เด็กช่างซ่อมได้ทุกอย่าง ยกเว้นอกที่หักกับรักชำรุด

   ผลปฏิบัติธรรม ของ กัลฯสุพรรณ ทิพทิภากร (สหรัฐอเมริกา)

 

    ผมชื่อ สุพรรณ ทิพทิภากร อายุ 34 ปี  ปัจจุบันเป็นนักศึกษาปริญญาเอก สาขาวิศวกรรมอยู่ที่มหาวิทยาลัยเท็กซัส สหรัฐอเมริกา ในขณะเดียวกันก็เป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาของคุณครูไม่ใหญ่ด้วย ผมหวังลึกๆว่าถ้าเรียนจบอนุบาลก็อยากได้ดอกเตอร์สักสองใบ ใบหนึ่งจากโลก อีกใบหนึ่งจากคุณครูไม่ใหญ่ครับ เพราะผมจบปริญญาโทก็ได้มา 2 ใบเหมือนกัน ใบแรก MBA ที่รัฐโอไฮโอ้ มหาวิทยาลัยโคเลโด้และใบที่2 วิศวะไฟฟ้า ที่มหาวิทยาลัยวิสคอนซิ่น

 

    ผมเป็นนักเรียนอนุบาลทางไกลของ DMC ทางอินเตอร์เน็ท มาตั้งแต่เริ่มเปิดโรงเรียน เพราะการอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นท์ตามลำพังในต่างแดน ความเหงาที่อยู่เคียงข้างก็ตัวโตมิใช่น้อย การได้ดู DMC ขจัดความเหงาไปได้เยอะเลยครับ และยังทำให้ผมได้รับข่าวบุญจากเมืองไทยด้วย ข้อคิดที่ได้จาก DMC สิ่งที่คุณครูไม่ใหญ่ได้สอน โดยเฉพาะในเรื่องกฎแห่งกรรม ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อนเลย เป็นสิ่งที่หาฟังได้ยากยิ่ง และถ้าไม่ได้คำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ป่านนี้ ผมคงอาจจะต้องเอาน้ำตากลับบ้านก็ได้ครับ

 

    เพราะในอดีตผมใช้ชีวิตแบบแซ่บๆ มาพอตัว เริ่มตั้งแต่ตอนเป็นนักศึกษาคณะวิศวะฯที่ลาดกระบัง ใช้ชีวิตสไตล์เด็กช่าง ถือเอาเหล้า บุหรี่ เป็นสรณะ ดีใจก็กินเหล้า ผิดหวังก็กินเหล้า  อกหักก็กินเหล้า  เด็กช่างซ่อมได้เกือบทุกอย่างครับ ยกเว้นอกที่หักกับรักชำรุดที่ซ่อมไม่ได้ จึงอาศัยเหล้ามาดื่มให้ลืมรักไป และมีค่านิยมชอบฟังเพลงอกหัก ฟังมาหลายเวอร์ชั่น ไม่ว่าจะอกหักแบบร็อคๆ หรือ ฮิบฮ็อบ แต่เหล้าและเพลงอกหัก ไม่ได้แก้ปัญหาชีวิตให้เลย แถมยังตัดพ้อ ตอกย้ำ ซ้ำเติม ให้กระดองใจเจ็บกว่าเดิมอีก ผมจึงชอบเพลง “ตกหลุมรักตัวเอง” ครับ ผมน่าจะได้ฟังเพลงนี้มาตั้งนานแล้วตาจะได้สว่างขึ้น เพราะการตกหลุมรักตัวเองทำให้ตาสว่างจริงๆ สว่างแค่ไหนผมจะเล่าในลำดับต่อไปครับ            

 

    ผมมีนิสัยชอบอ่านหนังสือมาก เคยอ่านหนังสือจิตวิทยา ทั้งไทยและต่างประเทศ  อ่านเยอะมากๆจนรู้สึกว่า เราสามารถให้คำปรึกษาปัญหาแก่คนอื่นได้  แต่พอพิสูจน์โดยเอามาแก้ปัญหาตัวเองกลับเอาตัวไม่รอด  และในช่วงนั้นพี่สาวผมได้เริ่มเข้าชมรมพุทธจุฬาฯ แล้ว ก็มาชวนผมเข้าวัด เนื่องจากผมกำลังเมาอยู่ จึงไม่เก็ทและไม่อินด้วย จนวันหนึ่งพี่สาวได้ให้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่นำมาจากวัดพระธรรมกาย คือ หลวงพ่อตอบปัญหา อ่านแล้วโดนใจ รู้สึกว่าใช่เลย และเมื่อรู้ว่าใช่ก็ทุ่มเท ไม่ลังเลที่จะศึกษา ตามประสาเด็กช่างที่รักอะไรก็รักจริงครับ  จากนั้นผมก็ได้มาวัดพระธรรมกาย

 

