Mobile Versionผลการปฏิบัติธรรม
กัลยาณมิตรบุญยิ่ง ทองสร้อยกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงผมชื่อ บุญยิ่ง ทองสร้อย อายุ 50ปี มีอาชีพทำสวน อยู่จังหวัดจันทบุรีครับ ก่อนเข้าวัดพระธรรมกาย ผมเคยนอนเอามือก่ายหน้าผาก กลัดกลุ้มกังวลกับสภาวะอารมณ์ที่ยากจะอธิบาย รวมถึงวัตถุประหลาดที่ปรากฏอยู่ในตัวผมมาร่วม 20ปี อารมณ์นั้นและวัตถุประหลาดนั้น เข้ามาพัวพันในชีวิตของผมตั้งแต่ครั้งที่เคยบวชเป็นพระในปี พ.ศ.2521_เป็นการบวชตามประเพณี ตอนอายุ 20ปีก็บวชแทนคุณบิดามารดาในพรรษาที่สามของเพศสมณะ ผมมีความปรารถนาอยากจะนั่งสมาธิ(Meditation)ศึกษาวิชากัมมัฏฐาน แต่ก็หาครูบาอาจารย์ได้ยากเหลือเกิน ผมเคยเดินทางไปที่อยุธยา สอบถามพระอาจารย์ถึงการทำภาวนา ท่านก็แนะนำว่า ให้ไปนั่งเอาเอง จะภาวนาพุทโธหรืออะไรก็ตามใจ ผมจึงไปนั่งในกุฏิกลางป่าไม้ นั่งสมาธิครั้งแรกผมปวดขามากๆ ปวดจนต้องลืมตา แล้วนั่งต่อไปอีก 20นาที นั่งไปสักพักน้ำตาผมไหล ไม่ได้ไหลเพราะปีติใจอะไรหรอกครับ น้ำตามันไหลเพราะขามันปวด
คราวนี้ก็ลองอดทนดู พอทนนั่งไปได้สักพัก สภาวะอารมณ์ที่ยากจะอธิบายก็เกิดขึ้น คือ ตัวของผมถูกดูดวูบไปเลย พอดูดไปวัตถุประหลาดก็เกิดขึ้นมา เป็นดวงกลมๆใหญ่มากเหมือนดวงจันทร์ ผมรู้สึกเบาๆลอยๆเหมือนกับตัวเองเป็นดวงกลมดวงนั้น ความเจ็บปวดต่างๆหายไป ดวงนั้นสว่างจ้าแบบดวงอาทิตย์ พอผมคิดสงสัยว่า สิ่งนี้คืออะไร ดวงนั้นก็หายไปทันที พอลืมตามาดูนาฬิกา อีก 5นาทีก็จะเพลแล้ว ผมไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมเวลาจึงผ่านไปรวดเร็วนัก นับแต่นั้นภาพดวงกลมใสก็ติดตาติดใจผมมาโดยตลอด ถามใครต่อใครต่างก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมเห็นนั้น คือ อะไรแม้หลังจากที่ลาสิกขามาแล้ว สิ่งที่เห็นในครั้งนั้นก็ตรึงใจผมเสมอมา และมีประสบการณ์อย่างนี้มาเรื่อยๆ เห็นดวงอยู่ในท้อง บางคราวแม้จะนอนกลางวันก็ยังผวา เหมือนใจตกวูบ ดูดเราวูบเข้าไปในท้องตลอด ผมกังวลเป็นอย่างมากว่า เราเป็นโรคอะไรหรือเปล่า เกรงว่าตนเองจะเป็นโรคหัวใจครับคราวหนึ่ง ผมพาลูกชายไปเข้าโรงเรียนที่สัตหีบ อาจารย์ที่โรงเรียนได้ให้พระมหาสิริราชธาตุกับผมมาองค์หนึ่ง รวมถึงให้เทปและหนังสือมาด้วย ในหนังสือได้เล่าเรื่องราวอานุภาพของท่านว่า พระพูดได้ ให้สวดสรรเสริญบ่อยๆ พอผมทราบว่าท่านมีอานุภาพมากอย่างนี้ จึงลองตั้งจิตอธิษฐานกับองค์พระไปว่า...“ข้าพเจ้ามองเห็นดวงกลมๆอยู่ในท้องตลอด ไม่ทราบว่าสิ่งนี้จะดีหรือร้ายประการใด ถ้าดีก็ขอให้มีคนมาช่วยยืนยัน ข้าพเจ้าจะยอมรับว่าเป็นครูบาอาจารย์ ถ้ารู้ว่าท่านผู้นั้นอยู่ที่ใดข้าพเจ้าจะอยู่ที่นั่นจนวันตาย”แล้วผมก็ได้เปิดเทปที่อาจารย์คนดังกล่าวมอบให้ ผมได้ยินเสียงว่า บัดนี้ถึงเวลาธรรมกาย...