Mobile Versionผลการปฏิบัติธรรม
พระธรรมทายาท สิรภพ ปคุโนหมู่บ้านสามัคคีธรรม วัดพระธรรมกายวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ.2550กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูงกระผม พระธรรมทายาท สิรภพ ปคุโณ อายุ 37ปี จบการศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า พระนครเหนือ ก่อนบวชผมทำงานเป็นวิศวกรและเปิดบริษัทฯของตัวเอง ผมเกิดในครอบครัวคนจีน ที่ตั้งแต่เล็กจนโตผมไม่รู้จักพระพุทธศาสนา การทำบุญ ก็คือ การไหว้เจ้า คำว่า “บวช” ผมก็ไม่รู้จัก เพราะไม่รู้ว่าจะบวชไปทำไม เมื่อเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ชีวิตของผมเหมือนกำลังเริ่มต้น ที่จะแสวงหาอะไรสักอย่าง ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไรจนกระทั่งในปี พ.ศ.2535 ขณะที่ผมเรียนอยู่ชั้นปีที่4 ช่วงนั้นผมกำลังเครียดกับการเรียน เพราะต้องทำโปรเจค (Project) เพื่อขอจบ พอดีมีน้องชมรมพุทธ มาชวนบวชธรรมทายาทภาคฤดูร้อน รุ่นที่20 ที่วัดพระธรรมกาย ผมก็เลยตัดสินใจว่า บวชก็บวช เพราะก็อยากรู้ว่า การบวชคืออะไร แล้วเราจะได้อะไรจากการบวชการบวชครั้งแรกของผม เป็นเหมือนคำตอบ ที่ผมกำลังแสวงหา ผมสนุกกับการบวชมากเลยครับ เหมือนผมได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งหนึ่ง ได้มาเข้าค่าย มีเพื่อนเยอะๆ พระพี่เลี้ยงก็น่ารัก น่าเคารพ อยู่ที่บ้านผมไม่เคยลำบากเลย แต่พอมาบวชผมต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ต้องตื่นแต่เช้ามืดมานั่งสมาธิ(Meditation) ได้เรียนรู้ว่า พระพุทธศาสนาสอนอะไร ผมประทับใจมาก เพราะการบวชทำให้ผมรู้วิธีการฝึกสมาธิ ให้เอาใจไว้ที่ศูนย์กลางกายผมลองฝึกเอาความรู้สึกไว้ที่กลางท้อง และก็นึกว่าท้องเราหนักๆ เหมือนกับตอนกินข้าวมาใหม่ๆ ผมทำอยู่หลายวันจนไม่สนใจเรื่องภายนอก ใจก็สงบ ทำให้เกิดความนิ่ง ความสบาย สักพักก็รู้สึกเหมือนกับว่า ตัวของผม กำลังพุ่งลงไปในช่องกลวงๆ ผมดูไปเรื่อยๆ ไม่นานก็เห็นดวงสว่างเกิดขึ้น สว่างมากครับ แล้วก็มีน้ำไหลเหมือนน้ำตก ผ่านไปทั่วร่างกาย เย็นจนบอกไม่ถูก ทั้งเย็นทั้งสว่างแล้วผมก็มองไปที่ตรงกลางอีก จนเห็นคนนั่งสมาธิหน้าตาคล้ายตัวเองแต่ใส่ชุดพระภิกษุซึ่งตอนนั้นผมยังไม่ได้บวช ผมก็ตั้งสมาธินิ่งๆก็เห็นตัวเองชัดมากผิวละเอียดสีขาว นั่งหันหน้ามาบ้างหันหลังให้บ้าง ผมก็ทำใจไว้ที่กลางท้องเบาๆ จนกระทั่งเห็นองค์พระแก้วใส หน้าตักประมาณ 1ศอก รอบๆองค์พระสว่างมากครับ บางครั้งก็เห็นองค์พระใหญ่มาก และสิ่งที่ผมประทับใจและเป็นความปีติมากที่สุดก็คือ เมื่อบวชได้ไม่นาน เย็นวันหนึ่งผมได้รับบุญไปรับโอสถของคุณยายอาจารย์ ท่านถวายโอสถ (มะขาม) ผมดีใจมากและเวลาที่นึกถึงภาพนี้ทีไร ก็ปลื้มปีติใจและอดที่จะนึกถึงคุณยายอาจารย์ไม่ได้หลังจากการบวชครั้งแรก ตลอดเวลา 15ปี ที่ผ่านมา ผมประคับประคองตัวเองมาตลอด โดยการมาวัดทุกต้นเดือน และนั่งสมาธิตามเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผมจะนั่งสมาธิทุกครั้งที่มีเวลา ก็ทำตามหลักวิชชาง่ายๆสบายๆใจเย็นๆอย่างที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนล่ะครับจนมาถึงปีนี้ ผมตัดสินใจขึ้นพนาวัฒน์ เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา ผมนั่งสมาธิอยู่หลายวัน จนใจหยุดนิ่ง จนเห็นองค์พระแก้วใส ใหญ่เท่าตัวผม แล้วองค์พระก็เข้ามาซ้อนในตัวผม จนองค์พระหายไป แล้วตัวของผมก็ใหญ่ขึ้น จนมองเห็นได้รอบตัว พอนั่งสมาธิ หยุดใจไว้ที่กลางไปเรื่อยๆ ก็เห็นองค์พระแก้วใสผ่านมาองค์แล้วองค์เล่า พอใกล้จะถึงวันเดินทางกลับ ใจมันนิ่ง จนผมรู้สึกว่าผมอยากต่อธรรมะ พอมาถึงวัด ผมจึงตัดสินใจ สมัครบวชเข้าอบรมในโครงการธรรมทายาทรุ่นเข้าพรรษาทันทีในวันอุปสมบท ผมเอาใจไว้ที่กลางท้อง ช่วงที่เตรียมเคลื่อนขบวนเวียนประทักษิณรอบพระอุโบสถ ผมก็ยืนหลับตาทำสมาธิ ช่วงวินาทีนั้นใจของผมนิ่งมากเลยครับ ใจนิ่ง สงบดี แล้วก็มีท่อแก้วใสๆเกิดขึ้น แล้วก็เห็นเป็นลูกแก้ว โผล่ขึ้นมาทีละลูก พอเข้าลูกที่2 ตอนนี้ไหลเร็วมากครับ ไหลผ่านเข้ามาในกลางท่อแก้ว ผ่านกลางตัว เหมือนตัวผมไหลเข้าไปในท่อ จนสักพัก จากดวงแก้วที่ไหลเร็วมาก จากดวงที่ผุดขึ้นมาก็กลายเป็นองค์พระ ผุดขึ้นมาๆทีละองค์ครับแล้วอยู่ๆเสียงพิธีกรงานบวชก็ดังขึ้น ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมา ผมรีบเช็ดน้ำตาเพราะอายสาธุชน ผมปลื้มมาก ปีติมาก อย่างบอกไม่ถูก ปลื้มมากที่การบวชครั้งนี้ ผมได้เป็นเนื้อนาบุญให้โยมพ่อ โยมแม่และญาติโยมสาธุชน ทุกย่างก้าวของผม คือ การจรดใจไว้ที่กลางท้อง และกลางองค์พระพอก้าวเข้าไปในพระอุโบสถ ขณะที่นั่งรออุปสมบท ผมทำสมาธิต่อไป จนเห็นองค์พระแก้วใสไหลเป็นสายยาวมาก ไหลผ่านตัวผม สักครู่ก็เห็นองค์พระที่เป็นสายยาวนั้น มีสองสายคู่ขนานกันมาจนถึงดวงธรรมดวงใหญ่ เมื่อผ่านดวงธรรมดวงใหญ่ก็ไหลรวมกันเป็นสายเดียว กระผมทั้งตื่นเต้น ทั้งดีใจมากครับในวันธรรมชัย ผมตั้งใจทำสมาธิเพื่อให้จิตใจบริสุทธิ์ ตั้งแต่เช้า รักษาใจนิ่งๆเอาใจเข้ากลางองค์พระ ผมนึกถึงคำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเสมอว่า เราเป็นพระถ้าได้ธรรมะ เห็นพระในตัว ญาติโยมจะได้บุญมาก วันนี้ผมตั้งใจมากเป็นพิเศษ เพราะอยากให้ญาติโยมที่มาได้บุญมาก ขณะที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อนำนั่งสมาธิในพิธี