Mobile Versionผลการปฏิบัติธรรม
พระทศพร โฆสวโรพระธรรมทายาทพระธรรมทายาทโครงการบูชาธรรม ๖๔ปี พระราชภาวนาวิสุทธิ์ โครงการ๒ (ประเทศไทย)กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับกระผมลูกพระ ทศพร โฆสวโร อายุ ๓๓ปี (ตอนเป็นฆราวาสทำอาชีพธุรกิจส่วนตัวครับ) กระผมเคยบวชรุ่นบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อตอนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่ออายุ ๖๒ปีมาแล้ว แต่ปีนี้...กระผมขอมาบวชรุ่นบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ครบรอบ ๖๔ปี โครงการ๒ ซึ่งอบรมระหว่างวันที่ ๒๓ มีนาคม-๑๗ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๑ อีกครั้งครับ ทั้งนี้ก็เพราะ...
“พระอาทิตย์ยังไม่ลืมวัน พระจันทร์ยังไม่ลืมคืน ทะเลยังไม่ลืมคลื่น แล้วลูกคนนี้จะลืมพระพ่อที่ดีที่สุดของกระผมได้อย่างไรล่ะครับ”พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ เมื่อก่อนบ้านของกระผมอยู่ไกลวัด อยู่แถวงามวงศ์วาน แต่ตอนนี้กระผมย้ายบ้านมาอยู่ใกล้วัดแล้ว คือ อยู่แถวคลองสามนี่เองครับ ตั้งแต่ย้ายมาก็ “สบ้าย...สบาย” เพราะมาสร้างบุญที่วัดได้สะดวก และถี่มากขึ้น ไม่ต้องลำบากลำบนเรื่องการเดินทางเลยพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ กระผมชอบเป็นพระ เพราะพระเป็นเพศภาวะที่ดีที่สุดในชีวิตในสังสารวัฏ เป็นเพศภาวะที่สง่างาม เหมือนกับอัศวินนักรบที่มีพลังวิเศษอยู่ในตัว ที่คอยสู้รบกับกิเลสในตัวอย่างอาจหาญ พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ การสู้กับกิเลสในตัวของกระผมได้เกิดขึ้นแล้วครับ ซึ่งกระผมก็สู้โดยใช้วิธีที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอก ก็คือ “จะมีอะไรง่ายไปกว่า การไม่คิดอะไรเลย แล้วได้ในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต” ซึ่งจากโอวาทของพระเดชพระคุณหลวงพ่อตรงนี้เอง ได้ทำให้กระผมให้โอกาสตัวเองมาปฏิบัติธรรม มาบวช มาหยุดคิด ทำหยุดนิ่งเฉยๆโดยก่อนจะนั่งปฏิบัติธรรม กระผมจะทำตามเสียงนำนั่งของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ คือ เริ่มต้นโดยการนึกถึงบุญที่ทำผ่านๆมาในอดีตก่อน พอนึกปุ๊บ ความปลื้มก็มาปั๊บ มาเป็นช็อตๆ แบบยั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่ โดยเฉพาะบุญบวชในครั้งนี้ ซึ่งมีทั้งพระพี่เลี้ยง พระอาจารย์ ที่ได้เมตตาอบรมสั่งสอน และที่สำคัญที่สุดคือ พระพ่อ ผู้เป็นทั้งหมดในใจของกระผม พอนึกอย่างนี้ กระผมปลื้มจนน้ำตาคลอเบ้าเลยครับ เหมือนเพลงที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเคยเปิดให้ฟังว่า “ไหนว่าผู้ชายร้องไห้ไม่เป็น” แต่มันไม่ได้ร้องเพราะความช้ำนะครับ แต่ร้องเพราะความฉ่ำใจในความปลื้มเมื่อปลื้มแล้ว กระผมก็รู้สึกเบาสบายอยู่ในใจลึกๆ ทำให้เวลานั่งขัดสมาธิ(Meditation)แล้ว กายสบาย ใจสบาย ได้โดยอัตโนมัติ และทำให้กระผมนึกนิมิตเป็นองค์พระได้ง่าย ซึ่งแรกๆก็นึกได้แต่ส่วนของพระเศียรเกตุดอกบัวตูมเท่านั้น ก็คิดว่า “ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น” ก็ดูไปเรื่อยๆ นิ่งๆ เบาๆพักหนึ่ง องค์พระก็มาทั้งองค์เลยครับ แล้วก็ชัดขึ้นใสขึ้นมากๆครับ ยิ่งใจเรานิ่งเท่าไร ก็ยิ่งชัดยิ่งใสมากขึ้นเท่านั้น ตอนนั้น กระผมลืมร่างกายไปเลยครับ จากนั้นก็มองไปที่เกตุดอกบัวตูม ลงไปอีกถึงศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดขององค์พระ ในลักษณะ Top viewไม่นานนัก องค์พระก็ขยายใหญ่ขึ้นมา จนสนิทกับตัวของกระผม แล้วก็มีองค์พระผุดขึ้นมาอีก ทีละองค์ๆ แล้วก็ขยายออกไปทีละองค์ ทีละองค์ ไปเรื่อยๆ เยอะมากเลยครับ กระผมมีความสุขใจ สดชื่นอย่างบอกไม่ถูก และระหว่างการปฏิบัติธรรมของกระผมในแต่ละรอบนั้น กระผมจะใช้วิธีตรึกนอกรอบด้วย บางทีเข้าห้องน้ำก็ยังตรึก องค์พระก็ยังขึ้นมาเป็นสายกลายเป็นท่อแก้ว เหมือนองค์พระอยู่กับกระผมตลอดเวลาเลยครับ
อีกทั้งบางที ภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯก็ปรากฏขึ้นมา ในลักษณะนั่งขัดสมาธิ และมีองค์พระแก้วใสรายล้อมท่าน เป็นลักษณะเข่าชนเข่า ล้อมรอบเป็นวงกลม ภาพนี้ได้เกิดขึ้นทันทีที่หลับตา ปรากฏขึ้นมาอย่างอัศจรรย์เลยครับ กระผมไม่ทราบว่า ภาพลักษณะแบบนี้คืออะไร แต่ที่แน่นอนที่สุดคือ กระผมสุขดีที่หนึ่งเลยครับสุดท้ายนี้ กระผมขอน้อมถวายบุญ และความปีติกับบุญทุกบุญที่กระผมได้ทำในขณะที่บวช แด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณครูไม่ใหญ่ของกระผม และขออาราธนาพระเดชพระคุณหลวงพ่อ อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรในการสร้างบารมี นำพาทุกคนในโลกใบนี้เข้าถึงพระธรรมกาย นำสรรพสัตว์ทั้งหลาย สร้างบารมีจนถึงที่สุดแห่งธรรม ขอพระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณครูไม่ใหญ่ของกระผม มีอายุยืนนาน สุขภาพร่างกายแข็งแรง หล่อแบบนี้ไปนานๆ สองร้อยซาวปี๋ เลยนะครับกราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความรักและเคารพอย่างสูงลูกพระ ทศพร โฆสวโรพระธรรมทายาทโครงการบูชาธรรม ๖๔ปีพระราชภาวนาวิสุทธิ์ โครงการ๒
http://goo.gl/IJHSM
พิมพ์บทความนี้
