หนูน้อยเจฟฟรี่ อายุ 1 ปี 1 เดือน ผู้รอดตายจากการตกตึก 4 ชั้น
ด้วยผลบุญจากการสร้างพระธรรมกายประจำตัว
ดิฉันชื่อ ชาลอน ทัคเกอร์ อายุ 41 ปี เป็นทนายความชาวอเมริกัน จากกรุงวอชิงตัน ดี.ซี สหรัฐอเมริกา สามีของลูกชื่อ จอห์น คลาคกี้ เรามีลูกชายสุดที่รักอยู่ 1 คนค่ะ คือ ด.ช.เจฟฟรี่ คลาคกี้ อายุ 1 ขวบเศษ และลูกชายคนนี้เองที่เป็นต้นบุญให้ดิฉันได้เข้าวัด และเขียนจดหมายมาเล่าอานุภาพบุญในครั้งนี้ค่ะ ดิฉันไม่เคยคิดเลยว่า จะได้ประสบกับอานุภาพบุญที่แสนเหลือเชื่อด้วยตัวเอง เหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา สามารถให้คำจำกัดความได้ว่า “ช็อค เครียด ลุ้น มหัศจรรย์” ดิฉันได้รู้จัก วัดภาวนาดี.ซี. จาก กัลยาณมิตร สุริสา พุ่มทิม ซึ่งเป็นพี่เลี้ยงของเจฟฟรี่ในวันธรรมดาที่ตัวลูกและสามีไปทำงาน ตั้งแต่เจฟฟรี่อายุ 2 เดือนกว่า
จนเมื่อวันอาทิตย์ที่ 21 มกราคม พ.ศ.2550 ประมาณบ่ายโมง วันนั้นสามีของดิฉันดูแลเจฟฟรี่อยู่คนเดียวที่ชั้น 4 ของอพาร์ทเม้นท์ ขณะกำลังนั่งเล่นอยู่ในอพาร์ทเม้นท์ ด้วยอารมณ์เบิกบานสุดขีด แต่ดูเหมือนว่ามัจจุมารจะไม่เอ็นจอยด้วย ฉับพลันสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา ลูกเจฟฟรี่พลัดตกจากช่องราวบันไดของอพาร์ทเม้นท์ โดยที่คุณพ่อคว้าตัวไม่ทัน ทำให้ร่างของเจฟฟรี่ ละลิ่วดิ่งลงจากชั้น 4 มุ่งตรงสู่ชั้น 1 กระแทกกับพื้นคอนกรีต อย่างแรง ผลก็คือ เจฟฟรี่ ขาหัก เลือดออกปาก ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดทรมาน สามีดิฉันตกใจมากรีบเรียกรถพยาบาล ในขณะเดียวกันเมื่อ กัลยาณมิตร สุริสา พุ่มทิม ได้ทราบข่าวอุบัติเหตุการตกตึกของเจฟฟรี่ จึงได้รีบไปที่หน้ารูปของ พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) และนั่งสมาธิ อธิษฐานขอให้ท่านช่วยเจฟฟรี่ด้วย เธอได้แนะนำให้ดิฉันตั้งสติ และนั่งสมาธิอธิษฐานช่วยเจฟฟรี่ด้วย เมื่อถึงโรงพยาบาลเด็ก แห่งกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เหล่าพยาบาลทราบเหตุการณ์แล้ว ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ไม่น่ารอด” คุณหมอเห็นภาวะเบื้องต้นก็บอกว่า “ไม่ตายก็เป็นเจ้าชายนิทรา” แล้วก็ส่งเจฟฟรี่เข้าห้อง ICU ทันที ช่วงค่ำวันนั้น เจฟฟรี่ อยู่ในสภาพ นอนบนเตียงคนป่วย มีสายยาง และเครื่องช่วยหายใจ ติดอยู่ระโยงระยาง แพทย์ผู้ดูแลบอกกับดิฉันว่า “ตอนนี้อาการยังไม่น่าไว้ใจ กรามได้รับการกระทบกระเทือน ขาหัก ต้องเข้าเฝือก สมองและปอดมีเลือดออกมาด้วย และทำท่าว่าจะขยายออกมา จำเป็นจะต้องทำการผ่าตัดเพื่อเอาเลือดในสมองออกก่อน ไม่เช่นนั้นจะต้องเป็นอัมพาตไปทั้งตัว” ดิฉันโทรบอกการวินิจฉัยของหมอให้กัลยาณมิตา สุริสา ทราบ เธอก็รีบโทรศัพท์ไปแจ้งวัดภาวนา ดี.ซี.ว่าจะสร้างพระธรรมกายประจำตัว 1 องค์ จารึกชื่อของเจฟฟรี่ นับแต่วินาทีที่ได้โทรศัพท์ไปแจ้งความว่า จะสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้เจฟฟรี่ กัลยาณมิตรสุริสา ก็ให้ดิฉันนึกถึงบุญ เวลาตี 3 ของวันจันทร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ.2550 แพทย์ผู้ดูแลเจฟฟรี่ บอก