พอได้ยินผมก็สะดุดใจ ในเทปนั้นบอกว่าคนที่เข้าถึงประสบการณ์ภายในจะเหมือนคนตกเหว ดิ่งวูบลงไป หรือบางทีอาจมีอาการเหมือนขับรถลงสะพาน บางทีตัวของเราก็จะหาย สว่างโล่ง เหมือนดวงอาทิตย์ พอได้ฟังดังนั้น ผมปีติขนลุก นี่มันอะไรกัน ทำไมเหมือนสิ่งที่ผมได้เจอมาเลย แล้วหลวงพ่อองค์ที่เทศน์นี้ คือ ใครปกติแล้วช่วงเข้าพรรษา ผมจะไปรักษาอุโบสถศีลกันทั้งครอบครัว ตอนไปรักษาศีลที่วัดแถวบ้าน ผมก็ได้ถามป้าผู้สูงวัยคนหนึ่งว่า ผมนั่งสมาธิแล้วเห็นดวงใสๆ พอจะรู้บ้างไหมมันคืออะไร เขาก็บอกว่าไม่รู้เพราะไม่เคยเห็น แต่เขาก็จำเรื่องของผมเอาไปเล่าให้คนขายน้ำปลาฟัง เพราะเห็นว่าคนขายน้ำปลาคนนั้นชอบไปวัด สามีของคนขายน้ำปลาที่นั่งฟังอยู่ข้างๆก็โพล่งขึ้นมาว่า “นี่แหละวิชชาธรรมกายของหลวงปู่”พอได้ฟังดังนั้น เขาเลิกขายน้ำปลาแล้วรีบตามหาบ้านของผม พอเจอกันเขาก็ซักถึงประสบการณ์ที่ผมเห็น แล้วก็บอกว่า สิ่งที่คุณเห็น คือ ดวงธรรม ตามหลักวิชชาธรรมกายของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ แล้วเขาก็พาผมมาวัดพระธรรมกายภายในวันนั้นเลยครับ พามากราบรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ซึ่งตอนนั้นยังประดิษฐานอยู่ที่ห้องปัญญาพอเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ผมปลื้มปีติมาก รู้สึกคุ้นเคยกับท่านมากๆ และพอได้มาเห็นรูปคุณครูไม่ใหญ่ ผมสารภาพตามตรงว่าน้ำตาหนุ่มเมืองจันท์ไหลพรากเลยครับ ญาติตายผมไม่เคยร้องไห้ แต่พอเห็นรูปคุณครูไม่ใหญ่ ผมปีติจนน้ำตาไหล แล้วคนขายน้ำปลาก็บอกว่า ถ้าอยากรู้จักวิชชาธรรมกายมากกว่านี้ต้องไปพนาวัฒน์หลังจากปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ได้สองวัน ใจของผมก็ตกศูนย์วูบลงไปที่กลางท้องเช่นเดิม แล้วดวงใสสว่างก็ปรากฏขึ้นมา ความนึกคิดหยุดหมด พอมองกลางดวงไปเรื่อยๆ หยุดนิ่งไปเรื่อยๆ ดวงก็เปลี่ยนเป็นองค์พระ ผุดเกิดขึ้นมาแทนที่ มองไปนิ่งๆ ผมก็รู้สึกว่า ตัวเราเป็นองค์พระ องค์พระเป็นตัวเรา องค์พระผุดซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆ ผมมีความสุขสุดจะกล่าวได้ บัดนี้ผมรู้แล้วว่า สิ่งที่ผมประสบพบเจอมาตลอดร่วม 20ปีนั้น ไม่ใช่วัตถุประหลาด แต่คือ สิ่งอัศจรรย์ที่สุดของชีวิตตอนนี้ ผมเริ่มมองเห็นองค์พระภายในได้ต่อเนื่องขึ้น ไม่ว่าจะทำงาน ทั้งหลับตาลืมตาก็ยังเห็นอยู่ องค์พระท่านองค์ใหญ่มากครับ ขนาดขับรถส่งเงาะ องค์พระท่านใหญ่ถึงขนาดที่ว่า รถทั้งคันไปอยู่ในกลางท่านได้ ผมผูกพันกับองค์พระตลอด เหมือนในชีวิตนี้ได้เจอของวิเศษ ได้เจอของดีอันเป็นสุดยอดของชีวิตแล้วพอเห็นองค์พระแล้ว ผมก็มาหวนคิดถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯว่า บุญที่ท่านให้เรานั้นไม่ธรรมดา ไม่รู้ว่าจะทดแทนคุณท่านได้อย่างไร ผมก็คิดว่าด้วยภาวะที่ตนเองเป็นอยู่ ผมก็จะตั้งใจปฏิบัติตามคำสอนของท่านอย่างเคร่งครัด ไม่ทำผิดศีลธรรม ผมทำบุญทุกวันพระ นั่งสมาธิทุกวันๆละ 1-2ชั่วโมงทั้งเช้าและเย็น พร้อมทั้งได้ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรชวนคนมาวัด ซึ่งงานหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ผมกับเพื่อนๆก็ได้ทำหน้าที่ชวนคนมาร่วมงานได้ 8คันรถ และงานกฐินพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯก็ชวนมาร่วมงานได้อีก 6คันรถบัส ผมเชื่อมั่นในวิชชาธรรมกายของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และเคารพรักคุณครูไม่ใหญ่ด้วยชีวิตจิตใจ มีแต่ความปลื้มใจที่ได้มาอยู่ใต้ร่มบารมีของท่านครับกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงบุญยิ่ง ทองสร้อย
http://goo.gl/yNJVD
พิมพ์บทความนี้
