ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ.2556
ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว
ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว
ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว ตอนจบ
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
ตัวลูกเกิดความรู้สึกอยากที่จะเข้าไปพูดคุยทำความรู้จัก
และช่วยใครคนนั้นถือข้าวของเป็นอย่างมาก
ต่อจากตอนที่แล้ว....ภายหลังจากที่ตัวลูกได้มาพบกับใครคนหนึ่ง ซึ่งทำให้ตัวลูกต้องถึงกับเหลียวหลังหันไปมองแล้วมองอีก ในตลาดที่ตั้งอยู่ในเมืองหลวงของแคว้นแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะเข้าไปพูดคุยทำความรู้จักและช่วยใครคนนั้นถือข้าวของที่พะรุงพะรังเต็มไม้เต็มมือเป็นอย่างมาก
และเมื่อความรู้สึกดังกล่าวได้วนเวียนอยู่ภายในใจของตัวลูกเช่นนั้น ทันใดนั้นเองตัวลูกจึงได้ตัดสินใจเดินเข้าไปหาใครคนนั้นเพื่อทำความรู้จักและช่วยหิ้วข้าวของที่ใครคนนั้นกำลังถือมาแบบพะรุงพะรังในทันที ซึ่งใครคนที่ว่านั้นก็คือ “ลูกสาวแสนสวยของเถ้าแก่เจ้าของร้านขายเครื่องประดับจิลเวอร์รี่” ที่อาศัยอยู่ในเมืองหลวงแห่งนั้นนั่นเอง
ตัวลูกกับตัวเธอก็เกิดความรู้สึกที่คุ้นเคยกันขึ้นมาอย่างรวดเร็วเหมือนเคยได้รู้จักกันมาแต่ปางก่อน
ภายหลังจากที่ตัวลูก ได้เข้าไปพูดคุยทำความรู้จักและช่วยหิ้วข้าวของที่ตัวเธอกำลังถือมาอย่างพะรุงพะรังแล้ว ตัวลูกกับตัวเธอก็เกิดความรู้สึกที่คุ้นเคยกันขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ชนิดที่เรียกว่าตัวลูกกับตัวเธอต่างก็มีความรู้สึกเหมือนกับว่าเราทั้งสองเหมือนเคยได้รู้จักกันมาแต่ปางก่อน อย่างไรอย่างนั้นเลยทีเดียว และยิ่งตัวลูกได้ทราบว่าที่ตัวเธอต้องมาจับจ่ายซื้อข้าวซื้อของแบบเยอะแยะมากมาย จนตัวเธอต้องหิ้วข้าวของแบบพะรุงพะรังนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวเธอกำลังตระเตรียมข้าวของเครื่องใช้เพื่อที่จะนำไปทำบุญกับคณะพระภิกษุสงฆ์ที่วัดใหม่ของพระเถระ ตัวลูกก็ยิ่งเกิดความรู้สึกประทับใจในความเป็นคนใจบุญและมีจิตใจที่งดงามของตัวเธออย่างสุดๆ
บทสนทนาโดยรวมที่ตัวลูกกับตัวเธอมักจะชอบพูดถึงกันมากที่สุด
ก็คือเรื่องของบุญและเรื่องของธรรมะ
และในช่วงระหว่างที่ตัวลูกกำลังช่วยหิ้วข้าวของไปส่งที่บ้านของเธออยู่นั้น ตัวลูกและตัวเธอก็ได้มีโอกาสพูดคุยและทำความรู้จักซึ่งกันและกันมากยิ่งขึ้นเข้าไปอีก ซึ่งบทสนทนาโดยรวมที่ตัวลูกกับตัวเธอมักจะชอบพูดถึงกันมากที่สุดก็คือเรื่องของบุญและเรื่องของธรรมะนั่นเองและหลังจากที่ตัวลูกได้รู้จักตำแหน่งที่ตั้งของบ้านแม่หญิงแสนสวย ที่เป็นลูกสาวเถ้าแก่เจ้าของร้านขายเครื่องประดับจิลเวอร์รี่ในภพชาตินั้นแล้ว นับจากนั้นเป็นต้นมาตัวลูกก็ชอบที่จะไปรับเธอถึงที่บ้านเพื่อพาตัวเธอไปทำบุญที่วัดของพระเถระอยู่เป็นประจำ อีกทั้งตัวลูกยังชอบที่จะดูแลเทคแคร์ตัวเธออยู่เสมอๆ อีกด้วย ส่วนตัวเธอก็จะคอยดูแลและคอยช่วยเหลือตัวลูก ด้วยเช่นเดียวกัน เรียกได้ว่าตัวลูกกับตัวเธอต่างก็ได้คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกันจนกลายเป็นเพื่อนสนิทที่เปี่ยมล้นไปด้วยสายใยแห่งมิตรภาพนั่นเอง
เมื่อกาลเวลายิ่งล่วงเลยผ่านไปตัวลูกก็ได้ไปสนิทสนมคุ้นเคยกับสมาชิกในครอบครัวของเธอ