ดิฉันว่า “จากการ X-ray สมองก่อนผ่าตัด พบว่า บริเวณที่เลือดไหลออกในสมองได้ลดขนาดลงมา จนหยุดไหลแล้ว รวมถึงเลือดที่ออกในปอด ก็หยุดไหลเช่นกัน คณะแพทย์รู้สึกแปลกใจมากว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งๆที่เมื่อช่วงเย็นเลือดยังไหลไม่หยุด” แพทย์ถึงกับอุทานว่า “Miracle (มหัศจรรย์)” ทั้งตัวลูก สามี รวมทั้งกองเชียร์ทั้งหลายต่างรู้สึกโล่งใจไปเปราะหนึ่ง ทุกคนมีความหวังมากขึ้น
ดิฉันว่า “จากการ X-ray สมองก่อนผ่าตัด พบว่า บริเวณที่เลือดไหลออกในสมองได้ลดขนาดลงมา จนหยุดไหลแล้ว รวมถึงเลือดที่ออกในปอด ก็หยุดไหลเช่นกัน คณะแพทย์รู้สึกแปลกใจมากว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งๆที่เมื่อช่วงเย็นเลือดยังไหลไม่หยุด” แพทย์ถึงกับอุทานว่า “Miracle (มหัศจรรย์)” ทั้งตัวลูก สามี รวมทั้งกองเชียร์ทั้งหลายต่างรู้สึกโล่งใจไปเปราะหนึ่ง ทุกคนมีความหวังมากขึ้น วันที่สี่ ของการอยู่ใน ICUของเจฟฟรี่ อาการเขาดีขึ้นเป็นลำดับ สามารถหัวเราะได้ ยิ้มได้ แพทย์บอกว่า “จะอนุญาตให้ออกจาก ICU” แต่ดูเหมือนว่า ทุกอย่างจะไม่ง่ายอย่างที่คิด หนทางแห่งการรอดชีวิตของเจฟฟรี่ ไม่ราบรื่นอีกครั้ง เมื่อก่อนจะออกจาก ICU หัวใจเจฟฟรี่ก็เริ่มเต้นแรงผิดปกติ แพทย์จึงให้อยู่ที่ ICUต่อไปอีกอย่างไม่มีกำหนด ดิฉันก็มานั่งคิดว่าเกิดอะไรขึ้น อยู่ๆก็นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้ไปถวายปัจจัยสร้างองค์พระของเจฟฟรี่เลย เพราะเป็นช่วงที่ยุ่งมากๆ แค่ตั้งใจและโทรแจ้งกับทางวัดไปเท่านั้นว่าจะสร้างองค์พระ ดิฉันจึงนำปัจจัยไปถวายพระอาจารย์ที่วัดภาวนาดี.ซี.
วันรุ่งขึ้นหลังจากถวายปัจจัย แพทย์ก็แจ้งมาว่า “เจฟฟรี่ สามารถออกจาก ICUได้แล้ว” และมาพักฟื้นที่ห้องพิเศษ จนวันพฤหัสบดีที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2550 เจฟฟรี่ก็ออกจากโรงพยาบาลได้ รวมระยะเวลา 12 วัน ซึ่งถือว่าเป็นเวลาที่สั้นมาก สำหรับกรณีของเด็กอายุ 1 ขวบ 1 เดือน ตกตึก 4 ชั้น ขาหัก เลือดออกในสมอง, ปอดและ กรามแตก หากจะเอาเหตุผลทางการแพทย์มาอธิบายถึงว่า ทำไมเลือดในสมองและปอดของเจฟฟรี่จากที่ไหลไม่หยุด มาหยุดไหล จึงไม่ต้องทำการผ่าตัด แขนไม่หัก แค่เข้าเฝือกที่ขา 1 เดือนแค่นั้น ก็คงจะตอบยาก แม้แพทย์และพยาบาล ก็ยังตอบไม่ได้ ว่าเกิดอะไรขึ้น กับความมหัศจรรย์ของการฟื้นอาการของเจฟฟรี่อย่างรวดเร็ว จนแทบจะเรียกได้ว่า ไม่เป็นไรอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้น หลังการถอดเฝือก เจฟฟรี่สามารถวิ่งเล่นได้ ตามปกติ เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ มีเหตุผลประการเดียวที่ดิฉันนึกออกคือ “บุญ” ที่เกิดจากการสร้างพระธรรมกายประจำตัวค่ะ
รับชมวีดีโอ น้องเจฟฟี่