ผมก็มองกลางไปเรื่อยๆ พอเอาใจเข้ากลาง ก็มีดวงธรรมดวงใหญ่เกิดขึ้น มีคลื่นกระจายออกมาเหมือนคลื่นน้ำอย่างต่อเนื่อง จนพระเดชพระคุณหลวงพ่อกล่าว สัพเพฯ ก็ถอนออกจากสมาธิเดี๋ยวนี้ ผมก็ยังเห็นองค์พระแก้วใสอยู่ครับ เวลาที่หลับตาก็เห็นองค์พระไหลเป็นสาย ผมจะประคองใจไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลาทั้ง นั่ง นอน ยืน เดิน คุย หัวเราะ ทำตลอด เมื่อทำอย่างนี้มากๆ ผมรู้สึกถึงความก้าวหน้า เพราะเมื่อนำใจวางเบาๆบริเวณศูนย์กลางกาย สามารถทำสมาธิได้อย่างต่อเนื่อง ใจนิ่ง สงบ หลับตาเบาๆ ก็เห็นองค์พระแก้วใสไหลเป็นสายอย่างชัดเจนตอนหลังผมลองลืมตาดู ตอนแรกก็ไม่เห็นอะไร แต่พอผมเอาใจจรดกลางนิ่งๆอีกครั้ง คราวนี้ผมสามารถมองเห็นดวงแก้วใสลอยอยู่ สักครู่ดวงแก้วก็กลายเป็นองค์พระผุดขึ้นแล้วไหลออกมาเป็นสาย ยิ่งจรดกลางกายนิ่งๆ ความชัดขององค์พระก็จะขยายใหญ่ขึ้น จนผมตื่นเต้นว่า “เป็นไปได้หรือเพราะเราลืมตาอยู่”พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ การมาบวชในครั้งนี้มีคุณค่ากับชีวิตของผมมากครับ การบวชทำให้ผมได้รู้อะไรมากมาย และทำให้ผมสมหวังที่อยากจะพัฒนาธรรมะภายในให้ละเอียดยิ่งๆขึ้นไป ผมคิดว่าผมโชคดีมากๆที่เกิดมาทันได้สร้างบุญกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และอยู่ในยุคที่คำสอนเรื่องธรรมกายยังมีอยู่ ถ้าหากผมไม่เจอพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผมก็คงใช้ชีวิตไปวันๆ และไม่ได้ทำบุญในพระพุทธศาสนา ถ้าไม่มีพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ก็คงไม่มีชมรมพุทธ และก็คงไม่มีผมในวันนี้ชมรมพุทธ เป็นเหมือนบ้านหลังแรก ที่ทำให้ผมได้มาพบกับวัดพระธรรมกาย และได้เรียนรู้พระพุทธศาสนาได้มาพบกับมหาปูชนียาจารย์ ผมดีใจครับที่มาทันได้สร้างบุญกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และจะขออยู่สู้เคียงบ่าสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อตลอดไปครับผมขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อมากครับ ที่ทำให้ชีวิตของกระผมได้พบกับความสุขภายใน ทุกๆวัน เวลาที่ผมนั่งสมาธิ ผมจะนึกอธิษฐานจิตขอให้บุญที่ผมได้ปฏิบัติธรรม และตั้งใจประพฤติปฏิบัติให้สมกับเป็นพระแท้อย่างที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อปรารถนา ช่วยให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อหายป่วยเร็วๆ ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีร่างกายแข็งแรง รวมถึงขาที่เจ็บอยู่ และอาการไอ ก็ขอให้หายเป็นอัศจรรย์ครับพระธรรมทายาท สิรภพ ปคุโณ
http://goo.gl/VlNXB
พิมพ์บทความนี้