    จนกระทั่ง ได้จากเมืองไทย มาเรียนไกลในต่างแดน หัวใจของผมก็พกพาเอาธรรมะมาด้วย ผมนั่งสมาธิ(Meditation)-สวดมนต์และดู DMC ทุกวัน และชอบที่จะมานั่งสมาธิที่วัดภาวนาเท็กซัสด้วยครับ

 

    การปฏิบัติธรรมของผมแรกๆก็แบบว่า ท่าสวยแต่ใจส่ายไม่สงบ ข้างนอกนิ่งแต่ข้างในอึดอัด เซ็งเครียดเบื่อกลุ้ม ไม่มีความสุขเลย แต่ผมโชคดีอย่างหนึ่งที่ได้เป็นอาสาสมัครช่วยงานในวัดภาวนาเท็กซัส ได้รับบุญพิเศษคือดูดฝุ่น ทำความสะอาดโบสถ์และบริเวณวัด  พอทำเป็นประจำ ทำให้ผมรู้สึกว่าใจสะอาดเกลี้ยงเกลาไปด้วย เหมือนใจเรานุ่มเนียนขึ้น พอมานั่งธรรมะใจก็จะสงบได้ง่ายขึ้น

 

    ครั้งหนึ่งผมนั่งสมาธิท่ามกลางความมืด  ผมวางใจไว้ที่กลางท้องตามที่คุณครูไม่ใหญ่สอน ทิ้งเรื่องราวต่างๆจากใจ นึกที่กลางท้องว่าร่างกายของเราเป็นแหล่งของความสุข และแผ่เมตตาไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย ซักพักก็รู้สึกว่าใจสงบ พอใจเริ่มสงบก็มีแสงสว่างเกิดขึ้นมากลางความมืด เป็นแสงสว่างที่คล้ายกับแสงของพระอาทิตย์ครับ เจิดจ้าออกมา แล้วน้ำตาผมก็ไหลออกมาเองด้วยความปลื้มปีติใจ ผมมีความสุขมากๆรู้สึกรักตัวเองขึ้นมาทันที เหมือนที่ผมบอกว่า การตกหลุมรักตัวเองทำให้ตาสว่างจริงๆครับ สว่างราวกับพระอาทิตย์ ซึ่งผมก็แปลกใจครับว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร ทำให้ผมเกิดกำลังใจว่าความรู้ที่มีอยู่ในตัวเรายังมีอะไรอีกเยอะ ที่เราต้องศึกษาและฝึกฝน ผมอยากฝึกฝนสมาธิให้ดียิ่งๆขึ้นไปอีกครับ เพราะสมาธิทำให้ผมดูดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก การนั่งสมาธิเป็นช่วงเวลาที่มีค่าที่สุดสำหรับผม ทำให้ผมรักตัวเองมากขึ้น ไม่อยากให้สิ่งไม่ดีเข้ามาในร่างกาย ผมจึงเลิกดื่มเหล้าได้ครับ และการนั่งสมาธิทุกวัน ทำให้ผมอ่านหนังสือได้เร็วขึ้น โดยไม่ต้องไปเสียเวลาคิดมากเลย เคยฟุ้งเพราะคิดมากแค่ 2 บรรทัด ก็ยังไม่ไปไหนเลย เวลามีสมาธิอ่านหนังสือจะดูดซับความรู้ได้ดีและรวดเร็ว ผมมีผลการเรียนที่ดีขึ้นเรื่อยๆ

 

    ผมชอบฟังธรรมะของหลวงพ่อครับ เวลาฟังธรรมะผมจะไม่ฟังผ่าน แต่นำมาใช้จริงและปรับปรุงตัวเองเสมอ จนผมเป็นนักสะสม ไฟล์เสียงของหลวงพ่อไปแล้ว เพราะเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับชีวิต ผมส่งธรรมะไปให้คนทั้งในอเมริกา ยุโรป และโซนประเทศจีน ผมอยากให้คนอื่นๆได้ฟังธรรมะบ้าง จะได้เป็นแรงบันดาลใจให้ทำความดี

 

    สุดท้ายนี้ผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่เป็นอย่างสูงที่เมตตาสอนธรรมะผ่าน DMC ทำให้ผมได้รับความรู้ที่ไม่เคยได้ยิน ได้ฟังจากที่ไหนมาก่อน แม้จะอยู่ต่างแดน อะไรที่เป็นความสุขของหลวงพ่อนั่นคือหน้าที่ของผม ในชีวิตนี้ผมตั้งใจจะบวชเป็นลูกของคุณครูไม่ใหญ่   ผมตั้งใจและตั้งจิตอธิษฐานว่า สิ่งใดที่จะสามารถนำความเจริญมาสู่วิชชาธรรมกายขอให้ผมได้มีส่วนในสิ่งนั้น  ขอพรจากหลวงพ่อให้คำอธิษฐานของผมสำเร็จสมปรารถนาด้วยนะครับ

http://goo.gl/IucWO