เมื่อกาลเวลายิ่งล่วงเลยผ่านไปความสนิทสนมคุ้นเคยกันระหว่างตัวลูกกับตัวเธอ ก็ได้เพิ่มพูนมากขึ้นมากขึ้น แล้วก็มากขึ้นไปตามลำดับ จนในที่สุดตัวลูกก็ได้ไปสนิทสนมคุ้นเคยกับสมาชิกในครอบครัวของเธอ ส่วนตัวเธอนั้นก็ได้มารู้จักและสนิทสนมคุ้นเคยกับสมาชิกทุกคนในครอบครัวของตัวลูกด้วย
ตัวลูกก็มีความปรารถนาคือการออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา
ส่วนตัวเธอมีความต้องการที่จะประพฤติพรหมจรรย์ และต้องการที่จะช่วยงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา
แต่ถึงแม้ความสัมพันธ์และมิตรภาพอันดีงามของตัวลูกกับตัวเธอจะมีปริมาณที่เพิ่มพูนมากขึ้นไปเรื่อยๆ ก็ตาม แต่ตัวลูกทั้งสองคนก็ไม่ได้มีความคิดที่จะดองเป็นทองแผ่นเดียวกันเลยแม้แต่นิดเดีย ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะทั้ง ตัวเธอและตัวลูกต่างก็มีเป้าหมายที่ชัดเจนในการสร้างบารมีด้วยกันทั้งคู่ กล่าวคือตัวลูกก็มีความปรารถนาอันสูงส่งนั่นก็คือการออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ส่วนตัวเธอก็มีความต้องการที่จะประพฤติพรหมจรรย์ และต้องการที่จะช่วยงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายอย่างเต็มที่เต็มกำลังและด้วยความที่ทั้งตัวลูกและตัวเธอ ต่างก็มีเป้าหมายที่ชัดเจนในเส้นทางการสร้างบารมี ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ทั้งตัวลูกและตัวเธอต่างก็รักษาระยะความสัมพันธ์ของความเป็นกัลยาณมิตรระหว่างกันและกันได้เป็นอย่างดี คือ “แม้ใกล้ แต่ไม่ชิด” เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวลูกและตัวเธอสามารถประคับประคองและช่วยเหลือเกื้อกูลกันสร้างบารมีแบบพี่แบบน้องที่รักและสนิทสนมรู้ใจกันไปตลอดนั่นเอง
ยามที่ตัวเธอเดินทางไปติดต่อซื้อขายสินค้าเครื่องประดับในต่างแคว้น
ตัวเธอก็จะถือโอกาสเผยแผ่พระพุทธศาสนาภายในแคว้นนั้นๆ ควบคู่ไปด้วย
และยามใดที่ตัวเธอ จะต้องเดินทางไปติดต่อซื้อขายสินค้าเครื่องประดับในต่างแคว้น ตัวเธอก็จะถือโอกาสนี้ทำหน้าที่ช่วยเหลืองานเผยแผ่พระพุทธศาสนาของวัดสาขาที่อยู่ภายในแคว้นนั้นๆ ควบคู่ไปด้วย ซึ่งในการเดินทางหลายๆ ครั้ง ถ้าตัวลูก ว่างเว้นจากภารกิจหน้าที่การงานแล้ว ตัวลูกก็จะถือโอกาสนี้ติดสอยห้อยตามไปดูแลตัวเธอ พร้อมกับช่วยทำหน้าที่เผยแผ่งานพระพุทธศาสนาในแคว้นนั้นๆ ด้วยเช่นเดียวกัน
เมื่อถึงวันเวลาที่เหมาะสมตัวลูกก็ได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา
จวบจนกระทั่งเมื่อถึงวันเวลาที่เหมาะสมตัวลูก ก็ได้ตัดสินใจจากเรือนเหมือนนกที่จากคอนออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ภายหลังจากที่ตัวลูกได้ออกบวชแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองควบคู่ไปกับการศึกษาธรรมะทั้ง ภาคปริยัติและภาคปฏิบัติอย่างเต็มที่เต็มกำลัง โดยตัวลูก ก็ได้หมั่นประกอบความเพียรและนั่งสมาธิอยู่เป็นประจำและทำอย่างตลอดต่อเนื่อง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี คือสามารถหยุดใจจนได้เข้าถึงดวงธรรมภายในแล้วก็เข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้ในที่สุด
ส่วนตัวเธอก็ได้ตั้งใจประพฤติพรหมจรรย์ รักษาศีล 8 แล้วก็คอยมาทำหน้าที่อุปัฏฐากพระอุปัฏฐากวัด
รวมทั้งสนับสนุนงานเผยแผ่ธรรมะ
