานก่อเกิดการสร้างคนดีศรีแผ่นดินให้กำเนิด “Supervisor” ทหารกล้าทัพอาสาพันธุ์ตะวันล้ำทั่วถิ่นนำธรรมะสู่เยาวชนได้ยลยินทุกชีวินสุขใจในทุกคราลูกทุกคนพร้อมนำทำหน้าที่ย่ำเภรีประกาศพระศาสนาแผ่ขยายแสงแห่งธรรมนำโลกาปรารถนาสันติสุขทุกแผ่นดินลูกมาณพ ชิตะคณะนิติศาสตร์ ชั้นปีที่3 มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์Supervisor โครงการตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้า ครั้งที่26
http://goo.gl/xg20f