Mobile Versionพันธนาการแห่งชีวิตภพ 3 เรือนจำ ที่มนุษย์ทั้งหลายไม่รู้ตัวว่าถูกจองจำอยู่
“เรือนจำ” เป็นสถานที่ที่คนทั้งหลายไม่อยากย่างกรายเข้าไป เพราะเป็นสถานที่ที่มีไว้เพื่อกักขังหน่วงเหนี่ยวให้หมดอิสรภาพ และยังถูกจองจำด้วยเครื่องพันธนาการหลากหลายชนิด เช่น โซ่ตรวน หรือถูกขังในห้องขัง เป็นต้น แต่...เครื่องจองจำเหล่านั้นยังไม่นับว่าเป็นเครื่องจองจำที่มีความมั่นคงถาวร เพราะมีนักโทษมากมายที่สามารถแหกคุกหนีออกมาได้แต่...มีเครื่องจองจำอีกประเภทหนึ่งที่มีความมั่นคงถาวร ใครก็ตามที่ถูกพันธนาการด้วยเครื่องจองจำประเภทนี้แล้ว ก็ยากที่จะหลุดพ้นออกมา ชีวิตของเขาจะหมดอิสรภาพไปในทันที เครื่องจองจำที่ว่านั้น คือ “ชื่อเสียง ลาภ ยศ และบุตรภรรยา” เครื่องจองจำประเภทนี้มีความเหนียวแน่นมั่นคงเป็นอย่างยิ่ง แม้จะผุกหย่อนๆ หลวมๆ เหมือนไม่ได้ถูกจองจำ แต่ก็หลุดออกไปได้ยาก เพราะผู้ที่ถูกจองจำมีความพอใจเจือปนอยู่ด้วย ความพอใจนั้นเองที่เป็นเหยื่อคอยหลอกล่อให้หลงติดอยู่ในเครื่องจองจำประเภทนี้ดังที่ พระบรมศาสดาตรัสไว้ใน พันธนสูตร ว่านักปราชญ์ทั้งหลาย ไม่ได้กล่าวถึงเครื่องจองจำที่ทำด้วยเหล็ก ทำด้วยไม้ และทำด้วยหญ้าว่าเป็นเครื่องจองจำที่มั่นคงแต่กล่าวถึงความกำหนัดยินดี ในเครื่องประดับแก้วมณีและความอาลัยในบุตรและภรรยาทั้งหลายว่าเป็นเครื่องจองจำที่มั่นคงนักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวถึงเครื่องจองจำที่มีความกำหนัดยินดีในเครื่องประดับแก้วมณี เป็นต้นนั้นว่าเป็นเครื่องจองจำที่มั่นคงพาให้ตกต่ำ แม้หย่อนๆ แต่แก้ได้ยากผู้มีปัญยาตัดเครื่องจองจำแม้เช่นนั้นได้แล้วออกบวชเป็นผู้ไม่มีความอาลัย ละกามสุขเสียได้แล้วทรงนำเรื่องราวของพระโพธิสัตว์ในอดีต มาเล่าว่าทรงตัดสินพระทัยแน่วแน่ออกบวชเพื่อช่วยชาวโลก
แม้จะทรงรักและห่วงใยพระราชโอรสมาก
แต่ท่านก็ตัดสินใจอย่างนี้มาหลายต่อหลายครั้งทุกภพทุกชาติ
ในอดีตกาล ในเมืองพาราณสี พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลคหบดีผู้ตกยากตระกูลหนึ่ง เมื่อเจริญวัยขึ้นบิดาก็ได้ถึงแก่กรรมลง มารดาจึงได้นำหญิงคนหนึ่งมาให้เพื่อเป็นภรรยาของพระโพธิสัตว์ ฝ่ายพระโพธิสัตว์แม้ไม่อยากมีภรรยา แต่ก็ไม่สามารถขัดใจภรรยาได้ต่อมามารดาของพระโพธิสัตว์ได้ถึงแก่กรรมลง พระโพธิสัตว์จึงอยากออกบวช พอดีตอนนั้นภรรยาของเขาได้ตั้งครรภ์ นางจึงบอกแก่เขาว่า “ขอให้นางคลอดลูกเสียก่อนแล้วจึงออกบวช” เขาก็คอยจนนางคลอดลูก หลังจากนั้นจึงอำลานางเพื่อออกบวชอีก แต่นางบอกว่า “ขอให้ลูกหย่านมเสียก่อน” แต่พอลูกหย่านม นางก็ตั้งครรภ์ลูกคนใหม่พระโพธิสัตว์คิดว่า “คอยอยู่อย่างนี้ ไม่มีทางได้ออกบวช” คราวนี้จึงไม่ได้บอกภรรยา แอบลุกขึ้นกลางดึกแล้วหนีออกจากบ้าน เดินทางเข้าสู่ป่าหิมพานต์บวชเป็นฤาษี หลังจากนั้นไม่นานก็ทำฌานอภิญญาให้เกิดขึ้น แล้วได้เปล่งอุทานขึ้นว่า “เครื่องผูก คือ บุตรภรรยา เครื่องผูก คือ กิเลส ซึ่งบุคคลตัดได้ยา เราตัดได้แล้ว”
ทรงแสวงหาความวิเวก หลีกเร้นออกจากความวุ่นวาย
โลกใบนี้ เต็มไปด้วยเครื่องพันธนาการที่จองจำผู้คนไว้ ถ้าอยากหลุดพ้นก็ต้องเริ่มที่ใจตนเองก่อน ต้องฝึกปล่อยวางตัดความพอใจในทรัพย์สมบัติ ชื่อเสียง และครอบครัว แสวงหาความวิเวก หลีกเร้นออกจากความสับสนวุ่นวาย เพื่อจะได้หลุดพ้นจากพันธนาการแห่งชีวิตแรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก
โดยพระมหาเถระ รุ่นปี พ.ศ. 2534 หน้า 165 - 167
http://goo.gl/eVozC
พิมพ์บทความนี้