ส่วนตัวเธอก็ได้ตั้งใจประพฤติพรหมจรรย์ รักษาศีล 8 แล้วก็คอยมาทำหน้าที่อุปัฏฐากพระอุปัฏฐากวัด รวมทั้งสนับสนุนงานเผยแผ่ธรรมะให้กับทีมงานเผยแผ่ที่พระเถระได้เมตตาส่งไปทำหน้าที่เผยแผ่ในแคว้นต่างๆ ซึ่งตัวเธอก็ได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่นี้อย่างเต็มที่เต็มกำลังเรื่อยมา และยามใดที่ตัวเธอ มีเวลาว่างเว้นจากภารกิจหน้าที่การงานแล้ว ตัวเธอก็จะหมั่นฝึกใจด้วยการทำใจหยุดใจนิ่งอยู่เป็นประจำ เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวเธอมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี คือได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใส สว่าง ได้ในที่สุด
ในทุกๆ ครั้งที่ตัวลูกทั้งสองได้สั่งสมบุญก็มักจะชอบอธิษฐานจิตในทำนองที่คล้ายๆ กันว่า
ขอให้ตัวลูกทั้งสองได้เกิดมาเป็นกัลยาณมิตรให้แก่กันและกันอีก
นอกจากตัวลูกและตัวเธอจะมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีมากๆ ทั้งคู่แล้ว ในทุกๆ ครั้งที่ตัวลูกทั้งสองได้สั่งสมบุญตัวลูกทั้งสองก็มักจะชอบอธิษฐานจิตในทำนองที่คล้ายๆ กันว่า “ ในภพชาติต่อๆ ไป ขอให้ตัวลูกทั้งสองได้เกิดมาเป็นกัลยาณมิตรให้แก่กันและกันอีก ” เพื่อที่ว่าตัวลูกทั้งสองจะได้คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกันสร้างบารมี ซึ่งก็จะเป็นผลทำให้ตัวลูกทั้งสองได้สร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะไปได้อย่างตลอดรอดฝั่งทุกภพทุกชาตินั่นเอง
เมื่อตัวลูกกับตัวเธอหมดอายุขัยลงไปก็ได้กลับไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ
เขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม
เมื่อตัวลูกกับตัวเธอหมดอายุขัยลงไปแล้ว ตัวลูกและตัวเธอก็ได้กลับไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม และเมื่อกาลเวลาล่วงเลยผ่านไปจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้ “ คุณหมอผู้มีจิตใจงดงาม ” ในพุทธันดรที่ผ่านมาก็ได้มาเกิดเป็นตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้ “ ส่วนหญิงสาวแสนสวยลูกสาวร้านขายเครื่องประดับจิลเวอร์รี่ ” ในพุทธันดรที่ผ่านมาก็คือภรรยาสุดรักของตัวลูก ซึ่งก็ได้มาเกิดเป็นเพื่อนสาวคนสนิทของตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้นั่นเอง
คำถามข้อที่ 5. การเป็นวิสัญญีแพทย์ ซึ่งมีหน้าที่ทำให้ผู้ป่วยสลบนั้นจะทำให้ตัวลูกได้รับวิบากกรรมอะไรหรือไม่ หลวงพ่อครับลูกอยากกราบขอความเมตตาหลวงพ่อช่วยแนะนำว่าตัวลูกควรจะประกอบอาชีพอะไรที่จะทำให้สร้างบารมีได้ดีที่สุดครับ
การทำหน้าที่ดังกล่าวของตัวลูกยังถือว่าเป็นการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
ให้รอดพ้นจากความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน
สำหรับการเป็นวิสัญญีแพทย์ที่ทำให้ผู้ป่วยสลบนั้น ถ้าหากผู้ป่วยมีความจำเป็นและต้องการที่จะสลบด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ ตามวินิจฉัยของทางการแพทย์ เช่น ในกรณีที่จำเป็นต้องระงับความเจ็บปวดในเวลาผ่าตัด เป็นต้นช การทำหน้าที่เป็นวิสัญญีแพทย์ของตัวลูกนั้นก็ไม่ได้มีวิบากกรรมหรือเป็นบาปอะไร นอกจากจะไม่บาปแล้วการทำหน้าที่ดังกล่าวของตัวลูกยังถือว่าเป็นการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ให้รอดพ้นจากความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน ซึ่งถือว่าเป็นบุญสงเคราะห์โลกอย่างหนึ่งอีกด้วย
