ณ ป่าประดู่ลายคนมักโกรธชนะพึงชนะคนโกรธ ด้วยความไม่โกรธพึงชนะคนไม่ดี ด้วยความดี
พึงชนะคนตระหนี่ ด้วยการให้
พึงชนะคนพูดเหลวไหล ด้วยคำจริง.
อุตราอุบาสิกา เล่ม ๔๒ หน้า ๔๔๗นางเทพธิดาเอาจริงได้ทุกคน(เทพธิดาตอบพระมหาโมคคัลลานะ) : ครั้งเกิดเป็นมนุษย์ อยู่ในหมู่มนุษย์ ดิฉันเป็นทาสีหญิงรับใช้ตระกูลอื่น ดิฉันเป็นอุบาสิกาของพระโคดมผู้มีพระจักษุและพระเกียรติยศ พากเพียรออกไปจากกิเลสในศาสนา ของพระโคดมผู้ทรงพระคุณคงที่ เพราะมีมนสิการมั่นอยู่ในจิตว่าแม้ถึงร่างนี้จะแตกทำลายไปก็ตามที การที่จะหยุดความเพียรในการเจริญกรรมฐานเป็นอันไม่มีเป็นอันขาด ทาง (มรรค) แห่งสิขาบท ๕ (ศีล ๕) เป็นทางสวัสดี มีความเจริญ ไม่มีหนาม ไม่รก เป็นทางตรง อันสัตบุรุษทั้งหลายประกาศแล้ว โปรดดูผลแห่งความพากเพียร (นาน ๑๖ ปี) คือ ที่ดิฉันบรรลุอริยมรรคตามอุบายที่ต้องการเถิดดิฉันถูกท้าวสักกเทวราชผู้มีอำนาจเชิญมา เหล่าอริยเทพหกหมื่นช่วยกันปลุกดีฉัน คือ เทพบุตรอันมีนามว่า อาลัมพะ คัคคมะ ภีมะ สาธุวาทิ ปสังสยะ โปกขระ และสุผัสสะ และเหล่าเทพธิดาน้อย ๆ อันมีนามว่า วีณา โมกขา นันทา สุนันทา โสนทินนา สุจิมหิตา อาลัมพุสา มิสสเกสี และบุณฑริกา และนางเทพกัญญา อีกพวกหนึ่งเหล่านี้ คือ นางเอนิปัสสา นางสุปัสสา นางสุภัทรา นางมุทุกาวที ผู้ประเสริฐกว่านางเทพอัปสรทั้งหลาย ก็ช่วยปลุกเทพอัปสรนั้น ได้เข้ามาหาดิฉันตามกาลอันควร พากันพูดด้วยวาจาที่น่ายินดีว่า เอาเถิด พวกเราจักฟ้อนรำ ขับร้อง จักนำท่านให้รื่นรมย์ ดังนี้นันทวัน มหาวัน เป็นที่ไม่เศร้าโศก เป็นที่น่ารื่นรมย์ของทวยเทพชั้นไตรทศนี้ มิใช่สำหรับผู้ที่มิได้ทำบุญไว้ หากสำหรับผู้ที่ทำบุญไว้เท่านั้น
ทั้งมิใช่ความสุขในโลกนี้และโลกหน้า สำหรับผู้ที่มิได้ทำบุญไว้
หากเป็นความสุขในโลกนี้และโลกหน้าสำหรับผู้ที่ทำบุญไว้เท่านั้น
รวมทั้งทวยเทพชั้นไตรทศเหล่านั้น ควรจะบำเพ็ญกุศลไว้ให้มาก เพราะว่าผู้ทำบุญไว้แล้ว ย่อมเพรียบพร้อมด้วยโภคสมบัติ บันเทิงอยู่ในสวรรค์.
ทาสีวิมาน เล่ม ๔๘ หน้า ๑๕๔
นางสุภัททาสังฆทานดีกว่า
นางสุภัททาเทพธิดา กล่าวกับนางภัททาเทพธิดา) : เมื่อชาติก่อน ดิฉันได้เห็นพระภิกษุผู้อบรมทางจิตใจเพื่อคุณอันยิ่งใหญ่ จึงได้นิมนต์ท่านรวม ๘ รูปด้วยกัน มีพระเรวตเถระเป็นประธาน ด้วยภัตตาหารท่านพระเรวตเถระนั้นมุ่งจะให้เกิดประโยชน์อนุเคราะห์แก่ดิฉัน จึงบอกดิฉันว่า จงถวายสงฆ์เถิด ดิฉันได้ทำตามคำของท่าน ทักขิณาของดิฉันนั้นจึงเป็นสังฆทาน ดิฉันให้เข้าไปตั้งไว้ในสงฆ์ เป็นทานที่ไม่อาจปริมาณผลได้ว่ามีอยู่เท่าไร ส่วนทานที่คุณพี่ได้ถวายแก่ภิกษุ ด้วยความเลื่อมใสเป็นรายบุคคล จึงมีผลไม่มาก.ทัททัลลวิมาน เล่ม ๔๘ หน้า ๒๘๐
ชัยชนะที่แท้จริง
พึงชนะคนโกรธ ด้วยความไม่โกรธ พึงชนะคนไม่ดี ด้วยความดี อีกทั้งคนตระหนี่ และคนเหลวไหล...
6518 ครั้ง
ปิดการแสดงความคิดเห็น