ถ้าทำดีก็ได้บุญ แต่ถ้าทำไม่ดีวิบากกรรมก็ย่อมจะเกิดขึ้นกับตัวเราได้เช่นกัน
แต่ถ้าหากตัวลูกไม่ระมัดระวัง ไม่เอาใจใส่ในอาการของผู้ป่วยให้ดี หรือประมาทเลินเล่อจนทำให้เกิดความผิดพลาดในเรื่องของการควบคุมปริมาณยาสลบ จนเป็นเหตุทำให้ผู้ป่วยได้รับผลข้างเคียงต่างๆ หรือเป็นผลทำให้ผู้ป่วยนั้นต้องสลบไปอย่างถาวร เป็นต้น ถ้าหากเป็นเช่นนี้ตัวลูกก็จะต้องได้รับผลแห่งวิบากกรรมดังกล่าว ซึ่งจะส่งผลทำให้ตัวลูกต้องมาได้รับการรักษาที่ผิดพลาดเช่นเดียวกันนั่นเอง ที่เป็นเช่นนี้ทั้งนี้ก็เป็นเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตคน ดังนั้น ถ้าทำดีก็ได้บุญ แต่ถ้าทำไม่ดีวิบากกรรมก็ย่อมจะเกิดขึ้นกับตัวเราได้เช่นกัน เพราะทุกคนในโลกล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นกฎสากลที่บังคับมวลมนุษยชาติทั้งหลายอยู่นั่นเอง
อาชีพที่ปลอดกังวลจากเรื่องการทำมาหากิน เป็นอาชีพที่นำมาซึ่งความบริสุทธิ์ทั้งกาย วาจา ใจ
คือการสลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์ด้วยการออกบวชเป็นบุตรของพระชินสีห์ เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง
ส่วนว่า ตัวลูกควรจะทำอาชีพอะไรเพื่อที่จะทำให้ตัวลูกสามารถสร้างบารมีได้อย่างดีที่สุดนั้น คำตอบสำหรับเรื่องนี้ตัวลูกเองก็รู้ดีอยู่แล้ว เพราะอาชีพที่จะสามารถสร้างบารมีได้อย่างดีที่สุดนั่นก็คืออาชีพที่ตัวลูกได้ทำมาแล้วหลายภพหลายชาติ ซึ่งเป็นอาชีพที่ปลอดกังวลจากเรื่องการทำมาหากิน เป็นอาชีพที่นำมาซึ่งความบริสุทธิ์ทั้งกาย วาจา ใจ และมุ่งลัดตัดตรงต่อหนทางของพระนิพพาน ซึ่งอาชีพดังกล่าวนี้ก็คือการสลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์ด้วยการออกบวชเป็นบุตรของพระชินสีห์ เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้งนั่นเอง
ส่วนว่า ตัวลูกจะได้มาอยู่ในเพศภาวะของนักบวชเมื่อไหร่นั้น ก็สุดแล้วแต่ใจของตัวลูกเอง เพราะเราคือผู้ออกแบบชีวิตที่แท้จริง
ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นกฎสากลของมวลมนุษยชาติ
จากเรื่องราว Case Study ที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้ ก็สอนให้เราได้รู้ว่าทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นกฎสากลของมวลมนุษยชาติ และทุกๆ การกระทำของเราไม่ว่าจะเป็นการกระทำเล็กๆ น้อยๆ หรือการกระทำใหญ่ ซึ่งจะมีเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม ล้วนแล้วแต่มีผลของการกระทำมารองรับทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรม ให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาท
อีกทั้ง ตัวเราต้องมีความมั่นใจว่า “ ทำดีต้องได้ดี ทำชั่วต้องได้ชั่ว” และเราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมีและประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้ผ่องใส หรือทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นต้น ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ”
สำหรับ Case Study อาจารย์วิทยาธรสายขาว ก็คงจะต้องจบลงพอสังเขปเพียงเท่านี้
เอวํ ก็มีด้วยประการละฉะนี้
รับชวิดีโอ
เอวํ ก็มีด้วยประการละฉะนี้
รับชวิดีโอ
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)
บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป
"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)
